Το συγκεκριμένο άρθρο αναρτήθηκε στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Forbes» στις 9 Νοεμβρίου με τον τίτλο: «Now Is The Perfect Time To Sink The Freedom Class Littoral Combat Ship». Το άρθρο υπογράφει ο Craig Hooper και πραγματεύεται τα προβλήματα και το μέλλον των συγκεκριμένων πλοίων στο Αμερικανικό Ναυτικό. Το άρθρο σχετίζεται και με την ελληνική πραγματικότητα λόγω της πιθανής επιλογής των MMSC (Multi-Mission Surface Combatant) από το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ). Όπως είναι γνωστό το ΠΝ έχει στα χέρια του πρόταση για την απόκτηση τεσσάρων MMSC (τα πλοία έχουν επιλεγεί από τη Σαουδική Αραβία). Επίσης είναι γνωστό ότι οι MMSC βασίζονται στα πλοία LCS κλάσης «Freedom», τα οποία παρουσιάζουν ουκ ολίγα προβλήματα, διαχρονικά. Η μετάφραση έγινε από τη συντακτική ομάδα του «DefenceReview.gr».
Καθώς το ρυμουλκό επιστρέφει το προσφάτως ακινητοποιημένο πλοίο USS «Detroit» (LCS 7), τύπου LCS, κλάσης «Freedom» είναι η στιγμή για το Αμερικανικό Ναυτικό να χαρακτηρίσει τα πλοία κλάσης «Freedom» ως μια ανεπανόρθωτη αποτυχία. Με την αναμενόμενη αλλαγή κυβέρνησης, οι ηγέτες του Αμερικανικού Ναυτικού έχουν μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να αποσπάσουν διακομματική συναίνεση με το τερματίσουν οριστικά τον αγώνα του Αμερικανικού Ναυτικού με τα πλοία κλάσης «Freedom».
Αντί να συνεχίσουν να ξοδεύουν χρήματα, ο Ναύαρχος Michael Gilday, Διοικητής των Ναυτικών Επιχειρήσεων και ο απερχόμενος Γραμματέας του Ναυτικού, Kenneth J. Braithwaite, μπορούν να αξιοποιήσουν το μεσοδιάστημα, μέχρι δηλαδή της ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων από τον Baiden, και να προτείνουν την άμεση απόσυρση των 10 πλοίων κλάσης «Freedom», που βρίσκονται σε υπηρεσία, να επιβάλουν παύση των εργασιών ναυπήγησης των έξι επιπλέον, για τα οποία έχει εγκριθεί η ναυπήγηση ή ναυπηγούνται, να προτείνουν την επιτάχυνση του προγράμματος ναυπήγησης των 20 φρεγατών κλάσης «Constellation» και να αποκτηθούν περισσότερα, μικρότερα και πιο αξιόπιστα περιπολικά σκάφη.
Μετά από μια δεκαετία και πλέον υπηρεσίας των πλοίων κλάσης «Freedom», δεν υπάρχει καμία ντροπή στην παραίτηση και την αναγνώριση της ήττας.
Η κλάση «Freedom» είναι ένα «Λεμόνι»
Τα πλοία κλάσης «Freedom» ήταν, από την αρχή, μια αμείωτη μηχανική καταστροφή. Το USS «Freedom» (LCS 1) βγήκε από το ναυπηγείο τόσο βαρύ ώστε έπρεπε να προστεθούν σταθεροποιητικές επιφάνειες, οι οποίες συγκολλήθηκαν στην πρύμνη του πλοίου. Στη συνέχεια, το 2010, το πλοίο αντιμετώπισε εισροή ύδατος με αποτέλεσμα να καταστραφεί ο αεροστρόβιλος κινητήρας. Στη διάρκεια επιχειρησιακού ταξιδιού στη Σιγκαπούρη, το 2013, το πλοίο αντιμετώπισε επαναλαμβανόμενα περιστατικά απώλειας ηλεκτρικής ενέργειας, και μετά, το 2016, ένας αξιωματικός έχασε τη ζωή του από σοβαρή αστοχία του πετρελαιοκινητήρα.
Οι επιδόσεις του πρώτου πλοίου της κλάσης μπορούν να συγχωρεθούν. Έχει αξία το να κατανοείς τα αδύναμα σημεία ενός νέου πλοίου. Το πρόβλημα είναι ότι τα υπόλοιπα πλοία κλάσης «Freedom» είναι εξίσου προβληματικά, υποφέροντας από ένα υπερβολικά σύνθετο και αναξιόπιστο σύστημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Αντίθετα το ανταγωνιστικό LCS, το αλουμινένιο καταμαράν κλάσης «Independence» εμφανίζεται να αντιμετωπίζει μεθοδικά τις παιδικές ασθένειες. Δώδεκα πλοία κλάσης «Independence» βρίσκονται σε υπηρεσία, προσφέροντας καλές υπηρεσίες στον Ειρηνικό, ενώ άλλα επτά ναυπηγούνται.
Μετά από χρόνια προσπαθειών τα πλοία κλάσης «Freedom» απλά δεν μπορούν να απαλλαγούν από καταστροφικές μηχανικές αστοχίες. Το 2016, το δεύτερο πλοίο κλάσης «Freedom», το USS «Fort Worth» (LCS 3), παρέμεινε ελλιμενισμένο στη Σιγκαπούρη για έξι μήνες, όσο το Αμερικανικό Ναυτικό προσπαθούσε να επιδιορθώσει το σύστημα πρόωσης. Το 2015, το επόμενο πλοίο κλάσης «Freedom», το USS «Milwaukee» (LCS 5), ακινητοποιήθηκε στο παρθενικό του ταξίδι, από το ναυπηγείο στη βάση του, και χρειάστηκε ρυμούλκηση.
Το τέταρτο πλοίο κλάσης «Freedom», το USS «Detroit» (LCS 7), επέστρεψε από τετράμηνη αποστολή καταπολέμησης λαθρεμπορίου ναρκωτικών, τον Ιούλιο του 2020, και σε ανύποπτο χρόνο ο κυβερνήτης του πλοίου δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια της αποστολής το πλήρωμα «αντιμετώπισε απώλειες εξοπλισμού». Η επιστροφή του στη θάλασσα, το Σεπτέμβριο, αποδείχθηκε πολύ για το εύθραυστο πλοίο. Αρχικά υπέστη αστοχία στα τέλη Οκτωβρίου, στο σύστημα πρόωσης, και στη συνέχεια απώλεσε την ισχύ του με αποτέλεσμα να επιστρέψει εσπευσμένα στη Φλόριντα. Το πλοίο είχε υποστεί τέτοια ζημιά που χρειάστηκε τη συνδρομή ρυμουλκού-αποκτώντας έτσι την αμφίβολη τιμή να συνδυάσει όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν όλα τα προηγούμενα πλοία κλάσης «Freedom».
Τα πλοία απλά δεν γίνονται καλύτερα. Το 2018 το πέμπτο πλοίο κλάσης «Freedom», το USS «Little Rock» (LCS 9) αντιμετώπισε πρόβλημα και παρέμεινε για τέσσερις μήνες στο Μόντρεαλ για επισκευή. Το 2019, το πλήρωμα του USS «Billings» (LCS-15) δεν μπορούσε να ρυθμίσει την ηλεκτρική ενέργεια σωστά, απώλεσε τον έλεγχο του πλοίου και σημειώθηκε σύγκρουση στο λιμάνι του Μόντρεαλ.
Η κλάση «Freedom» βρίσκεται σε υπηρεσία από το 2008. Εκτός του αξιόπιστου συστήματος μάχης της Lockheed Martin, είναι ένα μη-διορθώσιμο πλοίο, ένας εφιάλτης υποστήριξης και συνεπώς ένας κίνδυνος για όσους υπηρετούν σ’ αυτό. Όλοι στο Αμερικανικό Ναυτικό το γνωρίζουν, και παρόλα αυτά κανείς στο Ναυτικό δεν έχει τα κότσια να τερματίσει αυτή την πλεούμενη καταστροφή. Ενώ το Ναυτικό επιθυμεί να ξεγράψει το υπέρβαρο USS «Freedom» και το προβληματικό USS «Fort Worth», είναι ώρα να τερματιστεί αυτό το φτωχό σε επιδόσεις πρόγραμμα στο σύνολο του και να προχωρήσει παρακάτω.
Ορισμένοι, εσκεμμένα συνδέουν τα πλοία κλάσης «Independence» μ’ αυτά της κλάσης «Freedom», και επιχειρηματολογούν υπέρ του τερματισμού και των δύο προγραμμάτων. Αυτό θα είναι λάθος, καθώς το Ναυτικό χρειάζεται μικρά πλοία γενικών καθηκόντων. Ενώ κανένα πλοίο δεν είναι τέλειο, η κλάση «Independence» βρίσκετε σε πιο θετική τροχιά. Η κλάση έχει καταγράψει μόνο δύο μηχανικές αστοχίες το 2016. Και οι δύο είχαν επιδιορθωθεί σε διάστημα 1-2 μηνών και τα δύο πλοία επέστρεψαν στις αποστολές τους (το USS «Coronado» (LCS-4) υπέστη βλάβη στα τέλη Σεπτεμβρίου, επισκευάστηκε και έφτασε στη Σιγκαπούρη στις 16 Οκτωβρίου όπου ολοκλήρωσε επιτυχώς αποστολή διάρκειας 16 μηνών). Έκτοτε δεν έχει καταγραφεί κάποια βλάβη. Και ενώ το Ναυτικό θέλει να αποσύρει τα δύο πρώτα «Independence», μαζί με τα δύο πρώτα «Freedom» είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τόσο το USS «Independence» (LCS-2) όσο και το USS «Coronado» παραδόθηκαν χωρίς πλήρως λειτουργικό σύστημα μάχης και, ως προϊόντα ενός ναυπηγείου που συνεχώς εξελισσόταν, ναυπηγήθηκαν διαφορετικά από τα πλοία που ακολούθησαν.
