Το πρόγραμμα MMPC (Multi Modular Patrol Corvette) ξεκίνησε ως το EPC (European Patrol Corvette), ένα έργο μελλοντικών καινοτόμων ναυτικών πλοίων που αναπτύσσεται με συνεργατικό τρόπο από Πολεμικά Ναυτικά και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό τη σημαία του PeSCo (Μόνιμη Δομημένη Συνεργασία). Η πρωτοβουλία, που γεννήθηκε μετά την υπογραφή του Ιουνίου 2019 μιας Επιστολής Προθέσεων μεταξύ Ιταλίας και Γαλλικού Ναυτικού, προσέλκυσε το ενδιαφέρον άλλων Εθνών που σταδιακά εντάχθηκαν στην κοινοπραξία ως Συμμετέχοντα Κράτη Μέλη (Ελλάδα, Ισπανία και Ρουμανία).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άνοιξε το 2021 μια πρόσκληση με το όνομα MMPC CALL 1 για την οποία η εταιρεία IT-FR Naviris συντόνισε την επεξεργασία μιας πρότασης συγκεντρώνοντας την τεχνογνωσία μιας Ευρωπαϊκής Κοινοπραξίας. Η πρόταση αυτή επιλέχθηκε τον Ιούλιο του 2022 με επιχορήγηση του EDF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας) και εθνική συγχρηματοδότηση των Συμμετεχόντων Κρατών για μια διετή αρχική φάση σχεδιασμού, ανάπτυξης τεχνολογιών και καθορισμού κοινών μεθοδολογιών εργασίας, κανόνων και προτύπων.

Τον Ιούλιο του 2021 η πρόταση κατακυρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) και τον Δεκέμβριο του 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Occar υπέγραψαν συμφωνία με την ονομασία «Συμφωνία Συνεισφοράς» για να αναθέσουν στην Occar τη φάση προετοιμασίας, την υπογραφή και τη διαχείριση της συμφωνίας επιχορήγησης (σύμβαση μεταξύ της OCCAR και μιας βιομηχανικής ευρωπαϊκής κοινοπραξίας που συντονίζεται από τη Naviris).

Μετά την υπογραφή του PMA (Programme Management Authorization) τον Οκτώβριο του 2022, η Occar ξεκίνησε τη διαδικασία ολοκλήρωσης του Προγράμματος MMPC προκειμένου να διαχειριστεί το πλήρες εύρος του έργου, ενεργώντας ως Χορηγός Αρχή, κατόπιν εντολής της EC, και Αναθέτουσα Αρχή, κατόπιν εντολής των πέντε εθνών (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία Ελλάδα και Νορβηγία).

Η συνολική αξία του MMPC CALL 1 (πρώτη φάση) είναι 87 εκατ. € και το συμβατικό πλαίσιο διαρθρώνεται σε δύο διαφορετικά έγγραφα: μια συμφωνία επιχορήγησης (GA), που χρηματοδοτείται για 60 εκατ. € από την ΕΚ με τη μορφή «επιχορηγήσεων». και μια Συνδεδεμένη Σύμβαση Προμήθειας (LPC), που χρηματοδοτήθηκε για 27 εκατ. € από τα έθνη.

Τα συμβατικά έγγραφα (GA και LPC) υπογράφηκαν στις 24 Οκτωβρίου 2023 μεταξύ της Occar και της Κοινοπραξίας, με συντονισμό από τη Naviris που συγκεντρώνει τρία από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ναυπηγεία, Fincantieri, Naval Group, Navantia και άλλους υπεργολάβους για συνολικά 39 εταιρείες από 12 διαφορετικές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα, Νορβηγία, Δανία, Γερμανία, Πορτογαλία, Σουηδία, Βέλγιο, Ολλανδία και Εσθονία). Στον πυρήνα των βασικών εταιριών του προγράμματος συμμετέχουν έξι ελληνικές εταιρίες. Η συνολική επιδότηση που έχουν λάβει οι ελληνικές εταιρίες από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα είναι 3,365 εκατ. ευρώ. Τον κύριο όγκο της χρησματοδότησης έχουν λάβει τα τρία μεγάλα ναυπηγεία που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, Naval Group, Fincantieri, Navantia και η Naviris συνολικού ύψους 55,37 εκατ. ευρώ. Οι ελληνικές εταιρίες που συμμετέχουν σε αυτή τη φάση του προγράμματος είναι οι: ISD INTEGRATED SYSTEMS DEVELOPMENT SA, HYDRUS ADVANCED CONSOLIDATED ENGINEERING SERVICES, INTRACOM DEFENCE SA, TERRA SPATIUM AE, PRISMA ELECTRONICS ABEE και FEAC ENGINEERING PRIVATE COMPANY.

Η πρώτη φάση του προγράμματος, διάρκειας 24 μηνών, στοχεύει στην παροχή μελετών ιδεών/σκοπιμότητας και αρχικού σχεδιασμού για μια κλάση ναυτικού σκάφους επόμενης γενιάς που θα υλοποιηθεί σε διαφορετικές παραλλαγές, προσθέτοντας οπλικά συστήματα πλατφόρμας σε μια σπονδυλωτή ιδέα. Ο σχεδιασμός στοχεύει να είναι ευέλικτος, πιο ενεργειακά αποδοτικός, πιο φιλικός προς το περιβάλλον, ασφαλέστερος, πιο διαλειτουργικός και ασφαλής από κυβερνοεπιθέσεις. Το MMPC θεωρείται ως μια πλατφόρμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες με βάση μια κοινή γραμμή βάσης που μπορεί να προσαρμοστεί στις εθνικές ανάγκες.

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άνοιξε το 2023 τη δεύτερη φάση του έργου, δηλαδή το MMPC CALL 2, για να συνεχίσει το έργο που έχει ήδη αναφερθεί στην ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 1, με στόχο, αυτή τη φορά, να ολοκληρώσει την Κριτική Επισκόπηση Σχεδιασμού (CDR) και να ξεκινήσει τη φάση ανάπτυξης με την παραγωγή, τουλάχιστον, των πλατφορμών πολλών παραλλαγών ως πρωτότυπων και, τουλάχιστον, μίας ανά έκδοση (Full Combat Multipurpose και Long Range Multipurpose). Η Κοινοπραξία υπέβαλε νέα πρόταση τον Νοέμβριο του 2023, η οποία θα αξιολογηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα επιβεβαιωθεί από τα Έθνη στη Συγχρηματοδότηση, για μια πιθανή νέα σύμβαση συνεργασίας που θα οριστικοποιηθεί από την OCCAR εντός του 2025.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό πρόκειται να υπάρξουν δύο διαφορετικές εκδόσεις της κορβέτας που θα βασίζονται στο ίδιο σκάφος αλλά με διαφορετικά επιχειρησιακά χαρακτηριστικά.

  1. Έκδοση Full Combat Multipurpose (FCM), εξοπλισμένη με μια ποικιλία συστημάτων που προβλέπονται για την εξασφάλιση επαρκούς αυτοάμυνας σε όλα τα ήδη ναυτικών επιχειρήσεων και ικανή να αποκτήσει ορισμένες πρόσθετες δυνατότητες χρησιμοποιώντας ευέλικτες αρθρωτές διαμορφώσεις μέσω της χρήσης ενός ευέλικτου χώρου που προορίζεται για το σκοπό αυτό (multi mission bay).
  2. Έκδοση Long Range Multipurpose (LRM), με εκτεταμένη αντοχή εξοπλισμένη με μια ποικιλία συστημάτων που προορίζονται να εξασφαλίσουν επαρκή αυτοάμυνα σε επιλεγμένες ήδη ναυτικών επιχειρήσεων και ικανή να αποκτήσει ορισμένες δυνατότητες χρησιμοποιώντας ευέλικτες αρθρωτές διαμορφώσεις μέσω της χρήσης ενός ευέλικτου χώρου που προορίζεται για αυτό σκοπός (multi mission bay).

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες που έχουν γίνει γνωστές η κορβέτα θα είναι πλοίο μήκους 100-110 μέτρων που θα εκτοπίζει περίπου 3000 τόνους. Ο κύριος αισθητήρας θα είναι ένα ραντάρ τριών διαστάσεων νέας γενιάς και θα έχει μέγιστη ταχύτητα γύρω στους 26 κόμβους για την πλήρη έκδοση και 24 κόμβους για την έκδοση εκτεταμένης εμβέλειας ενώ η δεύτερη έκδοση αναμένεται να έχει εμβέλεια γύρω στα 10000 ναυτικά μίλια. Η πρόωση του σκάφους θα είναι συνδυασμός ντήζελ και ηλεκτροπρόωσης CODLAD. Θα διαθέτει ελικοδρόμιο και υπόστεγο ικανό να φιλοξενήσει ένα ναυτικό ελικόπτερο 10 τόνων και ενός UAV.

Μια γεύση των συστημάτων που θα μπορεί να φέρει η μελλοντική κορβέτα είναι τα συστήματα που προτείθεται να ενσωματώσει το ιταλικό ναυτικό στις δικές της κορβέτες. Αυτά είναι:

Μια παραλλαγή του κοινού SADOC 4 CMS που θα διαχειρίζεται μια σουίτα αισθητήρων με επίκεντρο το ραντάρ Leonardo’s Kronos Grand Naval 3D με IFF εκτός από ένα ραντάρ επιτήρησης αέρα/επιφανείας και το Leonardo SASS IRST μαζί με ένα ραντάρ διπλής ζώνης NA-30S Mk2/EO – Σύστημα ελέγχου πυρός IR για το κύριο πυροβόλο μαζί με το Leonardo Medusa Mk 4 FCS για μικρότερα πυροβόλα. Υποβρύχια σουίτα της Leonardo που θα περιλαμβάνει ένα σόναρ ειδοποίησης εμποδίων και ένα αμυντικό σύστημα τορπιλών. Σύστημα RESM/CESM/RECM αναμένεται να είναι μια παραλλαγή της ενσωματωμένης σουίτας Elettronica που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος ανανέωσης του στόλου της Legge Navale.

Το πακέτο όπλων θα περιλαμβάνει έως και δύο οκταπλούς κάθετους εκτοξευτές A50 VLS για πυραύλους εδάφους-αέρος για τους οποίους, ένα κύριο ναυτικό πυροβόλο Leonardo Super Rapido 76/ 62 και δύο τηλεχειριζόμενα πυροβόλα 25/80 mm, δύο εκτοξευτές DLS 20 επίσης της Leonardo για αμφότερα τα δολώματα AAW και κατά τορπιλών, μη θανατηφόρα όπλα, πολυβόλα και δύο διπλούς εκτοξευτές για πυραύλους αντιπλοϊκού πυραύλου Teseo και τέλος ένα ελικόπτερο NFH90 εξοπλισμένο με ελαφριές τορπίλες.