Φυσικά η παραπάνω είδηση φέρνει συνειρμικά στο μυαλό όλους εκείνους που διακινήσουν ανεδαφικά σενάρια περί παραχώρησης αμερικανικών Arleigh Burke ή καταδρομικών Ticonderoga. Παρά το γεγονός πως στην ελληνική Letter of Request (LoR) του Μαρτίου 2021 ζητήθηκαν επισήμως τα Arleigh Burke ως πλοία ενδιάμεσης λύσης για το πρόγραμμα ναυπήγησης των νέων φρεγατών του ΠΝ.
Στο ίδιο άρθρο στις 22 Ιουνίου του 2020 τονίζαμε αυτολεξεί τα ακόλουθα σημεία: Μολονότι, έχουν γραφτεί πολλά περί ενδεχόμενης απόκτησης μεταχειρισμένων πλοίων Arleigh Burke ή καταδρομικών Ticonderoga η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι Αμερικανοί είναι ξεκάθαροι: δεν υπάρχει διαθεσιμότητα Arleigh Burke ενώ τα Ticonderoga τα έχει απορρίψει πολλάκις το ΠΝ για σωρεία λόγων που έχουν να κάνουν με κόστη κύκλου ζωής, υποστήριξης, προσωπικού, παρωχημένων ηλεκτρονικών και αισθητήρων καθώς και υποδομών.
Τα σκάφη κλάσης Island θεωρούνται ως ρεαλιστική και βιώσιμη λύση για την κάλυψη των εθνικών επιχειρησιακών αναγκών στον τομέα της επιτήρησης και καταγραφής των κινήσεων του τουρκικού στόλου συνδράμοντας το έργο των κανονιοφόρων της Διοίκησης Πλοίων Επιτήρησης του Αρχηγείου Στόλου. Παράλληλα, να εκτελούν αποστολές συνεργασίας με τα ναυτικά παρατηρητήρια και αποτροπής εισόδου των λαθρομεταναστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Αυτά δεν τα αναφέρουμε για να μειώσουμε τη παραχώρηση των περιπολικών κλάσης Island αλλά για να υπενθυμίσουμε πως άλλο πράγμα οι ευσεβείς πόθοι και άλλο η πραγματικότητα.
Φυσικά όλα τα σενάρια που διακινήθηκαν περί Arleigh Burke ή καταδρομικών Ticonderoga εξυπηρετούσαν ιδιοτελείς σκοπιμότητες που ευνοούσαν την επιλογή των ακατάλληλων MMSC/ HF2.
Δυσάρεστα είναι όμως τα νέα και για άλλα μεταχειρισμένα αμερικανικά οπλικά συστήματα με δυνητικό ενδιαφέρον για τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ). Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε με νεότερο μας άρθρο.
Συνεπώς εύλογα γεννάται το ερώτημα: πως αποτιμάται η στρατηγική σχέση Ελλάδας – ΗΠΑ σε επίπεδο ανταλλαγμάτων λόγω της MDCA;