Ανέκαθεν η περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου αποκαλείται η «πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης καθώς οι αναζωπυρώσεις της έντασης είναι σύνηθες φαινόμενο εξαιτίας των αλυτρωτικών και εθνικιστικών απόψεων μεταξύ των κρατών.
Δυστυχώς, η Ελλάδα συνορεύει με κράτη που διεκδικούν με διαφορετικούς τρόπους το καθένα, είτε ένα κομμάτι από τη γη της (Αλβανία), είτε θάλασσα (Αιγαίο-Τουρκία), είτε την Ιστορία της (Σκόπια).
Συγκεκριμένα, η Ελλάδα την περίοδο της βαθιάς οικονομικής ύφεσης εκτός από τα αναρίθμητα εσωτερικά προβλήματα έπρεπε να αντιμετωπίσει κάθε είδος εθνικιστικού παραληρήματος από όμορα κράτη. Όταν η οικονομία μιας χώρας πληγεί ανεπανόρθωτα τότε γίνεται και πιο ευάλωτος στόχος.
Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα κατάκτησης εξουσίας χωρίς να έχουν στρατηγικό σχεδιασμό για την επίτευξη των εθνικών συμφερόντων. Δεν υπάρχει πολιτική συνοχή όπως θα έπρεπε να υπάρχει σε δύσκολες περιόδους για την χώρα. Η οικονομική κρίση έπληξε και αποδυνάμωσε την επιρροή που είχε η άλλοτε ισχυρή Ελλάδα σε ζητήματα περιφερειακής εξωτερικής πολιτικής. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα ακολουθεί μια πολιτική συμβιβασμού έναντι των συμφερόντων της.
Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οικονομική και η στρατιωτική ισχύς σε συνδυασμό με την παντοδυναμία του Τούρκου προέδρου στην εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας του, καθιστούν την Τουρκία έναν επικίνδυνο γείτονα. Οι ενέργειές της είναι απρόβλεπτες. Αψηφά ανοιχτά τους εταίρους του ΝΑΤΟ και τις «Μεγάλες Δυνάμεις» του 21ου αιώνα όπως είναι οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία. Προκαλεί με κάθε τρόπο τις αντοχές της Ελλάδας δημιουργώντας εντάσεις τόσο στο Αιγαίο όσο και στον εναέριο χώρο με συνεχείς παραβιάσεις. Η πολιτική που ασκεί πλέον ο Ερντογάν είναι «ή όλα ή τίποτα» αυξάνοντας παράλληλα την επιρροή του και σε άλλα βαλκανικά κράτη περικυκλώνοντας έτσι την Ελλάδα.
Ως προς τα Σκόπια, η Ελλάδα χάνει έδαφος καθώς δέχεται συνεχείς πιέσεις για την επίτευξη συμφωνίας για την ονομασία των Σκοπίων. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμούν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ αφενός για να μειωθεί η ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια και αφετέρου για να ανοίξει ο δρόμος προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της χώρας. Ολοένα και περισσότερα κράτη αποκαλούν με τον όρο «Μακεδονία» τα Σκόπια. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μια συμφωνία που να ευνοεί και να διαφυλάσσει τα συμφέροντά της καθώς οι τουρκικές προκλήσεις μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Τα πολλά ανοιχτά μέτωπα απαιτούν ευελιξία κάτι που στερείται η Ελλάδα με τα σημερινά δεδομένα.
Ως προς την Αλβανία, έχει ξεκινήσει ένας διάλογος στο πλαίσιο επίλυσης διμερών θεμάτων με αμφίβολα αποτελέσματα. Η τουρκική επιρροή είναι αισθητή στις αποφάσεις των Τιράνων. Η αλβανική ηγεσία δεν παραλείπει να προκαλεί πολλάκις με τις βαρύγδουπες δηλώσεις της όπως παραδείγματος χάρη για ύπαρξη τσάμικου ζητήματος. Οι τακτικές που υιοθετεί η Αλβανία την καθιστά αναξιόπιστο συνομιλητή ώστε η Ελλάδα να προχωρήσει σε σύναψη οποιασδήποτε μορφής συμφωνίας μαζί της.
Εν κατακλείδι, είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να χαράξει μια ισχυρή στρατιωτική στρατηγική σε συνδυασμό με την εξωτερική πολιτική. Να υπενθυμίσει ότι η ευρωπαϊκή πορεία γείτονων χωρών περνά από την Ελλάδα. Η ελληνική διπλωματία επιβάλλεται να προωθήσει τα συμφέροντά της χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους κοινοτικούς θεσμούς. Ακόμα, να εξετάσει καλύτερα τους συμμάχους της καθώς οι καθυστερημένες αντιδράσεις τους σε επικίνδυνες προκλήσεις θέτουν σε κίνδυνο την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής.
Συντάκτης: Έρντα Πρέντσι, Διεθνολόγος
Πηγή: HELLAS JOURNAL