Εναλλακτικές μετά την κλάση «Freedom»
Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές των πλοίων κλάσης «Freedom». Το Ναυτικό θα μπορούσε απλά να εξοικονομήσει χρήματα γι’ αυτές τις εναλλακτικές επιλογές. Θα μπορούσε να διοχετεύσει τα κονδύλια αυτά στη ναυπήγηση περισσότερων πλοίων κλάσης «Independence», προσφέροντας έργο και επιβίωση στα ναυπηγεία Austal. Θα μπορούσε να τα διοχετεύσει στην Fincantieri, κάτοχο των ναυπηγείων Marinette Marine, που φτιάχνουν τα πλοία κλάσης «Freedom», για να επιταχύνει το πρόγραμμα ναυπήγησης των φρεγατών κλάσης «Constellation».
Εναλλακτικά, το Ναυτικό θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τη ναυπήγηση μικρότερων, απλούστερων περιπολικών σκαφών. Τα αποτελεσματικά σκάφη ταχείας ανταπόκρισης κλάσης «Sentinel» της Αμερικανικής Ακτοφυλακής βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία, αποδεικνύοντας της αξία τους καθημερινά. Με 40 ήδη σε υπηρεσία, αυτά τα αξιόπιστα σκάφη, μήκους 154 ποδών κάνουν όσα η κλάση «Freedom» δεν μπορεί. Τα «Sentinel» ήδη εκτελούν αποστολές στον Ειρηνικό, από προωθημένες βάσεις στη Χαβάη και το Γκουάμ, ενώ σύντομα έξι, από έναν στόλο 64 σκαφών, θα επιχειρούν από το Μπαχρέιν. Μπορούν να σταθμεύουν σε ακόμα πιο προωθημένες βάσεις του αμερικανικού Ειρηνικού, στην Αμερικανική Σαμόα. Μια έκδοση για το Ναυτικό αυτού του χρήσιμου πλοίου, με πιθανή ενσωμάτωση του πανίσχυρου ραντάρ των F-35 και άλλα χρήσιμα, ήδη σε υπηρεσία συστήματα, μπορεί να αναπτυχθεί σε μηδέν χρόνο και πολύ γρήγορα να αντικαταστήσει τα πλοία κλάσης «Freedom» με χαμηλότερο κόστος, μεγαλύτερη λειτουργικότητα και μια πλατφόρμα μεγαλύτερης στρατηγικής χρήσης για το Ναυτικό.
Τα υπάρχοντα πλοία κλάσης «Freedom» μπορούν να παραχωρηθούν σε όποιον σύμμαχο θέλει να προσπαθήσει να κερδίσει κάτι απ’ αυτά αναξιόπιστα πλοία. Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και η Ελλάδα ψάχνουν να αποκτήσουν μια έκδοση των «Freedom» με ισχυρότερο οπλισμό και 1-2 επιπλέον πλοία των βασικών μοντέλων θα ήταν μια καλή λύση προπαρασκευής για την πιο αποτελεσματική έκδοση. Η Ταιβάν, ένα κράτος που έχει αποδείξει πραγματική ικανότητα στο να διατηρεί επιχειρησιακά δύσχρηστα πλοία, θα μπορούσε να είναι άλλος ένας αποδέκτης πλοίων κλάσης «Freedom».
Δεν υπάρχει ανάγκη για άλλη, χρονοβόρα, μελέτη ή διάσκεψη μεταξύ των μετόχων. Με την ταπεινωτική και πιθανότατα μοιραία καταστροφή του USS «Detroit», είναι ώρα για την αδίστακτη επιβολή μιας διοικητικής απόφασης. Όπως είπε ο Ναύαρχος Gilday: «Αυτά τα πλοία βρίσκονται εδώ από το 2008-πρέπει να προχωρήσουμε μ’ αυτό». Γι’ αυτό προχωρήστε. Η απελευθέρωση του Ναυτικού από την κλάση «Freedom» θα αντιμετωπιστεί με γενική και διακομματική συγκατάθεση, θα χαιρετηθεί από το Ναυτικό, ενώ υπάρχουν αρκετές επιλογές στο τραπέζι που ακόμα και η Lockheed Martin, η ανάδοχος εταιρίας των «Freedom» και τα ναυπηγεία Marinette Marine, που κατασκευάζουν τα πλοία, θα επέλεγαν και θα έβγαιναν από το πρόγραμμα ανακουφισμένες που ο μακρύς ναυτικός τους εφιάλτης τελείωσε.
