Η Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) με την απόκτηση προσεχώς των 24 Rafale (μια πλήρης Μοίρα) καθώς και των εκσυγχρονισμένων F-16 (Viper και Block 50) σε συνδυασμό με τα Mirage 2000-5 Mk2 θα διαθέτει ποιοτική υπεροχή απέναντι στη τουρκική αεροπορία (THK). Σε επίπεδο αισθητήρων, ηλεκτρονικών, ραντάρ, υπολογιστών πτήσης καθώς και άλλων τεχνικών παραμέτρων θα βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας.
Το μέγιστο βάρος πρέπει να δοθεί πλέον στα όπλα. Οι πλατφόρμες (τα αεροσκάφη) για να κάνουν τη διαφορά χρειάζονται και τα κατάλληλα εφόδια, δηλαδή σύγχρονα όπλα που θα αξιοποιούν όλα τα τελευταίας γενιάς ηλεκτρονικά μεγιστοποιώντας το επιχειρησιακό όφελος. Συνεπώς, το ζητούμενο στη παρούσα ανάλυση είναι η απόκτηση των κατάλληλων όπλων.
Στη συγκεκριμένη ανάλυση, θα αναφερθούμε σε ένα πραγματικά επαναστατικό όπλο. Ο λόγος για τη SmartGlider από τη γαλλική MBDA. Πρόκειται για ένα όπλο κρούσης τελευταίας γενιάς που ανήκει στη κατηγορία των βομβών ανεμοπορίας.
Σύμφωνα με την γαλλική εταιρεία εκτιμάται πως θα είναι διαθέσιμη από το 2025 με προοπτική ολοκλήρωσης τόσο στα υφιστάμενα μαχητικά όπως το Rafale όσο και στα υπό ανάπτυξη ευρωπαϊκά μαχητικά 6ης γενιάς.
Η SmartGlider είναι ένα όπλο κρούσης στόχων εδάφους και διακρίνεται σε δύο επιμέρους είδη: την ελαφρά βόμβα SmartGlider (SmartGlider Light) με πολεμική κεφαλή 80 κιλών (το συνολικό βάρος της είναι 120 κιλά) και τη δεύτερη, τη βαριά έκδοση με την ονομασία SmartGlider Heavy (βάρος 1300 κιλών) με πολεμική κεφαλή ενός τόνου (1000 κιλών).
Η οικογένεια των δύο όπλων SmartGlider φέρεται στους φορείς με την ονομασία Hexabomb Smart Launcher (HSL). Αρχικά για την SmartGlider Light γνωρίζουμε πως κάθε φορέας HSL δύναται να φέρει έξι βόμβες SmartGlider Light και συνολικά κάθε αεροσκάφος μπορεί να φέρει είτε 12 είτε 18 με διαμόρφωση είτε δύο φορέων HSL μια σε κάθε πτέρυγα του μαχητικού είτε τριών φορέων HSL με απόθεμα 18 βομβών SmartGlider Light (μια σε κάθε πτέρυγα και μια στο κοιλιακό μέρος της ατράκτου). Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για «βαρύ» φόρτο και οπλισμό αποστολών κρούσης.
Η SmartGlider σχεδιάστηκε με γνώμονα την τεχνική εμπειρία και φιλοσοφία της γαλλικής εταιρείας MBDA στα βλήματα μακράς ακτίνας κρούσης SCALP/Storm Shadow με αποστολή την προσβολή «σκληρών» και «δύσκολων» στόχων βαθιά στην ενδοχώρα σε περιβάλλον υψηλών αντιαεροπορικών απειλών. Τα βλήματα SCALP αδιαμφισβήτητα έχουν προσδώσει στη ΠΑ μοναδικές ικανότητες κρούσης στρατηγικών στόχων από ασφαλείς αποστάσεις και με υψηλή ακρίβεια σε συνδυασμό με δεδομένα στοχοποίησης που λαμβάνονται από τον δορυφόρο HELIOS και τον Δορυφορικό Σταθμό Τανάγρας εντός της 114 Πτέρυγας Μάχης καθώς και από άλλα μέσα στοχοποίησης όπως UAV.
