H πρόταση των Καναδών της CAΕ επανέρχεται για την Αεροπορική Εκπαίδευση της ΠΑ. Ο Αντιπρόεδρος της CAE Defence & Security, Marc Olivier Sabourin, παρουσιάζει το όραμα της Καναδικής Κυβέρνησης και της CAE για την υλοποίηση του Διεθνούς Κέντρου Εκπαίδευσης της ΠΑ υπό Νατοϊκή πιστοποίηση.

Σύμφωνα με την CAE πρόκειται για μια ολοκληρωμένη πρόταση που προσφέρει ξεκάθαρα πλεονεκτήματα καθώς:

–  Προέρχεται από την CAE, τον παγκόσμιο ηγέτη στην εκπαίδευση για πάνω από 70 χρόνια, με περισσότερα από 65 εκπαιδευτικά κέντρα σε 35 χώρες.

–  Είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την πιστοποίηση του Εκπαιδευτικού Κέντρου στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, προσφέροντας καθοριστικά στρατηγικά και πολιτικά πλεονεκτήματα στη χώρα μας, και εξασφαλίζοντας τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση της πρωτοβουλίας ΝΑΤΟ Flying Training in Europe (NFTE) που η Ελλάδα υπέγραψε την περασμένη εβδομάδα.

–  Βασίζεται στο πρότυπο του αντίστοιχου Νατοϊκού Κέντρου Εκπαίδευσης στον Καναδά (NFTC), το οποίο η CAE λειτουργεί με εξαιρετική επιτυχία σε συνεργασία με την Αεροπορία του Καναδά.

– Παρέχει την εγγύηση καλής λειτουργίας από την Καναδική κυβέρνηση, μαζί με πληθώρα από οικονομικά, αναπτυξιακά και πολιτικά οφέλη για τον τόπο.

Η ΠΑ έχει εξετάσει δύο βασικές επιλογές. Η πρώτη είναι η εμπλοκή ενός ιδιωτικού φορέα και συγκεκριμένα της Καναδικής εταιρείας CAE η οποία θα μισθώσει αεροσκάφη Μ-345 και θα εξασφαλίζει διαθεσιμότητες άνω του 75% ώστε να εξασφαλίσουν τη ΠΑ καθώς και χρήση εξομοιωτών.

Η πρόταση των Καναδών είναι ακριβή. Πολύ ακριβή. Έχει κόστος περί τα 70 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση και για τον απειροελάχιστο προϋπολογισμό του ΓΕΑ τα χρήματα αυτά είναι πάρα πολλά. Οι Καναδοί ισχυρίζονται πως το ποσό αυτό θα καλύπτει το σύνολο της αεροπορικής εκπαίδευσης τελικού σταδίου με αρκετές ώρες για τους Έλληνες Ίκαρους και παράλληλα θα διαθέτουν πολύ καλές διαθεσιμότητες με πλήρη τεχνική υποστήριξη των αεροσκαφών. Επίσης, θα προχωρούσαν σε ανάληψη της εφοδιαστικής υποστήριξης των αεροσκαφών βασικής εκπαίδευσης T-6A Texan II και του Επίγειου Εκπαιδευτικού Συστήματος (GBTS).

Το υπέρογκο κόστος των 70 εκατομμυρίων ευρώ δύναται να μειωθεί εφόσον η Καλαμάτα δεχθεί και άλλες χώρες ώστε να γίνει ένα διεθνές κέντρο ευρωπαϊκής εκπαίδευσης. Στο ΓΕΑ κρατάνε μικρό καλάθι για το παραπάνω σενάριο και δεν ελπίζουν σε προσέλευση άλλων χωρών.

Η δεύτερη επιλογή είναι η ΠΑ να προμηθευτεί ένα νέο εκπαιδευτικό ώστε να αντικαταστήσει η ίδια τα παλαιά αεροσκάφη Τ-2. Διακαής πόθος της ΠΑ ήταν και είναι το Μ-345 ή το Μ-346. Το Μ-346 θα μπορούσε να ενταχθεί ως ελαφρύ μαχητικό και απόρροια των όπλων και των συστημάτων καθώς και του ραντάρ ηλεκτρονική σάρωσης που φέρει θα μπορούσε να αποδειχθεί υπέρ πολύτιμη προσθήκη. Η ΠΑ είδε τα Ισραηλινά Μ-346 από τα οποία οι Ισραηλινοί έχουν μείνει εξαιρετικά ευχαριστημένοι.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η Πολωνία έχει καταβάλει το ποσό των 395 εκατομμυρίων ευρώ (500 εκατομμύρια δολάρια κατά προσέγγιση…) για 12 αεροσκάφη M-346. Σε αυτό περιλαμβάνεται υποστήριξη (δεν έχει διευκρινιστεί για ποιο χρονικό διάστημα), αλλά και το σύνολο των εκπαιδευτικών υποδομών και εκπαιδευτικού εξοπλισμού στο έδαφος (προσομοιωτές και CBTI/Computer Based Training Instruction). Το Ισραήλ από την άλλη πλευρά κατέβαλλε ένα δισεκατομμύριο δολάρια για την προμήθεια 30 Μ-346. Με βάση στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα, το μερίδιο της Finnmecanica από αυτή τη συμφωνία, ανήλθε σε 600 εκατομμύρια δολάρια, δεδομένου ότι στη συμφωνία περιλήφθηκε η παράδοση δύο αεροσκαφών G550 CAEW Eitam, στην Ιταλική Αεροπορία…

Να σημειωθεί ότι πολλοί Έλληνες Ίκαροι έχουν ολοκληρώσει το προκεχωρημένο-επιχειρησιακό στάδιο της εκπαίδευσής τους στο MB-339C/D της Ιταλικής Αεροπορίας, ενώ Ιταλοί συνάδελφοί τους έχουν αντίστοιχα ολοκληρώσει το αρχικό-βασικό στάδιο με το T-6A στην 120 ΠΕΑ. Η ανταλλαγή αυτή βέβαια δεν συμπεριέλαβε το σύνολο των Ελλήνων Ικάρων δεδομένου ότι δεν επιλέγονται όλοι για να επανδρώσουν μαχητικά… Το ζήτημα όμως της αντικατάστασης των T-2E εξακολουθεί να υφίσταται. Δεν έχει προκύψει πρόσφατα αλλά είναι ζητούμενο τα τελευταία 15 με 20 χρόνια…

Η εκτίμηση μας είναι πως η ΠΑ πρέπει να αποκτήσει ένα αριθμό εκπαιδευτικών αεροσκαφών αποτελούμενο από 20-30 αεροσκάφη όπως το Μ-346 όπου εκτός από εκπαίδευση θα προσφέρουν και μια πλατφόρμα πολλαπλών χρήσεων και ρόλων εξοπλισμένη με σύγχρονα όπλα και ατρακτίδια.

Mπορεί να λάβει χώρα αριθμητική ενίσχυση της ΠΑ με έμφαση στα ελαφρά μαχητικά τα οποία δύναται να αναλάβουν επιχειρησιακό έργο από τα κύρια μαχητικά. Και κυρίως γιατί παρουσιάζουν χαμηλό κόστος απόκτησης και μικρό κόστος κύκλου ζωής.

Στο ελληνικό επιχειρησιακό περιβάλλον και ιδίως στο νησιωτικό, ελαφρά μαχητικά αεροσκάφη θα ήταν πραγματικά χρήσιμα, δεδομένου ότι κάτω από το επίπεδο των 15.000 ποδών μπορούν να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες σε πλειάδα ρόλων. Μπορούν επί παραδείγματι να αναλάβουν την προσβολή αποβατικών μονάδων του αντιπάλου, αποτρέποντας με πολλούς τρόπους τη δημιουργία προγεφυρωμάτων ή αεροπρογεφυρωμάτων. Έχουν επίσης της δυνατότητα να εκτελέσουν αποτελεσματικά αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης (CAS), αποστολές εντοπισμού και κατάρριψης επιθετικών και μεταφορικών ελικοπτέρων και UAV/UCAV, αεράμυνα σημείου, προστασία αεροπορικών μονάδων υψηλής αξίας όπως τα ΑΣΕΠΕ αλλά και αποστολές αεροπορικής κάλυψης εχθρικών επιθετικών ενεργειών σε συγκεκριμένες περιοχές. Απαλλάσσοντας έτσι μεγαλύτερα και βαρύτερα οπλισμένα μαχητικά από αυτές τις επιχειρησιακές υποχρεώσεις… Οι οποίες δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι απαιτούν σημαντική δύναμη εναέριων μέσων.

Και φυσικά: αποστολές ναυτικής κρούσης με Marte ER βλήματα από Μ-346.

Το Μ-346FA Master παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 2017. Ενσωματώνει σύστημα ελέγχου πτήσεως Fly-By-Wire τεσσάρων καναλιών, καθώς έχει κριθεί, από πλευράς αξιοπιστίας και αντοχής σε πλήγματα, απόλυτα επαρκές και για τη διενέργεια πολεμικών επιχειρήσεων. Η μεταφερόμενη ποσότητα καυσίμου παραμένει ίδια εσωτερικά και εξωτερικά (τρεις δεξαμενές καυσίμου χωρητικότητας 630 λίτρων έκαστη), ενώ οι φορείς ανάρτησης οπλισμού-φορτίων, είναι τρεις σε κάθε πτέρυγα. Πέραν του βασικού αισθητήρα, του ραντάρ Grifo-M, το οποίο πρόκειται να αντικατασταθεί από το ραντάρ Grifo-E, τεχνολογίας AESA, το M-346FA εξοπλίζεται με σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16, καθώς και με το ολοκληρωμένο σύστημα αυτοπροστασίας DASS (Defensive AIDS Sub-System).

Το DASS περιλαμβάνει δέκτη προειδοποίησης εγκλωβισμού από ραντάρ (RWR : Radar Warning Receiver), σύστημα προειδοποίησης επερχόμενων πυραύλων (MAWS : Missile Aproach Warning System), καθώς και εκτοξευτές θερμοβολίδων και αερόφυλλων. Στον εξοπλισμό αποστολής περιλαμβάνονται επίσης σύστημα IFF, συστήματα ασφαλών επικοινωνιών, παρεμβολέας (Jammer), όχι ενσωματωμένος στο αεροσκάφος, αλλά σε μορφή ατρακτιδίου, ενώ πλέον υπάρχει και η δυνατότητα χρήσης των ατρακτιδίων Litening-5 και RecceLITE.

Ενδεικτικά σας παραθέτουμε τις παρακάτω φωτογραφίες μας από το Paris Air Show 2019:

Στη πλειάδα όπλων που μπορεί να φέρει συγκαταλέγονται επίσης: βόμβες GBU-12 Paveway II, GBU-49 Enhanced Paveway II αμφότερες των 500 λιβρών, GBU-38 JDAM των 500 λιβρών, βόμβες GBU-39/B καθώς και AIM-9 Sidewinder για αυτοπροστασία.
Έχει μέγιστη ακτίνα τα 2.590 χιλιόμετρα. Μπορεί να απογειώνεται από 320 μέτρα διάδρομο και να προσγειώνεται σε 470 μέτρα διάδρομο. Φέρει το ατρακτίδιο Litening.

Tα αεροσκάφη φέρουν το ραντάρ Grifo 346 ενώ μπορούν να φέρουν και AESA το Grifo E.