Οι δηλώσεις του νέου ΥΕΘΑ στο ραδιόφωνο του «ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ» μας δίνουν την αφορμή για ένα σύντομο σχολιασμό πραγμάτων που έχουμε πει ξανά και ξανά αλλά δυστυχώς μάλλον δεν εισακούγονται στον πολιτικό κόσμο. Η κριτική μας είναι καλόπιστη και καλοπροαίρετη και στόχος της είναι να αφυπνίσει συνειδήσεις και να εγείρει τον πολιτικό κόσμο που στο σύνολο του σφυρίζει αδιάφορα. Για τη δε στρατιωτική ηγεσία να πιέσει με κάθε μέσο και τρόπο και αν δεν εισακούγεται να παραιτηθεί. Μπορεί αυτά που γράφουμε να ακούγονται λίγο περίεργα ή σκληρά αλλά είναι η αλήθεια. Και όπως θα λέμε τα καλά θα λέμε και τα άσχημα. Και δυστυχώς οι δηλώσεις του ΥΕΘΑ σήμερα δεν μας άρεσαν. Και εξηγούμαστε:

Ο Υπουργός πρέπει να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Πως αν θέλουμε πραγματική αποτροπή αυτή έχει κόστος και μεγάλο τίμημα. Αξιόπιστη αποτροπή σημαίνει θυσίες. Θυσίες οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές. Μονίμως ακούμε δηλώσεις περί καλής γειτνίασης, σταθερότητας, συνεργασίας. Και πάμε παρακάτω. Να πείτε κύριε Υπουργέ την σκληρή αλήθεια. Χωρίς χρήματα και μάλιστα άμεσα η ελληνική αποτροπή θα καταρρεύσει. Ήδη κρατιέται με νύχια και δόντια. Τα επιτελεία τα γνωρίζουν καλά. Πλέον έχουν ενημερώσει διεξοδικά τη πολιτική ηγεσία και συγκεκριμένα τον Πρωθυπουργό και τον ΥΕΘΑ. Να μην μιλάμε με γενικές, βαρύγδουπες και αόριστες δηλώσεις αλλά με συγκεκριμένα λόγια που αφορούν τα εξοπλιστικά.

Δεν μπορεί να λέμε μονίμως για κούρσα εξοπλισμών. Ποια κούρσα; Κούρσα αφοπλισμού και αυτοεμπάργκο ναι. Το λέμε και το γράφουμε ευθαρσώς: έχουμε επιβάλει μονομερή αφοπλισμό με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν φέρνουν την άνοιξη. Πως αν θέλουμε παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο θέλουμε νέα πλοία άρα χρήματα. Δεν νοείται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη χωρίς ανάλογη αεροναυτική παρουσία. Και αυτή η παρουσία ΔΕΝ μπορεί να γίνει με τα σημερινά μέσα και οπλικά συστήματα. Οριακά επαρκεί για το Αιγαίο.  

Η πρωταρχική δουλειά του ΥΕΘΑ είναι να διεκδικεί πόρους και τα επιτελεία να τα διαχειρίζονται. Πάλι να κάνουμε αναθεώρηση των εξοπλιστικών; Τα έχουμε αναθεωρήσει χίλιες φορές. Μήπως δεν ξέρουμε τις ανάγκες μας;

Και δυστυχώς κύριε Υπουργέ επειδή εγκαταλείψαμε τους εξοπλισμούς εδώ και αρκετά χρόνια οι ανάγκες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, άρα απαιτούνται και τα ανάλογα χρήματα. Δεν τίθεται θέμα κούρσας εξοπλισμών αλλά αντικατάστασης του υφιστάμενου υλικού

Να πούμε με ειλικρίνεια και πολιτικό θάρρος πως η θητεία των εννέα μηνών είναι επιεικώς αστεία. Πως η επάνδρωση των μειζόνων διοικήσεων και επιμέρους σχηματισμών είναι τραγικά ανεπαρκής. Πως το προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων έχει μέσο όρο ηλικίας περί τα 40 έτη. Έστω να αυξηθεί η θητεία στους 14 μήνες. Είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνετε.

Συνεχίζοντας: ευτυχώς αντιληφθήκαμε πως το μείζον για τη ΠΑ δεν είναι τα νέα αεροσκάφη είτε λέγονται F-35 είτε Rafale είτε οτιδήποτε άλλο αλλά άμεσα να αξιοποιούμε ότι έχουμε. Όμως ο εκσυγχρονισμός των F-16 που πρέπει να τρέξει με ταχύτητα φωτός δεν αρκεί. Επιπλέον, οι οροφές της ΠΑ έχουν συρρικνωθεί και θα πιεστούν και ακόμα περισσότερο. Παράλληλα, οι νέες απειλές δοκιμάζουν το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου που χρήζει ριζικού εκσυγχρονισμού.

Επίσης, το γεγονός ότι η Τουρκία δεν θα παραλάβει τα F-35 δεν σημαίνει πως πρέπει να εφησυχαστούμε. Ήδη διαθέτει έναν εκσυγχρονισμένο στόλο F-16 με πλούσιο οπλοστάσιο και νέα όπλα. Αντίθετα, η απειλή των S-400 δημιουργεί νέα δεδομένα.

Επιτέλους να σταματήσουμε να βαυκαλιζόμαστε με τα δήθεν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Ούτε οδηγούν πουθενά ούτε οδήγησαν τόσα χρόνια ούτε και θα οδηγήσουν. Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Η Τουρκία δεν συνετίζεται με κανένα άλλο μέσο και τρόπο πλην της ισχύος, της σκληρής ισχύος.

Τα ΜΟΕ θα έπρεπε να τα είχαμε ακυρώσει χθες με αυτή τη συμπεριφορά της καθημερινής προκλητικότητας σε Αιγαίο και Κύπρο και την Ακσενερ να αλωνίζει στη Θράκη.

Εκτίμηση μας είναι πως η ελληνική κοινωνία θα συμμεριστεί τους παραπάνω προβληματισμούς μας. Η πολιτική ηγεσία και η κυβέρνηση επιβάλλεται να αντιληφθεί πως το πολιτικό κόστος δεν πρέπει να αποτελεί τον βασικό γνώμονα για κάθε απόφαση. Η εύρεση οικονομικών πόρων για μια κυβέρνηση που σέβεται την Εθνική Άμυνα και πραγματικά λαμβάνει υπόψη το τίμημα και το κόστος της πραγματική αποτροπής και όχι της κατ’ επίφαση είναι ζήτημα ιεράρχησης αναγκών και προτεραιοτήτων.  Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι.