Το 2010 καθώς οι φρεγάτες κλάσης Type 23 πλησίαζαν προς το τέλος της επιχειρησιακής τους ζωής το βρετανικό Ναυτικό αποφάσισε την αντικατάσταση των φρεγατών αυτών από μία νέα κλάση φρεγατών σε δύο διαφορετικές εκδόσεις, ανθυποβρυχιακή και γενικών καθηκόντων. Η νέα κλάση που θα κατασκευαζόταν κάτω από το πρόγραμμα “Global Combat Ship” θα αποτελούταν από 13 σκάφη και ονομάστηκε Type 26 City Class. Λόγω του υψηλού κόστους ναυπήγησης των Type 26 αποφασίστηκε το 2015 η κατασκευή μόνο οχτώ  φρεγατών της ανθυποβρυχιακής έκδοσης και παράλληλα την είσοδο μιας νέας κλάσης φρεγατών γενικής χρήσης πολύ μικρότερου κόστους ναυπήγησης. Η νέα κλάση ονομάστηκε Type 31 ή Arrowhead 140 στην εξαγωγική της έκδοση.

Προκειμένου να συγκρατηθεί το κόστος ανάπτυξης και κατασκευής, η Type 31 βασίστηκε στη σχεδίαση της δανέζικης αντιαεροπορικής φρεγάτας σχεδίασης της ΟΜΤ, κλάσης IVER HUITFELDT. Η ομοιότητα των δύο κλάσεων είναι εμφανής αφού χρησιμοποιούν το ίδιο σχέδιο γάστρας και μεγάλης ομοιότητας σχεδιασμό υπερκατασκευής. Ωστόσο δεν είναι ακριβές αντίγραφο της IVER HUITFELDT καθώς η Type 31 έχει επανασχεδιαστεί εκτενώς για να πληροί τους κανόνες Ναυτικού Πλοίου του Βρετανικού νηογνώμονα Lloyds Register (LR) έναντι των κανονισμών του Νορβηγικού νηογνώμονα Det Norske Veritas (DNV) που ακολουθεί το «μητρικό πλοίο».  Οι κύριες αλλαγές βρίσκονται στη διάταξη και σχεδίαση των εσωτερικών χώρων κατά κύριο λόγο καθώς και των κατασκευαστικών στάνταρντ που ακολουθήθηκαν. Η Type 31 έχει επανασχεδιαστεί για να πληροί τον Κώδικα Πολεμικού Πλοίου του ΝΑΤΟ ΑΝΕΡ-77 και τις αυστηρές απαιτήσεις ευστάθειας πολεμικού πλοίου του Ηνωμένου Βασιλείου και τέλος να έχει ευρύτερη συμμόρφωση με το Βρετανικό Γενικό Ναυτικό Πρότυπο DefStan 02-900. Η βρετανική Type 31 ενσωματώνει όλη την επιχειρησιακή εμπειρία του Royal Navy και αυτό έχει επηρεάσει μια σειρά από περιοχές σε όλο το πλοίο που περιλαμβάνουν αλλά δεν περιορίζονται σε:

• Αυξημένη διαμερισματοποίηση και στεγανή υποδιαίρεση για την τήρηση των κανόνων ευστάθειας μετά από πλήγμα. Η αντίστοιχη υποδιαίρεση στεγανών διαμερισμάτων για τις δανέζικες φρεγάτες είναι 15 υδατοστεγανά διαμερισμάτα.

• Επανασχεδιασμός της εφεδρικότητας των συστημάτων σε όλη την πλατφόρμα.

• Σχέδιο θωράκισης, προστασία από εκρήξεις και ανθεκτικότητα σε κραδασμούς επανασχεδιασμένο για να πληροί τα πρότυπα του Ηνωμένου Βασιλείου.

• Τα μέτρα μετριασμού της υπογραφής τροποποιήθηκαν για να ληφθούν υπόψη ευρύτερες αλλαγές στην πλατφόρμα.

• Εισαγωγή συμμόρφωσης IMO Tier III, με εξοπλισμό Selective Catalytic Reduction (SCR) που προστέθηκε στην Type 31 για τη διαχείριση των εκπομπών καυσαερίων, καθώς η IVER HUITFELDT προηγείται αυτών των διεθνών περιβαλλοντικών κανονισμών.

