Η ομιλία του ΥΕΘΑ στη βουλή στα πλαίσια της συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών Υποθέσεων υπήρξε ιδιαίτερα ουσιώδης επί των ζητημάτων της αντιαεροπορικής άμυνας αναγνωρίζοντας τον ρόλο του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου, των UAV και των νέων τεχνολογιών.

Σημεία που αξίζουν αναφοράς με γνώμονα την ομιλία του ΥΕΘΑ:

Για το Ισραήλ πρόσφατα, το κύριο μέλημα και ο λόγος δημιουργίας των Αμυντικών Συστημάτων τύπου “Iron Dome” για τα οποία τόσα ακούμε ήταν μία απλή επίθεση με ρουκέτες από τη Λωρίδα της Γάζας

Για το Ναγκόρνο Καραμπάχ το ζήτημα της Αντιαεροπορικής Άμυνας ήταν ο παράγων που έγειρε την πλάστιγγα του πολέμου υπέρ των Αζέρων, διότι αν έχετε ενημερωθεί το πρώτο μέλημα τους με τα UAVs που χρησιμοποίησαν ήταν να εξουδετερώσουν την Αντιαεροπορική Άμυνα των Αρμενίων.

Όταν το πρώτο κύμα των UAVs, των μη – Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων, αποκάλυψε τους στόχους, τις θέσεις της Αρμενικής Αεροπορικής Άμυνας καίτοι καταστράφηκε, άνοιξε το δρόμο προς το δεύτερο κύμα των UAVs να έρθουν και να καταστρέψουν αυτήν την Αντιαεροπορική Άμυνα των Αρμενίων.

Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος συμμετείχε στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών Υποθέσεων, η οποία πραγματοποιήθηκε χθες Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021, στην Αίθουσα Γερουσίας της Βουλής.

Αντικείμενο της συνεδριάσεως ήταν η επεξεργασία και η εξέταση των Σχεδίων Νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που αφορούν σε:

α) «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, του Υπουργείου Άμυνας της Τσέχικης Δημοκρατίας, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ρουμανίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκικής Δημοκρατίας (ενεργούντος δια λογαριασμό της Κυβέρνησης της Τουρκικής Δημοκρατίας) σε σχέση με τη σύσταση, διοίκηση και λειτουργία του Κέντρου Αριστείας για Ολοκληρωμένη Αντιαεροπορική και Αντιπυραυλική Άμυνα (IAMD COE Operational MOU)» και

β) «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, του Υπουργείου Άμυνας της Τσέχικης Δημοκρατίας, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ρουμανίας και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκικής Δημοκρατίας (ενεργούντος δια λογαριασμό της Κυβέρνησης της Τουρκικής Δημοκρατίας), καθώς επίσης και του Στρατηγείου του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή Μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ αναφορικά με τη λειτουργική σχέση όσον αφορά το Κέντρο Αριστείας για Ολοκληρωμένη Αντιαεροπορική και Αντιπυραυλική Άμυνα (IAMD COE Functional Relationship MoU)».

Μετά τις τοποθετήσεις των Εισηγητών, εκπροσώπων των κομμάτων και μελών της Επιτροπής, ο κ. Παναγιωτόπουλος έκανε την ακόλουθη τοποθέτηση:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

κατανοώ ότι μια συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για πολλούς συναδέλφους να αναπτύξουν -όπως είπε ο συνάδελφος κ. Χατζηδάκης- εφ’ όλης της ύλης τα πάντα, να ζητήσουν απαντήσεις για το μέλλον και το παρόν των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων, να θέσουν θέματα των ραγδαίων και ευρύτερων γεωπολιτικών εξελίξεων, να μιλήσουμε για το μέλλον του ΝΑΤΟ και το μετασχηματισμό του, τις Ευρωπαϊκές σχέσεις, τη Στρατηγική Αυτονομία -την οποία συμμερίζομαι απόλυτα κ. Κατρούγκαλε και προφανώς είναι μεγάλο ζητούμενο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιτέλους τίθεται με κάποιους όρους κατεπείγοντος μετά την καταστροφή του Αφγανιστάν και την αδυναμία της Ε.Ε. να οργανώσει μια επιχείρηση εκκένωσης κάποιων που έμειναν πίσω. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο συνεδριάζει η Επιτροπή και προσερχόμεθα σήμερα. Πρέπει να τοποθετηθούμε για την Κύρωση ενός Μνημονίου δημιουργίας Κέντρου Αριστείας και μόνο αυτό. Ας επικεντρωθούμε λοιπόν σε αυτό, ας αναζητήσουμε κι άλλες ευκαιρίες όταν το αντικείμενο της συζήτησης ή σύγκλισης της Επιτροπής είναι ευρύτερο κι έχει να κάνει με αυτά που προείπα, να κάνουμε αυτές τις συζητήσεις.

Από τις τοποθετήσεις των συναδέλφων – εισηγητών αποκομίζω την εντύπωση ότι δεν έχει καν γίνει αντιληπτό τι είναι ακριβώς το Κέντρο Αριστείας. Είναι όπως άκουσα Στρατιωτική Μονάδα, Στρατηγείο, Σχολείο; Τι είναι το Κέντρο Αριστείας και γιατί θα έπρεπε η Ελλάδα να επιδιώκει την δημιουργία ενός Κέντρου Αριστείας στην Ελληνική Επικράτεια; Το πρώτο Κέντρο Αριστείας που επισκέφθηκα σαν Υπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν το Κέντρο Αριστείας για την αντιμετώπιση των Υβριδικών Απειλών στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, τον Αύγουστο του 2019. Καταλαβαίνετε ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου Οργανισμού υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία είχε να κάνει με την αντιπαράθεση -την ιστορική αν θέλετε- εκείνων των χωρών με την τότε Σοβιετική Ένωση, σήμερα τη Ρωσία. Οι βαλτικές δημοκρατίες και οι σκανδιναβικές χώρες έχουν κάποιες αυξημένες ευαισθησίες, τις Υβριδικές Απειλές που αναπτύχθηκαν από εκεί προς αυτές τις συγκεκριμένες χώρες, έτσι η Φινλανδία αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να συγκροτηθεί Κέντρο Αριστείας. Τι κάνει το Κέντρο Αριστείας; Καταρχήν συγκεντρώνει στελέχη από τις Ένοπλες Δυνάμεις των χωρών που θέλουν να συμμετάσχουν. Εκείνοι έρχονται και στελεχώνουν έναν Οργανισμό ο οποίος μελετά τα γεγονότα, επεξεργάζεται τα δεδομένα, αναλύει και βγάζει πορίσματα, επικαιροποιεί και τελικά καταλήγει σε τρόπους αντιμετώπισης αυτού ακριβώς που συνιστά την κύρια απειλή, δηλαδή τις Υβριδικές Απειλές.

Έτσι συμβαίνει κι εδώ, με την ανάπτυξη Αντιπυραυλικών Ασπίδων. Η Αντιπυραυλική και Αντιαεροπορική Άμυνα ήταν ανέκαθεν ένας βασικός στόχος στην αμυντική πολιτική κάθε χώρας, καθώς και της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Πάντα ήταν προτεραιότητά του ΝΑΤΟ αλλά και της Άμυνας κάθε χώρας, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου όταν η κύρια απειλή ήταν οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι και μάλιστα με πυρηνικές κεφαλές. Αυτό ήταν τον κύριο μέλημα όσον αφορά στην Αντιπυραυλική Ασπίδα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για το Ισραήλ πρόσφατα, το κύριο μέλημα και ο λόγος δημιουργίας των Αμυντικών Συστημάτων τύπου “Iron Dome” για τα οποία τόσα ακούμε ήταν μία απλή επίθεση με ρουκέτες από τη Λωρίδα της Γάζας, αλλά το σύστημα Άμυνας είναι Αντιπυραυλική Ασπίδα ανεξαρτήτως εμβελείας ή ισχύος πυρός ή ακρίβειας ή τεχνολογικής υπέροχης ή όχι.

Για το Ναγκόρνο Καραμπάχ το ζήτημα της Αντιαεροπορικής Άμυνας ήταν ο παράγων που έγειρε την πλάστιγγα του πολέμου υπέρ των Αζέρων, διότι αν έχετε ενημερωθεί το πρώτο μέλημα τους με τα UAVs που χρησιμοποίησαν ήταν να εξουδετερώσουν την Αντιαεροπορική Άμυνα των Αρμενίων. Όταν το πρώτο κύμα των UAVs, των μη – Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων, αποκάλυψε τους στόχους, τις θέσεις της Αρμενικής Αεροπορικής Άμυνας καίτοι καταστράφηκε, άνοιξε το δρόμο προς το δεύτερο κύμα των UAVs να έρθουν και να καταστρέψουν αυτήν την Αντιαεροπορική Άμυνα των Αρμενίων. Χωρίς Αντιαεροπορική Άμυνα και διάφορα στοιχεία Πυροβολικού επί του εδάφους, οι Αρμένιοι δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν και η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των Αζέρων. Επομένως, αυτά τα ζητήματα έχουν μεγάλη σημασία, όσον αφορά στην παρακολούθηση, τη στενή επαφή με τις εξελίξεις, την ανάλυση των συστημάτων και την εξαγωγή συμπερασμάτων, όσον αφορά στο Δόγμα, την Οργάνωση, την αντιμετώπιση στο πλαίσιο διαμόρφωσης μιας αντιπυραυλικής ή αντιβαλλιστικής ασπίδας.

Ο σύγχρονος προβληματισμός σε σχέση με αυτά τα θέματα είναι η δημιουργία από πολλές χώρες υπερηχητικών βαλλιστικών συστημάτων, που δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν κι επομένως να ιχνηλατηθούν, να προσβληθούν και να εξουδετερωθούν από τα υφιστάμενα συστήματα. Υπάρχουν πάρα πολλές χώρες, η Κίνα είναι μία από αυτές, που έχουν αναπτύξει πολύ προηγμένα υπερηχητικά πλέον Συστήματα Πυραύλων τα οποία δύσκολα αντιμετωπίζονται από το οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ ή χωρών που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι έχουν αντιπαρατεθεί στην αυξανόμενη στρατιωτική κινεζική ισχύ.

Αυτό είναι ένα θέμα προς μελέτη και αντιμετώπιση, κάτι που είναι φυσιολογικό στο πλαίσιο λειτουργίας αυτών των Στρατιωτικών Οργανισμών. Προφανώς ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ύπαρξής τους είναι η μελέτη και η εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης των Συστημάτων που χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι.

Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Η ζωή στο ΝΑΤΟ συμπεριλαμβάνει και την σχέση με την Τουρκία, η οποία είναι γνωστή σε διμερές επίπεδο, αλλά από εκεί πέρα αποτελεί και χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Τι κάνουμε, τι εναλλακτικές έχουμε; Μπορούμε να επικαλούμαστε συνεχώς τη δύσκολη σχέση με την Τουρκία, τις εντάσεις, τις προκλήσεις, την επιθετική συμπεριφορά, την αναθεωρητική συμπεριφορά και να απέχουμε απ’ όλα διότι για εμάς είναι μόνο η Τουρκία; Και παράλληλα να βλέπουμε στην πορεία να ενισχύεται και να παίρνει πόντους στους κόλπους της Συμμαχίας, ενώ εμείς επειδή έχουμε μόνο την Τουρκία και δεν θέλουμε να είμαστε πουθενά, να χάνουμε πόντους σε σχέση με την εκτίμηση των Συμμάχων απέναντί μας; Έτσι θα το πάμε τώρα; Άμα το πάμε έτσι, θα γίνει αυτό που λέτε. Θα περνά ο καιρός και θα βλέπουμε μια Τουρκία που θα ενισχύεται σχετικώς με την Ελλάδα, υπό την έννοια ότι θα υπολογίζεται περισσότερο από τους Συμμάχους, και αντιστοίχως την Ελλάδα να υποχωρεί.

