Aποτελεί το κυρίαρχο πρόγραμμα για το Π.Ν. Η διατήρηση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ- 200ΗΝ Mod.3 για το Π.Ν είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για τη Διοίκηση Φρεγατών και το Π.Ν αφού αποτελούν σύγχρονα πλοία με ικανοποιητικές δυνατότητες ανώτερες των φρεγατών «S» κλάσσης «ΕΛΛΗ».
Η φρεγάτα F-452 «Ύδρα» καθελκύστηκε στις 25 Ιουνίου του 1991, παραδόθηκε στο ΠΝ στις 15 Οκτωβρίου του 1991 και κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 28 Ιανουάριου του 1993. Η φρεγάτα F-453 «Σπέτσαι» καθελκύστηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1993 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 24 Οκτωβρίου του 1996. Η φρεγάτα F-454 «Ψαρά» καθελκύστηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1994 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 30 Απριλίου του 1998. Τέλος, η φρεγάτα F-455 «Σαλαμίς» καθελκύστηκε στις 15 Μαΐου του 1995 και παραδόθηκε στο ΠΝ στις 16 Δεκεμβρίου του 1998.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες οι Γάλλοι της Naval Group θα καταφτάσουν θα επισκεφθούν τη Διοίκηση Φρεγατών, τη Πέμπτη 16 Νοεμβρίου ενώ την αμέσως επόμενη ημέρα θα καταθέσουν την ολοκληρωμένη πρόταση για τον εκσυγχρονισμό των πλοίων με ναυαρχίδα τη Naval Group.
To πρόγραμμα αναμένεται να κοστίσει περί τα 110 εκατομμύρια ευρώ ενώ δεν είναι σίγουρο αν θα εκσυγχρονιστούν και τα τέσσερα πλοία αφού η φρεγάτα F-452 «Ύδρα» ήδη μετρά 26 χρόνια ενεργούς δράσης. Συνεπώς, είναι πιθανό να υπάρξει εκσυγχρονισμός σε τρια πλοία.
Η Γαλλική πρόταση της Naval Group περιλαμβάνει το σύστημα μάχης SETIS νεότερης γενιάς και φιλοσοφίας του TACTICOS, το 3D ραντάρ ερεύνης SMART-S Mk2 της Thales, και το σύστημα υποστήριξης ηλεκτρονικών αντιμέτρων Vigile 200S επίσης της γαλλικής Thales στη θέση του υφιστάμενου AR-700 (το οποίο παρέχει υποστήριξη στη ζώνη συχνοτήτων 0,5-18 GHz) ενώ προχωρά η εγκατάσταση του ηλεκτροπτικού τύπου MLT-TDR-10Α. Η νέα modular σχεδίαση προσφέρει αναβαθμισμένες επιδόσεις ως προς τις αποστάσεις μέτρησης, γυροσκοπική σταθεροποίηση καθώς και μεγαλύτερη διαθεσιμότητα και ευκολότερη εν συνεχεία υποστήριξη του συστήματος βελτιστοποιώντας το Κόστος Κύκλου Ζωής του συστήματος. Παράλληλα, δινει τη δυνατότητα για άμεση ενσωμάτωση και ολοκλήρωση του ΗΟ συστήματος με άλλα συστήματα όπως radar, anti drone jammers κλπ.
To σύστημα παρέχεται από την ελληνική εταιρεία MILTECH HELLAS.Το SMART S MK2 έχει δυνατότητα να εντοπίζει εναέριους στόχους μεγέθους ΑΦΝΣ σε μέγιστη εμβέλεια 200 χιλιομέτρων ενώ στόχους χαμηλού ηλεκτρομαγνητικού ίχνους όπως επερχόμενα βλήματα σε μέγιστη απόσταση 50 χιλιομέτρων.
Τα πλοία σήμερα βασίζονται στο σύστημα διαχείρισης μάχης STACOS Mod.2, το οποίο στηρίζεται σε υπολογιστές SMR-4 και περιλαμβάνει οκτώ κονσόλες πολλαπλών λειτουργιών MOC Mk.1 των 20 ιντσών. Τα συστήματα του STACOS Mod.2 διασυνδέονται μεταξύ τους μέσω της αρτηρίας δεδομένων MICE/DAIL και της διπλής αρτηρίας δεδομένων IEEE 802.3. Το STACOS Mod.2 εκτελεί τις εξής λειτουργίες: προσδιορισμό και παρουσίαση τακτικής κατάστασης, ναυτιλία, εναέριο έλεγχο, αυτόματη αξιολόγηση και ιεράρχηση επερχόμενων απειλών, διαχείριση ηλεκτρονικών μέσων και οπλικών συστημάτων (και του ελικοπτέρου συμπεριλαμβανομένου), προσομοίωση για εκπαιδευτικούς λόγους, εμπλοκή στόχων, υποστήριξη διαδικασιών διοίκησης κ.α.
Έχουν ήδη παραληφθεί τέσσερα ηλεκτροοπτικά συστήματα εκ των οποίων τρια έχουν ήδη τοποθετηθεί σε κανονιοφόρους και ένα σε πυραυλάκατο. Τα επόμενα 15 συστήματα αναμένεται να τοποθετηθούν στις τέσσερις ΜΕΚΟ και τα υπόλοιπα σε πλοία που δεν διαθέτουν MIRADOR. Τα χρήματα για το πρόγραμμα εγκατάστασης των MIRADOR βρέθηκαν από αντισταθμιστικά της Raytheon προς το Π.Ν και εκμεταλλεύθηκαν ώστε να προμηθευτεί το Π.Ν τα ελληνικά συστήματα της MILTECH ώστε να καλυφθεί το κρίσιμο της έλλειψης ηλεκτροπτικών.
Συνεπώς, οι τρεις κύριοι άξονες σε πρώτη φάση είναι: νέο ραντάρ, το τακτικό σύστημα, νέο ESM και το ηλεκτροπτικό.
Από το ταξίδι μας στη Γαλλία ιδανική λύση για τον εκσυγχρονισμό των πλοίων θα αποτελούσε η εγκατάσταση και τρίτου καταυγαστήρα STIR 1.2 EO Mk2 ώστε τα πλοία να μπορούν να εμπλέκουν ταυτοχρόνως τρεις στόχους αντί των δύο που μπορούν σήμερα. Επίσης, θα μπορούσε να εξεταστεί νέο ραντάρ ερεύνης της Thales αντί του SMART-S Mk2. Ενδεχόμενη επιλογή νέου ραντάρ όπως του NS 100 με εξαιρετικές επιδόσεις εμπεριέχει το βασικό μειονέκτημα της μη διασύνδεσης με τα βλήματα και τα οπλικά συστήματα που αξιοποιούν σήμερα οι ΜΕΚΟ του Π.Ν. Ναι μεν θα εξασφάλιζε σημαντικά ανώτερες επιδόσεις και δυνατότητες αλλά το τεχνικό ρίσκο και το κόστος θα αυξάνονταν.
Ως προς τα οπλικά συστήματα των φρεγατών ΜΕΚΟ δεν αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές παραμβάσεις αφού τα χρήματα δεν επαρκούν. Σε πρώτη φάση μέσω ενός νέου προγράμματος υπό τη μορφή FMS θα γίνει γενική επισκευή στο πρωραίο πυροβόλο των πλοίων. Το κύριο πυροβόλο των φρεγατών είναι το Mk.45 Mod.2A των 127mm με κάνη τύπου Mk.19 μήκους 54 διαμετρημάτων και διάρκεια ζωής 7.000 βολές. Το πυροβόλο επιτυγχάνει μέγιστο ρυθμό βολής της τάξεως των 20 βολών/λεπτό, και έχει τόξο ανύψωσης της κάννης -15ο/+65ο. Το μέγιστο βεληνεκές του πυροβόλου είναι 23,68 km. Οι πληροφορίες μας αναφέρονται σε αναβάθμιση του πυροβόλου στο επίπεδο Mk 45 Mod 4. Κύρια χαρακτηριστικά του το αυξημένο βεληνεκές στα 37 χιλιόμετρα, τη χρήση μεγαλύτερης γκάμας πυρομαχικών και την υψηλότερη του ταχυβολία.
Η έσχατη γραμμή άμυνας των πλοίων είναι το σύστημα CIWS (Close-In Weapon System) τύπου Phalanx Mk.15 Block.1. Δεν αποκλείεται να δούμε εκσυγχρονισμό των δύο Phalanx από τη Raytheon στο επίπεδο Block IB Baseline 2. Το επίπεδο Block 1B αξιοποιείται από τα Ναυτικά του Καναδά, της Ιαπωνίας, της Αιγύπτου, του Μπαχρέιν, του Ηνωμένου Βασιλείου, Τουρκίας και της Πορτογαλίας.
Δεν αναμένεται να δούμε αλλαγές στην ανθυποβρυχιακή σουίτα του πλοίου που περιλαμβάνει το σονάρ τροπίδας DE-1160HM και το συρόμενο σονάρ DE-1160 κατηγορίας VDS.
Ως προς το μηχανοστάσιο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκευή όπως προβλέπεται ανά 15.000 ώρες με κόστος 12 εκατομμύρια ευρώ. Η πρόωση του πλοίου επιτυγχάνεται μέσω συστήματος CODOG (Combined Diesel or Gas), το οποίο αποτελείται από δύο αεριοστρόβιλοι LM-2500-30 συνολικής ισχύος 2 Χ 29.893 ίππων στις 3.600 στροφές, δύο πετρελαιοκινητήρες MTU-20V956-TB83 συνολικής ισχύος 2 Χ 5.134 ίππων και δύο συστήματα μετάδοσης της κίνησης σε δύο προπέλες.
Ήδη τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει επικίνδυνα για τον εκσυγχρονισμό των πλοίων. Σε κάθε περίπτωση η πρόθεση του ΓΕΝ είναι να ξεκινήσει από κάπου το πρόγραμμα και ακολούθως να προγραμματίζονται και να υλοποιούνται παρεμβάσεις.
Λεπρομέρειες της γαλλικής πρότασης για τον εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ 200ΗΝ θα σας παρασουσιάσουμε σε προσεχές άρθρο μας τις επόμενες ημέρες.