Επομένως, η Type 31 είναι μια νέα σύνθετη σχεδίαση πολεμικού πλοίου με σημαντικές διαφορές στα χαρακτηριστικά, τη διάταξη και τα συστήματα που απαντώνται στην IVER HUITFELDT. Για παράδειγμα, τα κατασκευαστικά σχέδια της IVER HUITFELDT, τα διαγράμματα σωληνώσεων, οι διατάξεις διαμερισμάτων και το τρισδιάστατο μοντέλο CAD χρησιμοποιήθηκαν όλα ως το σημείο εκκίνησης στην ανάπτυξη της πλατφόρμας, τροποποιημένα από τους βρετανούς μηχανικούς για να ταιριάζουν στα εναλλακτικά πρότυπα, κανονισμούς, δυνατότητες και διατάξεις που απαιτούνται από την Προδιαγραφή Κατασκευής. Αυτή η οδός μείωσε σημαντικά τον χρόνο, τον κίνδυνο και το κόστος του σχεδιασμού της Type 31 και είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο η φρεγάτα Type 31 μπόρεσε να προχωρήσει από την ανάθεση της σύμβασης στην κοπή χάλυβα σε χρόνο ρεκόρ για ένα τόσο σύνθετο πολεμικό πλοίο.

Επίσης οι δύο κλάσεις φρεγατών διαφέρουν και ως προς την αντίληψη υιοθέτησης και προσαρμογής συστημάτων μάχης. Η δανέζικη IVER HUITFELDT χρησιμοποιεί το πρότυπο StanFlex (Standard Flex) που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1980, όταν χρειάστηκε να αντικατασταθεί μεγάλος αριθμός μικρότερων σκαφών από μία πλατφόρμα πολλαπλών αποστολών, από το δανέζικο ναυτικό σε συνεργασία με την τοπική βιομηχανία. Στο πρότυπο αυτό υπάρχουν κάποια βασικά mission modules τοποθετημένα σε συγκεκριμένων διαστάσεων κοντέινερ τα οποία τοποθετούνται ή εναλλάσσονται στα πλοία του RDN ανάλογα με την αποστολή, όπως συμβαίνει και με τα LCS του αμερικάνικου ναυτικού.

StanFlex Mission Module

Σε αντιδιαστολή η πρακτική που ακολουθείται στη σχεδίαση της Type 31 είναι η υιοθέτηση μιας σπειροειδούς προσέγγισης της επιχειρησιακής ανάπτυξης και προσαρμοστικότητας, ανοίγοντας τη δυνατότητα εισαγωγής ενός ευρέος φάσματος συστημάτων από διαφορετικούς προμηθευτές όπως απαιτείται στο μέλλον. Αυτή η σπειροειδής ανάπτυξη, μειώνει το αρχικό κόστος προμήθειας μιας πλατφόρμας παρέχοντας την βασική πλατφόρμα με σταθερές προδιαγραφές, ενώ παρέχει τη δυνατότητα προσθήκης εξοπλισμού σε όλη τη διάρκεια ζωής για να ταιριάζει στις δυναμικές επιχειρησιακές ανάγκες και τον γρήγορο ρυθμό της τεχνολογικής ανάπτυξης με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα το βασικό μοντέλο της φρεγάτας Type 31 έχει εξ αρχής κατασκευαστεί ώστε στο μέλλον να μπορεί να δεχτεί διαφορετικά οπλικά συστήματα αυξημένου βάρους και ηλεκτρικών απαιτήσεων χωρίς να χρειάζονται επεμβάσεις στην δομή ή στο ηλεκτρικό σύστημα του πλοίου. Επίσης έχει υιοθετηθεί ένα πλήρως ανοιχτό σύστημα διαχείρισης μάχης, το TACTICOS της Thales επιτρέποντας την εύκολη ενσωμάτωση και χρήση διάφορων ηλεκτρονικών και οπλικών συστημάτων. 

Η φρεγάτες Type 31/Arrowhead 140 έχουν τυπικό εκτόπισμα 5700 τόνων και πλήρους φόρτου περίπου 7000 τόνων. Έχουν ολικό μήκος 138,7 μέτρα, πλάτος 19,75 μέτρων και μέσου βυθίσματος 4,8 μέτρων.

Όσον αφορά τον βασικό μηχανολογικό εξοπλισμό της Type 31, η νέα κλάση ακολουθεί το ίδιο μοτίβο με το μητρικό σκάφος. Αποτελείται από σύστημα CODAD με τέσσερις κύριες μηχανές υψηλής ταχύτητας περιστροφής MTU 8000 V20 M71 ισχύος 8200kW έκαστη, που κινούν ανά ζεύγη μέσω μειωτήρων από μία προπέλα μεταβλητού βήματος MAN Alpha VBS Mk 5 CP, επιτυγχάνοντας μέγιστη ταχύτητα υψηλότερη των 28 κόμβων. Ενδεικτικά και μέχρι η πρώτη φρεγάτα Type 31 πέσει στο νερό και τελειώσει τις δοκιμές εν πλω, αναφέρουμε ότι με την ίδια διάταξη η δανέζικη φρεγάτα επιτυγχάνει 18 κόμβους με μία μηχανή σε λειτουργία και εμβέλεια 9300 ν.μ., 25 κόμβους με δύο μηχανές σε λειτουργία ενώ μπορεί να επιτύχει την μέγιστη ταχύτητα των 29,3 κόμβων με όλες τις μηχανές σε λειτουργία μέσα σε χρόνο δύο λεπτών. Τέλος η ημερήσια κατανάλωση καυσίμου με ταχύτητα πλεύσης 18 κόμβων σε ήρεμη θάλασσα έχει μετρηθεί στους 31 τόνους καυσίμου ημερησίως.

ΑΗ140 – Διάταξη Μηχανοστασίων

Η διάταξη των φουγάρων δείχνει ότι οι κύριες μηχανές είναι τοποθετημένες ανά άξονα σε δύο διαφορετικά μηχανοστάσια στα οποία παρεμβάλεται μεταξύ τους ένα υδατοστεγές διαμέρισμα σύμφωνα με την παραπάνω εικόνα. Η διάταξη αυτή αυξάνει την επιβιωσιμότητα μετά από πλήγμα και επιτρέπει στο πλοίο να μην χάσει την ισχύ του ακόμη και εάν δύο συνεχόμενα διαμερίσματα κατακλιστούν από θαλασσινό νερό. Επίσης, το πλοίο διαθέτει τέσσερις ντηζελομηχανές MTU 2000 16V M41B ισχύος 900 kW έκαστη, συνδεδεμένες σε αντίστοιχες γεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος για την κάλυψη των αναγκών του πλοίου. Τέλος στο πλοίο είναι εγκατεστημένος ένας προωθητής πλώρης (bow thruster) που επιτρέπει στο πλοίο να κάνει κινήσεις μέσα σε λιμένες καθώς και πτερύγια σταθερότητας (Fin stabilizers) της Kongsberg για επιπλέον ευστάθεια.

Το πλοίο για το μέγεθός του εξυπηρετείται από πολύ μικρό πλήρωμα που δείχνει υψηλή αυτοματοποίηση συστημάτων. Έχει πλήρωμα περίπου 100 ατόμων και ενδιαιτήσεις για 165. Στην δανέζικη αρχική έκδοση το πλήρωμα έχει ως εξής: 32 άτομα για την λειτουργία του πλοίου (Operational Division), 17 άτομα για τη λειτουργία των οπλικών συστημάτων (Weapons Division), 32 άτομα μηχανικοί/ ηλεκτρολόγοι και ηλεκτρονικοί (Engineering Division), και 20 άτομα για τη διαχείρηση του πλοίου (Management Division).

Όσον αφορά τα οπλικά συστήματα, το πλοίο έχει τις προδιαγραφές να σηκώσει στην πλώρη πυροβόλο μέχρι 127 χιλιοστά, έχει δύο θέσεις για CIWS με πυροβόλο μέχρι 40 χιλιοστά, μία στην πλώρη πίσω από το πυροβόλο και μία στην πρύμνη πάνω από το υπόστεγο του ελικοπτέρου. Στο μεσόστεγο μπορούν να εγκατασταθούν μέχρι τέσσερις κάθετοι εκτοξευτές πυραύλων Mk41 Strike Length και μέχρι οχτώ εκτοξευτές αντιπλοϊκών πυραύλων. Επίσης φέρει δύο τορπιλοσωλήνες των 324 χιλιοστών.

Το υπόστεγο έχει τη ικανότητα να φιλοξενήσει ελικόπτερο μεγέθους ΕΗ-101 ενώ στο ελικοδρόμιιο μπορεί να προσνηωθεί ελικόπτερο βάρους μέχρι 20 τόνων.

Το μέγεθος του πλοίου του προσδίδει τη δυνατότητα να φέρει πλήθος διαφορετικών ραντάρ, ηλεκτρονικών συστημάτων και σόναρ λόγω ευρυχωρίας. Φέρει επίσης τέσσερα RHIB, από δύο εκατέρωθεν στο ύψος του κύριου καταστρώματος και τα ανοίγματα στην υπεκατασκευή καλύπτονται από ειδικό κάλυμμα για την μείωση του RCS του πλοίου.

Η εξαγωγική έκδοση της φρεγάτας Type 31, η Arrowhead 140 που είχε προταθεί και στους ελληνικούς διαγωνισμούς φρεγατών και κορβετών έχει επιλεγεί από το πολεμικό ναυτικό της Ινδονησίας και της Πολωνίας. Δύο πλοία θα ναυπηγηθούν για λογαριασμό του ναυτικού της Ινδονησίας και τρία συν πέντε για το πολωνικό ναυτικό. Ειδικά για το πολωνικό συμβόλαιο των 1,8 δις λιρών, έγινε γνωστό ότι μόνο το πρώτο πλοίο θα έχει την πλήρη διαμόρφωση συστηματων και φόρτου όπλων ενώ τα δύο επόμενα θα είναι fitted for but not with. Για πλήρη ενημέρωση των συστημάτων που θα φέρει η πολωνική έκδοση της ΑΗ140 δείτε ΕΔΩ.

Η πολωνική ΑΗ140 θα είναι η πιο πλήρης έκδοση της φρεγάτας και πιο βαριά οπλισμένη λόγω του εξαιρετικού ραντάρ διάταξης φάσης SM410 της Thales με τέσσερις στοιχειοκεραίες εγκατεστημένες στον πρόσθιο ιστό, λόγω του συρόμενου σόναρ CAPTAS 2, των τεσσάρων κάθετων εκτοξευτών πυραύλων Mk41 με τη δυνατότητα μεταφοράς έως 128 Α/Α πυραύλων CAMM και του Compatto 76mm με σύστημα Strales.

Το ραντάρ διάταξης φάσης SM410 της Thales είναι μια υποέκδοση του ραντάρ SM400 Block2. Το SM400 Block 2 είναι ένα 4D ραντάρ διάταξης φάσης στη μπάντα S με ονομαστική εμβέλεια τα 400 χλμ για στόχους αέρος και μπορεί να παρακολουθεί ταυτόχρονα μέχρι 1000 στόχους. Έχει ικανότητα υποστήριξης πυραύλων SM-2 μέσω JUWL και μπορεί να διασυνδεθεί με ραντάρ που δουλεύει στη μπάντα X όπως το APAR Block 2 προσφέροντας εξαιρετικές επιδόσεις ανίχνευσης και καθοδήγησης πυραύλων.

Σε σχέση με τις FDI που ναυπηγούνται για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό τα βασικά πλεονεκτήματα της ΑΗ140 είναι η δυνατότητα να φέρει μέχρι 16 αντιπλοϊκούς πυραύλους, η δυνατότητα που έχουν οι εκτοξευτές Mk41 μεταφοράς διαφορετικών φόρτων όπλων και το μεγάλο πλήθος Α/Α πυραύλων μικρού βεληνεκούς που μπορούν να φέρουν και τέλος η δυνατότητα να φέρει ναυτικό πυροβόλο μεγαλύτερου διαμετρήματος. Σε ευθεία αντιπαράθεση με τις πολωνικές φρεγάτες, οι ελληνικές πλεονεκτούν στο ισχυρότερο μοντέλο συρόμενου σόναρ CAPTAS 4 με διπλάσια εμβέλεια, στους πυραύλους Α/Α μεγάλου βεληνεκούς ASTER 30 που είναι πραγματικά game changer όπλα, στον εκτοξευτή RAM και τέλος στα συστήματα αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών.