Το Πυροβολικό μάχης είναι το κύριο όπλο παροχής πυρών υποστηρίξεως. Η αποστολή του κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις συνίσταται στην παροχή συνεχούς και έγκαιρης υποστηρίξεως με πυρά, στις δυνάμεις ελιγμού, για την άμεση καταστροφή ή εξουδετέρωση των στόχων εκείνων, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο την εκπλήρωση της αποστολής τους. Το Πυροβολικό μάχης είναι το κύριο όπλο παροχής πυρών, με πυροβόλα ή εκτοξευτές πυραύλων, εναντίον στόχων. Συμμετέχει στην μάχη με την παροχή πυρών για την υποστήριξη των Μονάδων ελιγμού, σε οποιαδήποτε τακτική κατάσταση. Στη παρούσα ανάλυση θα αναφερθούμε στα υφιστάμενα πυρομαχικά του Ελληνικού Πυροβολικού.
Για την εκπλήρωση της αποστολής του το Πυροβολικό υποστηρίζει τις δυνάμεις ελιγμού, με την παροχή σε αυτές πυρών που είναι συνεχή, έγκαιρα, εγγύς και εύστοχα, παρέχει πυρά εναντίον εχθρικών θέσεων Πυροβολικού και πυραύλων, εντός των δυνατοτήτων βολής των όπλων του και προσδίδει βάθος στο πεδίο της μάχης, εκμεταλλευόμενο τα σύγχρονα μέσα και μεθόδους συλλογής πληροφοριών στόχων και με την προσβολή με πυρά των εγκαταστάσεων Διοικητικής Μέριμνας, των εφεδρειών, των Σταθμών Διοικήσεως και του συστήματος επικοινωνιών του εχθρού, καθώς και άλλων στόχων που βρίσκονται εντός της ζώνης ενέργειας της υποστηριζόμενης δυνάμεως.
Η υποστήριξη δια πυρών είναι η συντονισμένη χρησιμοποίηση όπλων εμμέσου βολής, πολεμικών αεροσκαφών ή επιθετικών ελικοπτέρων και άλλων φονικών ή μη μέσων, για την υποστήριξη μιας επιχείρησης. Τα μη φονικά μέσα είναι οι δυνατότητες των μέσων Ηλεκτρονικού Πολέμου στη συλλογή πληροφοριών, τα φωτιστικά και τα καπνογόνα βλήματα. Ο Διοικητής των συνδυασμένων επιχειρήσεων χρησιμοποιεί τα μέσα αυτά για να υποστηρίξει το σχέδιο ενεργείας του και ιδιαίτερα να συγκεντρώσει ισχύ πυρός και να καθυστερήσει, να αποδιοργανώσει ή να καταστρέψει εχθρικές δυνάμεις σε βάθος.
Τα πυρά υποστηρίξεως αυξάνουν την αποτελεσματική υλοποίηση της αποστολής με την καταστροφή, καταστολή και εξουδετέρωση στόχων, την πρόκληση δυσχέρειας στην εχθρική οπτική παρατήρηση των κινήσεων των φίλιων δυνάμεων, την απομόνωση των εχθρικών σχηματισμών και θέσεων, την εκτέλεση φονικών ή μη πυρών σε αποστάσεις μεγαλύτερες του βεληνεκούς των όπλων ευθυτενούς τροχιάς, την απόκρυψη περιοχών με καπνό ή απομόνωση περιοχών με διασκορπιζόμενες νάρκες, την ελάττωση αποτελεσματικότητας των πυρών εχθρικού πυροβολικού με επιτυχή πυρά Αντί-πυροβολικού, την απαγόρευση ενισχύσεων του εχθρού και τη δημιουργία πανικού και κατάστασης σύγχυσης του εχθρού.
