Το 1974 όταν έγινε η Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο, η αμυντική θωράκιση της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) ήταν υποβαθμισμένη και η Εθνική Φρουρά (ΕΦ), οι ένοπλες δυνάμεις (ΕΔ) της, είχαν απηρχαιωμένα μέσα και οπλικά συστήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Γράφει ο Αντιστράτηγος (εα) ΦΟΙΒΟΣ ΚΛΟΚΚΑΡΗΣ για το ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Δυστυχώς δεν διδαχθήκαμε από την τραγωδία του 1974 και σήμερα η ΕΦ βρίσκεται κατά αντιστοιχίαν σε παρόμοια κατάσταση, από πλευράς εκσυγχρονισμού και πληρότητας των μέσων και οπλικών συστημάτων της, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες ασφάλειας που επικρατούν στο νησί είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για τον Ελληνισμό της Κύπρου, που διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο από την Τουρκική επεκτατικότητα. Το βόρειο τμήμα της Κύπρου, αφού υπέστει εθνοκάθαρση και εποικισμό, κατέχεται επί 45 χρόνια από ισχυρές Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ), που ασκούν ψυχολογική βία στους Έλληνες της Κύπρου, για να αποδεχθούν λύση τουρκικών όρων στο κυπριακό και η ΑΟΖ της ΚΔ είναι απροστάτευτη ,έρμαιο της τουρκικής αρπακτικότητας.

Επισημαίνεται ότι:

-Οι ΕΔ μιας χώρας, είναι ο βασικός πυλώνας της αυτοάμυνας της.

-Η ΕΕ και τα ΗΕ αδυνατούν να μας προσφέρουν προστασία.

-Οι στρατηγικοί εταίροι μας, θα μας συνδράμουν σε μια κρίση, μόνον αν κρίνουν ότι έχουν όφελος και εφόσον βέβαια εμείς ασκήσουμε αποτελεσματικά το δικαίωμα της αυτοάμυνας.

Η υποβάθμιση της αμυντικής θωράκισης της ΚΔ, δεν οφείλεται σε οικονομικούς λόγους, αλλά στην έλλειψη στρατηγικής αντίληψης γα την ασφάλεια.

Το Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης (ΤΑΘ) της ΚΔ, έχει επάρκεια χρηματικών πόρων, από τις εισφορές των πολιτών, αλλά οι κυβερνήσεις μας διαχρονικά διαθέτουν πολύ μικρό μέρος για τους εξοπλισμούς της ΕΦ, επειδή δεν δίδουν την δέουσα βαρύτητα, στην σημασία που έχει (1) η στρατιωτική ισχύς και (2) η επικινδυνότητα της τουρκικής στρατηγικής, που στοχεύει αμετακίνητα στον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.

Αυτή η αντίληψη έχει ως συνέπεια να παραμεληθεί ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των μέσων και οπλικών συστημάτων της ΕΦ, να μειωθεί αδικαιολόγητα η θητεία και να λάβει λανθασμένη μορφή η αναδιοργάνωση της δύναμης, με σοβαρές συνέπειες για  το αξιόμαχο της.

Η ΚΔ, μια ημικατεχόμενη χώρα, δαπανά για την άμυνα της, μόνο το 1,5% επί του ΑΕΠ (η Ελλάδα δαπανά το 2,4%) και έχει υποτυπώδες πολεμικό ναυτικό και αεροπορία, με θαλάσσιο και εναέριο χώρο, πολλαπλάσιας έκτασης από το έδαφος της και με ΑΟΖ πλούσια σε υδρογονάνθρακες, την οποία επιβουλεύεται δυναμικά η Τουρκία.

Στον τομέα τα άμυνας επικρατεί ένα κλίμα επικίνδυνης αδράνειας, που διαπερνά όχι μόνο την κυβέρνηση του κράτους μας, αλλά και μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου και του λαού. Είναι φαινόμενο απαράδεκτο, που ενδεχομένως η ερμηνεία του να βρίσκεται στην λανθασμένη αντίληψη, ότι είμαστε μικρή χώρα και οι στρατιωτικές δαπάνες είναι μάταιες. Η ιστορία βέβαια διδάσκει, ότι οι ισχυροί δεν σέβονται τις ανοχύρωτες πολιτείες και πάντα υπολογίζουν το κόστος σε αίμα και διεθνή κατακραυγή, όσο μικρός και να είναι ο αντίπαλος τους.

Οι πολίτες μας δεν δείχνουν την ίδια ευαισθησία και δεν κινητοποιούνται προς άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση για τα θέματα του τομέα της άμυνας, όπως συμβαίνει σε άλλους τομείς (υγεία,  οικονομία, εργασία, παιδεία κ.α.).

Αυτό προφανώς οφείλεται στο γεγονός ότι τα κενά στην άμυνα δεν είναι ευδιάκριτα στην περίοδο της ειρήνης και δεν επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα και  ευημερία των πολιτών. Σε μια κρίση/σύρραξη όμως, τα κενά στην άμυνα θα αναδειχθούν  με τραγικές συνέπειες, αλλά τότε δεν θα υπάρχει δυνατότητα αντιμετώπισης τους, γιατί η ενίσχυση της άμυνας, απαιτεί χρόνο, χρήμα, ιδρώτα και έγκαιρη προπαρασκευή από τον καιρό της ειρήνης.

Τα πολιτικοστρατιωτικά δεδομένα, όπως διαμορφώνονται σήμερα στην Κύπρο, δυνατόν να οδηγήσουν σύντομα σε κρίση λόγω της τουρκικής επιθετικότητας. Στο πολιτικό πεδίο εμμένουμε σε διαπραγμάτευση τού κυπριακού με τους ίδιους όρους και ο κίνδυνος είναι μεγάλος, να δοθεί λύση στο Κυπριακό Τουρκικών όρων, ή να οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Αυτή την κατάληξη θα έχει η λανθασμένη πορεία της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), που επέβαλε η Τουρκία και Βρετανία και δυστυχώς υιοθέτησε και η ΚΔ, παρά την απόρριψη της από τον λαό σε δημοψήφισμα. Στο στρατιωτικό πεδίο η Τουρκία ενισχύει τις Τουρκικές δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ) και επεμβαίνει με τις αεροναυτικές της δυνάμεις για να σφετερισθεί την ΑΟΖ της ΚΔ και να ανατρέψει το ενεργειακό πρόγραμμα της. Καλλιεργεί πολεμικό κλίμα έντασης και ο κίνδυνος είναι αυξημένος για μια κρίση. Στο δημογραφικό πεδίο η Τουρκία συνεχίζει  την συστηματική ισλαμοποίηση των κατεχόμενων, που μετατρέπονται σε οιονεί επαρχία της (έποικοι, τζαμιά, ιμάμηδες, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης σε όλους τους τομείς, ακόμα και στο νερό και ρεύμα) χωρίς ουσιαστική αντίδραση της ΚΔ, για την εποικιστική δραστηριότητα ,που συνιστά έγκλημα πολέμου.

Άλλος ένας κίνδυνος που ελλοχεύει , είναι το ενδεχόμενο να αλλάξουν το 2019 οι όροι εντολής της UNFICYP στην Κύπρο, που θα επιδεινώσει τις συνθήκες ασφάλειας στη ξηρά.

Οι κίνδυνοι για μια επερχόμενη κρίση είναι ορατοί και βρίσκουν την ΚΔ εξασθενημένη στον τομέα της αμυντικής θωράκισης. Είναι εθνική επιταγή, άμεσα και ταχύτατα να ληφθούν από την πολιτεία, δραστικά μέτρα ενίσχυσης της, με βάση και τις διαπιστώσεις του Συνδέσμου  Αξιωματικών Κυπριακού Στρατού για το αξιόμαχο της ΕΦ. Να σταματήσει η τάση ωραιοποιήσεων στον κρίσιμο αυτό τομέα και η κυβέρνηση μας, με την στήριξη όλου του πολιτικού κόσμου και του λαού, έστω και αργά, να αποδυθεί σε μια τιτάνια προσπάθεια, ενίσχυσης της μαχητικής ισχύος της ΕΦ στη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Όλες οι εισπράξεις του ΤΑΘ να διατίθενται για τους εξοπλισμούς της ΕΦ. Να έχουμε ένα μικρό αλλά σύγχρονο  στρατό, αποφασισμένο να υπερασπιστεί την πατρίδα μας και να λειτουργεί αποτρεπτικά  στην τουρκική επιθετικότητα. Καμιά ξένη δύναμη δεν θα μας προστατεύσει από την βαρβαρότητα του Τουρκικού στρατού, αν εμείς δεν ασκήσουμε το δικαίωμα της αυτοάμυνας.

Παράλληλα με την ενίσχυση της ΕΦ, να επιδιωχθούν και άλλες δράσεις ενδυνάμωσης της αμυντικής μας θωράκισης όπως:

-Αναζωογόνηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου-Ελλάδας και υποβολή αίτησης ένταξης στον Συνεταιρισμό για την ειρήνη.

-Συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ).

-Αναθεώρηση της μορφής λύσης του Κυπριακού.

-Μετατροπή, των στρατηγικών συνεργασιών με τις γειτονικές μας χώρες, σε συμμαχίες, στη βάση κοινών συμφερόντων αλλά και κοινής συνεισφοράς στην ασφάλεια που προϋποθέτει ενίσχυση της ΕΦ.

Η επιτυχής ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της ΚΔ προϋποθέτει πολιτική βούληση και συνειδητοποίηση από τον λαό, του εφιαλτικού κινδύνου της τουρκικής απειλής και των δραματικών αδυναμιών της άμυνας μας.

ΠΗΓΗ: ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