Η ολλανδική ιστοσελίδα «MarineSchepen.nl» (δείτε ΕΔΩ) δημοσίευσε μια συνέντευξη του προϊσταμένου του ολλανδικού Οργανισμού Αμυντικού Υλικού (DMO) Arie Jan de Waard, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι οι δύο (2) ολλανδικές φρεγάτες «Μ» δεν είναι άμεσα διαθέσιμες για την Ελλάδα. Όπως δήλωσε Ελλάδα και Χιλή ενδιαφέρονται για τα πλοία, η Ολλανδία είναι θετική στην πώληση των πλοίων, αλλά σύμφωνα με το δικό της χρονοδιάγραμμα. Δηλαδή πότε; Όταν βρεθούν οι αντικαταστάτες τους, δηλαδή οι φρεγάτες ASWF (Anti-Submarine Warfare Frigate). Γιατί; Διότι, όπως αναφέρει ο Arie Jan de Waard, ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος είναι σημαντική επιχειρησιακή ικανότητα για την Ολλανδία και η χώρα δεν θα αποδεχθεί επιχειρησιακό κενό σ’ αυτόν τον τομέα. Υπενθυμίζουμε ότι Ολλανδία και Βέλγιο έχουν συμφωνήσει στο κοινό πρόγραμμα ASWF (Anti-Submarine Warfare Frigate) για την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης «Μ».
Συνολικά θα ναυπηγηθούν τέσσερις (4) φρεγάτες, δύο (2) για κάθε χώρα. Οι ASWF θα είναι πρωτίστως φρεγάτες ανθυποβρυχιακού πολέμου, ενώ έμφαση θα δοθεί και στον ηλεκτρονικό πόλεμο. Το πρόγραμμα βρίσκεται σε φάση προετοιμασίας της προμήθειας με στόχο και τα τέσσερα (4) πλοία να έχουν παραδοθεί και να είναι επιχειρησιακά το 2030. Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα, που μάλλον θα αναθεωρηθεί, η πρώτη ολλανδική φρεγάτα έπρεπε να παραδοθεί το 2024. Ωστόσο, τον Μάιο του 2020 και σύμφωνα με δημοσίευμα της ολλανδικής εφημερίδας «De Telegraaf» το πρόγραμμα αντιμετώπιζε πρόβλημα διαφωνιών, μεταξύ Ολλανδίας και Βελγίου, σχετικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά, το χρονοδιάγραμμα και το συνολικό κόστος των πλοίων. Συνεπώς, ακόμα και στο πλέον αισιόδοξο σενάριο η πρώτη ολλανδική «Μ» θα είναι διαθέσιμη το 2024. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για το Βέλγιο και τις βελγικές «M».
Όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, το Σάββατο 5 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη, υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά την οποία ενημερώθηκε από την πολιτική και τη στρατιωτική ηγεσία για την αξιολόγηση των προτάσεων που έχουν υποβληθεί στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), στο πλαίσιο του προγράμματος απόκτησης τεσσάρων (4) νέων φρεγάτες. Στη σύσκεψη έγινε δεκτή η εισήγηση να εξεταστούν περαιτέρω δυνατότητες αξιολόγησης προμήθειας φρεγατών από (με αλφαβητική σειρά, όπως αναφέρει η ανακοίνωση) τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Ιταλία και την Ολλανδία. Με βάση αυτή την ανακοίνωση διαμορφώνονται και τα μέχρι τώρα δεδομένα σχετικά με την ενδιάμεση λύση που αναζητά το ΠΝ, δηλαδή την απόκτηση δύο (2) μεταχειρισμένων πλοίων, τα οποία θα καλύψουν το αριθμητικό και επιχειρησιακό κενό των MEKO-200 όσο αυτές υποβάλλονται σε πρόγραμμα αναβάθμισης.
Η ενδιάμεση λύση των Ολλανδών είναι η ναυπήγηση δύο (2) νέων SIGMA-10514 και είναι μακράν η καλύτερη ενδιάμεση λύση μέχρι στιγμής. Οι Γάλλοι προσφέρουν κάκιστη ενδιάμεση λύση, δηλαδή τις παλαιές φρεγάτες D-615 «Jean Bart» κλάσης «Cassard» και D-646 «Latouche-Tréville» κλάσης «Georges Leygues» (αναλυτικά για τα γαλλικά πλοία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ). Τα γαλλικά πλοία δεν έχουν υποστεί πρόγραμμα αναβάθμισης ή εκσυγχρονισμού μέσης ζωής, συνεπώς ενσωματώνουν τεχνολογίες της δεκαετίας του 1980 (μόνο η D-615 «Jean Bart» ενσωματώνει ραντάρ SMART-S Mk.2). Οι Ιταλοί, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί δεν έχουν προσφέρει ενδιάμεση λύση, ενώ οι Βρετανοί προσφέρουν (άμεσα διαθέσιμες) φρεγάτες Type-23 (αναλυτικά για τις Type-23 μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ)