Αυτά είναι ερωτήματα τα οποία ασφαλώς είναι σοβαρά και πρέπει να απαντηθούν. Τι σημαίνει αυξημένη συμμετοχή της χώρας, όχι μόνο στις υποχρεώσεις αλλά και στα δικαιώματά της ως Συμμάχου; Γιατί, η προσέλκυση ενός «Κέντρου Αριστείας» όπως και η δημιουργία και υποστήριξη ενός τέτοιου «Κέντρου Αριστείας», εντάσσεται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων της χώρας. Θέλουμε να το ασκήσουμε και το ασκούμε, κι αποκομίζουμε τα οφέλη που θα αναλύσω. Οι υποχρεώσεις μας είναι απλώς να συμμετέχουμε όπου υπάρχουν τέτοιου είδους Οργανισμοί, όπου θα αναλύονται σε επίπεδο Αμυντικής Ανάλυσης από Στρατιωτικά Στελέχη, από ειδικούς σε θέματα Ασφαλείας. Εκεί θα συμμετέχουμε κι εμείς, όχι υπό τον τύπο της οικονομικής επιβάρυνσης αλλά με τη συμμετοχή σ’ αυτό τον Οργανισμό που αφορά σε όλους τους Συμμάχους.

Αν θέλουμε όμως η Ελλάδα να υπολογίζεται και να έχει αμυντικό αποτύπωμα, ακόμα κι έξω από τα όριά της -που έχει, διότι διαθέτει ικανές επιχειρησιακές, άρτια εκπαιδευμένες Ένοπλες Δυνάμεις- νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο εξωστρεφείς, είτε όσον αφορά ση Συμμαχική μας ιδιότητα, είτε στους κόλπους της Ε.Ε., τώρα που αρχίζει να εξελίσσεται η ιδέα της δημιουργίας του Ευρωστρατού.

Σχετικά με τη «λεπτή γραμμή ισορροπίας», δηλαδή πού η χώρα ξεπερνά ή όχι κάποια όρια, εναπόκειται στην Πολιτική Ηγεσία να το προσδιορίσει. Η Κυβέρνηση θα το προσδιορίσει κι εμείς εδώ, στη Βουλή, θα το συζητήσουμε.

Ακούω κριτική για την αποστολή της «Μοίρας Πάτριοτ» στη Σαουδική Αραβία. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς η αποστολή ενός Συστήματος Αντιπυραυλικής Προστασίας -τα “Patriot” κάνουν Άμυνα, δεν διεξάγουν επιθετικές ενέργειες με πυραύλους- συνιστά επιθετική στάση της Συμμαχίας; Αναρωτιέμαι! Τα συστήματα “Patriot” απεστάλησαν στη Σαουδική Αραβία, με την προϋπόθεση ότι δεν αποδυναμώνονται οι δικές μας αντιπυραυλικές δυνατότητες, κάτι που προφανώς είναι εξασφαλισμένο βάσει του συνολικού σχεδιασμού για να στήσουν μια Αντιπυραυλική Ομπρέλα Άμυνας σε συγκεκριμένες ευαίσθητες υποδομές στη Σαουδική Αραβία, οι οποίες μέχρι πρότινος κρίθηκε ότι είναι ευάλωτες κυρίως υποδομές πετρελαϊκής παραγωγής σε προσβολές από μη επανδρωμένα οχήματα και άλλα συστήματα, τα οποία χαρακτηρίζονται μη συμβατικά, όσον αφορά στη φύση τους, συγκριτικά με το παρελθόν και το γνωστό οπλοστάσιο.

Μας το ζήτησαν οι Σαουδάραβες, με τους οποίους οι συμμαχική μας σχέση έχει ενισχυθεί πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα. Θυμίζω τη συμμετοχή σε εκπαιδεύσεις και σε ασκήσεις. Τα σαουδαραβικά F-15 στάθμευσαν για αρκετό χρονικό διάστημα και συνεκπαιδεύτηκαν με ελληνικά πληρώματα στην Κρήτη, στην 115 Πτέρυγα Μάχης και τις πολύ τακτικές ανταλλαγές επισκέψεων μεταξύ Ανωτάτων Στελεχών της Στρατιωτικής Ηγεσίας. Είναι γνωστή η σχέση μεταξύ των δύο Αρχηγών ΓΕΕΘΑ, του Στρατηγού Φλώρου με τον Σαουδάραβα ομόλογό του.

Είναι προς όφελος της χώρας να προσεγγίζει χώρες με τις οποίες έχουμε αρκετά στοιχεία συναντίληψης, όσον αφορά στα θέματα Ασφάλειας και Άμυνας στην ευρύτερη περιοχή. Από τη συναντίληψη αυτή, ερχόμαστε πιο κοντά στην Αμυντική συνεργασία. Άλλωστε τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, πριν από μερικούς μήνες δηλαδή, υπεγράφη και η σχετική συμφωνία στο Ριάντ από τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Δένδια. Παρέστην στην υπογραφή αυτής της Συμφωνίας μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών.

Επανέρχομαι στο «Κέντρο Αριστείας». Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως δεν είναι Στρατιωτική Μονάδα, ούτε καινούργιο Στρατηγείο. Έχω την εντύπωση από διάφορα που άκουσα ότι ιδρύεται καινούργιο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ για την Ανατολική Μεσόγειο στην Κρήτη, εκτός από τη Νάπολη. Μα δεν πρόκειται περί αυτού. Είναι ένα κέντρο μελέτης και ανάπτυξης τακτικών αντιμετώπισης, στο πλαίσιο της Αντιπυραυλικής Προστασίας με υποστηρικτικό ρόλο. Αποτελεί οντότητα του ΝΑΤΟ διότι γίνεται στο πλαίσιο ανάπτυξης αυτών των υποδομών της Συμμαχίας, με χαρακτήρα Διεθνούς Στρατηγικού Οργανισμού. Έτσι χαρακτηρίζεται, αλλά δεν έχει να κάνει καθόλου με το στρατιωτικό κομμάτι.

Αποστολή του είναι η βελτίωση, εξειδίκευση των δυνατοτήτων Κρατών – Μελών της Συμμαχίας σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων και των επιχειρήσεων που αφορούν στην ολοκληρωμένη Αντιαεροπορική και Αντιπυραυλική Άμυνα. Ο τομέας αυτός έχει εμφανιστεί δυναμικά στο προσκήνιο λόγω της ανάπτυξης, όπως είπα, βαλλιστικών και υπερηχητικών πυραυλικών συστημάτων, από χώρες – ανταγωνιστές του ΝΑΤΟ, βασισμένος σε νέες τεχνολογίες που συνολικά δημιουργεί κλίμα αυξημένων απειλών για τη Συμμαχία.

Το κράτος – πλαίσιο και φιλοξενούν κράτος είναι η Ελληνική Δημοκρατία που παρέχει την αρχική υποδομή, τον εξοπλισμό, το Προσωπικό Υποστήριξης, και τη Διοικητική Μέριμνα, σύμφωνα με τις Διατάξεις των υπό κύρωση Μνημονίων. Η έδρα είναι τα Χανιά. Είναι σημαντικό να εξηγήσω -κι εδώ θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε- για ποιο λόγο θεωρούμε ότι αυτή η Συμφωνία, αυτά τα δύο Μνημόνια που καλείται το Σώμα να κυρώσει. Το ένα για το Operational, δηλαδή το Μνημόνιο Κατανόησης που αφορά στην ίδρυση του Κέντρου Αριστείας και το δεύτερο, το Λειτουργικό Μνημόνιο που προϋποθέτει τους όρους που προσδιορίζει τους όρους λειτουργίας, είναι συνολικά μία επωφελής υπόθεση για τη χώρα.

Πρώτον, αναβαθμίζεται ο ρόλος μας στην Συμμαχία. Όταν μια χώρα φιλοξενεί ένα Κέντρο Αριστείας είναι υπέρ της, δεν είναι εναντίον της. Όπως είπα, αν ενδεχομένως κάποιοι δεν ήθελαν να αναλαμβάνει τέτοιες υποχρεώσεις η χώρα, υπάρχουν πολλές άλλες χώρες στο ΝΑΤΟ που θα ήθελαν να προσελκύσουν τη δημιουργία ενός τέτοιου Κέντρου. Ασφαλώς, μία απ’ τις χώρες που συστηματικά επιδιώκει την προσέλκυση τέτοιου είδους πρωτοβουλιών είναι η Τουρκία. Οπότε, όπως είπε πολύ σωστά ο συνάδελφος κ. Κουμουτσάκος, τότε θα ήταν μία πρώτης τάξεως αιτιολογημένη αφορμή να ασκηθεί κριτική. Αν η Ελλάδα δεν διεκδικούσε τη δημιουργία αυτού του Κέντρου κι εμφανιζόταν η Τουρκία -η οποία θα έμπαινε σίγουρα στο παιχνίδι, όπως μπαίνει κατά πάγια τακτική σε αυτές περιπτώσεις, το συμφέρον της κοιτάζει κι υπό αυτή την έννοια καλά κάνει, αλλά εμείς κοιτούμε το δικό μας συμφέρον- να προσελκύσει τη δημιουργία και τη φιλοξενία αυτού του Κέντρου, τότε είμαι σίγουρος ότι εσείς που λέτε «Γιατί τώρα;» και αμφισβητείτε τη σκοπιμότητα, θα λέγατε «Γιατί το χάσατε και πήγε στην Τουρκία;». Οπότε θα στέλναμε βέβαια κάποιο στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως είθισται να είναι μέλος της Αντιπροσωπείας κι όχι να κάνει κατασκοπεία έναντι των αντιπυραυλικών δυνατοτήτων των εθνικών δικών μας, αλλά να συμμετέχει στην ανάλυση των δεδομένων όσον αφορά στο συνολικό πρόβλημα της Αντιπυραυλικής Ασπίδας. Όπως είπαμε, η ζωή στο ΝΑΤΟ προϋποθέτει και τη βεβαιότητα, την αλήθεια ότι η Τουρκία αποτελεί χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ κι επομένως θα πρέπει να λειτουργήσουμε με αυτό.

Πρόκειται λοιπόν για το πρώτο Κέντρο Αριστείας που δημιουργείται στη χώρα μας. Έως πρότινος η χώρα μας δεν διέθετε ένα εκπαιδευτικό Κέντρο αυτής της φύσεως, το οποίο βέβαια είναι και πιστοποιημένο από το ΝΑΤΟ. Θα αποδώσει σημαντικά επιχειρησιακά οφέλη και τεχνογνωσία στον κρίσιμο τομέα της Αεράμυνας. Θα αποτελέσει πόλο έλξης για εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό από άλλες χώρες, το οποίο θα στελεχώσει τις θέσεις του Κέντρου και θα ανταλλάξει απόψεις προς όφελος (ασφαλώς, και δικό μας) για το πώς πρέπει να λειτουργούν αυτά τα συστήματα για εξελίξεις στο χώρο, τρόπους αντιμετώπισης κλπ. Έτσι, θα αυξηθεί η εξωστρέφεια της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο, μέσω της συμμετοχής και διοργάνωσης πολυεθνικών συνεργασιών, σεμιναρίων, εκπαιδεύσεων και ασκήσεων, σχετικών με τη δημιουργία του Κέντρου.

Όπως καταλαβαίνετε, ένα Κέντρο έχει συνεχείς, τακτικές, πολυσχιδείς δραστηριότητες, το βλέπουμε στο Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής το οποίο εδρεύει επίσης στα Χανιά της Κρήτης κι είναι πραγματικά ένα εργαστήρι διαρκούς δραστηριότητας. Το ίδιο θα γίνει και με αυτό το Κέντρο, όταν δημιουργηθεί. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό θα αναβαθμίσει ακόμα περισσότερο τον μεγάλης στρατηγικής σημασίας του ρόλο της Κρήτης ως Περιφερειακού Κέντρου Εκπαίδευσης και Παροχής Υποστήριξης, καθώς αποτελεί σημαντικό την προσθήκη στις ήδη υφιστάμενες οντότητες της ευρύτερης περιοχής των Χανίων.

Έχουμε επίσης να κάνουμε με τον Ναύσταθμο Κρήτης, τον οποίο όπως έχουμε εξαγγείλει, σκοπεύουμε να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο ώστε να γίνει στην ουσία ο δεύτερος πλήρως λειτουργικός Ναύσταθμος της χώρας, μετά τον κεντρικό Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, διότι έτσι απαιτεί η νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Έχουμε να κάνουμε την 115 Πτέρυγα Μάχης, το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (το ΚΕΝΑΠ), το ΝΑΤΟ Forward Logistics Site που είναι μια προκεχωρημένη τοποθεσία Εφοδιασμού στη Σούδα, καθώς και το Πεδίο Βολής Κρήτης.

Επομένως, αυτά χαρακτηρίζονται ωφέλιμα για τη χώρα μας, επειδή αυξάνουν το αμυντικό της αποτύπωμα σε σχέση με την ιδιότητά της ως Χώρας-Μέλους της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ και του Δυτικού στρατοπέδου, αν θέλετε. Και νομίζω ότι αυτό, με τις εξελίξεις που τρέχουν ταχύτατα όσον αφορά στις τεράστιες γεωστρατηγικές ανακατατάξεις στην περιοχή, μόνο ζημιογόνο δεν είναι.

Η χώρα πρέπει να δείχνει ότι έχει παρουσία διεθνώς, μεταξύ άλλων και για να υπολογίζεται από τους βασικούς Συμμάχους της. Όχι από τους βασικούς εχθρούς της, αλλά από τους βασικούς Συμμάχους της. Αυτό είναι μόνο δικαιολογημένο και εύλογο, μόνο αν υπολογίσουμε τη μεγάλη ποιότητα, την εξαιρετική λειτουργική κατάσταση και την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας. Η Ελλάδα έχει Ένοπλες Δυνάμεις που είναι εξαιρετικής ποιότητας, όπως είναι γνωστός και ο αγώνας μας να τις ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο, γιατί αυτό τους αξίζει. Επειδή όμως έχει αυτής της ποιότητας Ένοπλες Δυνάμεις, ανταποκρινόμενοι και στις προκλήσεις στην περιοχή μας και ευρύτερα, αποτελεί αναγκαιότητα να υπάρχουν αυτής της ποιότητας Ένοπλες Δυνάμεις, πρέπει να έχει και το ανάλογο αριθμητικό αποτύπωμα διεθνώς.

Η Αμυντική Διπλωματία είναι ενεργή και πολυδιάστατη. Στο πλαίσιο αυτών των ιδιοτήτων θεωρώ ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι σε θέση να προσελκύει «Κέντρα Αριστείας», ιδίως σε τομείς που έχουν κριθεί ιδιαίτερα σημαντικοί για την οργάνωση της Άμυνας μιας χώρας, μιας Συμμαχίας, μιας περιοχής. Αυτή είναι η λογική για τη δημιουργία και την υποστήριξη αυτού του Κέντρου από την χώρα, που προφανώς θα αναλάβει κάποια έξοδα στην αρχή. Θα είναι περισσότερα για τη δημιουργία του Κέντρου και κατόπιν, τα έξοδα θα αφορούν στη λειτουργία του. Επομένως, δεν καταλαβαίνω την ερώτηση γιατί αναλαμβάνουμε αυτά τα έξοδα -να πληρώνουμε δηλαδή το φως, το νερό, το τηλέφωνο- αυτού του «Κέντρου Αριστείας», όταν αυτό λειτουργήσει. Έτσι γίνεται. Η χώρα που το αναλαμβάνει, πληρώνει και τα έξοδα υποστήριξής του. Δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί θέμα προς συζήτηση και πολιτική αντιπαράθεση.

Όπως καταλαβαίνετε, με αυτό τον τρόπο η χώρα αυξάνει το συνολικό Αμυντικό αποτύπωμά της. Καταλαβαίνω τις επιφυλάξεις του Σώματος, αλλά νομίζω όμως ότι έχουν απαντηθεί πολλές ερωτήσεις.

Για τους λόγους που προείπα κύριε Πρόεδρε, θα καλέσω το Σώμα να κυρώσει, να ψηφίσει θετικά υπέρ της δημιουργίας αυτού του Κέντρου. Το ζητούμενο είναι να κυρωθούν αυτά τα δύο Μνημόνια δημιουργίας του «Κέντρου Αριστείας» στα Χανιά και αυτό ζητώ από το Σώμα να πράξει.

Σας ευχαριστώ».