Το Αμερικανικό Ναυτικό φαίνεται να υπαναχωρεί από το σχέδιο του να διαθέτει έναν στόλο από 355 πολεμικά πλοία έως το 2034. Ο λόγος είναι οικονομικός, καθώς ο προϋπολογισμός του Ναυτικού δεν μπορεί να υποστηρίξει έναν τέτοιο στόλο. Σήμερα ο προϋπολογισμός του Ναυτικού επαρκεί για την υποστήριξη 305-310 πολεμικών πλοίων, και μάλιστα με την προϋπόθεση ότι το κόστος απόκτησης και υποστήριξης των νέων πολεμικών πλοίων θα μειωθεί ή θα παραμείνει σταθερό (στη χειρότερη περίπτωση) και ότι θα υπάρξει γενίκευση της χρήσης μη-επανδρωμένων συστημάτων.

Ενδεικτικό είναι ότι στον προϋπολογισμό για το Οικονομικό Έτος 2020, ο οποίος περιλαμβάνει προγραμματισμό οροφών και δομής δυνάμεων έως το 2024, το Ναυτικό ζητά δαπάνες για την υποστήριξη ενός στόλου 314 πολεμικών πλοίων. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό για στόλο 355 πλοίων, ο προϋπολογισμός του 2020 θα έπρεπε να προβλέπει δαπάνες για την υποστήριξης 326 πολεμικών πλοίων έως το 2024. Το πρόβλημα για το Ναυτικό είναι ότι ο προϋπολογισμός του δεν προβλέπεται να αυξηθεί σημαντικά, τουλάχιστον όχι στον ρυθμό που επιβάλει η αύξηση του στόλου των πολεμικών πλοίων στα 355.

Όπως προείπαμε το θέμα είναι οικονομικό. Σύμφωνα με μελέτη του Ναυτικού (2019) για να επιτευχθεί ο στόχος των 355 πολεμικών πλοίων έως το 2034, η υπηρεσία θα πρέπει να δαπανήσει, μόνο για τη ναυπήγηση των σκαφών, $ 660 δισεκατομμύρια συν άλλα $ 40 δισεκατομμύρια που θα πρέπει να δαπανά ετησίως για την υποστήριξη τους (σήμερα η δαπάνη είναι $ 30,8 δισεκατομμύρια). Στις αρχές Οκτωβρίου το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO : Congressional Budget Office) υπολόγισε ότι τα $ 660 δισεκατομμύρια που υπολόγισε το Ναυτικό δεν είναι ακριβές και ότι το κόστος της ναυπήγησης μόνο θα ανέλθει στα $ 865 δισεκατομμύρια με ελάχιστη ανάγκη εκταμίευσης $ 22-29 δισεκατομμυρίων το χρόνο.

Μια άλλη παράμετρος του προβλήματος είναι η αυξανόμενη τάξη στο κόστος υποστήριξης. Σύμφωνα με μελέτη του Ναυτικού, το κόστος υποστήριξης των 594 εν υπηρεσία πολεμικών πλοίων τo 1987 ήταν $ 1 δισεκατομμύριο (σε τιμές 1987), ενώ σήμερα, το κόστος υποστήριξης των 290 εν υπηρεσία πολεμικών πλοίων  είναι $ 2 δισεκατομμύρια (με αναγωγή σε τιμές 1987). Σ’ ένα άλλο στατιστικό, το 1987 η Ομάδες Κρούσης Αεροπλανοφόρων του Αμερικανικού Ναυτικού απορροφούσαν το 14% του προϋπολογισμού υποστήριξης, ενώ σήμερα απορροφούν το 30%. Το κόστος ναυπήγησης αεροπλανοφόρων αυξήθηκε επίσης σημαντικά. Για παράδειγμα το τέταρτο αεροπλανοφόρο κλάσης «Gerald Ford», που ναυπηγείται τώρα, αναμένεται να κοστίσει περί τα $ 15 δισεκατομμύρια.

Πλέον το Αμερικανικό Ναυτικό στρέφεται σε λύσεις χαμηλότερου κόστους και σε πλοία πολλαπλών ρόλων, μεγάλης ισχύος πυρός, ικανών για αποστολές σε ωκεάνιο και παράκτιο περιβάλλον, όπως είναι οι υπό ναυπήγηση νέων φρεγατών, στο πλαίσιο του προγράμματος FFG(X), οι οποίες θα ναυπηγηθούν σύμφωνα με υφιστάμενες σχεδιάσεις και τεχνολογίες προκειμένου να περιοριστεί το κόστος τους στα $ 800 εκατομμύρια ανά πλοίο. Έμφαση θα δοθεί και στα μη-επανδρωμένα συστήματα. Μάλιστα ο προϋπολογισμός του 2020 προβλέπει πρόγραμμα $ 2,7 δισεκατομμυρίων για την απόκτηση 10 LDUSV (Large Displacement Unmanned Surface Vessels) μέχρι το 2024. Τα LDUSV θα είναι πλοία πολλαπλού ρόλου, εκτοπίσματος 2.000 τόνων και μέγεθος κορβέτας.