Είναι κοινώς αποδεικτό πως η χώρα μας αντιμετωπίζει απειλή συμβατικού χαρακτήρα με στοιχεία πολέμου υψηλής έντασης από τη Τουρκία. Η τελευταία εβδομάδα σημαδεύτηκε από επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου και ασύμμετρων απειλών στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας μας οι οποίες κινητοποίησαν μεγάλο μέρος χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα γεγονότα στον Έβρο και στη περιοχή ευθύνης του Δ Σώματος Στρατού κατέδειξαν τα προφανή: το ζήτημα του ανθρώπινου παράγοντα ως αναγκαίο συστατικό στοιχείο για τη φύλαξη των συνόρων. Οι μονάδες του Δ Σώματος Στρατού κλήθηκαν να συγκροτήσουν περίπολα, ενέδρες, μέγιστη επάνδρωση φυλακίων και όλες εκείνες τις ενέργειες που απαιτούνται για την επιτυχία του αντικειμενικού σκοπού: την αποτροπή των μεταναστευτικών ροών.
Αυτό που καταδείχθηκε είναι πως οι ανάγκες για προσωπικό και «χέρια» είναι μεγάλες. Η μεταφορά λόχων των μοιρών καταδρομών κατέδειξε το προφανές: την λειψανδρία προσωπικού στις μονάδες πεζικού και προκάλυψης.
Η θητεία των εννέα μηνών είναι πλήρως ανεπαρκής καθότι εκτός από ποσοτική έλλειψη χρόνου υφίστανται και ποιοτική. Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι μόνον η ποσότητα του χρόνου αλλά και η ένταση της εκπαίδευσης.
Αποτελεί ιδανικό χρονικό διάστημα δεδομένου της καθολικής αποδοχής από τον πολιτικό κόσμο και την ελληνική κοινωνία η αύξηση της στρατιωτικής θητείας στους 14 μήνες εκ των οποίων δύο μήνες βασικής εκπαίδευσης και Σχολείου Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων και 12 μήνες πλήρους θητείας σε μονάδες εκστρατείας της ΑΣΔΕΝ και του Δ Σώματος Στρατού. Εκτίμηση μας είναι πως τόσο οι έφεδροι αξιωματικοί όσο και οι υπηρετούντες στις Ειδικές Δυνάμεις δεδομένου πως είναι εθελοντές πρέπει να υπηρετούν τουλάχιστον 24 μήνες. Ειδικά, οι έφεδροι αξιωματικοί αναγκαίοι για την κάλυψη θέσεων ηγητόρων μικρών κλιμακίων (σε ένα κατά βάση εφεδρικό στράτευμα) οφείλουν να υπηρετούν θητεία τουλάχιστον 24 μηνών αφού λαμβάνουν και μια ικανοποιητική μισθοδοσία και αρκετά προνόμια με κύριο εκείνο της μοριοδότησης. Η θητεία σε ΠΑ και ΠΝ πρέπει να είναι στους 18 μήνες κατ’ ελάχιστο.
Κομβικό ζήτημα είναι και ο περιορισμός των ανυπότακτων και των αντιρρησιών συνείδησης.
Ένα άλλο μείζον ζήτημα είναι η αξιοποίηση της εφεδρείας. Ελάχιστες ήταν οι φορές που έλαβε χώρα μαζική κλήση εφέδρων ικανών να οδηγήσουν τους σχηματισμούς του ΕΣ σε πολεμική σύνθεση έτοιμους και ικανούς για επιχειρήσεις υψηλής έντασης στα πλαίσια ενός συμβατικού πολέμου με τη Τουρκία. Ο ΕΣ είναι Στρατός που βασίζεται στην εφεδρεία του ώστε να είναι ικανός να πραγματοποιήσει πολεμικές επιχειρήσεις καθότι η λογική της περιορισμένης κρίσης σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο αποτελεί μια ουτοπική και συνάμα επικίνδυνη αντίληψη.
Όσες φιλότιμες προσπάθειες και εάν λαμβάνουν χώρα από σωματεία της Εφεδρείας καμία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την τεχνική εκπαίδευση ειδικοτήτων του ΕΣ όπως οδηγών αρμάτων ή άλλων ειδικοτήτων. Από την άλλη μεριά είναι αδιανόητο, έφεδροι αξιωματικοί ή υπαξιωματικοί που θα διοικήσουν προσωπικό να μην εκπαιδεύονται σε τακτική βάση πάνω στα καθήκοντα τους αφήνοντας τους με τις γνώσεις και εμπειρίες που είχαν κατά τη στρατιωτική τους θητεία.
Εάν η κυβέρνηση θέλει να μείνει στην Ιστορία ότι ενίσχυσε την Εθνική Άμυνα οφείλει να αυξήσει τη θητεία, να τη βελτιώσει ποιοτικώς με εντατική εκπαίδευση και τέλος να αξιοποιήσει τη μεγάλη δεξαμενή εφέδρων σε όλη την επικράτεια.
Ο ΕΣ δεν είναι ένας τυπικός νατοϊκός στρατός που μάχεται τρομοκράτες αλλά αντιμετωπίζει μια απειλή συμβατικής φύσης. Επίσης, δεν δύναται να είναι πλήρως επαγγελματικός για οικονομικούς, επιχειρησιακούς και εθνικούς λόγους. Οι Έλληνες είναι ταυτισμένοι με τον Στρατό απόρροια της θητείας τους και είναι περήφανοι γι’ αυτό.
Είναι ιδανική ευκαιρία η παρούσα κυβέρνηση να αυξήσει τη θητεία και να αξιοποιήσει την εφεδρεία, συστατικό στοιχείο του ΕΣ.
