Το θέμα του προσωπικού στο ΠΝ και στα πλοία μας έχει απασχολήσει εκτενώς. Τα έχουμε γράψει πολλές φορές πως θα φτάσουμε να έχουμε πλοία αλλά να είναι δίχως προσωπικό. Είναι άλλο πράγμα ένα πλοίο απλά να ταξιδεύει, άλλο να επιχειρεί και άλλο να πολεμάει. Στις φρεγάτες η έλλειψη προσωπικού τείνει να πέσει (εάν δεν έχει πέσει…) σε κάτω από τα αποδεκτά επίπεδα.

Είναι ζήτημα κατανομής προσωπικού; Είναι θέμα πως δεν υπάρχει νέο αίμα; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση καθώς στο ΠΝ μαζί με τα πλοία γερνά και ο κόσμος σε επικίνδυνα και μη αποδεκτά επίπεδα. Οι εισακτέοι στη ΣΜΥΝ είναι το 1/3 συγκριτικά με παλαιότερα, προσλήψεις ΕΠ.ΟΠ δεν γίνονται ενώ οι ναύτες θητείας δεν δύναται για προφανείς λόγους να αναλάβουν κρίσιμα πόστα. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και με τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων όπου οι εισακτέοι είναι ελάχιστοι δεδομένων των αναγκών.

Τα προβλήματα με τις γυναίκες είναι γνωστά αφού μετά από μερικά χρόνια μετατίθενται σε υπηρεσίες ξηράς. Οι άδειες ανατροφής τέκνου ή οι αναρρωτικές άδειες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Αποσπάσεις στελεχών εντείνουν το πρόβλημα.

Το συμπέρασμα είναι πως στη Διοίκηση Φρεγατών του Αρχηγείου Στόλου η έλλειψη προσωπικού είναι κάτι περισσότερο από εμφανής. Το πρόβλημα λαμβάνει άκρως ανησυχητικές διαστάσεις αφού φρεγάτες με επάνδρωση της τάξης του 60% δεν δύναται να είναι πλήρως επιχειρησιακές.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ανάγκη από νέο αίμα. Τα δύο φλέγοντα ζητήματα για το ΠΝ είναι αφενός η ανανέωση του γερασμένου Στόλου και αφετέρου η κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό.