Πρόκειται για το πρόγραμμα προμήθειας νέων βαρέως τύπου τορπιλών για τα υποβρύχια «214» και το εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο «ΩΚΕΑΝΟΣ». Το κόστος ανέρχεται σε 105 εκατομμύρια ευρώ για 36 τορπίλες.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες η γερμανική πρόταση περιλαμβάνει εκτός των καινούργιων τορπιλών και ολικό εκσυγχρονισμό των παλαιών SUT Mod 0 είτε σε επίπεδο SUT Mod 3 είτε σε επίπεδο SUT Mod 4. Προφανώς ελαφρύτερος εκσυγχρονισμός σημαίνει περισσότερες τορπίλες ενώ βαρύτερος εκσυγχρονισμός λιγότερες τορπίλες. Πάντως, το επίπεδο της SUT Mod 4 προσεγγίζει αρκετά αυτό της SeaHake Mod.4 ER. Σημειώνεται ότι το ΠΝ διαθέτει περί τις 112 τορπίλες τύπου SUT Mod 0.
Δεδομένου ότι η Ιταλική Black Shark Advanced και η Γαλλική F21 διατηρούν το προβάδισμα από τεχνολογικής υπεροχής, η Γερμανική πρόταση θέλει να μεγιστοποιήσει το όφελος της επιλογής προσφέροντας την τορπίλη SeaHake Mod.4 ER. Συνεπώς με το κόστος των τορπιλών SeaHake Mod.4 ER προσφέρεται και δωρεάν εκσυγχρονισμός σε μέρος από το υφιστάμενο απόθεμα τορπιλών τύπου SUT Mod 0. Δύο επιπρόσθετα στοιχεία που ενισχύουν την γερμανική πρόταση είναι τα εξής:
Σύμφωνα με τη Γερμανική εταιρεία Atlas Elektronik η τορπίλη SeaHake Mod.4 ER είναι η μοναδική που είναι πλήρως ολοκληρωμένη και συμβατή με το σύστημα μάχης των υποβρυχίων «214» καθώς και του «ΩΚΕΑΝΟΥ». Τα υποβρύχια διαθέτουν τα συστήματα μάχης ISUS 90-15 και ISUS-90-46 αντίστοιχα.
Πάντως αμφότεροι Γάλλοι και Ιταλοί ισχυρίζονται ακριβώς το ίδιο. Ειδικότερα, οι Γάλλοι της κατασκευάστριας εταιρείας κατέφτασαν τόσο τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους όσο και προ τριών εβδομάδων και συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα 27 με 29 Μαρτίου. Κατά τη διάρκεια των δύο επισκέψεων τους, στη Διοίκηση Υποβρυχίων του Αρχηγείου Στόλου κατάφεραν να γνωστοποιήσουν στο Π.Ν πως δεν τίθεται ζήτημα επιπρόσθετου κόστους πιστοποίησης της τορπίλης F-21. Προηγήθηκε ενδελεχής τεχνική μελέτη και ανάλυση των συστημάτων μάχης των υποβρυχίων του Π.Ν. Απόρροια του συστήματος MIGAL η γαλλική τορπίλη μπορεί με απλό τρόπο να βληθεί από τα υφιστάμενα συστήματα μάχης των ελληνικών υποβρυχίων. Το σύστημα ελέγχου βολής της F21 ονομάζεται MIGAL, το οποίο λειτουργεί ως σύστημα διασύνδεσης μεταξύ της τορπίλης και του κέντρου διοίκησης και ελέγχου του υποβρυχίου.
Δεύτερον, προσφέρεται μεγάλο υποκατασκευαστικό έργο στην Ελληνική εταιρεία Sunlight. Αντίστοιχες βέβαια προτάσεις υπάρχουν από τη Γαλλική Naval Group για συνεργασία με τη Miltech HELLAS και την Leonardo για συνεργασία με την Intracom Defense Electronics.
Η Αμερικανική τορπίλη μέχρι στιγμής θεωρείται αουτσάιντερ. Μειονέκτημα για τις αμερικανικές τορπίλες είναι ότι ενσωματώνουν θερμικό σύστημα πρόωσης, με καύσιμο, κάτι που τις καθιστά λιγότερο ασφαλείς, ενώ και ο παραγόμενος θόρυβος της Mk.48 Mod.6AT είναι μεγαλύτερος.
Το ΠΝ προ αυτής της άτυπης γερμανικής αντεπίθεσης παρέμενε επιφυλακτικό με τη Γερμανική πρόταση. Το Π.Ν δεν επιθυμεί να αποκτήσει τη γερμανική τορπίλη DM2A4 καθότι τη διαθέτει το τουρκικό ναυτικό και ως εκ τούτων δεν μπορεί να πετύχει τη ποιοτική διαφοροποίηση από τη δυνητική απειλή.
