Σε προγενέστερο αφιέρωμά μας, σε μία προσπάθεια να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα (https://defencereview.gr/rafale-oi-dynatotites-poy-to-kathistoyn-para/), εξηγήσαμε για ποιους λόγους (είναι πολλοί), η επιλογή του Rafale ήταν όχι απλά λογική, αλλά ιδανική για την Ελλάδα και την Πολεμική της Αεροπορία.
Στο τέλος του ίδιου αφιερώματος, είχαμε υποσχεθεί μετά από ανάλυση της φιλοσοφίας σχεδίασης του γαλλικού μαχητικού, ότι θα επανέλθουμε με μία ανάλυση για την επιχειρησιακή διάσταση της ένταξής του σε υπηρεσία. Για το χώρο του Αιγαίου, των Βαλκανίων, της Κύπρου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου γενικότερα.
Στα συστήματα αποστολής του Rafale και τις δυνατότητες που του εξασφαλίζουν, έχουμε επίσης αναφερθεί κατ’ επανάληψη. Αντίστοιχων δυνατοτήτων συστήματα φέρουν και άλλα μαχητικά αεροπλάνα. Είναι ο συνδυασμός εξοπλισμού αποστολής, επιδόσεων και μεταφορικής ικανότητας σε καύσιμο και όπλα που κάνουν τη διαφορά στο Rafale.
Ξεκινάμε με κάποια δεδομένα. Με βάση στοιχεία που προέρχονται από τους ίδιους τους κατασκευαστές των μαχητικών στα οποία θα αναφερθούμε. Γράψαμε στο προηγούμενο αφιέρωμά μας στις δυνατότητες του Rafale (9,5 τόνοι κενό βάρος), ότι σε σχέση με το Eurofighter (βάρος κενό 11.000 τόνοι) είναι κατά ενάμιση τόνο ελαφρύτερο. Χαρακτηριστικό που αντισταθμίζει τη μεγαλύτερη ώση των κινητήρων EJ200 του τελευταίου.
Το ίδιο ισχύει και για το επίσης δικινητήριο F/A-18E/F Super Hornet, ένα σαφώς μεγαλύτερων διαστάσεων και βαρύτερο (κενό βάρος 14.552 κιλών) μαχητικό με κινητήρες (δύο F414-400 της GE), που αποδίδουν συνολική ώση 5.500 λίβρες (2500 κιλά περίπου), μεγαλύτερη από τους δύο M88-2 της SNECMA που φέρει το Rafale. Με άλλα λόγια η περίσσεια ώσης κατά 2,5 περίπου τόνους του Super Hornet, “εξανεμίζεται” από το γεγονός ότι είναι κατά πέντε περίπου τόνους βαρύτερο (κενό βάρος)!
Η διαφορά είναι μικρότερη σε σχέση με το ρωσικό και επίσης δικινητήριο MiG-35. Το κενό βάρος του οποίου είναι 11 τόνοι, όπως και στο Eurofighter (1,5 τόνοι μεγαλύτερο του Rafale), ενώ η περίσσεια ώσης ανέρχεται σε μόλις 1.300 λίβρες (600 κιλά) για το ρωσικό μαχητικό.
Αν και είναι εξοπλισμένο μα τους πιό “ασθενικούς” κινητήρες σε σχέση με τα τρία μαχητικά που προαναφέραμε (άρα έχει και τη χαμηλότερη κατανάλωση σε καύσιμο), το Rafale έχει τη μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα σε καύσιμο (εσωτερικά και εξωτερικά) και σε όπλα, παρά το γεγονός ότι δεν έχει το μεγαλύτερο μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW).
9,5 τόνοι φορτίου έναντι εφτά του Eurofighter, οκτώ του Super Hornet και εφτά του MiG-35. Αυτό το εκπληκτικό για το βάρος και τις διαστάσεις του (πολύ κοντά σε αυτά του F-16!) νούμερο, το Rafale το συνδυάζει και με τη μεγαλύτερη ακτίνα μάχης! Τέλος και οι επιδόσεις του είναι συγκρίσιμες. 305 μέτρα ανά δευτερόλεπτο μέγιστος βαθμός ανόδου για το Rafale, 315 για το Eurofighter, 228 για το Super Hornet και 330 μέτρα ανά δευτερόλεπτο για το MiG-35. Που είναι και η μεγαλύτερη διαφορά.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα εξαιρετικής αεροδυναμικής διαμόρφωσης, σε συνδυασμό με διαστάσεις, βάρος και ώση κινητήρων. Συνεπώς οπουδήποτε εντός του FΙR Αθηνών, αλλά και εκτός των ορίων του, το Rafale μπορεί να φτάσει, διατηρώντας και χρόνο παραμονής on station (loitering time). Ακόμα πιό μακριά δε, φτάνουν τα όπλα που μπορεί να μεταφέρει…
Παρακάτω παραθέτουμε μία σειρά από εικόνες και επεξηγηματικά σχέδια, από μία πολύ παλιά παρουσίαση του Rafale στην Πολεμική Αεροπορία. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε μία όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα για τις δυνατότητες του γαλλικού μαχητικού και των όπλων του. Σε όλους τους ρόλους.
