Οι τελευταίες εξελίξεις στις ΗΠΑ σηματοδοτούν νέες εξοπλιστικές ευκαιρίες και επιλογές για το ΠΝ. Όπως έγινε γνωστό το Ναυτικό των ΗΠΑ επέλεξε την Ιταλική Ficantieri και τη σχεδίαση που βασίζεται πάνω στην Ιταλική Fremm φυσικά με τις ανάλογες αμερικανικές παρεμβάσεις (όπλα, αισθητήρες, τακτικό σύστημα κτλ). Τα νέα δεδομένα δημιουργούν μια πολύ αξιόλογη σχεδίαση που κάλλιστα θα μπορούσε να επιλεγεί ως η νέα φρεγάτα για το ΠΝ. Το πρόγραμμα διεκδικούσαν τέσσερις εταιρίες: Η Austal, η Fincantieri, η General Dynamics Bath Iron Works και η Ingalls Shipbuilding. Η Lockheed Martin τελικά αποφάσισε να μη συμμετάσχει στο πρόγραμμα.
Οι ΗΠΑ το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν προτείνει την LCS για το ΠΝ, σχεδίαση η οποία είναι σαφώς υποδεέστερη των νέων φρεγατών του προγράμματος FFG(X). Η τελευταία δημιουργεί μια σοβαρή εναλλακτική απέναντι στις γαλλικές φρεγάτες Belharra αν και οι Αμερικανικές Fremm είναι πλοία μεγαλύτερου εκτοπίσματος. Όμως σε κάθε περίπτωση αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή ως νέα φρεγάτα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του ΠΝ για ένα σύγχρονο πλοίο με μεγάλο φορτίο βλημάτων, σύγχρονο ραντάρ και συγκρότημα αισθητήρων καθώς και βλήματα ικανά να καλύψουν τη πάγια απαίτηση του ΠΝ για αεράμυνα περιοχής.
Όπως ανακοίνωσε το Αμερικανικό Ναυτικό υπέγραψε συμβόλαιο ύψους $ 795 εκατομμυρίων για την αναλυτική σχεδίαση και κατασκευή του πρώτου πλοίου στα ναυπηγεία Marinette στο Γουισκόνσιν.
Η σύμβαση προβλέπει και δικαίωμα προαίρεσης για τη ναυπήγηση 10 ακόμη πλοίων, συνολικού κόστους $ 5,6 δισεκατομμυρίων. Το Αμερικανικό Ναυτικό ζήτησε από τις εταιρίες οι νέες φρεγάτες να έχουν σύστημα κάθετης εκτόξευσης βλημάτων (VLS) ΜΚ41, τουλάχιστον 32 θέσεων, για χρήση βλημάτων Standard Missile-2 (SM-2) Block IIIC ή RIM-162 Evolved SeaSparrow Missiles (ESSM).
Σε κάθε κελί του ΜΚ41 μπορούν να φέρονται έως τέσσερις ESSM ή ένας SM-2. Μια διαμόρφωση του πλοίου για το ΠΝ θα μπορούσε να περιλαμβάνει 16 βλήματα SM-2 και 64 ESSM και μάλιστα της προηγμένης έκδοσης ESSM Block II με ενεργό ερευνητή (συνεπώς δεν απαιτείται η καθοδήγηση του πυραύλου με ραντάρ ελέγχου πυρός) και εμβέλεια άνω των 50 χιλιομέτρων. Τα πλοία θα φέρουν το σύστημα εγγύς άμυνας CIWS τύπου RAM με 21 βλήματα για αντιμετώπιση επιθέσεων κορεσμού. Ένα σύστημα που υπηρετεί ήδη στο ΠΝ με αξιοζήλευτες επιδόσεις.
Επίσης θα πρέπει να ενσωματώνουν το σύστημα διαχείρισης μάχης COMBATSS-21, που είναι βασισμένο στο AEGIS, το σύστημα συνεργατικής εμπλοκής CEC (Cooperative Engagement Capability), προηγμένες ικανότητες διεξαγωγής επιχειρήσεων επιφανείας και ανθυποβρυχιακού πολέμου και το ραντάρ έρευνας αέρος EASR (Enterprise Air Surveillance Radar), τεχνολογίας AESA, της Raytheon. Πρόκειται για το ραντάρ AN/SPY-6 (V)3 ένα εξαιρετικά προηγμένο ραντάρ αντιμετώπισης απειλών αέρος που θα φέρουν και τα νέα αμερικανικά αεροπλανοφόρα Gerald R. Ford.
Το ραντάρ AN/SPY-6 (V)3 είναι κατάλληλο για την αντιμετώπιση όλων των απειλών αέρος όπως βαλλιστικά όπλα, πύραυλοι cruise, βλήματα κατά πλοίων, αεροσκάφη, UAV κτλ. Επιπροσθέτως, διαθέτει ικανότητες ηλεκτρονικού πολέμου με δυνατότητες υποκλοπών και παρεμβολών. Το AN/SPY-6 (V)3 είναι ραντάρ ικανό να εμπλέκει μεγάλο αριθμό εναέριων απειλών ταυτοχρόνως καθοδηγώντας αριθμό βλημάτων εναντίον των στόχων. Τα πλοία επίσης θα φέρουν ραντάρ έρευνας επιφανείας τύπου AN/SPS-73(V)18.
Η ανθυποβρυχιακή σουίτα του πλοίου θα περιλαμβάνει: σόναρ τρόπιδας AN/SLQ-61, σόναρ μεταβλητού βάθους AN/SQS-62 ενώ όλα τα παραπάνω δεδομένα θα συλλέγονται και θα αναλύονται μέσα από το τακτικό σύστημα ανθυποβρυχιακού πολέμου AN/SQQ-89F που βρίσκεται εγκαταστημένο στο Κέντρο Πληροφοριών Μάχης του πλοίου. Το AN/SQQ-89F δίνει πλήρη εικόνα των υποβρύχιων απειλών ενώ συνεργάζεται πλήρως με το τακτικό σύστημα Aegis των πλοίων. Παράλληλα, μέσω τακτικών ζεύξεων συλλέγει όλα τα δεδομένα από άλλα συστήματα όπως ελικοπτέρων ή ΑΦΝΣ. Το AN/SQQ-89F σχεδίασης από την Lockheed Martin είναι ήδη εγκαταστημένο σε πολλά πλοία του Ναυτικού των ΗΠΑ όπως τα Arleigh Burke.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στη διαμόρφωση των πλοίων θα μπορούν να φέρουν έως 16 πυραύλους κατά στόχων επιφανείας NSM. Το πυροβόλο των πλοίων θα είναι το ΜΚ110 των 57 χιλιοστών. Εδώ φυσικά το ΠΝ θα μπορούσε να επιλέξει ένα ισχυρότερο πυροβόλο των 127 χιλιοστών ή των 76 χιλιοστών.
Το ελικοδρόμιο των νέων φρεγατών θα πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει ελικόπτερα τύπου MH-60R Seahawk και UAV MQ-8C Firescout. Το πλοίο διαθέτει σύστημα πρόωσης κατηγορίας CODLAG με μέγιστη ταχύτητα 27 κόμβων. Έχει εμβέλεια με οικονομική ταχύτητα των 16 κόμβων τα 6000 ναυτικά μίλια.
Σχετικά με το χρονοδιάγραμμα και το κόστος των FFG(X), το πρώτο πλοίο θα πρέπει να παραδοθεί τον Ιούλιο του 2026, ενώ ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής μιας FFG (X) δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους 48 μήνες. Το συμβόλαιο ναυπήγησης της δεύτερης φρεγάτας θα υπογραφεί τον Απρίλιο του 2021 και το πλοίο θα παραδοθεί 66 μήνες μετά, δηλαδή τον Οκτώβριο του 2026.
Το κόστος της πρώτης φρεγάτας έχει προϋπολογιστεί στα $ 1,28 δισεκατομμύρια, ενώ αυτό της δεύτερης φρεγάτας στα $ 1,05 δισεκατομμύρια. Το κόστος της τρίτης φρεγάτα, το συμβόλαιο ναυπήγησης της οποία θα υπογραφεί το 2022, αναμένεται να είναι κάτω του $ 1 δισεκατομμυρίου. Συνολικά το κόστος ναυπήγησης 20 FFG(X) δεν θα πρέπει να ξεπεράσει τα $ 19,81 δισεκατομμύρια (€ 17,85 δισεκατομμύρια).
Ανακεφαλαιώνοντας, τα πλοία αποτελούν δυνητικώς μια πολύ καλή επιλογή για το ΠΝ. Πρόκειται για σχεδίαση που ενσωματώνει νέες τεχνολογίες και ικανοποιεί τις τεχνικές προδιαγραφές του ΠΝ. Το πλοίο είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει επιλογή για το ΠΝ αφού τα ναυπηγεία της Ελευσίνας όπως όλα δείχνουν θα περάσουν σε ελληνοαμερικανικά χέρια μέσω της ONEX που διεκδικεί την εξαγορά του ναυπηγείου. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό οι Αμερικανοί αντί των LCS που αποτελούν μια μέτρια επιλογή για το ΠΝ (όπως άλλωστε αποτέλεσαν και για το ίδιο το Ναυτικό των ΗΠΑ) να προτείνουν την Αμερικανική FREMM με ναυπήγηση των πλοίων στην Ελλάδα.
Επιπλέον, ένα άλλο στοιχείο που θα ενίσχυε την Αμερικανική πρόταση είναι η χρηματοδότηση που θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω των FMS διευκολύνοντας την έλλειψη πόρων σε εξοπλιστικό επίπεδο. Φυσικά τα πλοία δεν θα είναι μια οικονομική λύση. Το κόστος μαζί με τα όπλα τους, την αρχική εκπαίδευση, υποδομές και πακέτο υποστήριξης θα κυμαίνεται κοντά στο 900 εκατομμύρια ευρώ με 1 δις ευρώ.
Φυσικά για πολιτικούς λόγους και λόγω του ότι η γαλλική Belharra έχει προβάδισμα σε επίπεδο διαπραγμάτευσης μην σας κάνει εντύπωση αν δούμε διπλή επιλογή και των δύο σχεδιάσεων.
