Δεδομένου ότι το ΠΝ έχει ενδιαφερθεί και κατά το πρόσφατο παρελθόν για την απόκτηση των φρεγατών FREMM θεωρούμε σκόπιμο να κάνουμε έναν σύντομο σχολιασμό επί τούτου. Η λύση των FREMM είχε συζητηθεί εντόνως από το 2007 μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Δυστυχώς, μολονότι το ΠΝ είχε διαμορφώσει καταλλήλως τα πλοία στα μέτρα του, το πρόγραμμα από το 2009 και έπειτα βάλτωσε και εν τέλει ναυάγησε.
Οι φρεγάτες FREMM εάν είχαν ναυπηγηθεί τότε είτε τέσσερα πλοία είτε έξι όπως ήταν η θέση του ΠΝ σήμερα το Ναυτικό μας θα απολάμβανε πλήρους ναυτικής κυριαρχίας όχι μόνον στο Αιγαίο αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ΠΝ θα είχε προμηθευτεί μια σχεδίαση που θα του έδινε πλήρη ναυτική κυριαρχία και ποιοτική υπεροχή. Και εξηγούμαστε:
Πρώτον, θα είχε καλύψει τη πάγια επιχειρησιακή απαίτηση για αεράμυνα περιοχής με βλήματα ASTER 30 ανώτερα των Αμερικανικών SM-2.
Δεύτερον, θα διέθετε το τελειότερο σύστημα ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων.
Τρίτον, θα είχε δυνατότητες κρούσης βαθιά στη τουρκική ενδοχώρα ή εάν αυτό δεν ήταν τόσο αναγκαίο αντί για 24 βλήματα ASTER 30 θα είχε 32.
Τέταρτον, θα είχε ναυπηγήσει τα πλοία στην Ελλάδα με μεταφορά τεχνογνωσίας και συνεργασία πολλών ελληνικών εταιρειών.
Πέμπτον, θα αξιοποιούσε ένα πλοίο με ικανό εκτόπισμα ανάλογο των ναυτικών συνθηκών της Ανατολικής Μεσογείου.
Οι FREMM Hellenique ήταν πλοία με 24 ASTER 30 σε εκτοξευτή Sylver A50, 8 Scalp Naval σε εκτοξευτή Sylver A70, 18-24 MICA VL σε εκτοξευτές Sylver A43 πλάι στο υπόστεγο. Με ένα πολύ αξιόλογο ραντάρ το Herakles που εμπλέκει ταυτοχρόνως 16 στόχους.
Δυστυχώς, η τότε ευκαιρία χάθηκε. Οι FREMM Hellenique θα ήταν σήμερα εγγυητής ναυτικής υπεροχής για το ΠΝ με πλοία που όχι μόνον θα είχαν δώσει ανάσες στον Στόλο αλλά θα του είχαν προσφέρει το πλεονέκτημα.
Δυστυχώς, τα λάθη πληρώνονται. Έστω και δύο πλοία FREMM να υπήρχαν σήμερα, το ΠΝ θα ήταν σε θέση ισχύος απέναντι στη τουρκική απειλή. Η τότε κυβέρνηση Καραμανλή δεν επέδειξε το απαραίτητο πολιτικό σθένος. Ας ελπίσουμε η σημερινή να το επιδείξει.
