Η Ινδονησία εξέφρασε και επίσημα το ενδιαφέρον της για την αγορά των 15 εν υπηρεσία Eurofighter της Αυστρίας. Η κίνηση της Ινδονησίας συνάδει με την απόφαση της Αυστρίας, το 2017, για την απόσυρση των αεροσκαφών, εντός του 2020, και αναζήτησης άλλης λύσης. Από την άλλη η Ινδονησία επιθυμεί την προμήθεια ενός σύγχρονους αεροσκάφους, μετά την απόκτηση 23 μεταχειρισμένων F-16C/D από τις ΗΠΑ. Υπενθυμίζουμε ότι η Αυστρία παρέλαβε 15 Eurofighter Tranche-1 το διάστημα 2007-2009, έναντι € 2 δισεκατομμυρίων.
Σύμφωνα με το «Spiegel Online» τον Μάιο του 2011 οι τεχνικοί της Αυστριακής Πολεμικής Αεροπορίας είχαν καταγράψει 68 ελαττώματα, τα οποία οδήγησαν σε έκτακτα περιστατικά. Για παράδειγμα, το αλτίμετρο του αεροσκάφους κατέγραφε τιμή 60 μέτρα ψηλότερα από την πραγματικότητα, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πτώσεις. Η σχετική αποκάλυψη έγινε με τη βοήθεια ενός γερμανικού F-4 Phantom II, το οποίο πέταξε ταυτόχρονα με τα αυστριακά EuroFighter και έτσι συγκρίθηκαν οι τιμές. Σε ένα άλλο περιστατικό, το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου ροής καυσίμου του αεροσκάφους διοχέτευε λανθασμένη ποσότητα κηροζίνης, θέτοντας το αεροσκάφος εκτός πτητικής ισορροπίας.
Η απόφαση της Αυστρίας για απόσυρση των αεροσκαφών δεν πάρθηκε μόνο λόγω των τεχνικών προβλημάτων, αλλά και λόγω των περιορισμένων των ικανοτήτων-δυνατοτήτων που έχουν τα αεροσκάφη και της αδυναμίας τους να αναβαθμιστούν σε κάτι ανώτερο από Tranche-1. Βέβαια, σ’ αυτό ευθύνονται και οι Αυστριακοί, οι οποίοι για να περιορίσουν το κόστος ζήτησαν ένα αεροσκάφος με περιορισμένες δυνατότητες, χωρίς τα συστήματα PIRATE και DASS, χωρίς την ικανότητα μεταφοράς βλημάτων μεγάλου βεληνεκούς (μόνο IRIS-T μπορούν να μεταφέρουν), ακόμα και χωρίς το πυροβόλο των 27 χιλιοστών.
Αναλυτικά για τα προβλήματα των Eurofighter της έκδοσης Tranche-1 σε Αυστρία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία και Μεγάλη Βρετανία μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο:
