Με σχεδόν διθυραμβικό τρόπο μεταδόθηκε πριν λίγες ημέρες η είδηση ότι το πρώτο ελληνικό F-16 πραγματοποίησε την πρώτη πτήση του πάνω από τα Σκόπια στο πλαίσιο της συμφωνίας που έγινε στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για την ευθύνη επιτήρησης του εναέριου χώρου της γειτονικής χώρας από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Μια συνήθης πρακτική που δεν υποκρύπτει απολύτως τίποτε άλλο από την προσφορά μιας Συμμάχου χώρας να προσφέρει τις δικές της δυνάμεις για την εναέρια επιτήρηση άλλης χώρας μέλους η υποψήφιας προς ένταξη χωράς. Η Τουρκία είχε πράγματι επιδιώξει να συμμετάσχει και με τις δικές της δυνάμεις στην αποστολή αυτή, αλλά τελικά αποτράπηκε αυτό το ενδεχόμενο και για τον λόγο ότι θα χρησιμοποιούνται η αποστολή αυτή ως πρόσχημα για να σημειώνονται παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και παραβάσεις εντός του FIR Αθηνών από τουρκικά αεροσκάφη που θα πετούσαν προς τον εναέριο χώρο της γειτονικής χώρας.
Μόλις προχθές όμως στην Θεσσαλονίκη στην ομιλία του πρωθυπουργού ακούστηκε και πάλι το επιχείρημα ότι η πτήση του ελληνικού μαχητικού και η ανάληψη της επιτήρησης του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας απομακρύνει την χώρα από την επιρροή της Τουρκίας.
Την ίδια ακριβώς ημέρα υπογράφονταν η ανανέωση του προγράμματος στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας- Αλβανίας για έναν ακόμη χρόνο. Συμφωνία που προβλέπει την παράταση και της εναέριας αστυνόμευσης της Αλβανίας από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Η εμπειρία από την Αλβανία, είναι ακριβώς αντίθετη από αυτή που παρουσιάζεται ως επιχείρημα για να νομιμοποιείται η Συμφωνία των Πρεσπών. Ακριβώς με την Αλβανία διανύουμε μια από τις πιο αρνητικές περιόδους στις διμερείς σχέσεις των τελευταίων ετών, ενώ η ελληνική αστυνόμευση του Αλβανικού Εναέριου χώρου, κάθε άλλο παρά κράτησε μακριά από την Αλβανία την Τουρκία, ούτε βεβαίως αποτέλεσε ανασχετικό παράγοντα της τουρκικής επιρροής στην Αλβανία.
