‘The conclusion is irresistible that the military themselves know next to nothing about logistics’.

– United States Marine Corps Colonel George C Thorpe, Pure Logistics, 1917.

Σπουδαιότητα της Λογιστικής Υποστήριξης

H ανάγκη λογιστικής υποστήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων δημιουργήθηκε από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο πρώτος στρατιώτης, και η εξέλιξή της επηρεάζεται από την τεχνολογία που χρησιμοποιείται. Αυτή η διαπίστωση είναι σημαντική, διότι χωρίς αποτελεσματική λογιστική υποστήριξη των Ενόπλων δυνάμεων την ώρα της μάχης, θα ήταν αδύνατο να εξοπλίσουμε, να σιτίσουμε, να θεραπεύσουμε, να μετακινήσουμε ή να υποστηρίξουμε τον στρατιώτη, τον ναύτη, ή αεροπόρο κατά την διάρκεια μιας σύγκρουσης. Η εξέλιξη της συνδέεται με κάθε περίοδο στρατιωτικής επανάστασης, λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας ενός στρατού επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο υποστηρίζονται λογιστικά οι στρατιώτες. Αντιστρόφως, κάθε επανάσταση στην λογιστική υποστήριξη προκύπτει από μια βαθιά, άμεση και αποσταθεροποιητική αλλαγή. Μια θεωρεία που έχει εξεταστεί από διάφορους ερευνητές λόγω της σημασίας της στη σχέση μεταξύ στρατού, κρατών και κοινωνίας.

H λογιστική υποστήριξη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας των ένοπλων δυνάμεων. Αυτή η έτοιμότητα περιλαμβάνει τη διασφάλιση ότι οι στρατιώτες είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι, εφοδιασμένοι με ό,τι χρειάζονται και έχουν πλήρη υποστήριξη όσον αφορά την ιατρική φροντίδα, τις μετακινήσεις και το κατάλληλο κατάλυμα. Ο έγκαιρος και αξιόπιστος εφοδιασμός σε πυρομαχικά, ανταλλακτικά και καύσιμα μπορεί να κάνει τη διαφορά στην έκβαση μιας μάχης, ιδιαίτερα όταν οι μάχες δίνονται σε μεγάλες αποστάσεις απο τις βάσεις των μονάδων ή οταν απαιτούνται μεγάλες ποσότητες υλικού προς επίτευξη στρατηγικών στόχων. Αυτή η στρατηγική ικανοτητα είναι κρίσιμη για την ανταπόκριση σε κρίσεις και συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο.

Με απλά λόγια θέλω να φανταστείτε μια σφαίρα που βάλλεται από ενα στρατιώτη, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης. Το αποτέλεσμα της βολής επιτυγχάνεται μέσω των προσπαθειών κυριολεκτικά εκατοντάδων ατόμων. Ενώ ο στρατιώτης αποτελεί σημαντικό μέρος αυτής της εικόνας, είναι από πολλές απόψεις απλά ο τελικός δράστης σε ένα καλά σχεδιασμένο σύστημα που έχει ως αποτέλεσμα αυτή η σφαίρα να βρίσκεται στη συγκεκριμένη στιγμή και θέση. Ένα σύστημα που σχεδιάζεται και υλοποιείται από τους λογιστές των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κύρια Συστατικά της Λογιστικής Υποστήριξης

H λογιστική υποστήριξη μπορεί να διακριθεί σε αρκετά βασικά συστατικά, καθένα από τα οποία είναι ουσιώδη για την ομαλή λειτουργία των ένοπλων δυνάμεων.

Εφοδιασμός και Διανομή: Αυτό το συστατικό περιλαμβάνει την προμήθεια, αποθήκευση και διανομή εξοπλισμού, καυσίμων, τροφίμων, ιατρικού υλικού και άλλων ουσιαστικών εφοδίων.

Μεταφορές: H λογιστική υποστήριξη περιλαμβάνει τις μεταφορές στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα για τη μετακίνηση προσωπικού, εξοπλισμού και εφοδίων. Αυτό περιλαμβάνει τον συντονισμό κομβόι, των αερομεταφορών και του ναυτικού για την επίτευξη στρατηγικών στόχων ή  για την παροχή φροντίδας σε τραυματίες ή ασθενείς στρατιώτες.

Συντήρηση και Επισκευές: Η συντήρηση εξοπλισμού είναι ζωτικής σημασίας για την παράταση της διάρκειας ζωής του εξοπλισμού και τη διατήρησή του σε λειτουργική κατάσταση καθώς και για την λειτουργία και διάθεση εγκαταστάσεων.

Προκλήσεις στην Λογιστική Υποστήριξη

Εφοδιαστικές Αλυσίδες

Τα πυρομαχικά καθορίζουν συχνά τη διάρκεια και την ένταση του πολέμου εναντίον ενός αντιπάλου. Για να αποτραπεί η έλλειψη πυρομαχικών κατά τη διάρκεια της μάχης, τα πυρομαχικά πρέπει να συσσωρεύονται όσο πιο κοντά στο πεδίο μάχης και όσο ασφαλώς γίνεται. Οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού παρέχουν τα μέσα για τη μεταφορά των πυρομαχικών προς τον κατάλληλο προορισμό χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό στρατιωτικών/εμπορικών πλοίων και υποδομών. Διάφορα προβλήματα σε κρίσιμα σημεία μπορούν εύκολα να διαταράξουν αυτά τα εφόδια, συμπεριλαμβανομένων των σημείων κατασκευής, μεταφορών και των διασυνδετικών σημείων.

Οι αλυσίδες εφοδιασμού παρέχουν τη μεταφορά και την παραγωγή πρώτων υλών σε τελικά προϊόντα και περιλαμβάνουν παραγωγούς, αποθήκες, εταιρείες μεταφορών, κέντρα διανομής και προμηθευτές. Στην περίπτωση των πυρομαχικών, παράγονται σε εργοστάσια, και στη συνέχεια διανέμονται στις ένοπλες δυνάμεις. Οι λογιστές των Ενόπλων Δυνάμεων στο τέλος αυτής της αλυσίδας διανέμουν τα πυρομαχικά για εκπαίδευση, καθημερινές επιχειρήσεις και κατά τη διάρκεια κρίσεων το φορτίο μάχης για αποστολές. Εάν τα πυρομαχικά και οι εκρηκτικές ύλες δεν βρίσκονται εκεί όπου και όταν χρειάζονται, διαταράσσεται ο σχεδιασμός και η εκτέλεση του.

Η πανδημία COVID-19 είχε παγκόσμια επίδραση. Αυτό οδήγησε σε διαταραχές στις εμπορικές αλυσίδες εφοδιασμού κατά περίπου 75%. Η διακοπή στον εφοδιασμό μπορεί εύκολα να αποβεί μοιραία για τον τομέα της άμυνας, ιδίως κατά τη διάρκεια περιόδων συγκρούσεων ή επιδείνωσης καταστάσεων κοντά στην έναρξη μιας σύγκρουσης, όπου τα πυρομαχικά χρειάζεται να μετακινηθούν με γρήγορο ρυθμό μέσω της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού. Τα πυρομαχικά διαφέρουν σημαντικά από άλλες κατηγορίες στρατιωτικού εφοδιασμού, όπως τρόφιμα και υλικά κατασκευής. Αυτό οφείλεται στον επικίνδυνο χαρακτήρα τους, που απαιτούν ειδική μεταχείριση και αποθήκευση. Τα προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού πυρομαχικών μπορεί να συμβούν σε διάφορα σημεία αυτού του πολύπλοκου συστήματος.

Βιομηχανία και Παραγωγή

Η παραγωγή πυρομαχικών αποτελεί έναν τομέα της αμυντικής βιομηχανίας μιας χώρας και συνδέεται άμεσα με τις αντοχές μιας χώρας να διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις μόνη της. Οι μορφές της βιομηχανικής βάσης πυρομαχικών ποικίλουν ανάλογα με τη χώρα. Ένα παράδειγμα αποτελεί το Αυστραλιανό Συμβόλαιο Εγχώριας Κατασκευής Στρατηγικών Πυρομαχικών, το οποίο επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να έχει πρόσβαση σε εγκαταστάσεις που ανήκουν στην κυβέρνηση και λειτουργούν από ιδιωτικούς (contractors) αναδόχους (GOCO) για την παραγωγή των πιο κρίσιμων εκρηκτικών και πυρομαχικών. Άλλο ένα παράδειγμα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν επίσης εγκαταστάσεις GOCO και διαθέτουν μια σημαντική οργανική κατηγορία εγκαταστάσεων παραγωγής που ανήκουν στην κυβέρνηση και λειτουργούν από την κυβέρνηση (GOGO). Αν και μπορεί να υπάρχουν πολλές εγκαταστάσεις παραγωγής πυρομαχικών σε μια χώρα, οικονομικοί περιορισμοί αποτρέπουν την πλεονασματική παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού.

Ένα παράδειγμα αποτελεί η μονάδα Mulwala, μία ζωτική μονάδα κατασκευής  προωθητικών και υψηλής εκρηκτικότητας  εκρηκτικών υλικών στην Αυστραλία, και η μονάδα παραγωγής πυρομαχικών στο Benalla, Victoria, η οποία χρησιμοποιεί τις εκρηκτικές κεφαλές στα προϊόντα της. Παρόμοια, στις Ηνωμένες Πολιτείες, το  εργοστάσιο πυρομαχικών του Στρατού στο Lake City είναι ο κύριος προμηθευτής πυρομαχικών μικρών όπλων για τον στρατό και παρέχει πάνω από 99% όλων των πυρομαχικών μικρών όπλων για τον Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτά τα δύο παραδείγματα υπογραμμίζουν την εξάρτηση από μία μόνο εγκατάσταση ως την κύρια πηγή για ένα προϊόν που αφορά αποκλειστικά τον στρατιωτικό τομέα. Ενώ η παραγωγή μοναδικών προϊόντων στρατιωτικής χρήσης δεν ελκύει τον ιδιωτικό τομέα, και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται περισσότερο για προϊόντα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους εμπορικούς και στρατιωτικούς τομείς, η εξάρτηση αυτή μπορεί να δημιουργήσει  υπερβολικές διαταρραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού όταν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα.

Μεγάλα προβλήματα, όπως τα βιομηχανικά ατυχήματα, μπορούν εύκολα να σταματήσουν την παραγωγή. Το εργοστάσιο πυρομαχικών του Lake City είχε ένα ατύχημα το 2017, με τις μεταγενέστερες έρευνες να αποκαλύπτουν ανησυχίες για την ασφάλεια των εκρηκτικών κεφαλών. Αυτά τα ατυχήματα όχι μόνο σταματούν την παραγωγή, αλλά απαιτούν επίσης μια εκτεταμένη αναδιάρθρωση των διαδικασιών παραγωγής κάτι που κοστίζει χρόνο και χρήμα. Υπάρχει επίσης πιθανότητα αυτά τα μεμονωμένα σημεία παραγωγής να είναι επιρρεπή σε άλλες μορφές διαταραχών. Όπως η τρομοκρατία, όπως φάνηκε στον Ναυτικό Αεροπορικό Σταθμό Pensacola, ή όπως στην περίπτωση του COVID-19.

Μεταφορές

Το κύριο μέσο μεταφοράς των πυρομαχικών προς το λιμάνι αναχώρησης είναι οι δρόμοι και οι σιδηρόδρομοι. Συνεχίζοντας με τα δύο εθνικά παραδείγματα της Αυστραλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, οι χώρες χρησιμοποιούν τον Αυστραλιανό Κώδικα για τη Μεταφορά Εκρηκτικών με Οδικά και Σιδηροδρομικά Μέσα, καθώς και τον Κώδικα των Ομοσπονδιακών Κανονισμών (CFR) Τίτλος 49 – Μεταφορές, αντίστοιχα. Και οι δύο κανονισμοί ορίζουν αυστηρές απαιτήσεις για τη σήμανση των πακέτων, των οχημάτων και των δοχείων μεταφοράς, απαιτήσεις για τα έγγραφα και για την αποθήκευση και διαχωρισμό. Οι εθνικοί κανονισμοί είναι εξαιρετικά λεπτομερείς και συγκεκριμένοι για τα πυρομαχικά. Η μεταφορά από τα λιμάνια εξαγωγής στο εθνικό λιμάνι προορισμού γίνεται από αέρος ή θαλάσσης και υπάρχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Διεθνώς, οι κανονισμοί διέπονται από τον Κώδικα Επικίνδυνων Θαλάσσιων Εμπορευμάτων (IMDG) και του Κώδικα του Διεθνούς Συνδέσμου Αερομεταφορών (IATA).

Οι διαταραχές στις μεταφορές είναι οι πιο εύκολες να ξεπεραστούν, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τρόποι μεταφοράς αν υπάρχουν περιορισμοί. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό περιλαμβάνει τη δυνατότητα χρήσης διαφορετικών τρόπων μεταφοράς βάσει των λειτουργικών αναγκών και την δυνατότητα διαλειτουργικότητας και ανταλλασσόμενων μέσων για τον βέλτιστο εφοδιασμό. Για παράδειγμα, με τη χρήση εναλλάξιμων κοντέινερ 20 ποδιών (TEU) επικίνδυνων εμπορευμάτων, που χρησιμοποιούνται με το Αυστραλιανό Σύστημα Roll-Out Εμπορευμάτων (CROWS) ή το κοντέινερ Roll-Out Εμπορευμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CROP). Σε συνδυασμό, τα κοντέινερ πυρομαχικών που βρίσκονται επί πλοίων με χωρητικότητα μεταφοράς φορτίου πάνω από 27.870 τετραγωνικά μέτρα μπορούν να μεταβούν σε ένα τερματικό σταθμό για θαλάσσιες μεταφορές. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι τα πιστοποιημένα πλοία που μεταφέρουν πυρομαχικά είναι λιγοστά, με τον αριθμό τους να αποτελεί συχνά περιορισμό στον σχεδιασμό για τις επιχειρήσεις.

Διαμετακομιστικοί Κόμβοι

Οι Διαμετακομιστικοί Κόμβοι δεν έχουν την ευελιξία να αντιμετωπίσουν διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού. Στην Αυστραλία, τα όρια για τις ποσότητες των εκρηκτικών ορίζονται νομοθετικά, και ορισμένα λιμάνια δεν είναι κατάλληλα για οποιαδήποτε ποσότητα εκρηκτικών λόγω της ύπαρξης πολυπληθών περιοχών με σχολεία και νοσοκομεία. Οι θαλάσσιες μεταφορές από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με το Εγχειρίδιο των Αρχών Ασφαλείας του NATO για τη Μεταφορά Στρατιωτικών Εκρηκτικών και Πυρομαχικών. Ενώ οι αποστολές εμπορευμάτων σε κοντέινερ μέσω κρατικών/εμπορικών λιμανιών πραγματοποιούνται με βάση το Αυστραλιανό Πρότυπο AS 3846. Οι αποστολές μπορούν να εισέρχονται ή να εξέρχονται μόνο από λιμάνια με εγκεκριμένα όρια εκρηκτικών.

Η Αυστραλιανή Αρχή Λιμανιών της Νέας Νότιας Ουαλίας παρέχει αποστάσεις διαχωρισμού για εισαγωγή και εξαγωγή εκρηκτικών κατηγορίας 1 και όρια Καθαρής (Net) Εκρηκτικής Ποσότητας (NEQ) που επιτρέπονται επί του πλοίου για συγκεκριμένους τερματικούς σταθμούς. Το πολλαπλών χρήσεων λιμάνι, Εντεν, απαιτεί απόσταση διαχωρισμού 689 μέτρων προς «Προστατευμένο Χώρο» για Καθαρή Εκρηκτική Ποσότητα (NEQ) 30.000 κιλών που επιτρέπεται επί του πλοίου για τις κατηγορίες κινδύνου 1.1, 1.5 και 1.6. Το NEQ είναι σχετικά μικρό σε σύγκριση με άλλα μέρη της αυστραλιανής ηπείρου ή άλλων χωρών. Το λιμάνι Port Alma, κοντά στο Rockhampton, είναι το καθορισμένο λιμάνι της ανατολικής ακτής της Αυστραλίας για μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών κατηγορίας 1 και νιτρικού αμμωνίου, με όριο 1.500 τόνων εκρηκτικών. Τα όρια για τα εκρηκτικά ζητούνται από την αρχή του λιμανιού προς τον Αρχηγό Επιθεωρητή Εκρηκτικών και εγκρίνονται για κάθε λιμάνι. Η αυστηρή τήρηση αυτών των ορίων είναι σημαντική και η μη τήρηση τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στη υποδομή της αλυσίδας εφοδιασμού εκρηκτικών.

Οι συνέπειες της μη τήρησης αυτών των ορίων μπορούν να φανούν σε ένα περιστατικό στο λιμάνι της πόλης Tianjin στην Κίνα, όπου εξερράγησαν 49.000 τόνοι εξαιρετικά τοξικών χημικών, συμπεριλαμβανομένου του νιτρικού αμμωνίου, σε μία αποθήκη. Η έκρηξη κατέστρεψε κτίρια και τη γύρω υποδομή, ενώ τα ερείπια εκτοξεύθηκαν στη γειτονική περιοχή. Οι ζημιές ήταν εκτεταμένες και προκάλεσαν τη μαζική αναταραχή της πόλης. Μία άλλη περίπτωση σοβαρού ατυχήματος είναι η παύση της λειτουργίας του λιμανιού της Morehead City στη Βόρεια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών και η εκκένωση κατοίκων λόγω της διαρροής κοντέινερ με ισχυρή εκρηκτική ύλη. Το φάσμα των ατυχημάτων μπορεί να κυμαίνεται από τον δυστυχή θάνατο ατόμων μέχρι απλές εκκενώσεις.

Καταστροφικά ατυχήματα ή οι επιπτώσεις οποιασδήποτε μορφής διαταραχής σε κρίσιμες τοποθεσίες όπως αυτές που περιγράφονται εδώ θα έχουν εκτεταμένες συνέπειες στον εφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων με τα απαραίτητα εφόδια. Όπως έχουμε δει με τον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19 στον ιδιωτικό τομέα, οι αναταραχές σε σημεία κλειδιά στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού μπορούν να έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις από αδυναμία των επιχειρήσεων να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους μέχρι το κλείσιμο των ίδιων των επιχειρήσεων. Ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός των Ενόπλων Δυνάμεων και να μειωθεί η έκθεση των ΕΔ σε αστάθμητους παράγοντες είναι η συνεργασία του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα για την προώθηση και ανάπτυξη μιας αμυντικής βιομηχανίας που μπορεί να κληθεί “στα όπλα” κατά την διάρκεια μιας κρίσης.

Λογιστική Υποστήριξη και Επίδραση στις Σύγχρονες πολεμικές επιχειρήσεις

Η φύση και τα χαρακτηριστικά του στρατηγικού ανταγωνισμού έχουν αποκτήσει νέα ζωή τους τελευταίους μήνες. Αναλυτές, συγγραφείς, στρατιωτικοί επαγγελματίες και πολλοί άλλοι αναζητούν ενδείξεις τεκτονικών αλλαγών στο τρόπο διεξαγωγής πολέμου. Μία από τις πιο αφηρημένες θεωρίες που επικρατούν σε αυτήν τη συζήτηση είναι η έννοια της εθνικής δύναμης. Το Ινστιτούτο Lowy περιέγραψε πρόσφατα την εθνική δύναμη ως «relational quantity». Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι η στρατιωτική ικανότητα αποτελεί έναν από τους οκτώ δείκτες δύναμης που χρησιμοποιήθηκαν σε μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το ίδιο Ινστιτούτο – το Asia Power Index. Η δυνατότητα χρησιμοποίησης της στρατιωτικής δύναμης για επηρεασμό της στρατηγικής λήψης αποφάσεων μίας άλλης χώρας, ακόμα και χωρίς άμεσο εξαναγκασμό, αποτελεί την απόλυτη έκφραση της εθνικής δύναμης. Σε μια εποχή διαρκούς σύγκρουσης και ανταγωνισμού μεταξύ κρατών, η στρατιωτική δύναμη γίνεται όλο και πιο σημαντική – τόσο πολύ, ώστε το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών έχει αναπτύξει μία νέα έννοια που καθορίζει τη χρήση της.

Η σημασία της λογιστικής, μια εσωτερική στρατιωτική δραστηριότητα που διατηρεί λειτουργικές τις Ένοπλες Δυνάμεις είναι αυτονόητη, ωστόσο η επίδρασή της είναι υποεκτιμημένη. Κινδυνεύοντας να φανώ υπερβολικά κριτικός στο Ινστιτούτο Lowy, η ικανότητα μιας «ενόπλου δύναμης να αναπτύσσεται γρήγορα και για μακροχρόνια περίοδο» πιθανόν αξίζει μεγαλύτερη βαρύτητα από το 10% της συνολικής στρατιωτικής ικανότητας. Ο John Louth έγραψε κάποτε για μια ευρέως διαδεδομένη τάση να παρανοούμε τη σημασία της μεταφορικότητας και της διατήρησης Δυνάμεων στον πόλεμο. Ποια ωφέλη έχουν τα εξελιγμένα μέσα μάχης όταν δεν μπορούν να συντηρηθούν, να αντικατασταθούν ή να επισκευαστούν, να αναπτυχθούν σε λογικό χρονικό διάστημα ή να είναι έτοιμα για τον πόλεμο; Η απειλή χρήσης αυτών των ικανοτήτων ως μέσου πίεσης, ή η πραγματική τους χρήση, υπονομεύεται όταν η λογιστική παραμελείται.

Ο Kenneth Boulding, στο βιβλίο του «Conflict and Defense,» προσδιόρισε την Στρατιωτική Δύναμη από το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρακτικά. Η στρατιωτική δύναμη (ή η δύναμη στους όρους του Boulding) είναι μια συνάρτηση του κόστους μεταφοράς της προς και από τον χώρο σύγκρουσης. Η γεωγραφία, φυσικά, διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στον καθορισμό του ακριβούς μεγέθους της στρατιωτικής δύναμης που μπορεί να ασκήσει μια χώρα εναντίον ενός αντιπάλου. Όσο πιο μακριά πρέπει να λειτουργεί μια χώρα από τις βάσεις της, τόσο πιο μακροχρόνιες και πιο πολύπλοκες είναι οι γραμμές επικοινωνίας της και τόσο λιγότερη δύναμη μπορεί να σταλεί στον χώρο των επιχειρήσεων. Συνδέοντας την σχέση μεταξύ της απόστασης και στρατιωτικής δύναμης ως την γραμμική απώλεια δύναμης, ο Boulding έδειξε επίσης το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι «εκστρατευτικές» στρατιωτικές δυνάμεις όταν εξετάζουν τη σχέση μεταξύ της δομής της δύναμης και της στάσης (posture). Είτε τοποθετείς στην “πρώτη γραμμή” τα στρατεύματά σου για να καταστήσεις ευκολότερη τη διατήρησή τους, είτε διατηρείς μια ικανή, λογιστικά βιώσιμη, εκστρατευτική δύναμη. Έτσι, μία από τις πιο σημαντικές στρατηγικές αποφάσεις για κάθε στρατιωτικό είναι να εκλογικεύσει (ίσως ακόμα να κοστολογήσει) τις συνέπειες (trade-off) μεταξύ της στάσης (posture) της δύναμης και της ανάπτυξης των ικανοτήτων της (the development of rapidly deployable capabilities).

Η θεωρία του Boulding εξέταζε κυρίως τη σχέση από την οπτική γωνία της ικανότητας μεταφοράς έναντι της ικανότητας της μεταφοράς Δύναμης Πυρός από μακριά. Τελικά υποστήριξε ότι η σημασία ύπαρξης προωθημένων βάσεων θα μειωθεί μελλοντικά επειδή το κόστος της μεταφοράς Δύναμης Πυρός, μετρημένο σε ταχύτητα και κίνδυνο για τις αναπτυσσόμενες δυνάμεις, θα μειωθεί εξαιτίας της τεράστιας αύξησης στην εμβέλεια των πυραύλων της αεροπορίας και του Πυροβολικού. Το κλείσιμο των αμερικανικών και συμμαχικών στρατιωτικών βάσεων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η στην συνέχεια επέκταση των εκστρατευτικών δυνάμεων σε πολλές στρατιωτικές δυνάμεις και οι εντυπωσιακές επιτυχίες αυτών των δυνάμεων σε εκστρατευτικές επιχειρήσεις από τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991 θα μπορούσαν να θεωρηθούν μέρος αυτής της τάσης. Αυτή η τάση στη στρατιωτική θεωρεία συνεχίστηκε μέχρι τη δραματική αναστροφή του «κόστους» της μεταφοράς Δύναμης Πυρός. Το κόστος αυξήθηκε με τις απειλές «αντί-πρόσβασης/αποκλεισμού περιοχής», μια ανταγωνιστική προσέγγιση στη Δυτική στρατιωτική θεώρηση από αναδυόμενες στρατιωτικές δυνάμεις. Η απόσταση έγινε και πάλι σημαντική για την στρατιωτική σκέψη. Οι δυτικές στρατιωτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τώρα σημαντική μείωση της στρατηγικής κινητικότητας τους και αναπόφευκτα επανασχεδιάζουν την δομή τους και τον τρόπο ανάπτυξης της εκστρατευτικών τους δυνάμεων. Δεν είναι έκπληξη που μια πρόσφατη άσκηση του USPACOM υπογραμμίζει την ζωτική σημασία των στρατηγικών μεταφορών  σε αυτό το περιβάλλον.

Οι στρατηγοί και οι λογιστές πρέπει να είναι και οι δύο καινοτόμοι σε αυτήν την εποχή. Πρέπει όχι μόνο να βρουν λύση για τη σημαντική πρόκληση της προβολής δύναμης σε μια περιοχή απειλής έναντι ενός πιθανά πολύ ικανού αντιπάλου, αλλά να το κάνουν σε μια εποχή όπου σχηματισμοί με εξοπλισμό μεγαλύτερου βάρους δυσκολεύουν τη μεταφορά. Καθώς σκεφτόμαστε τις αφηρημένες μετρήσεις της δύναμης, είτε πρόκειται για το Δείκτη του Ινστιτούτου Lowy είτε για το θεωρητικό μοντέλο του Boulding, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που πραγματικά έχει σημασία δεν είναι το μέγεθος μιας απομακρυσμένης δύναμης, αλλά η σχετική στρατιωτική δύναμη που μπορεί να παραχθεί έναντι ενός αντιπάλου σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα. Η στρατηγική κινητικότητα είναι, επομένως, ένας σημαντικός παράγοντας, αλλά η δυνατότητα παραγωγής στρατιωτικής δύναμης σε οποιοδήποτε μέρος εξαρτάται επίσης από πολλές άλλες λογιστικές παραμέτρους.

Η δυνατότητα μεταφοράς, η ικανότητα να παραδίδεται υλικό αποτελεσματικά, η ικανότητα να ελαχιστοποιείται η ανάγκη για συντήρηση, και η ικανότητα επείγουσας υποστήριξης τοπικά είναι εξίσου σημαντικές για τη υποστήριξη στρατιωτικής δύναμης την στιγμή και τη θέση της επιλογής των Γενικών Επιτελείων. Αρκεί να αναφέρω το έργο του Kenneth Privratsky «Logistics in the Falklands War: A case study in expeditionary warfare» για να κατανοήσετε τους παράγοντες της λογιστικής που εμπλέκονται. Η λογιστική αυστηρότητα είναι τώρα αναγκαία σε επιχειρησιακό επίπεδο, και οι πολυτέλειες στις οποίες οι στρατιωτικές δυνάμεις έχουν συνηθίσει σε πολλές περιπτώσεις θα θέσουν σε κίνδυνο τη στρατιωτική δύναμη συνολικά. Επίσης, είναι απαραίτητο να εργαστούν σοβαρά οι στρατιωτικές δυνάμεις για τη μείωση του λογιστικού τους κόστους και για την αύξηση της στρατηγικής κινητικότητας τους.

Η κινητοποίηση των λογιστικών πόρων και η ικανότητα να διατηρούνται δυνάμεις σε απομακρυσμένες περιοχές είναι σημαντικοί παράγοντες για οποιαδήποτε αντίληψη της εθνικής στρατιωτικής δύναμης. Όταν σκεφτόμαστε πώς μπορεί να εξελιχθούν οι συρράξεις, ή πώς οι στρατιωτικές δυνάμεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ασκήσουν πίεση εκτός ένοπλης σύγκρουσης, ίσως είναι καλύτερο να ξεκινήσουμε με μια λεπτομερή ανάλυση της λογιστικής για το πώς θα διατηρηθούν αυτές οι δυνάμεις. Οι στρατηγικές θεωρίες και πολιτικές που βασίζονται στην αξιολόγηση των σχετικών δυνάμεων μεταξύ της δικής μας χώρας και ενός πιθανού αντιπάλου θα επωφεληθούν σημαντικά από τα αποτελέσματα.

H λογιστική υποστήριξη ως το απόλυτο μέσο αποτροπής πολέμου

Η φυσική ανταγωνιστικότητα των εθνών οδηγεί στον κύριο ρόλο του στρατού να αποτρέπει στρατιωτικές ενέργειες εντός αυτού του ανταγωνισμού. H σύγχρονη θεώρηση υποστηρίζει ότι η παραδοσιακή διάκριση μεταξύ ειρήνης και πολέμου είναι παρωχημένη, και έχει πλέον αντικατασταθεί από ένα συνεχή υβριδικό ανταγωνισμό. Αυτός ο συνεχής υβριδικός ανταγωνισμός είναι εμφανής στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες και στην ανάγκη των Εθνών να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες πρώτες ύλες για τις αμυντικές και πολιτικές βιομηχανίες τους. Η παγκόσμια αρχιτεκτονική της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι ζωτικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα και προσελκύει την προσοχή κάθε κυβέρνησης καθώς οι μεγάλοι εμπορικοί κόμβοι και οι οικονομικοί διάδρομοι αποκτούν στρατηγική αξία. Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν διπλωματικά, στρατιωτικά και οικονομικά μέσα για να ελέγξουν αυτούς τους κόμβους και διαδρόμους. Η ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας αποτελεί ανησυχία για κάθε κυβέρνηση, εξισορροπώντας την ανάγκη της εθνικής ευημερίας μέσω του παγκόσμιου εμπορίου με τη διατήρηση της ικανότητας δημιουργίας νέων και διατήρησης υπαρχόντων στρατιωτικών δυνατοτήτων. Οι εύθραυστες αλυσίδες εφοδιασμού και βιομηχανικές δυνατότητες εκθέτουν τους στρατούς σε νέους κινδύνους, καθιστώντας εύκολο για τα έθνη να ασκήσουν επιρροή ή να ακρωτηριάσουν τη στρατιωτική ικανότητα αντίδρασης ενός έθνους. Σε αυτό το πλαίσιο, η λογιστική υποστήριξη αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της αρχής και του τελικού αποτελέσματος ενός πολέμου.

Ενώ η λογιστική υποστήριξη διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη στρατηγική και τον διεθνή ανταγωνισμό, η σημασία της στην αποτροπή συχνά παραβλέπεται. Εξετάζοντας την επιμελητεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο John Roth τόνισε ότι η ικανότητα παροχής υλικοτεχνικής υποστήριξης σε μεγάλες αποστάσεις ήταν ένας βασικός παράγοντας για τη στρατιωτική επιτυχία των Ρωμαίων. Πέρα από τη στρατιωτική κουλτούρα και την εκπαίδευση, η αποτελεσματική διατήρηση των δυνάμεων σε μεγάλες αποστάσεις έγινε τόσο τακτικό όσο και στρατηγικό όπλο. Στην ιστορία, η επιμελητεία επέτρεψε στους Ρωμαίους όχι μόνο νίκες σε μάχες αλλά και την ίδρυση της Αυτοκρατορίας τους. Αυτή η ιδέα παραμένει επίκαιρη σήμερα, όπου, εκτός από τα πυρηνικά όπλα, η προβολή δύναμης και η παγκόσμια παρουσία του στρατού των ΗΠΑ χρησιμεύουν ως αποτρεπτικά μέτρα για πιθανούς αντιπάλους. Οι ασκήσεις Ψυχρού Πολέμου όπως η REFORGER και οι σύγχρονες αντίστοιχες, όπως η επιχείρηση Atlantic Resolve είναι ζωτικής σημασίας εν μέσω αυξανόμενου ανταγωνισμού. Ενώ τα αεροσκάφη κρούσης, το πυροβολικό και οι ναυτικές ομάδες είναι συνήθη θέματα συζήτησης, η υλικοτεχνική υποστήριξη είναι αυτή που καθορίζει τις συνθήκες χρήσης τους, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου και της τοποθεσίας ανεφοδιασμού καθώς και της ταχύτητας επισκευής στο πεδίο της μάχης. Καθώς οι δυτικοί στρατοί επικεντρώνονται σε προγράμματα ανάπτυξης δυνάμεων και απόκτησης νέων δυνατοτήτων, η προσοχή στρέφεται τώρα στην απόδοση των στρατιωτικών οργανισμών που διατηρούν αυτές τις κρίσιμες δυνατότητες.

Συνοπτικά, η εγγύτητα των στρατιωτικών δυνάμεων χρησιμεύει ως αποτρεπτικός παράγοντας μειώνοντας το «κόστος» της υλικοτεχνικής υποστήριξης των επιχειρήσεων, όπως προτείνεται από τη θεωρία «απώλειας δύναμης» του οικονομολόγου Kenneth E. Boulding. Ο Boulding τόνισε την εξελισσόμενη σημασία των δυνατοτήτων μεταφοράς και της ισχύος πυρός μεγάλων αποστάσεων στη διαμόρφωση της δυναμικής των συγκρούσεων. Ωστόσο, στα τέλη του εικοστού αιώνα παρατηρήθηκε μια μετατόπιση της μη πυρηνικής αποτροπής προς την κινητικότητα και τη δύναμη πυρός μεγάλων αποστάσεων, που αντικατοπτρίζεται στο κλείσιμο των υπερπόντιων στρατιωτικών βάσεων και στην επένδυση στις δυνάμεις εκστρατείας. Η επακόλουθη άνοδος των απειλών A2/AD από αναδυόμενες στρατιωτικές δυνάμεις επέφεραν μια στρατηγική ανατροπή, επαναφέροντας για άλλη μια φορά τη σημασία της απόστασης στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στον τομέα της επιμελητείας, η μετατροπή της εθνικής οικονομικής ισχύος σε στρατιωτικές δυνατότητες παίζει κρίσιμο ρόλο στον στρατηγικό ανταγωνισμό. Παράγοντες όπως η βιομηχανική πολιτική, η στρατηγική οργάνωση, οι διορισμοί στην διοίκηση και η διαμόρφωση δόγματος καθίστανται καθοριστικοί για τον προσδιορισμό της ικανότητας ενός έθνους να ανταγωνίζεται και να αποτρέπει την επιβολή της θέλησης ενός ανταγωνιστικού Έθνους. Αυτές οι πτυχές που συχνά παραβλέπονται αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κατανόησης της αποτροπής και διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων των συγκρούσεων από τα πρώτα στάδια.

Ουσιαστικά, η δυναμική του ανταγωνισμού και της στρατιωτικής αποτροπής διαμορφώνονται από διάφορους υλικοτεχνικούς παράγοντες. Τα έθνη εφαρμόζουν διαφορετικές στρατηγικές, από την κατασκευή νησιών έως την προμήθεια μέσων αεροπορικής κινητικότητας ή τη δημιουργία σωμάτων λογιστικής υποστήριξης, για να ενισχύσουν τις ικανότητές κρούσης και τη προβολή δύναμης. Ενώ η αδιάκοπη ανάπτυξη επιθετικών και αμυντικών δυνατοτήτων παραμένει σταθερή στον διεθνή ανταγωνισμό, ο κρίσιμος ρόλος της λογιστικής υποστήριξης στην αντιστάθμιση των αντίπαλων στρατιωτικών δυνάμεων συχνά παραβλέπεται. Η αποτελεσματική αποτροπή, αναπόσπαστο μέρος του στρατηγικού ανταγωνισμού, απαιτεί ένα ισχυρό σύστημα logistics για την υποστήριξη των δυνάμεων αποτροπής. Η αναγνώριση της σύνδεσης μεταξύ της εθνικής οικονομίας, της στρατιωτικής επιμελητείας και της υποστήριξης δυνάμεων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς ο εφοδιασμός των Ενόπλων Δυνάμεων γίνεται όλο και περισσότερο ένα ουσιαστικό συστατικό της στρατηγικής. Οι δραστηριότητες της λογιστικής υποστήριξης όχι μόνο προηγούνται των ένοπλων συγκρούσεων, αλλά επηρεάζουν σημαντικά τη νοοτροπία των πιθανών αντιπάλων στη σφαίρα της αποτροπής. Σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης, η εστίαση στην υπεράσπιση της εφοδιαστικής αλυσίδας και την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών logistics γίνεται εξίσου σημαντική με την επίτευξη της νίκης στο πεδίο της μάχης.

Επίλογος

Η στρατιωτική επιμελητεία είναι η ψυχή των ενόπλων δυνάμεων, διασφαλίζοντας την ετοιμότητα και την αποτελεσματικότητά τους σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο. Η σημασία του δεν μπορεί να υποεκτιμηθεί, καθώς οι επιχειρήσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης επηρεάζουν άμεσα την έκβαση των στρατιωτικών εκστρατειών. Με την ενσωμάτωση προηγμένων τεχνολογιών και την εξέλιξη των στρατιωτικών δογμάτων, η επιμελητεία συνεχίζει να προσαρμόζεται και να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα, υποστηρίζοντας τις ανάγκες ασφάλειας και άμυνας των εθνών παγκοσμίως.

Αφού διάβασα και ξαναδιάβασα αρκετά άρθρα, έμεινα με τα ακόλουθα συμπεράσματα σχετικά με την επιμελητεία:

• Η επιμελητεία ασχολείται ουσιαστικά με την μετακίνηση, την δημιουργία, διατήρηση δυνάμεων και την υλικοτεχνική τους υποστήριξη.

• Η επιμελητεία συνδέει την Εθνική οικονομία με το πεδίο της μάχης.

• Η επιμελητεία ασχολείται με το τι μπορεί να μετακινηθεί και πότε. Επομένως, είναι η ουσία της στρατηγικής και «θέτει το σκηνικό» για τις τακτικές επιχειρήσεις.

• Η επιμελητεία είναι ένα αυτοσυντηρούμενο σύστημα πολλών στοιχείων και αμέτρητων συχνά συναφών παραγόντων. Εάν αφεθεί «ανεξέλεγκτη» στον πόλεμο, έχει την τάση να γίνεται αναποτελεσματική, και με αυτόν τον τρόπο, οι δυνάμεις που διατίθενται σε καθήκοντα επιμελητείας αυξάνονται σε μέγεθος.

• Μία χώρα μπορεί να προετοιμαστεί για ένα πόλεμο και για αυτό τον λόγο η επιμελητεία ως το μέσο υποστήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων επηρεάζει τα πάντα (γραφειοκρατία, οικονομία). Ωστόσο, μόλις ξεκινήσει η μάχη, είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξει ο σχεδιασμός της. Σε περίπτωση αποτυχίας συχνά επικρατεί η επιμελητεία της «ωμής βίας» ή σε απλά ελληνικά ο αυτοσχεδιασμός που πάντα καταλήγει σε κακά αποτελέσματα.