Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν διαβεβαίωσε, στο διάγγελμά του για τη νέα χρονιά, ότι η αποφασιστικότητά του για την επίτευξη της πλήρους αποπυρηνικοποίησης της κορεατικής χερσονήσου δεν έχει μειωθεί, αλλά, έσπευσε να προσθέσει, ότι η Πιονγκγιάνγκ ενδέχεται να υιοθετήσει μια διαφορετική προσέγγιση, να μπει σε «νέο δρόμο» εάν οι ΗΠΑ δεν μειώσουν την πίεση που της ασκούν.
Θα καταγραφόταν ταχύτερη πρόοδος προς την αποπυρηνικοποίηση εάν η Ουάσινγκτον έκανε ανταποδοτικές κινήσεις, διαβεβαίωσε ο Βορειοκορεάτης ηγέτης και πρόσθεσε ότι είναι διατεθειμένος να συναντηθεί με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ οποτεδήποτε ο τελευταίος το θελήσει, για να υπάρξουν αποτελέσματα που προεξόφλησε πως θα χαιρέτιζε η διεθνής κοινότητα.
Ωστόσο, αυτό που προκάλεσε εντύπωση ήταν η αινιγματική του αναφορά ότι η Βόρεια Κορέα δεν θα έχει «καμία άλλη επιλογή παρά να εξερευνήσει έναν νέο δρόμο για την προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας» στην περίπτωση που η αμερικανική κυβέρνηση «κάνει λάθος υπολογισμό για την υπομονή του λαού μας, προσπαθήσει να μας αναγκάσει να κάνουμε κάτι, συνεχίσει να μας πιέζει χωρίς να τηρεί την υπόσχεση που έκανε μπροστά σε όλο τον κόσμο».
Ακόμη, ο Κιμ προέτρεψε τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας να σταματήσουν «τελείως» τα στρατιωτικά γυμνάσια που διεξάγουν τακτικά, ενώ προειδοποίησε εναντίον της μεταφοράς «στρατηγικών» στρατιωτικών πόρων (σ.σ. πυρηνικών όπλων) στην κορεατική χερσόνησο.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι ο Κιμ και ο Τραμπ δεσμεύθηκαν να εργαστούν προς την αποπυρηνικοποίηση και την οικοδόμηση «διαρκούς και σταθερής» ειρήνης στην ιστορική συνάντηση κορυφής που έκαναν στη Σιγκαπούρη τη 12η Ιουνίου 2018. Α
Υπό αυτό το πρίσμα τον Δεκέμβριο, ο Τραμπ δήλωσε πως προβλέπει ότι θα συναντηθεί με τον Κιμ στις αρχές της νέας χρονιάς, αλλά δεν έχει οριστεί ημερομηνία.
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα οι θέσεις των δύο πλευρών μοιάζουν μέχρι τώρα να απέχουν πολύ.
Από τη μια η Πιονγκγιάνγκ αξιώνει η Ουάσινγκτον να αρχίσει να αίρει τις ασφυκτικές οικονομικές κυρώσεις που της επιβάλλει, να υπογραφτεί συμφωνία ειρήνης που θα κλείσει επίσημα το κεφάλαιο του Πολέμου της Κορέας (1950-53), ο οποίος τερματίστηκε απλά με εκεχειρία, καθώς και εγγυήσεις για την ασφάλειά της, ενώ από την άλλη η Ουάσινγκτον α διαμηνύει ότι η εκστρατεία «μέγιστης πίεσης» που ασκούν η ίδια και ο ΟΗΕ δεν θα λάβει τέλος πριν από την «πλήρη και επαληθεύσιμη» αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας.
