«Που βρισκόμαστε με το θέμα προμήθειας νέων όπλων για τα F-16»; Το προαναφερθέν ερώτημα μας απασχολεί όλους όσους ασχολούμαστε με τα θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Το τελευταίο χρονικό διάστημα προσπαθήσαμε να αναζητήσουμε απαντήσεις δεδομένου πως οι ανάγκες να εξοπλιστούν τα F-16 της ΠΑ με σύγχρονα όπλα (πρωταρχικά για αποστολές κρούσης) είναι δεδομένες και αδιαμφισβήτητες. Τα F-16 της ΠΑ με εξαίρεση την 335 Μοίρα (F-16 Block 52+ Advanced) εξακολουθούν να διαθέτουν όπλα κρούσης περασμένων δεκαετιών.

Το ζήτημα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία και αξία δεδομένου πως το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16 της ΠΑ προχωρά αλλά νέα όπλα εξακολουθούν να μην υπάρχουν. Το όλο θέμα θυμίζει τη περίπτωση των υποβρυχίων τύπου «214» που ενώ διέθεταν υπερσύγχρονες δυνατότητες εντοπισμού και προσβολής στόχων από μεγάλες αποστάσεις, εντούτοις δεν διέθετε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τις κατάλληλες νέας γενιάς τορπίλες. Με άλλα λόγια, ενώ μπορούσαν να εντοπίσουν έναν στόχο επιφανείας από μεγάλη απόσταση, έπρεπε να πλησιάζουν αρκετά κοντά για τον προσβάλουν λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων των τορπιλών SUT και SST4.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τα F-16 της ΠΑ και συγκεκριμένα με τα F-16 Viper τα οποία ενώ διαθέτουν ένα κορυφαίο ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης AESΑ δεν διαθέτουν το κατάλληλο βλήμα προκειμένου να προσβάλουν ένα στόχο εκτός οπτικού ορίζοντα (αναφερόμαστε σε συνθήκες BVR – Beyond Visual Range). Το ίδιο ισχύει και με τις δυνατότητες κρούσης οι οποίες με εξαίρεση ένα απόθεμα όπλων JSOW, JDAM, ΑΜ-39 Exocet και SCALP εξακολουθούν να είναι παρωχημένες. Είναι γνωστό πως η ΠΑ ενδιαφέρεται για τα βλήματα JASSM, AGM-84L Harpoon και AGM-88E AARGM.

Προσπαθήσαμε να αναζητήσουμε απαντήσεις στο ερώτημα που θέσαμε «Που βρισκόμαστε με το θέμα προμήθειας νέων όπλων για τα F-16». Η απάντηση που πήραμε από ανώτατους αξιωματικούς της ΠΑ είναι πως «τα ζητήσαμε και τα περιμένουμε». Απάντηση θετική ή αρνητική πάντως δεν υπάρχει, τουλάχιστον ως σήμερα. Το ζήτημα όπως μας ενημερώνουν ανώτατοι επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι οικονομικό (έλλειψη κονδυλίων) αφού στα τόσα δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ασφαλώς και υπήρχε η σχετική οικονομική δυνατότητα να προμηθευτούμε σύγχρονα όπλα κρούσης για τα F-16. Άλλωστε έχουν εγκριθεί ως πρόγραμμα και ως κονδύλι και από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων στα τέλη Ιουνίου του 2022.

Είναι πασιφανές πως η ελληνική πλευρά «περιμένει εδώ και πολλούς μήνες» την αμερικανική απάντηση η οποία δεν έρχεται. Τρία ολόκληρα χρόνια μετά την κρίση του καλοκαιριού του 2020, η ΠΑ δεν διαθέτει σύγχρονα όπλα κρούσης για τα F-16 ικανά να προσβάλουν ναυτικούς και χερσαίους στόχους υψηλής αξίας από ασφαλείς αποστάσεις. Το σίγουρο είναι πως η ηγεσία της ΠΑ «θέλει αυτά τα όπλα» και αυτό το τονίζουμε καθότι μας διαμηνύθηκε από τα πλέον επίσημα χείλη. Είναι σαφές πως η ηγεσία της ΠΑ από τη πρώτη στιγμή αντιλαμβανόμενη τις ανάγκες έθεσε το θέμα και πλέον το ζήτημα είναι καθαρά σε πολιτικό επίπεδο.   

Τρία χρόνια πριν, ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα σημείωνε τη χαρακτηριστική φράση: «it’s not true» διαψεύδοντας σχετικό δημοσίευμα του DefenceReview.gr πως τίθενται θέματα μη αποδέσμευσης για τους Harpoon. Η ιστορία δείχνει ποια πλευρά επιβεβαιώνεται… Η ΠΑ εξακολουθεί να μην έχει Harpoon για τα F-16 Block 52+.

Το γιατί δεν τα έχουμε πάρει επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών και αυτό είναι κάτι που αφήνουμε τους αναγνώστες μας να το αξιολογήσουν. Τώρα τελευταία κυκλοφορεί ένα ακόμη «επικοινωνιακό αφήγημα» το οποίο αναφέρει πως «θα πάρουμε σύγχρονα όπλα με τα F-35». Δεν τα πήραμε εδώ και 20 χρόνια για τα F-16 αλλά θα πάρουμε με τα F-35… Το αφήνουμε και αυτό στη κρίση σας.

Θα επισημάνουμε πως οι πλατφόρμες είτε ναυτικές είτε αεροπορικές όσο σύγχρονους αισθητήρες και εάν έχουν δεν παράγουν ισχυρή αποτροπή εάν δεν συνοδεύονται από τα κατάλληλα όπλα τόσο σε ποιότητα (τεχνολογία) όσο και σε ποσότητα (απόθεμα). Είναι πασιφανές πως η Τουρκική Αεροπορία επενδύει σε ένα ισχυρό οπλοστάσιο όπλων κρούσης (οπλισμένα UAV, βλήματα κρούσης SOM από μεγάλες αποστάσεις) ενώ την ίδια στιγμή η ΠΑ εξακολουθεί να έχει κρίσιμες ελλείψεις.

Αυτό φάνηκε περίτρανα και από τη περίπτωση των Rafale, τα οποία μολονότι ήταν ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα με τη φιλοσοφία του «αλεξιπτώτου» λόγω πολιτικών συγκυριών, εντούτοις ήρθε με ένα απόθεμα όπλων ικανό να κάνει τη διαφορά στο Αιγαίο. Ως εκ τούτων, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία διαφημίζουν τις δυνατότητες των Rafale επειδή διαθέτουν τα κατάλληλα όπλα κρούσης και προσβολής στόχων. Πάντως, η απόφαση της ΠΑ να εξοπλίσει τα F-16 με ισραηλινής προέλευσης όπλα κρούσης μόνον τυχαία δεν ήταν αφού περίμενε για πολύ την αμερικανική απάντηση η οποία δεν έρχεται (τουλάχιστον ως τη μέρα που γράφθηκε το παρόν άρθρο). Όπως πληροφορούμαστε η σχετική σύμβαση για τις συλλογές SPICΕ καθώς και τα βλήματα Rampage θα υπογραφθεί εντός του 2024…

Eμείς πάντως δεσμευόμαστε στους αναγνώστες μας πως θα συνεχίσουμε να είμαστε οι «κακοί ενοχλητικοί» ρωτώντας για αυτά τα θέματα τη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία σε κάθε ευκαιρία που μας δίνετε.

Καλά Χριστούγεννα με υγεία, τύχη, ευτυχία και ευημερία.