Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής αμυντικής ιστοσελίδας «DEFENCE AND TECHNOLOGY», η τουρκική Aselsan ανακοίνωσε ότι στις 31 Δεκεμβρίου υπέγραψε συμβόλαιο ύψους $ 153 εκατομμυρίων για την αναβάθμιση αδιευκρίνιστου αριθμού τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης M-113 (ACV-15). Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος της αναβάθμισης, σε σχέση με το ύψος της δαπάνης και τις διαμορφώσεις των οχημάτων ACV-15 του Τουρκικού Στρατού, εκτιμούμε ότι ο αριθμός των υπό αναβάθμιση οχημάτων είναι 135 από σύνολο 1.201 ACV-15. Κατά τη διάρκεια των εργασιών της αναβάθμισης τα οχήματα θα υποστούν πλήρη εργοστασιακό έλεγχο και συντήρηση ώστε οι επιδόσεις και οι προδιαγραφές τους να επανέλθουν σε εργοστασιακό επίπεδο.
Το πρόγραμμα αναβάθμισης αφορά στην εγκατάσταση: (1) Του τηλεχειριζόμενου πύργου μάχης Nefer της Aselsan, αντί του United Defense-25 με διατήρηση του οπλισμού, δηλαδή του πυροβόλου KBA-BO2 των 25 χιλιοστών και του συζυγούς πολυβόλου MAG-58 των 7,62 χιλιοστών (2) Συστήματος προειδοποίησης δέσμης λέιζερ (3) Συστήματος επιτήρησης εγγύς απόστασης (4) Νέου συστήματος όρασης για τον οδηγό (5) Νέου συστήματος πλοήγησης (6) Νέων οθονών πολλαπλών ενδείξεων για τον αρχηγό της μεταφερόμενης ομάδας και του πληρώματος (7) Νέου κλιματιστικού συστήματος (8) Νέου αυτόματου συστήματος κατάσβεσης πυρκαγιάς και (9) Επιπλέον θωράκισης και αντιναρκικής προστασίας δαπέδου. Τις προσθήκες 1-6 θα πραγματοποιήσει η Aselsan, ενώ τις προσθήκες 7-9 και τις εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης θα πραγματοποιήσει η FNSS
Οι εργασίες αναβάθμισης θα πραγματοποιηθούν από την FNSS η οποία είναι και η κατασκευάστρια εταιρία των οχημάτων. Σύμφωνα με την Aselsan ο τηλεχειριζόμενος πύργος μάχης Nefer, ο οποίος θα αντικαταστήσει τους United Defense-25, παρέχει δυνατότητα αυτόματης ανίχνευσης στόχου και αυτόματων διαδικασιών βαλλιστικών υπολογισμών. Υπενθυμίζουμε ότι στη δεκαετία του 1990 η Τουρκία κατασκεύασε συνολικά, μέσω συμπαραγωγής, 2.031 τεθωρακισμένα οχήματα M-113, στις εκδόσεις ACV-15 (τεθωρακισμένο όχημα μάχης) και ACV-19 (τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού).
Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 1988 υπογράφηκε συμβόλαιο, ύψους $ 1.100.000.000, για την κατασκευή 1.698 οχημάτων, εκ των οποίων 650 της έκδοσης ACV-15 και 830 της έκδοσης ACV-19 (το πρόγραμμα αφορούσε και στην κατασκευή 170 οχημάτων μεταφοράς όλμων και 48 οχημάτων αντιαρματικών συστημάτων TOW). Την παραγωγή των οχημάτων ανέλαβε η κοινοπραξία FNSS, που συστάθηκε μεταξύ της αμερικανικής FMC (το 1994 μετονομάστηκε σε United Defense) και της τουρκικής Nurol-Insaat.
Αρχικός στόχος ήταν η κατασκευή και των 1.698 οχημάτων στην Τουρκία. Ωστόσο, για λόγους συμπίεσης του χρόνου ολοκλήρωσης του προγράμματος αποφασίστηκε η κατασκευή 20 οχημάτων (πλην των πύργων) και 285 πηγμάτων οχημάτων από τις γραμμές παραγωγής της FMC στην Ολλανδία και το Βέλγιο αντίστοιχα και η εγχώρια κατασκευή των υπολοίπων 1.393 οχημάτων. Η αρχική σύμβαση είχε διάρκεια οκτώ ετών (1991-1998), αλλά ορισμένα τεχνικά προβλήματα, που αφορούσαν στο ζήτημα της επιλογής και της εγκατάστασης του πύργου μάχης των ACV-15, οδήγησε στην επιμήκυνση του χρόνου περάτωσης του προγράμματος κατά δύο (2) έτη.
