Είναι γνωστό ότι το πρόγραμμα ναυπήγησης έξι υποβρυχίων T-214 της Τουρκίας αντιμετωπίζει σοβαρά τεχνικά προβλήματα, τα οποία έχουν οδηγήσει σε τεράστιες χρονικές αποκλίσεις από το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Υπενθυμίζουμε ότι το σχετικό συμβόλαιο, ύψους € 2.500.000.000 (πλέον το κόστος έχει ξεπεράσει και εκτιναχθεί στα $ 3.500.000.000), υπογράφηκε τον Ιούλιο του 2009 και τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνιο του 2011 (σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα το πρώτο υποβρύχιο θα πρέπει να είχε παραδοθεί το 2015). Πλέον, με τις πιο θετικές εκτιμήσεις, το πρώτο υποβρύχιο θα παραδοθεί το 2023, δηλαδή 14 χρόνια από την υπογραφή της σύμβασης, ενώ το έκτο και τελευταίο υποβρύχιο το 2028!
Τα πρώτα σύννεφα στο τουρκικό πρόγραμμα εμφανίστηκαν το 2014, όταν, τρία χρόνια μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, δεν είχε ξεκινήσει η ναυπήγηση του πρώτου υποβρυχίου. Το πρόβλημα ήταν η τεχνική αδυναμία ενσωμάτωσης και ολοκλήρωσης του τουρκικής προέλευσης λογισμικού, καθώς και των αισθητήρων, επίσης τουρκικής προέλευσης, στο Σύστημα Διαχείρισης Μάχης ISUS-90-72. Τελικά, τον Οκτώβριο του 2015 ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου τουρκικού Τ-214 μέσα σε κλίμα αμφιβολίας για το μέλλον του προγράμματος. Με την έναρξη του προγράμματος ναυπήγησης το χρονοδιάγραμμα παραδόσεων έκανε λόγο για παράδοση των υποβρυχίων την περίοδο 2020-2025.
Ωστόσο, σύμφωνα με νέες πληροφορίες από δημοσιογραφικές πηγές της Τουρκίας, τα τεχνικά προβλήματα παραμένουν και δεν έχουν επιλυθεί στο βαθμό ώστε να νέα υποβρύχια να χαρακτηριστούν πλήρως επιχειρησιακά, με αποτέλεσμα οι παραδόσεις να καθυστερήσουν και άλλο και να μετακυλήσουν για την περίοδο 2023-2028 όπως προείπαμε. Έτσι φαίνεται ότι τα ελληνικά T-214 θα κυριαρχούν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της ερχόμενης δεκαετίας. Και θα κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά ένα λυθεί και το χρόνιο ζήτημα της προμήθειας σύγχρονων τορπιλών, σε πρώτη φάση, και ενεργοποίησης του δικαιώματος προαίρεσης (option) για τη ναυπήγηση δύο ακόμα υποβρυχίων.
Υπενθυμίζουμε ότι το πρόγραμμα προμήθειας 51 τορπιλών βαρέως τύπου εκκρεμεί από τον Μάρτιο του 2002! Τότε, η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είχε επιλέξει τις ιταλικές τορπίλες τύπου IF/21 Black Shark. Οι Γερμανοί ωστόσο απάντησαν ότι για να πιστοποιήσουν τις τορπίλες στα υποβρύχια θα πρέπει η ελληνική πλευρά να καταβάλει το ποσό των € 70.000.000. Αν η Ελλάδα δεχόταν τη γερμανική απαίτηση, τότε η προμήθεια των IF/21 Black Shark θα κόστιζαν ακριβότερα απ’ ότι η προμήθεια των γερμανικών τορπιλών τύπου DM-2A4 (€ 130.000.000 έναντι € 98.000.000). Έκτοτε το πρόγραμμα αντιμετώπισε διαδοχικές μετακυλήσεις, ως προς την υλοποίηση του, και παραμένει σε εκκρεμότητα.
