Παραθέσαμε χθες τις δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στη χώρα μας, κου Τζεφρι Πάιατ, όχι μόνο για να έχετε μία εικόνα του τι ειπώθηκε. Αλλά και γιατί στο μέλλον θα αποτελέσουν πιθανότατα αποδεικτικά στοιχεία… Αποδεικτικά στοιχεία του ότι η ελληνοαμερικανική στρατηγική συνεργασία ή σχέση όπως την ονομάζει ο κος Πάιατ, δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ελάχιστα αυτά της Ελλάδας. 

Θα υποστηρίξουμε την άποψή μας αυτή με στοιχεία. Που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Θα ακολουθήσουν και δύο συγκεκριμένα αφιερώματα που αποδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ αυτό που επιδιώκουν να αποσπάσουν από την Ελλάδα είναι μόνο… χρήματα.

Η Ελλάδα δέχθηκε πιέσεις για την υπογραφή της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών και σχεδόν ταυτόχρονα υπέγραψε και την περίφημη MDCA (Mutual Defence Cooperation Agreement). Και αυτό ώστε τα Σκόπια να ενταχθούν το δυτικό σύστημα αρχιτεκτονικής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετώντας τους σκοπούς της αμερικανικής διπλωματίας.

Ως προς την MDCA σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η συμφωνία αυτή προβλέπει την επέκταση των δραστηριοτήτων των βάσεων της Σούδας (αεροπορικής και ναυτικής) στην Κρήτη, καθώς επίσης και άλλων ελληνικών στρατιωτικών βάσεων. Πρόκειται για τις αεροπορικές βάσεις της Λάρισας (επιχειρούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη των ΗΠΑ) και του Στεφανοβίκειου (επιθετικά ελικόπτερα), του λιμανιού και του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης, αλλά και της προβλήτας Κ-14 στο Μαράθι της Σούδας.

Η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι η MDCA είναι αμοιβαία επωφελής. Και κυρίως, εκτιμάται ότι, με την αναβάθμιση της MDCA ενισχύεται η στρατηγική σχέση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και αναβαθμίζεται η σημασία της Ελλάδας για το δυτικό σύστημα ασφαλείας, με προφανή θετικά αποτελέσματα για τα εθνικά συμφέροντα.

Δεν απέσπασε τίποτα το συγκεκριμένο δηλαδή… Εκτός και εάν θερούμε τα M1117 Guardian ως σοβαρό αντάλλαγμα. Επιπρόσθετα, ακόμη και για τα 70 ελικόπτερα επιθετικής αναγνώρισης OH-58 Kiowa που απέκτησε ώς πλεονάζον υλικό από τις ΗΠΑ, θα χρειαστεί να καταβάλει 32 εκατομμύρια δολάρια για την προμήθεια ανταλλακτικών προκειμένου να μπορέσει να τα αξιοποιήσει επιχειρησιακά, ενώ πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η Αεροπορία Στρατού (ΑΣ) πρόκειται να αποκτήσει οκτώ κινητήρες T55-GA-714A από τις ΗΠΑ για τα μεταφορικά ελικόπτερα CH-47 Chinook, έναντι 14 εκατομμυρίων δολαρίων.

Δεν θα αναφερθούμε επίσης ως προς τη προοπτική παραχώρησης πλοίων Arleigh Burke για το ΠΝ ή Ticonderoga κάτι που από πλευράς των ΗΠΑ θα αποτελούσε κίνηση στρατηγικής αναβάθμισης της ελληνικής αμυντικής ισχύος. Ακόμη και άλλων οπλικών συστημάτων για τον ΕΣ πολύ πιο χρήσιμων και αναγκαίων όπως τα MLRS/ HIMARS ή Bradley νεότερων εκδόσεων.

Γιατί το Ελληνικό πολιτικό σύστημα και κατεστημένο δεν ζήτησε προ της υπογραφής της MDCA συγκεκριμένα αμυντικά ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ;

Δυστυχώς οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν λάβει το παραμικρό απτό και συγκεκριμένο αμυντικό αντάλλαγμα.

Την ίδια στιγμή το Ισραήλ, πραγματικός στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, έλαβε πρόσφατα μετά από έγκριση του κογκρέσου βοήθεια ύψους 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα επόμενα δέκα χρόνια (U.S., Israel sign $38 billion military aid package | Reuters), ενώ για την Αίγυπτο εγκρίθηκε κονδύλι ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Fact Sheet – U.S. Military Assistance to Egypt: Separating Fact from Fiction – POMED ) για το οικονομικό έτος 2021 (FY 2021)! Και για τις δύο χώρες της Ανατολικής Μεσογείου η έγκριση των ποσών γίνεται χωρίς καμία απολύτως δέσμευση σχετικά με το τι πρέπει να αγοράσουν από τις ΗΠΑ. Η μόνη δέσμευση που υπάρχει, είναι ότι πρέπει τα χρήματα που θα λάβουν ώς βοήθεια, να δαπανηθούν σε αμερικανικά συστήματα και όπλα.

Οι επενδύσεις στις οποίες αναφέρθηκε ο κος Πάιατ, στα ναυπηγεία της χώρας, δεν θα γίνουν δωρεάν… Θα πληρωθούν κανονικότατα από τον Έλληνα φορολογούμενο! Αν η Ελλάδα επιθυμεί να επαναλειτουργήσει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας δεν έχει παρά να ζητήσει δανειοδότηση από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο φορέα. Ή να τα πουλήσει σε ιδιώτες έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.  

Όσο για τα προγράμματα στα οποία αναφέρθηκε ο Αμερικανός πρέσβης, τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους… Η Αμερικανική Αεροπορία εξετάζει πλέον ανοικτά το ενδεχόμενο ανάπτυξης νέου μαχητικού αεροσκάφους, ή την προμήθεια νέας κατασκευής μαχητικών F-16, τόσο για να μειώσει το μέσο όρο ηλικίας του στόλου των μαχητικών της, όσο και για να αντικαταστήσει τα 700 περίπου F-35 που σκέπτεται να περικόψει. Από τα 1.763 αεροσκάφη του τύπου που προβλέπει ο σημερινός της σχεδιασμός, μελετά το ενδεχόμενο να παραγγείλει τελικά και να παραλάβει μόλις 1050 (U.S. Air Force Talks New F-16 Orders In Latest Acquisition Shake-up | Aviation Week Network )! 

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η νέα αμερικανική κυβέρνηση έρχεται τώρα, δια στόματος του κυρίου Πάιατ, να μας αποδεσμεύσει το μαχητικό για το οποίο η προηγούμενη μας είχε παραπέμψει στο μέλλον, λίγους μόλις μήνες πριν! Το πρόγραμμα F-35, κατά ομολογία αξιωματούχων της Αμερικανικής Αεροπορίας, έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι την έκδοση Block 4 και τις πλήρεις επιχειρησιακές δυνατότητες (FOC-Full Operational Capability).

Όταν δε η Ελλάδα αποφασίσει ότι επιθυμεί να το εντάξει στο οπλοστάσιό της, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να διεκδικήσει και να λάβει υποκατασκευαστικό έργο (F-35 για την Ελλάδα: Χαριστική βολή για Πολεμική Αεροπορία και Ένοπλες Δυνάμεις, εκτός και αν… – Defence Review). Αυτό που αφαιρέθηκε από την Τουρκία κατά την αποπομπή της από το πρόγραμμα, ή ένα μεγάλο (τουλάχιστον 70%) μέρος του.

Όσο για το ζήτημα των φρεγατών LCS/MMSC, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τίποτα. Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα παραλάβει άλλα σκάφη, παρά το γεγονός ότι δύο είναι σχεδόν έτοιμα και άλλα τέσσερα τουλάχιστον υπό ναυπήγηση, αν δεν επιλυθούν τα προβλήματα στο σύστημα μετάδοσης της κίνησης από τους κινητήρες στους υδροπροωθητές (waterjets).

Το ίδιο δε το USN έχει ανακοινώσει ότι έκρινε μη συμφέρουσα οικονομικά την αναβάθμιση των τεσσάρων πρώτων πλοίων LCS της κλάσης Freedom, στο επίπεδο εξοπλισμού μάχης των νεότερων και έτσι αποφάσισε να τα αποσύρει, κατά την περίοδο 2021-2022. Δέκα τουλάχιστον χρόνια νωρίτερα από ότι προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός. Η αγανάκτηση στις ΗΠΑ για τις εξελίξεις στο πρόγραμμα LCS (αποκαλούνται Little Crappy Ships!) περισσεύει και θεωρούμε ότι αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο ούτε η ελληνική κυβέρνηση έχει μέχρι σήμερα αποτολμήσει την αποστολή LOR στις ΗΠΑ.

Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς “θα ξεκλειδώσει”, αν και φανταζόμαστε… Η ουσία είναι ότι έναντι των όπλων που αναπτύσσει και διαθέτει ήδη η Τουρκία, το Πολεμικό Ναυτικό και ο ελληνικός αμυντικός σχεδιασμός γενικότερα, δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο “έκπτωσης” στις επιχειρησιακές απαιτήσεις και προδιαγραφές που έχουν θέσει.

Η αποστολή LOR και η απάντηση από την αμερικανική πλευρά, απλά θα καθυστερήσουν την όλη διαδικασία επιλογής, σε μία περίοδο που η Ελλάδα δεν έχει χρόνο. Έχει ήδη σπαταλήσει άσκοπα πολλά χρόνια και άλλους εννέα μήνες από τον περασμένο Ιούλιο, όταν στο παρά ένα έκανε πίσω για την υπογραφή των Belhara HN. Ένα πλοίο όπως το ήθελε το ΠΝ, πραγματικό game changer με τα συστήματα και τα όπλα που θα έφερε, για το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο…

Και κάτι τελευταίο, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο του κου Πάιατ. Οι στρατηγικές σχέσεις δεν πωλούνται. Συνομολογούνται και συνυπογράφονται. Από ισότιμους εταίρους και συμμάχους με κοινά συμφέροντα.