Η 19η Μαΐου είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Δεν ξεχνάμε τις σφαγές, τις λεηλασίες, το πλιάτσικο, τους βιασμούς, τη σκλαβιά, τις άνανδρες δολοφονίες, τα τάγματα εργασίες σκλαβωμένων Ελλήνων του Πόντου. Σε πείσμα της πολιτικής ορθότητας δεν ξεχνάμε τα εγκλήματα των Τούρκων του Κεμάλ αλλά και τις μετέπειτα τουρκικές ενέργειες σε βάρος της Κύπρου ή των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

Το μήνυμα είναι διττό: δεν ξεχνάμε τα εγκλήματα των αντιπάλων μας και το ποιόν τους. Δεν ξεχνάμε με ποιούς γειτονεύομε και κυρίως προετοιμαζόμαστε για να μην ζήσουμε ανάλογες στιγμές. Αυτή ακριβώς η προετοιμασία, η προπαρασκευή είναι η γλώσσα της ισχύος που αντιλαμβάνεται η Τουρκία. Η αναβάθμιση των αμυντικών μας ικανοτήτων και η υλοποίηση μιας νέας δυναμικής και ρεαλιστικής εξωτερικής πολιτικής είναι αυτή που θα λειτουργήσει ως τροχοπέδη στις τουρκικές διεκδικήσεις.

 Να σταματήσουμε επιτέλους να κατευνάζουμε το αρπακτικό που λέγεται Τουρκία. Να βάλουμε ένα τέλος στην υποχωρητικότητα που εκλαμβάνεται ως αδυναμία και γεννά όλο και περισσότερες διεκδικήσεις. Να βάλουμε ένα τέλος στη τροχιά φιλανδοποίησης της χώρας και να απαλλαχθούμε από το διαρκές Σύνδρομο της Στοκχόλμης που μαστίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική που γίνεται έρμαιο συνεχών διεκδικήσεων και υποχωρήσεων ακόμα και από χώρες όπως τα Σκόπια ή η Αλβανία.

 Να βελτιώσουμε το επίπεδο της αμυντικής μας θωράκισης με συγκεκριμένες κινήσεις: αύξηση θητείας, αξιοποίηση εφεδρείας, στήριξη αμυντικής βιομηχανίας και ανάπτυξη νέων ικανοτήτων, αύξηση των αμυντικών δαπανών, βελτίωση του υλικού μας, υλοποίηση νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων και νέα σύγχρονη δομή δυνάμεων.

Να καλλιεργήσουμε τις αρχές και τις αξίες του υγιούς πατριωτισμού μέσα από τη παιδεία που αντί να χτίζει προσωπικότητες με ιδανικά κάνει το ακριβώς αντίθετο.

Το κυριότερο όμως είναι η ιστορική μνήμη απέναντι στη λήθη. Η μνήμη αποτελεί διαρκή φόρο τιμής απέναντι στους 353.000 νεκρούς μας.