Τα αντιτορπιλικά Type 45 ή αλλιώς κλάση “D”, ήταν αποτέλεσμα του προγράμματος Horizon το οποίο ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ως απαίτηση του βρετανικού ναυτικού για την αντικατάσταση των αντιτορπιλικών Type 42. Το 1991 η Γαλλία μπήκε στο πρόγραμμα με σκοπό την κοινή ανάπτυξη και κατασκευή μιας φρεγάτας αντιαεροπορικού πολέμου. Το πρόγραμμα ονομάστηκε A3F (Anglo French Future Frigate. Το κύριο σύστημα του πλοίου θα ήταν το αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς PAAMS (Principle Anti-Air Missile System) για το οποίο αναπτύχθηκαν οι πύραυλοι Aster-15/30 και το σύστημα VLS Sylver. Το 1999 η αγγλική πλευρά μετά από διαφωνίες ως προς τη διαμόρφωση του πλοίου, αποχώρησε από το πρόγραμμα και συνέχισε μόνη της αναπτύσσοντας τα αντιτορπιλικά αντιαεροπορικού πολέμου Type 45. Από τον αρχικό σχεδιασμό για την κατασκευή 12 πλοίων, τελικά μόνο έξι κατασκευάστηκαν μεταξύ των ετών 2009 και 2013.
Τα πλοία έχουν ολικό μήκος 152,4 μέτρα, μήκος ίσαλου γραμμής 143,5, πλάτος 21,2 μέτρα, μέσο βύθισμα 5,65 μέτρα και κοίλο 12,6 μέτρα. Το μέγιστο εκτόπισμα του είναι 7350 τόνοι και ανεβαίνει στους 8000 τόνους με πλήρη φόρτο. Το πλήρωμα αποτελείται από 191 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες ενώ οι ενδιαιτήσεις είναι για μέχρι 285 άτομα πλήρωμα.
Η σχεδίαση του σκάφους είναι τέτοια ώστε να μειώνεται η αντανάκλαση της προσπίτουσας ακτινοβολίας πίσω στην πηγη για τη μείωση του ηλεκτρομαγνητικού ίχνους του πλοίου. Το πλοίο είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με τους κανονισμούς κατασκευής πολεμικών του Lloyds. Η γάστρα χωρίζεται σε 17 υδατοστεγη διαμερίσματα και τέσσερα καταστρώματα. Αντίστοιχα η υπερκατασκευή διαθέτει τρία καταστρώματα.
Η πρόωση του πλοίου είναι τύπου IFEP (Integrated Full Electric Propulsion) και αποτελείται από δύο αεροστρόβιλους WR21 κατασκευής Rolls Royce που αποδίδουν 21500 kW στις 3600 σ.α.λ. και δύο ντηζελομηχανές Wartsila 12V200 που αποδίδουν 2000 kW στις 1500 σ.α.λ. Αυτές καταλήγουν σε δύο προπέλες σταθερού βήματος μέσω δύο αξόνων. Η διάταξη αυτή είναι πρωτοποριακή γιατί τόσο οι αεροστρόβιλοι όσο και οι ντηζελομηχανές χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ρεύματος το οποίο χρησιμοποιείται τόσο στην πρόωση του πλοίου μέσω δύο ηλεκτροκινητήρων VDM25000 των 20 ΜW, ο καθένας κομπλαρισμένος στον κάθε άξονα, όσο και στην κάλυψη των αναγκών του πλοίου σε ηλεκτρική ενέργεια. Η διάταξη αυτή δεν διαθέτει μειωτήρες για τη μετάδοση κίνησης στις προπέλες με αποτέλεσμα λιγότερη πολυπλοκότητα, μικρότερο βάρος και μικρότερο χωροταξικό αποτύπωμα του προωστήριου σκεύους πάνω στο πλοίο. Η μέγιστη ταχύτητα του πλοίου υπερβαίνει τους 29 κόμβους με χρήση των αεροστροβίλων ενώ με χρήση των ντηζελομηχανών πιάνει τους 18 κόμβους και έχει εμβέλεια 7000 ν.μ.
Τα πλοία, με το νέας τεχνολογίας σύστημα πρόωσης, αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα απώλειας ισχύος. Το πρόβλημα ήταν στον αεροστρόβιλο της Rolls Royce. Ο WR21 είναι ένας αεροστρόβιλος ο οποίος προέρχεται από τον αεροπορικό αεροστρόβιλο RB211 που χρησιμοποιείται ευρέως σε αεροσκάφη πολιτικών αερογραμμών, ο οποίος διαθέτει ιντερκούλερ και σύστημα επαναχρησιμοποίησης της θερμικής ενέργειας των καυσαερίων (waste heat recovery system/ recuperator). Η διάταξη αυτή προσφέρει μέχρι και 30% χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου σε όλο το εύρος της ισχύος σε σύγκριση με τον LM2500, καθώς και χαμηλότερο θερμικό αποτύπωμα. Όμως λόγω σχεδιαστικού σφάλματος του recuperator, είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ισχύος των αεροστροβίλων που οδηγούσε σε ολική απώλεια ισχύος λόγω της υπερφόρτωσης των δύο ντηζελομηχανών. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε μέσω του προγράμματος PIP (Power Improvement Program) όπου έγινε αντικατάσταση του recuperator καθώς και αντικατάσταση των δύο ντηζελομηχανών Wartsila 12V200 από τρεις MTU 20V 4000 που αποδίδουν 3000 kW ισχύ.. Όλα τα συστήματα του πλοίου ελέγχονται μέσω ενός ολοκληρωμένου συστήματος PMS (Platform Management System).