– Αποστολές αέρος – αέρος
Αυτή είναι η ακτίνα που δίνεται για το Rafale σε αποστολές αέρος – αέρος με υψηλές ταχύτητες. Το φορτίο είναι έξι (σήμερα δέκα με την εναλλακτική δυνατότητα οι τέσσερις να είναι METEOR) πύραυλοι MICA και δύο υπερηχητικές δεξαμενές καυσίμου RPL-711 των 1250 λίτρων σε αυτή την πολύ παλιά απεικόνιση. Με τις ίδιες δεξαμενές καυσίμου σήμερα (κάτω) το Rafale F3-R μπορεί να μεταφέρει μέχρι 10 πυραύλους MICA EM/IR ή τέσσερις METEOR και έξι MICA EM/IR.
Η ακτίνα μάχης των 225 ναυτικών μιλίων που απεικονίζεται παραπάνω σε ρόλο αέρος -αέρος με υψηλές ταχύτητες, μπορεί να διπλασιαστεί σχεδόν, με αυτή τη διαμόρφωση. Οκτώ MICA EM/IR ή τέσσερις METEOR και ισάριθμοι MICA EM/IR με τρεις εξωτερικές υποηχητικές δεξαμενές καυσίμου RPL-751 χωρητικότητας 2000 λίτρων (έκαστη). Υπό αυτή τη διαμόρφωση και με φορτίο πυραύλων METEOR (και από τη διαμόρφωση F4 και MICA NG), το Rafale θα μπορεί να περιπολεί, να πλήττει εχθρικά μαχητικά από αποστάσεις μεγαλύτερες των 100 χιλιομέτρων και να καθοδηγεί φίλια μαχητικά, μένοντας εκτός της ακτίνας των τουρκικών S-400.
Ο εντοπισμός και ο εγκλωβισμός ιπτάμενων στόχων από το Rafale, μπορεί να γίνει είτε μέσω του ραντάρ RBE2 AA, είτε εντελώς παθητικά από το συγκρότημα ηλεκτροοπτικών OSF (ή FSO) στο ρύγχος. Μέσω link 16 υπάρχει δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων στοχοποίησης σε πραγματικό χρόνο. Εντός του 2011 ένα Rafale είχε εκτοξεύσει πύραυλο MICA εναντίον στόχου που πετούσε πίσω του (βολή over the shoulder), λαμβάνοντας στοιχεία θέσης και στοχοποίησης από άλλο μαχητικό του ίδιου τύπου. Μέσω της φιλοσοφίας data fusion, η συμβολογία στοχοποίησης είναι κοινή και απλοποιημένη.
Στην απεικόνιση αυτή αποκαλύπτεται το μεγάλο επιχειρησιακό πλεονέκτημα του αέρος – αέρος MICA EM. Καθοδηγείται από το μαχητικό – φορέα προς το στόχο μέσω RF data link μέχρι να τον εντοπίσει με τον αισθητήρα IR στο ρύγχος του και να τον εγκλωβίσει αυτόνομα και παθητικά. Αυτός ο παθητικός εντοπισμός και εγκλωβισμός, δεν επιτρέπει στα πληρώματα των εχθρικών μαχητικών να προειδοποιηθούν για το αν έχει εκτοξευθεί πύραυλος αέρος -αέρος εναντίον τους, σε ποιό ακριβώς εχθρικό μαχητικό έχει γίνει η στοχοποίηση και ο εγκλωβισμός, από ποίον και πότε! Είναι μία δυνατότητα που η Πολεμική Αεροπορία έχει από το 2007 με τα Mirage 2000-5Mk.2. Αυτά που καθηλώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους, με τη δικαιολογία της έλλειψης ανταλλακτικών και την “αδυναμία” κατάργησης του Νόμου Βενιζέλου!
– Αποστολές διπλού (swing) ρόλου (αέρος -αέρος και αέρος – εδάφους/επιφανείας)
Στην απεικόνιση φαίνεται η διαμόρφωση φορτίου καυσίμου και όπλων για αποστολές παράλληλου – διπλού ρόλου (swing role), με ότι περιλάμβανε πριν από πολλά χρόνια. Ήτοι τρεις δεξαμενές καυσίμου των 2000 λίτρων RPL-751, έξι AASM (HAMMER) και τέσσερις MICA EM/IR. Στη φωτογραφία από κάτω διακρίνεται η διαμόρφωση φορτίου swing role, όπως είναι σήμερα. Με έξι πυραύλους αέρος – αέρος που είναι είτε MICA EM/IR, είτε δύο METEOR και έξι MICA EM/IR. Εναλλακτικά στη θέση των AASM μπορούν να μεταφερθούν LGBs καθώς και ατρακτίδιο στοχοποίησης.
Απεικόνιση της ακτίνας μάχης του Rafale, με διαμόρφωση φορτίου swing role (παλιά ήταν όπως περιγράφεται στην απεικόνιση και σήμερα όπως στη φωτογραφία (επάνω) με δύο πρόσθετους πυραύλους αέρος – αέρος και την εναλλακτική δύο από αυτούς να είναι METEOR. O μεγάλος κύκλος απεικονίζει την ακτίνα μάχης με προφίλ πτήσης Hi-Hi-Hi (σε μέσα και μεγάλα ύψη). Ο μικρός απεικονίζει την ακτίνα μάχης με προφίλ πτήσης Lo-Lo-Lo (χαμηλά προς αποφυγή εντοπισμού από την εχθρική αεράμυνα).
To ραντάρ τεχνολογίας AESA, RBE2 AA, είναι το σημαντικότερο εργαλείο για την απόδοση ικανότητας swing role. Μπορεί ταυτόχρονα να παρακολουθεί στόχους στον αέρα και στο έδαφος, παρέχοντας στοιχεία στοχοποίησης. Για τη διενέργεια αποστολών προσβολής επίγειων στόχων, βαθιά εντός της εχθρικής επικράτειας (deep strike), με πτήση μετάβασης σε πολύ μικρό ύψος, αξιοποιείται η λειτουργική διαμόρφωση αυτόματης παρακολούθησης και αποφυγής των εξάρσεων του εδάφους (TFR). Φυσικά σε αποστολές swing μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα και ατρακτίδιο στοχοποίησης Talios.
Η φιλοσοφία του AASM (HAMMER) σε μία απεικόνιση. Μία επίθεση, μέχρι έξι προσβολές ταυτόχρονα, προς περιορισμό της έκθεσης του μαχητικού – φορέα στην αντιαεροπορική άμυνα του στόχου (στόχων). Συνεπώς αύξηση της επιβιωσιμότητάς του. Με τον ίδιο τρόπο έγινε η προσβολή στην αεροπορική βάση Al Wattiya της Λιβύης. Στο όπλο και τις εκδόσεις του θα κάνουμε ειδική αναφορά. Η ακτίνα του κυμαίνεται από 20 μέχρι 70 χιλιόμετρα (χρησιμοποιεί προωστικό σκεύος – πυραυλοκινητήρα), ανάλογα με το ύψος άφεσης. Θεωρούμε ότι η προσθήκη τέτοιων συλλογών στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας είναι πολύ σημαντική. Για ευνόητους λόγους.
-Στρατηγική κρούση
Απεικόνιση της ακτίνας μάχης του Rafale, περιλαμβανομένης και της ακτίνας του SCALP-EG. H οποία δίνεται στα 150 ναυτικά μίλια εδώ (278 χιλιόμετρα). Στην πραγματικότητα είναι κοντά στα 250 ναυτικά μίλια. Άλλη μία πολύτιμη και διαθέσιμη σε πολύ λίγες αεροπορικές δυνάμεις ανά τον κόσμο, επιχειρησιακή δυνατότητα, που το ελληνικό πολιτικό σύστημα απαξίωσε τα τελευταία χρόνια.
Κλείνουμε με αυτή την εξαιρετικά κατατοπιστική απεικόνιση. Σε ποιους σταθμούς ανάρτησης φορτίου του Rafale, μπορεί να μεταφερθεί τι. Με κόκκινο χρώμα εικονίζονται αυτοί που μπορούν να δεχθούν εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου (wet). Τόσα wet stations έχουν και τα Super Hornet και MiG-35. To πρώτο όμως έχει μόνο 11 σταθμούς ανάρτησης φορτίου (έναντι 14 του Rafale) και το δεύτερο μόλις εννέα!