Η απόκτηση των 24 Rafale σε συνδυασμό με τα ενδεδειγμένα όπλα όπως τα SCALP ή μελλοντικά οι SmartGlider ή οι AASM θα προσδώσουν πρωτόγνωρες ικανότητες κρούσης στη ΠΑ. Φυσικά ο αριθμός των μόλις 24 αεροσκαφών είναι μικρός ώστε τα μαχητικά να εκτελούν ένα ευρύ φάσμα αποστολών. Η αύξηση του αριθμού των Rafale είναι απαραίτητη και εθνική αδήριτη ανάγκη ώστε η ΠΑ μεσοπρόθεσμα να συγκροτήσει δύο Μοίρες ή ιδανικά τρεις ώστε σε συνδυασμό με την ευρεία επιλογή όπλων στην οποία έχει πρόσβαση να εκτελεί όλο το φάσμα των αεροπορικών επιχειρήσεων.
Αποστολές που θα ξεκινούν από την εναέρια υπεροχή και αναχαίτηση με όπλα όπως οι METEOR και MICA EM/ IR και μελλοντικά οι MICA NG και θα διευρύνονται σε αποστολές βομβαρδισμού χερσαίου και ναυτικού σκέλους (TASMO ή ελληνιστί ΤΑΥΝΕ, Τακτική Αεροπορική Υποστήριξη Ναυτικών Επιχειρήσεων) καθώς και καταστολής αεράμυνας.
Το ζήτημα της επιχειρησιακής αξιοποίησης της SmartGlider
Η SmartGlider είναι ένα όπλο που ταιριάζει απόλυτα στις ελληνικές ανάγκες και επιχειρησιακές απαιτήσεις της ΠΑ. Θα τεκμηριώσουμε την άποψη μας ακολούθως. Βασική παραδοχή επί του παραπάνω είναι η σημερινή έλλειψη όπλων κρούσης μέσης και μακράς ακτίνας με εξαίρεση τα SCALP που προορίζονται όπως προαναφέραμε για ιδιαίτερους στόχους υψηλού επιχειρησιακού ενδιαφέροντος.
Αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε μια προγενέστερη ανάλυση μας: https://defencereview.gr/i-enischysis-tis-toyrkikis-antiaeroporikis-amynas-kai-pos-diamorfonontai-ta-dedomena-eos-to-2023/
Μπορεί η τουρκική αεράμυνα να μην είναι τόσο πυκνή, πολυστρωματική και πολυεπίπεδη όπως η ελληνική εντούτοις τα τελευταία έτη έχει αναβαθμιστεί ενώ οι στόχοι που η ΠΑ καλείται να προσβάλει αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο (βάσεις UAV, βαλλιστικοί πύραυλοι) πέραν των κλασικών συμβατικών (αρχικά το εχθρικό Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου, τα εχθρικά αεροδρόμια). Επομένως, η ΠΑ πρέπει να διαθέτει μεγάλο αριθμό σύγχρονων όπλων ακριβείας μέσης και μεγάλης ακτίνας τόσο για τα F-16 όσο και για τα Rafale, Mirage. Ο επιχειρησιακός ορίζοντας των F-4 είναι βραχυπρόθεσμος συνεπώς θα εστιάσουμε στους πρώτους τύπους αεροσκαφών της ΠΑ.
Η SmartGlider προορίζεται για προσβολή στόχων τακτικού ενδιαφέροντος καθώς και αντιαεροπορικών συστημάτων. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως η εμβέλεια της SmartGlider με άφεση από ύψος 30000 ποδιών επιτρέπει ανέρχεται στα 100 χιλιόμετρα ενώ μπορούν να χτυπηθούν με 18 βόμβες, 18 διαφορετικοί στόχοι. Σύμφωνα με τη γαλλική Dassault ήδη δύο αεροπορίες (πιθανότατα χρήστες Rafale) έχουν ενδιαφερθεί για την ολοκλήρωση και πιστοποίηση της SmartGlider.
