Μια από τις ισχυρότερες υποψηφιότητες νέων υποβρυχίων, για το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), είναι τα γερμανικά Type-212CD (Common Design) της TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems). Το ισχυρό της υποψηφιότητας δεν αφορά μόνο στις ικανότητες και δυνατότητες των υποβρυχίων, αλλά και από τη μακροχρόνια παράδοση του ΠΝ στα γερμανικά υποβρύχια, πρώτα με τα Type-209 και στη συνέχεια με τα Type-214. To Type-212CD σχεδιάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες σε νέα υποβρύχια για το Νορβηγικό και το Γερμανικό Ναυτικό (ήδη έχουν παραγγελθεί 10 υποβρύχια, έξι για την Γερμανία και τέσσερα για την Νορβηγία). Σε Γερμανία και Νορβηγία τα Type-212CD θα αντικαταστήσουν τα εν υπηρεσία U-212A και «Ula» αντίστοιχα. Τον Ιούλιο του 2021, οι δύο χώρες υπέγραψαν σύμβαση με την TKMS, ύψους € 5,5 δισεκατομμυρίων για την απόκτηση έξι Type-212CD, δύο για τη Γερμανία και τέσσερα για τη Νορβηγία, ενώ τον Δεκεμβρίου του 2024 το γερμανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την απόκτηση ακόμη τεσσάρων υποβρυχίων με κόστος € 4,7 δισεκατομμυρίων περίπου.
Αντίστοιχα και η νορβηγική πλευρά δήλωσε, τον Ιούνιο του 2024, την ανάγκη επέκτασης της παραγγελίας κατά δύο ακόμη υποβρύχια, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει υπογραφεί κάποια σύμβαση. Η κατασκευή του πρώτου υποβρυχίου ξεκίνησε το 2023 και αναμένεται να παραδοθεί στη Νορβηγία το 2029. Η Γερμανία θα παραλάβει τα δύο πρώτα υποβρύχια το 2032 και το 2034 αντίστοιχα. Η κατασκευή όλων των υποβρυχίων θα γίνει στις εγκαταστάσεις της TKMS στο Κίελο, αλλά είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε ότι η βάση υποστήριξης των υποβρυχίων θα είναι στη νότιο Νορβηγία όπου και θα ναυλοχεί το σύνολο των υποβρυχίων και των δύο χωρών. Το Type-212CD έχει μήκος περί τα 73 μέτρα, πλάτος 10 μέτρα, ύψος 13 μέτρα και εκτόπισμα στην επιφάνεια που φτάνει τους 2.500 τόνους (3.000 τόνους σε κατάδυση). Το πλήρωμα θα αποτελείται από 28 άτομα, ενώ το υποβρύχιο θα μπορεί να υποστηρίξει και ομάδα ειδικών δυνάμεων. Το υλικό κατασκευής του υποβρυχίου είναι ο αμαγνητικός χάλυβας (Non-Magnetic Steel). Η επιλογή του συγκεκριμένου υλικού προσφέρει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα.
Το βασικό πλεονέκτημα είναι ότι προσφέρει στο υποβρύχιο ασφάλεια έναντι μαγνητικών ναρκών ενώ το βασικό μειονέκτημα είναι ότι προσφέρει σχετικά μικρό μέγιστο επιχειρησιακό βάθος. Να σημειωθεί ότι το Type-212CD, όπως και το U-212A, είναι υποβρύχια τα οποία ο κύριος χώρος επιχειρήσεων είναι η Βαλτική Θάλασσα και ο βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός. Στην Βαλτική Θάλασσα το μέσο βάθος είναι 55 μέτρα και το μέγιστο 459 μέτρα, ενώ υπάρχουν χιλιάδες νάρκες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που δεν έχουν ανασυρθεί ακόμη. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε ο αμαγνητικός χάλυβας. Το κύριο σχεδιαστικό χαρακτηριστικό είναι ότι ο κατασκευαστής έχει υιοθετήσει μία γάστρα σχήματος διαμαντιού η οποία, σύμφωνα με την TKMS, θα έχει εξαιρετικές ικανότητες απόκρυψης ίχνους (Stealth). Υπάρχουν δύο βασικές απειλές από εχθρικά σόναρ που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το υποβρύχιο. Από τη μια, τα ενεργά σόναρ εκπέμπουν θορύβους και λαμβάνουν τα σήματα από τις ηχώ όταν επιστρέφουν από το υποβρύχιο. Από την άλλη, τα παθητικά σόναρ απλώς λαμβάνουν τυχόν επιστροφές από ήχους που εκπέμπονται από το υποβρύχιο, όπως αντλίες, κινητήρες, ακόμη και τη ροή του νερού πάνω από την επιφάνεια (το παθητικό σόναρ δεν εκπέμπει, άρα δεν αποκαλύπτει τη θέση του υποβρυχίου).
Ωστόσο, καθώς τα υποβρύχια έχουν γίνει πολύ πιο αθόρυβα, η αποτελεσματικότητα του παθητικού σόναρ έχει μειωθεί και για την ανίχνευση τους μπορεί να χρειαστεί η χρήση του ενεργού σόναρ. Ένα κυλινδρικό κύτος υποβρυχίου αντανακλά τα εισερχόμενα κύματα σόναρ σχεδόν από κάθε κατεύθυνση. Ωστόσο, μια επίπεδη επιφάνεια, αντανακλά τον ήχο προς μία διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της πηγής (η αρχή αυτή χρησιμοποιείται και στα αεροσκάφη). Το σύστημα πρόωσης των Type-212CD είναι συνδυασμός ηλεκτρογεννητριών, συστήματος AIP και συσσωρευτών. Ο συνδυασμός αυτός δίνει στο υποβρύχιο την ικανότητα μεγάλης παραμονής σε κατάδυση χωρίς την ανάγκη ανάδυσης σε βάθος περισκοπίου για επαναφόρτιση των συσσωρευτών. Το σύστημα πρόωσης των υποβρυχίων αποτελείται από έναν ηλεκτροκινητήρα Permasyn της Siemens, τελευταίας γενιάς, δύο ηλεκτρογεννήτριες πετρελαίου της MTU, σύστημα ΑΙΡ με κυψέλες καυσίμου ΡΕΜ υδρογόνου 4ης γενιάς, επίσης της Siemens, και συστοιχίες συσσωρευτών (μπορεί να εφοδιαστεί και με συσσωρευτές νέας γενιάς Ιόντων-Λιθίου).
Το σύστημα διεύθυνσης είναι τύπου «Χ», ιδανικό για ρηχά και περιορισμένης έκτασης ύδατα, ενώ τα πτερύγια κατάδυσης είναι τοποθετημένα στον πύργο. Το σύστημα διαχείρισης μάχης των υποβρυχίων είναι το ORCCA, της κοινοπραξίας KTA Naval Systems (Kongsberg, TKMS και STN Atlas Elektronik). Σύμφωνα με την KTA Naval System, το ORCCA είναι ένα νέο σύστημα διαχείρισης μάχης 4ης γενιάς το οποίο είναι πλήρως ψηφιακό και ενσωματώνει όλες τις κύριες λειτουργίες του υποβρυχίου. Αποτελείται από σταθμούς εργασίας με οθόνες των 32 ιντσών και ανάλυση 4K, με πλήρως εναλλάξιμες λειτουργίες, έτσι ώστε από κάθε σταθμό εργασίας το πλήρωμα να μπορεί να διατελέσει όλες τις λειτουργίες που απαιτούνται για το υποβρύχιο: Επίγνωση της τακτικής κατάστασης, διαχείριση πολλαπλών ιχνών, ανάλυση των κινήσεων του στόχου, έλεγχος των όπλων, επισκόπηση του συστήματος μάχης, επικοινωνίες, πλοήγηση, ταξινόμηση και εγγραφή/επανάληψη και εκπαίδευση.
Η νορβηγική Kongsberg επιλέχθηκε για το σύστημα πλοήγησης και αποφυγής ναρκών. Το πακέτο της Kongsberg περιλαμβάνει το σύστημα SA-9510S Mk.2 MANS (Mine Avoidance and Navigation Sonars) και ένα υποβρύχιο σύστημα πλοήγησης που περιέχει ηχώ πολλαπλής δέσμης EM-2040 MIL καθώς και μια σουίτα Echo Sounder EA-640. Το τμήμα οπτικών της HENSOLDT έχει αναλάβει την παροχή του ηλεκτροπτικού ιστού (με σύστημα οπτικών OMS-150, σύστημα OMS-300 και σύστημα πανοραμικής επιτήρησης i360°OS). Ο συνδυασμός OMS-150 και OMS 300 τίθεται σε υπηρεσία για πρώτη φορά με τα Type-212CD. Το OMS-150, στην πολυφασματική του έκδοση, θα χρησιμοποιηθεί ως οπτικός ιστός έρευνας και επιτήρησης. Το OMS-300 θα αναλαμβάνει τη λεγόμενη λειτουργία επίθεσης. Το Type-212CD θα διαθέτει ραντάρ ζώνης «X» της Indra, ραντάρ διπλού συνεχούς κύματος, που περιλαμβάνει παλμό ανίχνευσης υψηλής ακρίβειας και χαμηλής πιθανότητας υποκλοπής. Είναι ένα ψηφιοποιημένο σύστημα στερεάς κατάστασης με ευελιξία και εύρος ζώνης υψηλής συχνότητας, ικανό να ανιχνεύει στόχους με χαμηλή διατομή ραντάρ στις χειρότερες συνθήκες ηλεκτρομαγνητικού θορύβου περιβάλλοντος και να αντιστέκεται σε προσπάθειες παρεμβολής από αντίπαλα συστήματα.
Τα κύρια όπλα του Type-212CD είναι οι βαριές τορπίλες των 533 χιλιοστών οι οποίες βάλλονται από έξι τορπιλοσωλήνες. Το ιδιαίτερο στη διάταξη των τορπιλοσωλήνων είναι ότι είναι όλες τοποθετημένες στην αριστερή πλευρά της πλώρης σε δύο σειρές των τριών. Το σύνολο των μεταφερόμενων όπλων είναι από 13 έως 15 (τορπίλες, πύραυλοι κατά πλοίων και αντιαεροπορικοί πύραυλοι του συστήματος IDAS). To IDAS (Interactive Defense & Attack System), το οποίο αναπτύσσεται από τις TKMS και Diehl Defense, χρησιμοποιεί έναν πύραυλο στερεού καυσίμου με βεληνεκές που υπερβαίνει τα 15 χιλιόμετρα και είναι εξοπλισμένος με υπέρυθρο ανιχνευτή και σύνδεση δεδομένων οπτικών ινών που επιτρέπει στον χειριστή να εξάγει δεδομένα και να επιλέγει στόχους. Το IDAS μπορεί να εμπλέξει χαμηλά ιπτάμενα αεροσκάφη και ελικόπτερα, πλοία και χερσαίους στόχους. Αριθμός πυραύλων IDAS είναι τοποθετημένοι σε μονό φορέα. Η διάταξη χρησιμοποιεί έναν από τους υπάρχοντες σωλήνες τορπιλών των 533 χιλιοστών του υποβρυχίου. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου συστήματος έχει τελειώσει και δοκιμές αποδοχής έχουν πραγματοποιηθεί σε υποβρύχιο U-212A του Γερμανικού Ναυτικού.
