Οι Ηνωμένες Πολιτείες εν όψει της πολιτικο-διπλωματικής διενέξεως με την Κίνα φαίνεται να διαμορφώνουν ένα αρκετά ευέλικτο οπλοστάσιο πολλαπλών ικανοτήτων το οποίο έχει ως στόχο να εκδιώξει την Κίνα από τα γεωοικονομικά κέντρα των Στενών της Μάλακα και των Κόλπων του Άντεν και του Ορμούζ. Κύριο συστατικό στοιχείο του οπλοστασίου θα είναι ο πύραυλος επιφανείας-επιφανείας PrSM, ο οποίος θα είναι ικανός μέσω χερσαίων εγκαταστάσεων να βάλει έναντι στόχων τόσο στα χερσαία εδάφη της Κίνας όσο και στο θαλάσσιο περιβάλλον της Νότιας Κίνας.
O πύραυλος PrSM κατασκευάζεται από τις Αμερικανικές εταιρείες Lockheed Martin και Raytheon Missile Systems με σκοπό να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές της Κίνας και της Ρωσίας στο περιβάλλον του Αρκτικού Ωκεανού και της Νοτιο-Σινικής Θάλασσας. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του PrSM χρονολογείται από το 2017 (ίσως και νωρίτερα), ενώ ήταν αρχικά γνωστό ως Long Range Precision Fires (LRPF). Είχε ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη ενός πυραύλου που θα λειτουργήσει ως αντικαταστάτης τον βλημάτων ATACMS και θα προβάλει ισχύ σε εμβέλειες από 70 έως και 499 χιλιομέτρων.
Λόγω της εξόδου των ΗΠΑ από την πυραυλική συνθήκη INF, το πρόγραμμα ανάπτυξης του βλήματος φημολογείται πως θα διαμορφώσει έναν πύραυλο με βεληνεκές μεγαλύτερο των 500 χιλιομέτρων. Πιο συγκεκριμένα, ο PrSM αποτελεί ένα εν αναπτύξει βλήμα επιφανείας-επιφανείας που θα λειτουργεί παντός καιρού και θα εκτοξεύεται από τα συστήματα MLRS M270A1 και M142 HIMARS. Οι εκτοξευτές MLRS M270A1 θα είναι ικανοί να εξοπλιστούν μέσω 4 βλημάτων PrSM, ενώ οι εκτοξευτές HIMARS θα εφοδιάζονται με 2 βλήματα PrSM έκαστος.
Ρωσικά και Κινεζικά Πλέγματα Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής
Για να γίνει αντιληπτή η στρατηγική αξία του βλήματος PrSM αξίζει να αναφερθεί ο ρόλος των δομών Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής A2/AD που διαμορφώνουν η Κίνα και η Ρωσία στην Μαύρη Θάλασσα, τον Αρκτικό Ωκεανό και την Νοτιο-Σινική Θάλασσα.
Η Ρωσική Ομοσπονδία κινείται κυρίως στην ανάπτυξη πολυστρωματικών δικτυοκεντρικών δομών αεράμυνας (μικρού, μέσου και μεγάλου βεληνεκούς) με σκοπό να καταστήσουν απαγορευτική την δράση των Αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών πέριξ των Ρωσικών συνόρων. Συστήματα που χρησιμοποιούνται κατά κόρων είναι οι S-400 Triumf, οι S-300, τα 96Κ6 Pantsir S1, το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Krashuka-4 αλλά και τα εν αναπτύξει αντιαεροπορικά συστήματα με αντιδορυφορικές ικανότητες S-500.
Τα αντιαεροπορικά συστήματα πλαισιώνονται από δομές παράκτιας άμυνας Bastion, υποβρύχια εφοδιασμένα με βλήματα cruise Kalibr και αντιπλοϊκούς πυραύλους Kh-35U εφοδιασμένους εντός συστοιχιών Bal. Ο Διοικητής της Ναυτικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ, Clive Johnstone σε δήλωσή του ανέφερε πως τα βλήματα Kalibr αποτελούν ίσως την σημαντικότερη »γεωφυσική απειλή» για τα νατοϊκά εξοπλιστικά προγράμματα. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε πως μέσω των βλημάτων αυτών η Ρωσία είναι ικανή να χτυπήσει απρόσμενα τα δυτικά εδάφη του Ηνωμένου Βασιλείου σε νατοϊκά »φιλικό χώρο».
Η Κίνα με την σειρά της οδηγείται στην διαμόρφωση ενός αρκετά μεγάλου (ποσοτικά) ναυτικού και εναέριου στόλου επανδρωμένων και μη επανδρωμένων οχημάτων που έχουν ως κύριο μέλημα να εκδιώξουν άνευ συγκρούσεως τις αμερικανικές μονάδες αεροπλανοφόρων από τα εγγύς ευρασιατικά ύδατα. Οι πλατφόρμες αυτές πλαισιώνονται από αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου Y-8 και Y-9 αλλά και από αντιπλοϊκούς πυραύλους επαυξημένου βεληνεκούς της οικογένειας Dong Feng.
Πρόσφατα η Κίνα αναδείχθηκε ως μία ισχυρή περιφερειακή δύναμη στο γεωγραφικό περιβάλλον Ασίας-Ειρηνικού, δημιουργώντας ισχυρές ικανότητες A2/AD πέριξ των συνόρων της. Χρησιμοποιεί εκτενώς προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους και βλήματα cruise σε συνδυασμό με συστήματα αντιαεροπορικής και θαλάσσιας επάκτιας άμυνας. Σκοπός είναι να αποτραπούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Τα πλέγματα A2/AD της Κίνας είναι συγκεντρωμένα γύρω από την Ταϊβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τοποθετώντας τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ – όπως τα Carrier Strike Group – και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην περιοχή εντός του εύρους των κινεζικών πυρυαλικών συστημάτων.
Αυτή η περιφερειακή απειλή μετριάζει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα των δυνάμεων των ΗΠΑ να διεξάγουν επιχειρήσεις στην Ασία και τον Ειρηνικό, κυρίως πέριξ των νήσων της Οκινάουα και του Γκουάμ. Ενδεικτικά αναφέρονται οι αντιαεροπορικοί υπερηχητικοί πύραυλοι Yj-12 και YJ-18, με εμβέλεια κοντά στα 500 χιλιόμετρα.
Το επιφανειακό κομμάτι της διπλωματικής πολιτικής του Πεκίνου στηρίζεται στον πύρυαλο DF-41 (Dong Feng-41, CSS-X-20) ο οποίος είναι ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM) που εκτιμάται πως διαθέτει επιχειρησιακή εμβέλεια από 12.000 έως 15.000 χλμ. (σύμφωνα με το Think Tank RAND). Θα αναπτύξει πιθανότατα τελική ταχύτητα Mach 25 και θα μπορεί να εξοπλιστεί με κεφαλές τύπου MIRVed. Η ύπαρξη αυτού του προγράμματος αποκαλύφθηκε τον Αύγουστο του 2014 και υποβλήθηκε στην έβδομη δοκιμαστική πτήση τον Απρίλιο του 2016. Πιθανότατα στο τέλος της φάσης δοκιμών του θα τεθεί σε επιχειρησιακή ανάπτυξη στο Xinyang της Κίνας με τις PLA Rocket Forces.
Τακτική χρήση του PrSM
Σύμφωνα με τον αμυντικό αναλυτή Joseph Trevithik, ο Αμερικανικός Στρατός ενδιαφέρεται για την δημιουργία ενός δικτυοκεντρικού συστήματος προβολής ναυτικής ισχύος μέσω πυροβολαρχιών βασισμένων σε Πολλαπλούς Εκτοξευτές τύπου HIMARS και τροποποιημένων MLRS. Οι συστοιχίες ως κύριο τακτικό στόχο θα έχουν την καταστροφή στόχων επιφανείας/πλοίων μέσω εν ανάπτυξη βλημάτων PrSM (Precision Strike Missile) αλλά και τροποποιημένων ATACMS.
Η υπηρεσία AMTC (Aviation and Missile Technology Consortium) σε ενημερωτικό δελτίο τόνισε πως στον πύραυλο ΡrSM (αλλά και στον ATACMS) θα ενσωματωθούν κεφαλές, οι οποίες σε ένα προκαθορισμένο στάδιο πτήσης, θα αποδεσμεύουν σμήνος αυτόνομων drone, όπου μέσω τεχνολογιών αντιληπτικής τεχνητής νοημοσύνης θα διεξάγουν επιχειρήσεις επιτήρησης πεδίου μάχης, ταυτοποίησης στόχων, αξιολόγησης απειλών, μεταφοράς δεδομένων σε Κέντρα Διοίκησης-Ελέγχου, αλλά και επιχειρήσεις κρούσης αντίστοιχες με αυτές των Loitering-Munitions.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως η προαναφερθείσα τεχνολογία θα εφαρμοστεί στους ήδη υπάρχοντες πυραύλους ATACMS (που βρίσκονται και εντός του ελληνικού οπλοστασίου), μέσω του προγράμματος Air Launch Effects (ALE). Σκοπός είναι η αξιοποίηση ενός ήδη υπάρχοντος βλήματος που τείνει προς εύρεση νέου ρόλου σε θαλασσοχερσαίο περιβάλλον μάχης (αντίστοιχο με της Νοτιο-σινικής Θάλασσας).
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του προαναφερθέντος προγράμματος, τα σμήνη μη επανδρωμένων αεροχημάτων μικρού ηλεκτρομαγνητικού αποτυπώματος, αλλά και τα σμήνη υπο-πυρομαχικών που θα λειτουργούν σε αποστολές ναυτικής κρούσης, θα περιλαμβάνουν εντός της δομής τους ορισμένες μονάδες οι οποίες θα αξιοποιούν τεχνολογίες ηλεκτρονικού πολέμου/jamming με σκοπό την ασφάλεια πτήσης του σμήνους (η προαναφερθείσα τεχνολογία μέχρι στιγμής έχει επιτευχθεί μονάχα από τον Ινδικό Στρατό).
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια, τα βλήματα PrSM θα χρησιμοποιηθούν για να διεξάγουν κρούση ακριβείας έναντι καλά φυλαγμένων στρατηγικών εχθρικών στόχων που βρίσκονται εντός δομών αεράμυνας τύπου A2/AD. Εξέχουσα σημασία δίνεται επίσης και στο κομμάτι ανάπτυξης ικανοτήτων κρούσης στόχων εν κινήσει, καθώς σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές το βλήμα θα ενσωματώσει τεχνολογίες αναφοράς ανάγλυφου TERCOM.
Όπως αναφέρει το BreakingDefense σε εκτενή ανάλυση, η Raytheon πρότεινε στον Αμερικανικό Στρατό να ενσωματωθούν στον PrSM ηλεκτρονικά αντί-αντίμετρα ECCM, με σκοπό να διαμορφώσουν ένα βλήμα ικανό να λειτουργεί υπό συνθήκες κορεσμένου ηλεκτρομαγνητικού περιβάλλοντος. Εξέχουσα βαρύτητα δόθηκε επίσης και στην ανάπτυξης μίας ειδικής αντιπλοϊκής έκδοσης του PrSM, γνωστή και ως LBASM.
Καινοτομίες στην παραγωγή
Η Lockheed Martin χρησιμοποιεί νέα εργαλεία ψηφιακής μηχανικής και τεχνητής νοημοσύνης που έχουν βελτιώσει την παραγωγικότητα, την ποιότητα και την απόδοση του PrSM. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές για παράδειγμα βοήθησαν την κατασκευάστρια στη βελτιστοποίηση των σχεδίων αλλά και στη μείωση του κόστους/χρόνου παραγωγής σημαντικών υποσυστημάτων του βλήματος.
Η Lockheed Martin εκτύπωσε με επιτυχία τρία μέρη για τον πύραυλο, τα οποία απέδωσαν άψογα στις δοκιμές και πλέον αποτελούν μέρος της βασικής γραμμής παραγωγής του προϊόντος. Τα εκτυπωμένα εξαρτήματα είναι εξαιρετικά ανθεκτικά, παρέχουν τεράστια ευελιξία στην παραγωγή και λειτουργούν ως επέκταση της αλυσίδας εφοδιασμού, επιτρέποντας παράλληλα στην ομάδα παραγωγής να πληροί τις απαιτήσεις του χρονοδιαγράμματος.
Στο κομμάτι ανάπτυξης των εξωτερικών υλικών του βλήματος χρησιμοποιούνται συνθετικά υλικά τύπου RAM τα οποία προσδίδουν χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα στα εχθρικά ραντάρ έτσι ώστε τα εχθρικά πλέγματα A2/AD να μην είναι ικανά να εντοπίσουν εγκαίρως το βλήμα.
O πύραυλος σύμφωνα με το πρακτορείο Jane’s θα ενσωματώσει έναν νέο πολλαπλό ερευνητή εχθρικών απειλών από την Raytheon ο οποίος θα είναι ικανός να μεταφέρει τα δεδομένα στον ψηφιακό χάρτη του βλήματος, ενώ παράλληλα μέσω Data-Link τα δεδομένα μάχης θα μεταφέρονται στα κέντρα διοίκησης και ελέγχου. Όπως αναπαριστά το βίντεο της Lockheed Martin, η κεφαλή του PrSM θα έχει την δυνατότητα να διασπάται και να διασκορπίζει επιμέρους υπο-πυρομαχικά άνωθεν των συστημάτων εγγύς αεράμυνας του αντιπάλου.
Μέσω αυτής της σχεδίασης, το βλήμα είτε καταστραφεί, είτε όχι, θα είναι ικανό να προκαλέσει ένα αξιοσημείωτο μέγεθος ζημιάς σε εχθρικές εγκαταστάσεις.
Κέντρο Διοίκησης και Ελέγχου του PrSM
Καθώς ο Αμερικανικός Στρατός προετοιμάζεται κυρίως για αποστολές αεροναυτικής κρούσης με την Κίνα, οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών ανάπτυξης οπλικών συστημάτων επιδιώκουν να αναπτύξουν μια ικανότητα στοχοποίησης και συντονισμού των επιθέσεων έναντι θαλάσσιων στόχων μέσω ελικοπτέρων, παράκτιου πυροβολικού και βαλλιστικών πυραύλων.
Η εκδήλωση Project Convergence 2020 που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο, εστίασε στην εκμάθηση του τρόπου διοίκησης και ελέγχου σύσσωμου του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ κατά την διάρκεια διενέξεως σε άγνωστο θαλάσσιο περιβάλλον έναντι της Κίνας. «Νομίζω ότι έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε όσον αφορά τη συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό για ορισμένες αποστολές θαλάσσιας κρούσης», ανέφερε ο στρατηγός John Rafferty, επικεφαλής της ομάδας πολλαπλών λειτουργιών του Στρατού για το πρόγραμμα Long-Range Precision Fires.
Τον περασμένο μήνα, ο στρατός χρησιμοποίησε το πρώτο πρωτότυπο του σταθμού εδάφους Tactical Intelligence Targeting Access Node. Ο σταθμός αυτός χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης (AI) που ονομάζεται Prometheus και εφοδιάζεται με τεράστιες ποσότητες δεδομένων μάχης (από τα μέσα που συμμετέχουν στην πολεμική διαδικασία) με σκοπό να τις επεξεργαστεί και να τις ταξινομήσει. Ένας άλλος αλγόριθμος AI που ονομάζεται SHOT δίνει εντολές περί γεωγραφικής τοποθεσίας των εχθρικών στόχων σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα που διαθέτουν το κατάλληλο εύρος και την κατάλληλη καταστροφική ισχύ με σκοπό να βάλουν εναντίον τους.
Ένα εν αναπτύξει δίκτυο ελέγχου πυρός, που ονομάζεται Advanced Field Artillery Data System, παρέχει στον SHOT την τοποθεσία και την τακτική κατάσταση κάθε φιλικού οπλικού συστήματος για αποφυγή ακούσιων φίλιων συγκρούσεων. Μια διαδικασία που διαφορετικά θα διαρκούσε λεπτά ή και ώρες μειώθηκε – σε πειραματικό περιβάλλον – μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία του προαναφερθέντος Κέντρου Διοίκησης και Ελέγχου που θα χρησιμοποιεί ο PrSM, αξίζει να σημειώσουμε πως το Αμερικανικό Στράτευμα στηριζόμενο στο προαναφερθέν Κέντρο, θα συντονίζει, θα επεξεργάζεται και θα διαμοιράζει στα οπλικά συστήματα τα κατάλληλα δεδομένα μάχης έτσι ώστε να οργανωθεί η αμυντική λειτουργία πέριξ των υδάτων της Νότιας Κίνας.
Το Πολεμικό Ναυτικό μέσω αποκεντρωτικών Σταθμών Διοίκησης και Ελέγχου θα αναπτύξει τα δίκτυα, την υποδομή, την αρχιτεκτονική ασφαλείας και τα αναλυτικά στοιχεία που χρειάζονται για να υποστηρίξει τις δυνάμεις ναυτικής κρούσης. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την σύνδεση εκατοντάδων πλοίων, υποβρυχίων, μη επανδρωμένων συστημάτων και αεροσκαφών εντός ενός ενιαίου συστήματος-συστημάτων.
Σκοπός συγγραφής της παραπάνω ανάλυσης δεν είναι αποκλειστικά και μόνο η αγορά του βλήματος PrSM από τον Ελληνικό Στρατό. Σκοπός είναι να καταδειχθεί η γενικότερη αρχιτεκτονική ασφαλείας που διαμορφώνουν οι ΗΠΑ σε ένα θαλασσοχερσαίο περιβάλλον σαν της Νότιας Κίνας δίνοντας έμφαση σε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αντιπλοϊκά βλήματα πυροβολικού, αποκεντρωτικά πλέγματα Διοίκησης-Ελέγχου, η κοινοκτημοσύνη πολλαπλών αισθητήρων, αλλά και η ανάπτυξη πυραύλων με πολλαπλές ικανότητες είναι στοιχεία τα οποία αν εφαρμόζονταν από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα μπορούσαν να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα ισχύος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