Η καθοδήγηση της SmartGlider προς τον στόχο δεν έχει αποφασιστεί εντελώς από την MBDA. Με τα παρόντα δεδομένα οι πρώτες εκτιμήσεις με βάση τα όσα έχει κάνει γνωστά η MBDA στα πλαίσια διεθνών εκθέσεων αμυντικού υλικού αναφέρονται σύστημα πολλαπλών αισθητήρων συμπεριλαμβανομένων όπως η ημι- ενεργή καθοδήγηση λέιζερ, υπέρυθρο ερευνητή, GPS καθώς και άλλα υποσυστήματα πλοήγησης που θα του επιτρέπουν σε περιβάλλον άρνησης GPS.
Ειδικά η τελευταία πρόταση είναι πολύ ουσιαστική, καίρια και νευραλγική για τη ΠΑ για προφανείς λόγους.
Συμπερασματικά
Το ζητούμενο είναι ο εμπλουτισμός του οπλοστασίου της ΠΑ και κυρίως για τα F-16 που με εξαίρεση την 335 Μοίρα και τα Block 52+ Advanced, δεν διατίθενται όπλα ακριβείας από ασφαλείς αποστάσεις. Το πρόγραμμα των SPICE είναι απαραίτητο να υλοποιηθεί, δυστυχώς όμως παρατηρούνται αδιανόητες καθυστερήσεις εδώ και 10 χρόνια σε βαθμό εγκληματικής αδιαφορίας. Ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις τα F-16 της ΠΑ να μπορούσαν να λάβουν την AASM. Σύμφωνα με δημοσίευμα του αμερικανικού Janes το 2014, μαχητικό F-16 έβαλε επιτυχώς τη γαλλική AASM (Armement Air-Sol Modulaire). Δε νοείται τα κύρια όπλα αέρος-εδάφους (από πλευράς αριθμών), του στόλου των F-16, να είναι οι συμβατικές βόμβες Mk.83 και Mk.84.
Η ΠΑ πρέπει να εκπονήσει ευρύ και μαζικό πρόγραμμα απόκτησης νέων όπλων τόσο αέρος – αέρος όσο και αέρος – εδάφους παράλληλα με άλλα προγράμματα δικτύωσης – διαλειτουργικότητας (μαζική χρήση Link 16).
Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 σε επίπεδο Viper επιβάλλεται να συνδυαστεί και με νέα όπλα όπως οι JASSM, οι JSOW, οι JDAM, οι AIM-120D, οι AGM-88E Advanced. Anti-Radiation Guided Missile (AARGM) καθώς και άλλα ισραηλινά όπως οι Delilah και οι Rampage. Εξυπακούεται πως οι ισραηλινές συλλογές SPICE θα έπρεπε να είχαν αποκτηθεί εδώ και χρόνια. Μάταια όμως. Δυστυχώς, παρατηρείται μια ακατανόητη αδράνεια στα όπλα των αεροσκαφών της ΠΑ. Φωτεινή εξαίρεση οι METEOR.
Θα πει βέβαια κάποιος εδώ και 10, το ξαναγράφουμε 10 ολόκληρα χρόνια είχαν αφήσει πολιτικές και φυσικές ηγεσίες της ΠΑ, τα Mirage δίχως ανταλλακτικά λόγω έλλειψης σύμβασης τεχνικής υποστήριξης.
Νέα όπλα σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα όπως οι SmartGlider, οι MICA NG, οι AASM επιβάλλεται να ενταχθούν και να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά. Οφείλουμε επίσης να αναφέρουμε πως δεν αρκεί η απόκτηση μαχητικών όπως το 5ης γενιάς F-35 εάν δεν εξασφαλιστεί εξ αρχής η απόκτηση όπλων παράλληλα με το πρόγραμμα νέων μαχητικών.
Η ΠΑ σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα επιβάλλεται να αποκτήσει μια ακόμη Μοίρα μαχητικών Rafale ώστε να διευρύνει την επιχειρησιακή βεντάλια αποστολών του Rafale με επιπρόσθετα όπλα όπως οι SmartGlider και οι AASM, όπλα κρούσης άμεσα διαθέσιμα για τη ΠΑ. Kαι τούτα γιατί τα όπλα από μόνα τους συνιστούν αποτροπή και διαμορφώνουν εξωτερική πολιτική και βούληση ώστε ο αντίπαλος να λάβει τα κατάλληλα μηνύματα…
Προγενέστερες αναλύσεις μας:
