Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «The Drive» η Αμερικανική Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θέτει προς πώληση, μέσω πλειστηριασμού, του σκάφους υποστήριξης SSGT «Robert T. Kuroda», ένα από τα οκτώ (8) πλοία λογιστικής υποστήριξης κλάσης «General Frank S. Besson», τα οποία ναυπηγήθηκαν την περίοδο 1987-2006 για λογαριασμό του Αμερικανικού Στρατού. Η Υπηρεσία GSA (General Services Administration) ανακοίνωσε ότι θα πουλήσει, μέχρι τα τέλη του 2020, άλλο ένα (1) πλοίο της κλάσης, καθώς και δεκάδες άλλα πλοία υποστήριξης του Αμερικανικού Στρατού, όπως αποβατικά σκάφη και ρυμουλκά. Άποψη μας είναι ότι τα συγκεκριμένα πλοία θα μπορούσαν να αξιολογηθούν και να αποκτηθούν από το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), υπό την προαίρεση του λογικού κόστους, της καλής τους κατάστασης και της διάθεσης επαρκούς ποσότητας ανταλλακτικών.

Η απόφαση του Αμερικανικού Στρατού συνάδει με δημοσιογραφικές πληροφορίες, που είδαν το φως της δημοσιότητας στις ΗΠΑ, τον Ιανουάριο του 2019, σύμφωνα με τις οποίες ο Αμερικανικός Στρατός θέλει να απαλλαγεί από μια σειρά πλοίων, που χρησιμοποιεί για την υποστήριξη του. Το SSGT «Robert T. Kuroda», εκτοπίσματος 6.000, το οποίο εντάχθηκε σε υπηρεσία μόλις το 2006, εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα πλειστηριασμών της GSA στις αρχές Ιουλίου με καταληκτική ημερομηνία την 31η Ιουλίου. Η τελευταία καταχωρημένη προσφορά είναι της τάξεως του $ 1 εκατομμυρίου, τη στιγμή που το πλοίο κόστισε $ 26 εκατομμύρια.

Το SSGT «Robert T. Kuroda» (LSV-7), μαζί με το αδελφό πλοίο SSGT «Major General Robert Smalls» (LSV-8) είναι τα δύο (2) νεότερα πλοία και κατά 1.800 τόνους μεγαλύτερου εκτοπίσματος από τα έξι (6) πρώτα πλοία. Επίσης έχουν ισχυρότερους κινητήρες, μπορούν να παράγουν μεγαλύτερη ποσότητα πόσιμου νερού και καλύτερες ενδιαιτήσεις για το πλήρωμα. Η εμβέλεια τους είναι της τάξεως των 10.000 χιλιομέτρων περίπου.

Τα οκτώ συγκεκριμένα πλοία είναι τα μεγαλύτερα πλοία υποστήριξης του Αμερικανικού Στρατού και χρησιμοποιούνται για να μειώσουν την εξάρτηση του Στρατού από τα πλοία υποστήριξης του Ναυτικού. Επίσης συντομεύουν το χρόνο μεταφοράς στρατευμάτων και εφοδίων σε περιοχές που μάχεται ο Αμερικανικός Στρατός. Στην ουσία αποτελούν την πρώτη γραμμή υποστήριξης του Αμερικανικού Στρατού, μέχρι να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες εφοδιασμού του Στρατού από το Ναυτικό, το οποίο μπορεί να μην είναι σε θέση να συνδράμει στον εφοδιασμό του Στρατού, λόγω δικών του αναγκών.

Τα πλοία κλάσης «General Frank S. Besson» έχουν ράμπα φόρτωσης-εκφόρτωσης τόσο στην πρύμνη, όσο και στην πλώρη, ενώ μπορούν να μεταφέρουν πάσης φύσεως υλικά, από εφόδια μέχρι άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και φορτηγά. Για παράδειγμα το 2009 το SSGT «Robert T. Kuroda» μετέφερε την άτρακτο ενός C-17A Globemaster III, από την Καλιφόρνια στη Βιρτζίνια, προκειμένου να γίνει εκπαιδευτικό βοήθημα.

Δεδομένης της μικρής ηλικίας των πλοίων ερωτήματα δημιουργούνται για τη σκοπιμότητα της απόφασης. Δημόσια ωστόσο ο Αμερικανικός Στρατός αναφέρει ότι όσα πλοία θα αποσυρθούν-πωληθούν θα ανήκουν στην εφεδρεία, δηλαδή στην Εφεδρεία του Στρατού (Army Reserve) και την Εθνική φρουρά (National Guard), και ότι αυτό γίνεται για να εξοικονομηθούν πόροι για τη χρηματοδότηση άλλων, πιο σημαντικών προγραμμάτων και προτεραιοτήτων.

Αλλά δεν είναι μόνο τα δύο (2) πλοία κλάσης «General Frank S. Besson» που ο Αμερικανικός Στρατός θέλει να αποσύρει-πουλήσει σύμφωνα με ανάρτηση της επίσης ιστοσελίδας πλειστηριασμών της GSA. Ο Αμερικανικός Στρατός σκοπεύει να αποσύρει-πουλήσει 18 από τα 35 εν υπηρεσία αποβατικά σκάφη LCU-2000 (κλάση «Rummymede»), που ναυπηγήθηκαν τη δεκαετία του 1990 (μεταφορική ικανότητα: 350 τόνους ή 5 άρματα μάχης ή 24 εμπορευματοκιβώτια), 36 παλαιά αποβατικές ακάτους LCM-8 (σε υπηρεσία από το 1959, σε εξέλιξη, από το 2017, το πρόγραμμα αντικατάστασης τους Maneuver Support Vessel Light, συνολικού κόστους $ 1 δισεκατομμυρίου), 20 ρυμουλκά και δύο (2) πλωτούς γερανούς μέχρι τα τέλη του 2020.

Ωστόσο, σύμφωνα με το δυναμολόγιο του Αμερικανικού Στρατού μόλις επτά (7) (7) LCU-2000 και οκτώ (8) ρυμουλκά βρίσκονται στην εφεδρεία. Συνεπώς η απόσυρση 18 LCU-2000 και των 20 ρυμουλκών, δηλαδή του συνόλου των ρυμουλκών, δεν περιορίζεται στην εφεδρεία αλλά αφορά και τις ενεργές μονάδες, κάτι που σημαίνει, εκ των πραγμάτων, μείωση της ικανότητας του Στρατού να υποστηρίζει τις μονάδες του. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι ο Αμερικανικός Στρατός έχει αποφασίσει να μειώσει σε μεγάλο βαθμό το στόλο των πλοίων υποστήριξης που διαθέτει.

Επιχειρησιακά, αυτό μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Ειρηνικού, όπου η «τυραννία της απόστασης», όπως την αποκαλούν οι Αμερικανοί, είναι μείζον πρόβλημα. Με την επιλογή του ο Αμερικανικός Στρατός ενδέχεται να βρεθεί σε μια κατάσταση να μην μπορεί νε εφοδιάσει τις μονάδες έγκαιρα ή στο βαθμό που επιθυμεί και, αναγκαστικά, να προσφύγει στη συνδρομή του Ναυτικού, με την προαίρεση ότι το Ναυτικό θα μπορεί εκείνη τη χρονική στιγμή να ανταπεξέλθει στο αίτημα του Στρατού.

Με την απόσυρση-πώληση τόσου μεγάλου αριθμού πλοίων υποστήριξης ο Αμερικανικός Στρατός θα χάσει μεγάλο μέρος της ικανότητας του να ανεφοδιάζει τις δυνάμεις του σε παράκτιες περιοχές. Για παράδειγμα, πολλά πλοία υποστήριξης του Στρατού βρίσκονται σε προωθημένες θέσεις στον Περσικό Κόλπο και την Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου να παράσχουν, ανά πάσα στιγμή, ταχύτατη υποστήριξη και ανεφοδιασμό σε περίπτωση ανάγκης.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τη δημοσίευση της είδησης από την ιστοσελίδα «The Drive» η σελίδα του πλειστηριασμού του SSGT «Robert T. Kuroda» κατέβηκε, παρά την καταληκτική ημερομηνία της 31ης Ιουλίου. Ο λόγος αυτής της κίνησης δεν είναι γνωστός.