Η αποστολή του Πυροβολικού είναι να καταστρέφει, εξουδετερώνει ή να καταστέλλει και να παρενοχλεί τον εχθρό με πυρά πυροβόλων, ρουκετών ή πυραύλων. Κανονικά μια Μοίρα Πυροβολικού αναλαμβάνει την αποστολή της Αμέσου Υποστηρίξεως μιας Ταξιαρχίας. Παρόλα αυτά, επιπρόσθετες Μοίρες Πυροβολικού μπορούν να διατεθούν από την προϊσταμένη διοίκηση με αποστολή ενισχύσεως ή Γενικής Υποστήριξης και Ενίσχυσης. Για τη χρησιμοποίηση του Πυροβολικού πρέπει να έχουμε υπόψη ότι παρέχει τη δυνατότητα για απ’ ευθείας δραστική βολή και είναι όπλο προσβολής στόχων περιοχής.
Η χρησιμοποίηση του πυροβολικού για την καταστροφή τεθωρακισμένων οχημάτων δεν είναι οικονομική. Παρόλα αυτά η χρησιμοποίηση βομβιδοφόρων βλημάτων επιφέρει σημαντικά αποτελέσματα ακόμη και σε τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα. Οι μονάδες Πυροβολικού είναι αρκετά ευάλωτες σε εχθρικές διεισδύσεις, αεροπορικές προσβολές και βολές αντιπυροβολικού. Ο εντοπισμός των Μονάδων πυρός είναι εύκολος, εξαιτίας των πολλών δικτύων επικοινωνιών, της μεγάλης διάρκειας τροχιάς και του ίχνους βολής. Η επιβιωσιμότητα στο πεδίο της μάχης επιτυγχάνεται με τη διασπορά και με την τεχνική της συνεχούς μετακινήσεως μετά την κάθε Αποστολή Βολής.
Γενικά, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν όλα τα πυρά συγκεντρώνονται εναντίον παρατηρούμενων στόχων. Ο σχεδιασμός των πυρών πρέπει να γίνεται παράλληλα με τον σχεδιασμό του ελιγμού και όχι να αποτελεί εκ των υστέρων ενέργεια. Το επιτελείο της Ταξιαρχίας πρέπει να αναγνωρίζει και να συντονίζει τις περιοχές αναπτύξεως των μονάδων αρκετά νωρίς στη διαδικασία εκτίμησης καταστάσεως, έτσι ώστε αυτές να είναι έτοιμες για κατάληψη και βολή όσο το δυνατόν νωρίτερα. Επίσης το Πυροβολικό μπορεί να δημιουργεί ναρκοπέδια με βλήματα διασκορπιζομένων ναρκών (FASCAM : Family of Scatterable Mines). Αυτό προϋποθέτει διάθεση των αναγκαίων πυρομαχικών και πλήρη ενσωμάτωση των ναρκοπεδίων στο σχέδιο κωλυμάτων και καταστροφών της Ταξιαρχίας.
Το Πυροβολικό Μάχης αναλαμβάνει μεταξύ των άλλων τέσσερις τακτικές αποστολές για την αποτελεσματική υποστήριξη των επιχειρήσεων. Οι αποστολές αυτές αναφέρονται παρακάτω αρχίζοντας από αυτές με τον πιο αποκεντρωτικό έλεγχο των πυρών, μέχρι αυτές με τον πιο συγκεντρωτικό: (α) Άμεση Υποστήριξη: Εγγύς και συνεχή πυρά υποστήριξης σε μονάδες ελιγμού (β) Ενίσχυση: Παροχή πυρών προς ενίσχυση των πυρών μονάδας Πυροβολικού (γ) Γενική Υποστήριξη και Ενίσχυση: Παροχή πυρών για όλη τη δύναμη εντός του βεληνεκούς της και με δεύτερη προτεραιότητα την ενίσχυση των πυρών άλλης Μοίρας Πυροβολικού, όταν δεν είναι απασχολημένη και (δ) Γενική Υποστήριξη: Παροχή πυρών υποστήριξη όλης της φίλιας δύναμης εντός των δυνατοτήτων βεληνεκούς της.
Γενικά, με τον όρο πυρομαχικά πυροβολικού, εννοούμε τα εφόδια εκείνα, τα οποία συνήθως περιέχουν προωθητικές, εκρηκτικές ή χημικές ουσίες. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των πυρομαχικών του Πυροβολικού και των πυρομαχικών των άλλων όπλων είναι το διαμέτρημα των 37 χιλιοστών. Μια πλήρης βολή πυρομαχικών πυροβολικού περιλαμβάνει όλα τα εξαρτήματα που απαιτούνται, ώστε το όπλο να βάλει μία φορά. Δηλαδή το εμπύρευμα, το προωθητικό γέμισμα, το βλήμα και τον πυροσωλήνα. Εκρηκτική σειρά είναι η διευθέτηση μιας σειράς εκρηκτικών, η οποία αρχίζει από μια μικρή ποσότητα εκρηκτικής ύλης και τελειώνει σε μια μεγαλύτερη ποσότητα εκρηκτικής ύλης. Κάθε συμβατικό βλήμα ΠΒ διαθέτει δύο είδη εκρηκτικών σειρών: Προωθητικού γεμίσματος και βλήματος.
Η ανάφλεξη του προωθητικού γεμίσματος λαμβάνει χώρα μόνο στην εξωτερική του επιφάνεια. Σε πρώτη φάση καίγονται οι κόκκοι πυρίτιδας, οι οποίοι βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια του γεμίσματος μεταδίδοντας το πυρ προς το εσωτερικό του γεμίσματος. Κάτω από την πίεση που έχει ήδη δημιουργηθεί, η καύση του γεμίσματος συνεχίζεται με σταθερό ρυθμό, ο οποίος εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο είναι κατασκευασμένοι οι κόκκοι της πυρίτιδας. Υπάρχουν πολλοί τύποι γεμισμάτων ανάλογα με το διαμέτρημα του πυροβόλου , αλλά και των βλημάτων που θα προωθηθούν.
Οι πυροσωλήνες τοποθετούνται σε ατομική συσκευασία ή σε μεταλλικά κιβώτια ερμητικά σφραγισμένα και συσκευασμένα σε ξύλινο κιβώτιο. Όταν ένα βλήμα ετοιμάζεται για βολή, δύο από τις πιο σοβαρές εργασίες είναι η τοποθέτηση του πυροσωλήνα και το κόψιμο του προωθητικού γεμίσματος. Το βασικό στην τοποθέτηση είναι η καλή σύσφιξη του πυροσωλήνα στο χείλος του βλήματος. Τα είδη των πυροσωλήνων είναι ο κρουστικός (ακαριαίοι, με επιβράδυνση, με μικρή επιβράδυνση, με δυνατότητα επιλογής και ειδικά πυρομαχικά), ο μηχανικός-χρονικός, ο προσεγγίσεως και συνδυασμός των παραπάνω.
Το Εκρηκτικό Βλήμα Υποβοηθούμενο από Πύραυλο (HERA : High-Explosive Rocket-Assisted), όπως το M-549/549Α1, χρησιμοποιείται με σκοπό τη θραυσματοποίηση και τη δημιουργία ωστικού κύματος για την προσβολή στόχων, προσωπικού και υλικού. Περιέχει πυραυλοκινητήρα με τον οποίο επιτυγχάνεται η αύξηση του βεληνεκούς. Ο πυραυλοκινητήρας λειτουργεί για τρία δευτερόλεπτα. Το καπνογόνο λευκού φωσφόρου, όπως το M-110, χρησιμοποιείται για τη δημιουργία προπετασμάτων καπνού (έχουν και περιορισμένα εμπρηστικά αποτελέσματα). Τα βλητικά τους χαρακτηριστικά είναι ίδια με αυτά του εκρηκτικού βλήματος. Αποστολή τους είναι η καταστροφή του εχθρού ή ο περιορισμός την ορατότητα του (εμπρησμός, κατάδειξη, απόκρυψη φίλιων κινήσεων και τύφλωση του εχθρού).
To πυρομαχικό εκτοξευομένης βάσεως λευκού ή έγχρωμου καπνού χρησιμοποιείται για να μειώσει την αποτελεσματικότητα των μέσων του εχθρού τόσο κατά την ημέρα όσο και κατά τη νύκτα. Με τον τρόπο αυτό αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας της αποστολής, μειώνοντας ταυτόχρονα τις απώλειες των φίλιων τμημάτων. Ο καπνός περιορίζει επίσης την αποτελεσματικότητα των ακτινών λέιζερ και παρεμποδίζει τη βολή κατευθυνόμενων βλημάτων. Ο καπνός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παρεμποδίσει τη δυνατότητα του εχθρού να εκπέμψει αποτελεσματικά πυρά, να παρακωλύσει εχθρικές ενέργειες και να απαγορεύσει στον εχθρό να συλλέξει πληροφορίες για τον ελιγμό και τις θέσεις των φίλιων. Τα καπνογόνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τύφλωση μιας περιοχής, τη δημιουργία προπετάσματος ή σηματοδοσία.
Τα φωτιστικά πυρομαχικά χρησιμοποιούνται για το φωτισμό του πεδίου μάχης. Με το φωτισμό του πεδίου της μάχης παρέχεται στις φίλιες δυνάμεις ικανό φως, με το οποίο υποβοηθούνται οι χερσαίες επιχειρήσεις κατά τη νύκτα. Διευκολύνει τη φίλια μονάδα ελιγμού και τον παρατηρητή, εξυψώνει το ηθικό των φίλιων δυνάμεων ενώ ταυτόχρονα παρενοχλεί και τυφλώνει τον εχθρό. Πιο συγκεκριμένα, τα φωτιστικά βλήματα χρησιμοποιούνται για: (α) Το φωτισμό περιοχών στις οποίες υπάρχει υποψία για εχθρική δραστηριότητα (β) Την εκτέλεση νυκτερινού κανονισμού και επιτηρήσεως της βολής (γ) Την παρενόχληση του εχθρού (δ) Την κατάδειξη της κατευθύνσεως επιθέσεως σε φίλια τμήματα ή του δρομολογίου κινήσεως περιπόλων (ε) Την κατάδειξη στόχων σε φίλια μέσα εγγύς αεροπορικής υποστηρίξεως και (στ) Την τύφλωση των οργάνων νυκτερινής παρατηρήσεως και σκόπευσης του εχθρού. Αναλόγως του διαμετρήματος, ένα φωτιστικό βλήμα παρέχει φωτισμό για χρόνο μέχρι δύο λεπτά και φωτίζει περιοχή διαμέτρου μέχρι 1000 μέτρα.
Τα βομβιδοφόρα βλήματα είναι βλήματα εκτοξευομένης βάσεως, τα οποία διαθέτουν εγκαιροφλεγή πυροσωλήνα και ένα συμπαγή κορμό, μέσα στον οποίο υπάρχει ένας αριθμός βομβιδίων. Τα βομβίδια αυτά, με την ενεργοποίηση του εξωστικού γεμίσματος από τον πυροσωλήνα, εξωθούνται από τη βάση του βλήματος και διασκορπίζονται στην περιοχή του στόχου. Τα βομβιδοφόρα βλήματα ονομάζονται και Βελτιωμένα Συμβατικά Πυρομαχικά (ICM : Improved Conventional Munitions). Υπάρχουν δύο κατηγορίες βομβιδοφόρων βλημάτων: Τα κατά προσωπικού και τα διπλής ενεργείας.
Τα βομβιδοφόρα κατά προσωπικού είναι τα πλέον αποτελεσματικά εναντίον ακάλυπτου προσωπικού. Tα δύο βομβιδοφόρα βλήματα τα οποία έχουν αναπτυχθεί από την ΠΥΡΚΑΛ, περιλαμβάνουν φορτίο 49 βομβιδίων διπλής ενέργειας το οποίο κατανέμεται σε επτά στήλες (μία κεντρική και έξι περιμετρικές) και σε επτά στιβάδες. Ο φορέας GRM-49 ο οποίος είναι συμβατός με τον Μ-483, φέρει βομβίδια τύπου GM-1 (380 γραμμάρια έκαστο με γόμωση 65 γραμμάρια Composition A5) και πυροσωλήνα τύπου GRM-3. Ο φορέας GRM-49 CBB φέρει βομβίδια τύπου GM-2 (280 γραμμάρια έκαστο με γόμωση 42 γραμμάρια Composition A5) και πυροσωλήνα προηγμένης σχεδίασης.
Το DM-702 SMArt είναι είναι ένα αυτόνομο βλήμα πυροβολικού τεχνολογίας fire-and-forget. Το βλήμα ενσωματώνει δύο πανομοιότυπα υποπυρομαχικά, τα οποία χρησιμοποιούνται για την προσβολή θωρακισμένων στόχων, εν στάση ή εν κινήσει, υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Τα υποπυρομαχικά συνδυάζουν αισθητήρα υπέρυθρων με αισθητήρα χιλιομετρικού κύματος και πολεμική κεφαλή υψηλής εκρηκτικότητας, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά για προσβολές ισχυρά θωρακισμένων στόχων. Η χρήση του από τα πυροβόλα PzH-2000, σε συνδυασμό με τα προωθητικά γεμίσματα MLTS, επιτρέπουν στο βλήμα να επιτυγχάνει βεληνεκές της τάξεως των 28 χιλιομέτρων.
Τα ναρκοφόρα βλήματα είναι εξωτερικά όμοια με τα βομβιδοφόρα και περιέχουν αντί για βομβίδια νάρκες κατά προσωπικού ή αντιαρματικές. Είναι βλήματα εκτοξευομένης βάσεως και βάλλονται μόνον εγκαιροφλεγώς. Οι νάρκες, με την ενεργοποίηση του πυροσωλήνα και του εξωστικού γεμίσματος, εξωθούνται από τον κορμό του βλήματος και με ελεύθερη πτώση πέφτουν στο έδαφος. Τα αντιαρματικά ναρκοφόρα βλήματα, όπως τα Μ-718 και Μ-741, περιέχουν εννέα αντιαρματικές νάρκες, οι οποίες οπλίζονται μερικά δευτερόλεπτα μετά την πτώση τους και ενεργοποιούνται μαγνητικά, όταν τις πλησιάσει μεταλλική μάζα. Διαθέτουν μηχανισμό αυτοκαταστροφής, ο οποίος μετά την πάροδο του προτοποθετημένου από το εργοστάσιο χρόνου, διαρρηγνύει τη νάρκη.
Τα ναρκοφόρα βλήματα κατά προσωπικού, όπως τα Μ-692 και Μ-731, περιέχουν 36 νάρκες κατά προσωπικού. Κάθε μία από τις νάρκες αυτές, όταν μετά την πτώση της στο έδαφος, έλθει σε κατάσταση ακινησίας, εκτοξεύει επτά σύρματα παγιδεύσεως προς όλες τις κατευθύνσεις και σε απόσταση μέχρι έξι περίπου μέτρων από τον κορμό της νάρκης. Εάν κάποιο από τα σύρματα αυτά μετακινηθεί, ενεργοποιείται η νάρκη και εκτοξεύει στον αέρα ένα εκπηδούν σώμα, σφαιρικού σχήματος. Το σώμα αυτό, όταν φθάσει σε ύψος 0,60-2,40 μέτρα, διαρρηγνύεται και εκτοξεύει 600 περίπου ατσάλινα θραύσματα, βάρους 0,1 γραμμαρίων, προς όλες τις κατευθύνσεις. Εάν η νάρκη δεν ενεργοποιηθεί από εξωτερική επίδραση, τότε αυτοκαταστρέφεται, μετά την πάροδο του προτοποθετημένου από το εργοστάσιο κατασκευής χρόνου.
Αυτές οι νάρκες διασκορπιζόμενες με βλήματα Πυροβολικού δίνουν στον υποστηριζόμενο Διοικητή ένα ταχύ, αποτελεσματικό και ευέλικτο μέσο επιβραδύνσεως, παρενοχλήσεως, αποδιοργανώσεως, εφελκύσεως ή και καταστροφής των Δυνάμεων του εχθρού. Τα χαρακτηριστικά της αυτοκαταστροφής (στον επιθυμητό χρόνο) και της ταχείας εκπομπής των διασκορπιζόμενων ναρκών από το Πυροβολικό επιτρέπουν στον υποστηριζόμενο Διοικητή να τις χρησιμοποιήσει για να βελτιώσει τον ελιγμό του και να επαυξήσει τη μαχητική του ισχύ. Ο πρωταρχικός στόχος εκπομπής των διασκορπιζόμενων ναρκών είναι να επιβραδύνουν, απαγορεύσουν, καταστρέψουν και αποδιοργανώσουν τις εχθρικές δυνάμεις. Οι νάρκες μπορούν να αναγκάσουν τον εχθρό να διοχετευθεί σε προσχεδιασμένες περιοχές καταστροφής ή ν’ αλλάξει κατεύθυνση ενέργειας. Επίσης θα τον εξαναγκάσει να χάσει πολύτιμο χρόνο σε επιχειρήσεις άρσεως ναρκοπεδίου ή να εκτελέσει ελιγμούς αποφυγής αυτών.
Οι Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ), με το βεληνεκές των 32 χιλιομέτρων και των 165 χιλιομέτρων για τους πυραύλους ATACMS (Army Tactical Missile System), παρέχουν στον Διοικητή, τη δυνατότητα προσβολής στόχων σε μεγάλο βάθος. Για να υποστηρίξουν επιχειρήσεις σε μεγάλο βάθος, οι μονάδες πυρός ΠΕΠ αναπτύσσονται εγγύς του Πρόσθιου Ορίου Τοποθεσίας (ΠΟΤ), ώστε να δύνανται να προσβάλλουν στόχους μέχρι το μέγιστο βεληνεκές τους και να συνεχίζουν την προσβολή σε όλο το βάθος του πεδίου της μάχης. Οι μονάδες ΠΕΠ, στις οποίες έχει ανατεθεί η αποστολή να βάλλουν ATACMS, θα ενεργούν στη ζώνη επιχειρήσεων της δυνάμεως ελιγμού (Μεραρχία ή Ταξιαρχία). Το σύστημα διοικήσεως, ελέγχου και επικοινωνιών των ΠΕΠ έχει τη δυνατότητα να συνεργαστεί με άλλα ανάλογα συστήματα. Είναι επίσης δυνατή η σύνδεση του με ραντάρ αντί-πυροβολικού και με άλλα ραντάρ ή αισθητήρες επιλογής στόχων, όπως τα UAV
Τα UAV μπορούν να διεισδύσουν σε μεγάλο βάθος στον εχθρικό εναέριο χώρο για την εκτέλεση αποστολών αναγνωρίσεως. Αυτά μπορούν να εκτελούν φωτοαναγνωριστικές πτήσεις και με την βοήθεια εξελιγμένων ραντάρ, καμερών χαμηλού φωτισμού, φωτογραφικών μηχανών, καταδεικτών στόχων Laser και ανιχνευτών υπερύθρου ή θερμικής ακτινοβολίας, να παρέχουν ένα πλήθος πληροφοριών στους αποδέκτες τους, σε πραγματικό χρόνο (real time) και σε όλες τις συνθήκες καιρού. Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να αξιοποιούνται άμεσα και γι’ αυτό πρέπει να έχουν προβλεφθεί όλες οι σχετικές διαδικασίες και ενέργειες. Ειδικότερα στην περίπτωση που υπάρχουν διαθέσιμοι πύραυλοι ATACMS είναι ίσως το μοναδικό μέσο για την παροχή άμεσα εκμεταλλεύσιμων πληροφοριών στόχων, για την προσβολή τους από τους παραπάνω πυραύλους.
Το αμερικανικό M-270 που διαθέτει η Ελλάδα μπορεί να εκτοξεύσει τους πυραύλους MGM-140 Block.Ι ή MGM-140A (η ανάπτυξη του ολοκληρώθηκε το 1989). Ο πύραυλος έχει διαστάσεις (μήκος x διάμετρος ατράκτου x βάρος x βάρος κεφαλής) 3,98 μέτρα x 61 εκατοστά x 1.673 κιλά x 560,5 κιλά. Φέρει πολεμική κεφαλή με 950 βομβίδια Μ-74 APAM διαμέτρου έξι εκατοστών και βάρους 590 γραμμαρίων έκαστο. Το MGM-140 Block.I επιτυγχάνει μέγιστο βεληνεκές της τάξεως των 165 χιλιομέτρων και ελάχιστο 25 χιλιομέτρων. Ενσωματώνει σύστημα INS και μόλις προσεγγίσει τον στόχο περιστρέφεται προκειμένου να υπάρξει η βέλτιστη δυνατή, και ομοιόμορφη, διασπορά των Μ-74 APAM. Το CEP του βλήματος είναι της τάξεως των 225 μέτρων στο μέγιστο βεληνεκές. Τα 950 βομβίδια Μ-74 ΑΡΑΜ καλύπτουν μια έκταση εμβαδού 33.000 τετραγωνικών μέτρων.
Ο εκτοξευτής M-270 έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύσει και σειρά πυρομαχικών με διαφορετικές επιχειρησιακές δυνατότητες με στόχο την βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση του συστήματος στο πεδίο της μάχης. Οι ρουκέτες χρησιμοποιούνται κυρίων κατά συγκεντρωμένου προσωπικού ή τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων δυνάμεων ενώ τα βλήματα MGM-140 κατά σταθερών στόχων μεγάλης στρατηγικής σημασίας όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κέντρα διοικήσεως κ.α. Για παράδειγμα, οι ρουκέτες Μ-26 έχουν ελάχιστο βεληνεκές 10 χιλιόμετρα και μέγιστο 32,2 χιλιόμετρα. Κάθε ρουκέτα φέρει πολεμική κεφαλή με 644 βομβίδια κοίλου γεμίσματος Μ-77 DPICM (Dual- Purpose Improved Conventional Munitions) η οποία μπορεί να διαπεράσει θωράκιση μήκος 6,34-10,15 εκατοστών. Κατά προσωπικού η διάμετρος δράσης κάθε ρουκέτας είναι τα τέσσερα μέτρα.
Τέλος, υπάρχουν οι ρουκέτες JROF που βάλλονται από τα RM-70. Η συγκεντρωτική βολή ενός RM-70 (40 ρουκέτες) καλύπτει μια επιφάνεια εμβαδού 30.000 τετραγωνικών μέτρων, η οποία «βομβαρδίζεται» με πυρ ίσο με το πυρ 256 κιλών εκρηκτικής ύλης. Με 25% αλληλοεπικάλυψη περιοχής μια μοίρα RM-70 (18 εκτοξευτές, 720 ρουκέτες) καλύπτει μια επιφάνεια εμβαδού 405.000 τετραγωνικών μέτρων (όσο δηλαδή ο Λόφος του Λυκαβηττού περίπου) με 4.608 κιλά εκρηκτικής ύλης. Το RM-70 είναι ένα πολύτιμο οπλικό σύστημα πραγματικής αποτροπής, το οποίο αναμένεται να παραμείνει σε υπηρεσία για πολλά ακόμα χρόνια, κυρίως λόγω της οικονομικής δυσκολίας της χώρας να αγοράσει νέα οπλικά συστήματα. Το ελάχιστο βεληνεκές είναι τα πέντε χιλιόμετρα και το μέγιστο τα 20,4 χιλιόμετρα.
Δεν θα αναφερθούμε σε προτάσεις και σκέψεις αναβάθμισης του Πυροβολικού καθώς αυτές έχουν αποτυπωθεί σε προγενέστερα άρθρα μας (δείτε τους σχετικούς συνδέσμους στο τέλος του άρθρου). Εκτίμηση μας είναι πως η μέγιστη προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα νέα μέσα στοχοποίησης (UAV και φορητά συστήματα κατάδειξης), στα προγράμματα εκσυγχρονισμού των M-270 και RM-70 και στην προμήθεια σύγχρονων πυρομαχικών αυξημένου βεληνεκούς.
