Η εταιρία BSVT-VV από τη Λευκορωσία ανέπτυξε και παρουσίασε το αντιαρματικό πυρομαχικό μιας χρήσης MM-60. Το σύστημα ενσωματώνει σκοπευτικό σύστημα ψηφιακής τεχνολογίας για αυξημένα ποσοστά επιτυχίας με την πρώτη βολή. Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία, αν και το MM-60 έχει σχεδιαστεί για αντιαρματική χρήση, μπορεί ωστόσο να χρησιμοποιηθεί και ως πυρομαχικό πολλαπλού ρόλου υποστήριξης, για παράδειγμα, κατά συγκεντρωμένου προσωπικού.
Το MM-60 ανήκει στο διαμέτρημα των 60 χιλιοστών και μπορεί να χρησιμοποιηθεί εντός κτιρίων. Ένα από τα συνοδευόμενα εξαρτήματα των MM-60 είναι και ένας φορητός τετραπλός εκτοξευτής, στον οποίο μπορούν να τοποθετηθούν τέσσερα MM-60. Αυτός ο τετραπλός εκτοξευτής μπορεί να τοποθετηθεί επί ελαφρού οχήματος ή να τοποθετηθεί στο έδαφος ως όπλο υποστήριξης.
Το ψηφιακό σκοπευτικό σύστημα επιτρέπει και υποστηρίζει τη χρήση της ρουκέτας του MM-60 ως όπλο πυροδότησης στον αέρα (Air-Burst). Το ψηφιακό σκοπευτικό σύστημα ενσωματώνει αποστασιόμετρο λέιζερ, βαλλιστικό υπολογιστή και μονάδα αδρανειακής μέτρησης. Σε συνδυασμό αυτά τα υπό-συστήματα επιτρέπουν τον ακριβή υπολογισμό της πορείας τους στόχου, διευκολύνουν την εμπλοκή του και αυξάνουν την ακρίβεια του πρώτου πλήγματος.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία το MM-60 επιτυγχάνει επιδόσεις που επιτυγχάνουν αντίστοιχα πυρομαχικά των διαμετρημάτων 90-105 χιλιοστών. Το βάρος του ΜΜ-60 (συν το ψηφιακό σκοπευτικό) είναι πέντε κιλά (τέσσερα κιλά ο εκτοξευτής και ένα κιλό το σκοπευτικό). Το μέγιστο βεληνεκές του είναι 1.000 μέτρα, αλλά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε αποστάσεις από 150 έως 400 μέτρα.
Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ) εντοπίζεται ακριβώς σ’ αυτόν τον τομέα, δηλαδή στα φορητά αντιαρματικά μικρού βεληνεκούς.
Στην κατηγορία αυτή ο ΕΣ διαθέτει 135 LRAC F1 των 89 χιλιοστών, τα οποία αποκτήθηκαν τη δεκαετία του 1980 και χρησιμοποιούνται από τις Ειδικές Δυνάμεις, λιγότερους από 12.000 εκτοξευτές μιας χρήσης M-72A2 LAW των 66 χιλιοστών και λιγότερους από 18.706 εκτοξευτές μιας χρήσης RPG-18 Mukha των 64 χιλιοστών.
Τα πρώτα συστήματα M-72 LAW παρελήφθησαν τη δεκαετία του 1970, ενώ τα RPG-18 παρελήφθησαν την περίοδο 1993-1994 από τα αποθέματα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Την εγγύς αντιαρματική άμυνα του ΕΣ συμπληρώνουν περί τα 4.655 ΠΑΟ τύπου M-40A1 (106 χιλιοστών), Μ-67 (90 χιλιοστών) και Carl Gustav M2 (84 χιλιοστών).
Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες πληροφορίες, το εν υπηρεσία απόθεμα τόσο των M-72 LAW όσο και των RPG-18 έχει μειωθεί σημαντικά, λόγω λήξης του ορίου ζωής τους. Σε κάθε περίπτωση, τόσο τα M-72 LAW όσο και τα RPG-18, τα οποία χρησιμοποιούνται σε επίπεδο Ομάδας Πεζικού σε αντιαρματικό ρόλο και σε ρόλο προσβολής προσωπικού ή καταστροφής οχυρώσεων, ενσωματώνουν ξεπερασμένη τεχνολογία, είναι αναξιόπιστα κατά των σύγχρονων αρμάτων μάχης, ενώ το δραστικό τους βεληνεκές είναι μικρό και δεν ξεπερνά τα 200 μέτρα.