Το πρώτο, τουρκικής κατασκευής, όχημα παραδόθηκε τον Αύγουστο του 1991, ενώ το τελευταίο όχημα παραδόθηκε τον Ιούλιο του 2000. Από τα 650 ACV-15, τα 135 φέρουν πύργο μάχης United Defense-25, ο οποίος ενσωματώνει κύριο πυροβόλο ΚΒΑ-ΒΟ2 των 25 χιλιοστών και συζυγές πολυβόλο MAG-58 των 7,62 χιλιοστών. Το Μάιο του 1992 αποφασίστηκε ότι τα υπόλοιπα 515 ACV-15 θα εξοπλιστούν με τον πύργο Dragar, ο οποίος ενσωματώνει πυροβόλο 25M-811 των 25 χιλιοστών και συζυγές πολυβόλο MG-3 των 7,62 χιλιοστών. Το σχετικό συμβόλαιο, ύψους $ 116.000.000, υπογράφηκε το 1992 και ο πρώτος πύργος Dragar παραδόθηκε το 1997 για να ακολουθήσουν άλλοι 66 πύργοι έως τον Μάρτιο του 2000 (σύμφωνα με ορισμένες πηγές οι πρώτοι πύργοι παραδόθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1996). Οι υπόλοιποι 448 πύργοι κατασκευάστηκαν στην Τουρκία, κατόπιν σχετικής άδειας, την περίοδο 1998-2001.
Αυτή η διαφοροποίηση στους πύργους μάχης των ACV-15, σε συνδυασμό με το ότι η Aselsan δεν έχει πιστοποιήσει, στο πύργο μάχης Nefer, τα πυροβόλα 25M-811 και MG-3, αλλά τα κύρια πυροβόλα Mk.44, 2A42, M-242 και KBA-ΒΟ2 και τα συζυγή MAG-58, M-240 και PKT, μας προτρέπει να συμπεράνουμε ότι η αναβάθμιση αφορά στα 135 οχήματα με τους πύργους United Defense-25 (τα συγκεκριμένα στοιχεία αναγράφονται στην επίσημη μπροσούρα της Aselsan για τον πύργο Nefer).
Για την ιστορία να πούμε επίσης ότι από τα 830 ACV-19, τα 292 φέρουν πύργο 1 Metre, ο οποίος ενσωματώνει κύριο πολυβόλο M-2ΗΒ Browning των 12,7 χιλιοστών και συζυγές MG-3 (αρχικά είχε επιλεχθεί η λύση της τοποθέτησης του πολυβόλου σε κοινό έστορα, αλλά για λόγους ασφαλείας του πυροβολητή τελικά επιλέχθηκε η λύση του περίκλειστου πύργου), ενώ τα υπόλοιπα 538 οχήματα είναι εξοπλισμένα με πολυβόλο M-2ΗΒ Browning τοποθετημένο επί κοινού έστορα, ο οποίος βρίσκεται πίσω από μια προστατευτική ασπίδα (η ασπίδα άρχισε να τοποθετείται στα οχήματα το 1996).
Τα πρώτα 200 οχήματα του προγράμματος (75 ACV-15 και 125 ACV-19) έφεραν τον κινητήρα 6V-53T μέγιστης ισχύος 265 ίππων. Όμως, οι περιορισμένες επιδόσεις των οχημάτων, απόρροια της χαμηλής ισχύος του κινητήρα, ανάγκασαν του Τούρκους επιτελείς να υιοθετήσουν, το 1992, την ισχυρότερη έκδοση 6V-53T, συνολικής ισχύος 300 ίππων. Η αντικατάσταση των κινητήρων στα 200 πρώτα οχήματα πραγματοποιήθηκε το 1992. Οι κινητήρες των 265 ίππων χρησιμοποιήθηκαν για την αναβάθμιση ισάριθμων οχημάτων της έκδοσης Μ-113 στην έκδοση M-113A2Τ2. Τον Οκτώβριο του 2000 υπογράφηκε νέο συμβόλαιο, ύψους $ 338.000.000, για την παραγωγή 551 οχημάτων της έκδοσης ACV-15 εξοπλισμένα με τον πύργο Dragar. Οι παραδόσεις ξεκίνησαν το 2001 και ολοκληρώθηκαν το 2005.
Για τα τεθωρακισμένα οχήματα του Ελληνικού Στρατού, τα προβλήματα παλαιότητας και επιχειρησιακής απαξίωσης που αντιμετωπίζουν, καθώς και για τις διαθέσιμες λύσεις αναβάθμισης τους, με ελάχιστο κόστος μπορείτε να διαβάσετε στα παρακάτω άρθρα: