Αμέσως μετά την νίκη των Ρώσων στο Σολεντάρ, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την κατάρρευση του μετώπου στο Ντονμπάς, το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε σημαντικές αλλαγές στην ηγεσία των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Ο Α/ΓΕΕΘΑ Βαλέρι Γερασίμοφ αναλαμβάνει γενικός διοικητής της Ομάδας Διακλαδικών Δυνάμεων που επιχειρούν στην Ουκρανία. Ο επιτυχημένος στρατηγός Σουροβίκιν παραμένει ως ένας εκ των τριών υποδιοικητών υπό τον Γερασίμοφ. Ο λόγος των αλλαγών, σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης, είναι η “διεύρυνση των καθηκόντων, η καλύτερη συνεργασία και διάδραση μεταξύ των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και την βελτίωση της Διοικητικής Μέριμνας και της Διοίκησης και Ελέγχου”.
Όντως, αυτοί μπορεί και μόνον να είναι οι λόγοι των αλλαγών στην ρωσική διοίκηση του πολέμου στην Ουκρανία. Αναμένοντας το άνοιγμα δύο νέων μετώπων στον βορρά (Κίεβο, Χάρκοβο) και τον νότο (Χερσώνα, Οδησσός), η διοίκηση μόνον από τον Σουροβίκιν και το επιτελείο του ήταν αδύνατη. Ως εκ τούτου, δημιουργείται ένα μεγάλο επιτελείο “Μετώπου”, που σύμφωνα με το σοβιετικό/ ρωσικό δόγμα αφορά ομάδες Στρατιών, και χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο εναντίον των Γερμανών εισβολέων στον Β’ ΠΠ.
Η σύρραξη της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ είναι πλέον λίαν πιθανή, αλλά και αν ακόμα αυτό δεν συμβεί επίσημα, η ανεπίσημη εμπλοκή της Πολωνίας με 200.000 άνδρες (ήδη πολεμούν 80.000 πολωνικά τακτικά στρατεύματα στο Ντονμπάς με την κάλυψη “μισθοφόρων” και “εθελοντών”), της Ρουμανίας, της Τσεχίας και της Σλοβακίας είναι δεδομένη. Και οι τέσσερις αυτές χώρες ελέγχονται πλήρως από την Ουάσιγκτον, έχοντας εκ διαμέτρου αντίθετη στρατηγική από εκείνη της ΕΕ στην οποία ανήκουν.
Το ότι η αλλαγή της ρωσικής διοίκησης στην Ουκρανία σημαίνει επέκταση του πολέμου σε πολύ μεγάλες κλίμακες και διαστάσεις δείχνει η εκτίμηση της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙ6 (SIS), ότι “αναμένεται μεγάλης κλίμακας ρωσική επίθεση στην Ουκρανία τις επόμενες εβδομάδες”. Στα δυτικά ΜΜΕ, ωστόσο, η αλλαγή διοίκησης παρουσιάζεται εντελώς παραμορφωμένη. Μιλάνε για “αφαίρεση” της διοίκησης από τον Σουροβίκιν επειδή “απέτυχε”! Όμως ο Σουροβίκιν και πέτυχε (στο Σολεντάρ και στο Μπαχμούτ) αλλά και παραμένει διοικητής στο μέτωπο του Ντονμπάς. Οι άλλοι δύο υπαρχηγοί θα αναλάβουν τις επιχειρήσεις στο βόρειο και το νότιο μέτωπο, που αναμένεται να ανοίξουν, όπως εκτιμούν οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Η τοποθέτηση του Α/ΓΕΕΘΑ Βαλέρι Γερασίμοφ ως διοικητή της δύναμης στην Ουκρανία με βάση τα δυτικά και ελληνικά δεδομένα της δημοσιοϋπαλληλικής εξέλιξης των αξιωματικών φαίνεται ως “υποβιβασμός”, αλλά στην ουσία είναι ραγδαία αναβάθμιση, καθώς ο Γερασίμοφ αναλαμβάνει στην ουσία την διεξαγωγή πολέμου με το ΝΑΤΟ, έμμεσα και, αν χρειαστεί, και άμεσα. Ο Γερασίμοφ είναι ο δογματικός “εγκέφαλος” των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων. Το “Δόγμα Γερασίμοφ” έχει ως πυρήνα την διεξαγωγή πολέμου με άρρηκτο συνδυασμό στρατιωτικών, πολιτικών, διπλωματικών, πληροφοριακών, οικονομικών, πολιτιστικών και τεχνολογίας ώστε να επιτυγχάνονται οι στρατηγικοί αντικειμενικοί σκοποί. Ο Γερασίμοφ είναι ο υπεύθυνος της ήττας των Ουκρανών στο Ιλοβάισκ το 2014 από ρωσικές παραστρατιωτικές δυνάμεις της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέσκ.
Ο Σουροβίκιν θα εξακολουθήσει να παίζει κύριο ρόλο στις επιχειρήσεις, καθώς είναι ο πιό έμπειρος ανώτατος αξιωματικός στον πόλεμο πόλεων. Είναι βετεράνος του Αφγανικού Πολέμου (1979-1989), του Εμφυλίου Πολέμου του Τατζικιστάν (1992), του Β’ Πολέμου της Τσετσενίας (1999-2000) και του Πολέμου στην Συρία (2015-σήμερα), όπου διακρίθηκε για την αποτελεσματικότητά του, κάτι που δεν το συγχώρησαν οι Δυτικοί με αποτέλεσμα να τον δυσφημίσουν ως “σφαγέα”.
Ο Σουροβίκιν ξεκίνησε την καριέρα του ως αξιωματικός στις Ειδικές Δυνάμεις (Spetsnaz) πολεμώντας στο Αφγανιστάν. Στον ίδιο πόλεμο διοίκησε την 2η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Φρουρών. Το 1991 διατάχθηκε να επιτεθεί στους κομμουνιστές επαναστάτες της εξέγερσης του Αύγουστου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις διαδηλωτές/ ταραξίες. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Φρούνζε το 1995 και έλαβε διοικητικές θέσεις σε τρεις μεραρχίες. Το 2002 αποφοίτησε από την Στρατιωτική Ακαδημία Γενικού Επιτελείου και ανέλαβε διοικητής της 34 Μηχανοκίνητης Μεραρχίας. Διοίκησε την 42η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Φρουρών στην Τσετσενία πολεμώντας εναντίον ανταρτών, το 2005 υπήρξε επιτελάρχης της 20ής Στρατιάς Φρουρών και το 2008 έγινε διοικητής της Στρατιάς. Ακολούθως έγινε επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου και το 2010 επιτελάρχης της Στρατιωτικής Διοίκησης Βόλγα-Ουραλίων.
Αφού ηγήθηκε της ομάδας που αναδιοργάνωσε την Στρατονομία, το 2012 έγινε επιτελάρχης της Ανατολικής Στρατιωτικής Διοίκησης, ενώ το 2013 έγινε διοικητής. Το 2013 ανέλαβε διοικητής των ρωσικών δυνάμεων στην Συρία μέχρι το 2017. Μετά ορίστηκε διοικητής των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων της Ρωσίας, ο πρώτος μη πιλότος διοικητής. Το 2021 προήχθη σε Στρατηγό του Στρατού, η δεύτερη ανώτατη θέση μετά από αυτή του Στρατάρχη. Θεωρείτο ως ο διάδοχος του Βαλερί Γερασίμοφ ως Α/ΓΕΕΘΑ. Στην αρχή της Ειδικής Επιχείρησης στην Ουκρανία διοίκησε την Στρατιά Νότου και τον Οκτώβριο του 2022 ορίστηκε γενικός διοικητής ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
