Η χθεσινή αμερικανική αντιπροσωπεία στα ναυπηγεία Ελευσίνας του πολυμελούς αμερικανικού κλιμακίου αποτελούμενo από αξιωματούχους του κρατικού χρηματοδοτικού οργανισμού των ΗΠΑ (DFC) μόνον τυχαία δεν είναι. Το ΠΝ δέχεται τεράστιες πιέσεις να αποδεχθεί τα πλοία που απέρριψε το ναυτικό των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί έχουν συνδέσει ευθέως τη προοπτική των ναυπηγείων Ελευσίνας με το πρόγραμμα για τα τέσσερα νέα πλοία του ΠΝ. Επίκεντρο της πρότασης τους, τα ακατάλληλα MMSC.
Παρά το γεγονός πως ορισμένες ιστοσελίδες και μερίδα του Τύπου προκρίνει τη παραπάνω επιλογή εμείς δεν κρυβόμαστε με μισόλογα ούτε υποτιμάμε τη νοημοσύνη των αναγνωστών μας. Το ελληνικό δημόσιο αντί της υλοποίησης ενός επιχειρηματικού πλάνου με γνώμονα την εξωστρέφεια και την πραγματική ναυπηγική ανάπτυξη προσπαθεί να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα των ναυπηγείων με το πρόγραμμα του ΠΝ.
Την αμερικανική επένδυση θα την πληρώσει το ελληνικό δημόσιο; Οι Αμερικανοί εμφανίζονται πρόθυμοι για επενδύσει με δεδομένο πως το ΠΝ θα επιλέξει τα ακατάλληλα MMSC.
Οικονομικές προοπτικές για τα ναυπηγεία είτε Ελευσίνας είτε Σκαραμαγκά δεν μπορούν να υπάρξουν μόνον με προγράμματα του ΠΝ. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να βρει λύση στο ζήτημα των εμπορικών δραστηριοτήτων των ναυπηγείων. Έχει βρει λύση; Όχι. Γιατί λύση δεν είναι να εμπλακούν οι Αμερικανοί και να ναυπηγηθούν τα MMSC. Αυτό είναι λύση κοντόφθαλμη και προβληματική για το ΠΝ.
Παρά το γεγονός πως η Lockheed Martin έχει αποσπάσει τρία κολοσσιαία προγράμματα που περιλαμβάνουν τον εκσυγχρονισμό των F-16, τα P-3B Orion και τα τέσσερα MH-60R κόστους άνω των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, επιμένει στην επιλογή των νέων πλοίων.
Υπάρχει εθνικός προμηθευτής; Φυσικά εκτός των ακατάλληλων MMSC ανάλογες πιέσεις υπάρχουν ώστε ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ 200 ΗΝ να περάσει και αυτός στη Lockheed Martin.
Το ΠΝ ζητά ένα πλοίο με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής και αυξημένες ικανότητες ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων. Τα καλύπτει αυτά η MMSC; Προφανώς όχι. Ούτε το ΠΝ ζητά «κορβέτες» Θεμιστοκλής. Το τι ζητά το ΠΝ το καθορίζουν οι επιχειρησιακές απαιτήσεις και αυτές δεν καλύπτονται από τα MMSC ούτε από τα μεταχειρισμένα πλοία Freedom class που αποσύρει το Ναυτικό των ΗΠΑ και θέλουν να παραχωρήσουν στο ΠΝ ως δελεαστική επιλογή ενδιάμεσης λύσης.
Αν λοιπόν για πολιτικούς λόγους πρέπει να επιλεγεί ένα πλοίο από τις ΗΠΑ αυτό πρέπει να είναι τα FFG(X) με μεσοπρόθεσμο χαρακτήρα και ένα ευρωπαϊκό πλοίο με βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
Ο διαγωνισμός για τέσσερες φρεγάτες κινείται στη σωστή κατεύθυνση γιατί προσφέρει συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού, οικονομίες κλίμακας, αντικατάσταση περισσότερων πλοίων. Πραγματικά ευχόμαστε να υλοποιηθεί άμεσα δίχως χρονικές καθυστερήσεις και το ΠΝ να αποκτήσει μια σχεδίαση σύγχρονη που καλύπτει τις επιχειρησιακές του ανάγκες. Όχι ένα πλοίο που του επιβλήθηκε για εξοφληθούν τα γραμμάτια στον στρατηγικό επενδυτή. Μια φρεγάτα με σύγχρονους αισθητήρες, βλήματα αεράμυνας περιοχής και ικανό συνδυασμό μέσων και δυνατοτήτων ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων.
Αυτό που πρέπει να τεθεί ευθύς εξ αρχής είναι συγκεκριμένο ποσοστό συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας επί του συνολικού κόστους προγράμματος ώστε να υπάρξει μεγάλη εμπλοκή ελληνικών εταιρειών και μεταφορά τεχνογνωσίας. Ασφαλώς και πρέπει τα πλοία να ναυπηγηθούν στην Ελλάδα. Το λάθος είναι να εξασφαλιστεί ο οποιοσδήποτε επενδυτής με προγράμματα από το ελληνικό κράτος. Και ασφαλώς να επιλεχθεί μια κατάλληλη σχεδίαση που καλύπτει το ΠΝ.