Οπλισμός
Ο κύριος οπλισμός των πλοίων είναι το σύστημα PAAMS με έξι κάθετους εκτοξευτές πυραύλων Sylver Α50 των οκτώ κελιών για ΑΑ πυράυλους Aster-15 και Aster-30, τοποθετημένους στην πλώρη. Από το 2027 θα τοποθετηθούν στα πλοία 24 κελιά του συστήματος Sea Ceptor για τη μεταφορά ΑΑ πυραύλων CAMM προς αντικατάσταη των Aster-15 στα μικρά και μεσσαία βεληνεκή ελευθερώνοντας τους Sylver Α50 για τη μεταφορά μόνο Aster-30 και μάλιστα στην τελευταία έκδοση Aster 30 B1NT, προσφέροντας αντιβαλλιστική άμυνα στο πλοίο. Με την προσθήκη αυτή αυξάνεται κατά 50% ο φόρτος των μεταφερόμενων ΑΑ πυραύλων.
Ακρίβώς μπροστά από τους εκτοξευτές βρίσκεται ένα ναυτικό πυροβόλο Vickers Mark 8 Mod 1 των 114mm. Το πυροβόλο έχει εμβέλεια 22 χλμ και 27 χλμ με βλήματα εκτεταμένου βεληνεκούς ενώ βάλει 20-27 βλήματα το λεπτό. Πισω από τους πυραύλων Sylver Α50, βρίσκονται τοποθετημένοι 2×4 αντιπλοϊκοί πύραυλοι RGM-84 C Harpoon. Τον οπλισμό συμπληρώνουν δύο πυροβόλα Oerlicon DS30B των 30χιλ και δύο Mk15 Block1B Phalanx για αντιβληματική άμυνα, τοποθετημένα όλα στο μεσόστεγο εκατέρωθεν καλύπτοντας τόξο 300 μοιρών. Για Α/Υ πόλεμο τα πλοία δεν διαθέτουν τορπιλοσωλήνες αλλά επαφίενται στα μεταφερόμενα Α/Υ ελικόπτερα. Το υπόστεγο του πλοίου είναι αρκετά ευρύχωρο ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει δύο ελικόπτερα Wildcat HMA2 ή ένα Merlin, ενώ στο ελικοδρόμιο μπορούν να προσνηωθούν ελικόπτερα μεγέθους CH-47 Chinook.
Ως τελευταία γραμμή άμυνας τα πλοία διαθέτουν τους εκτοξευτές αντιμέτρων Sea Gnat κατά επερχόμενων πυραύλων και το Type 2170 Sea Sentor SSTD (Surface Ship Torpedo Defence) της Ultra electronics κατά των επερχόμενων τορπιλών.
Ηλεκτρονικός Εξοπλισμός
Οι κύριοι αισθητήρες του πλοίου είναι τα δύο ραντάρ μέρος του ολοκληρωμένου συστήματος PAAMS. Είναι το ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης Sampson MFR της bae Systems που εκπέμπει στη ζώνη S, τεχνολογίας GaAs με δυνατότητα παρακολούθησης μέχρι 1000 στόχων και το ραντάρ μεγάλης εμβέλειας και έρευνας όγκου S1850M, μια αναβαθμισμένη έκδοση του ραντάρ SMART-L της ολλανδικής Thales το οποίο εκπέμπει στη ζώνη D. Τα πλοία φέρουν επίσης το ραντάρ ναυτιλίας Raytheon Type 1047 που εκπέμπει στh ζώνη I με εμβέλεια στα 90 χλμ και το ραντάρ Raytheon Type 1048 έρευνας επιφανείας που εκπέμπει στις ζώνες E/F με εμβέλεια 180 χλμ. Για ηλεκτρονικό πόλεμο τα πλοία διαθέτουν πλήρες σύστημα που καλύπτει C-ESM, E-ESM. Η κλάση φέρει πλήρεις επικοινωνίες καθώς και δορυφορικές επικοινωνίες μέσω SCOT 3. Επίσης διαθέτει ζεύξη δεδομένων Link11 και Link16. Για ανθυποβρυχιακό πόλεμο διαθέτει το σόναρ γάστρας MFS 7000 το οποίο βρίσκεται τοποθετημένο στον βολβό της πλώρης και είναι μέρος του SSTD. Τέλος διαθέτει για σύστημα Ε/Ο διαθέτει το Series 2500. Όλα τα ηλεκτρονικά και όπλα είναι ενσωματωμένα στο σύστημα διαχείρισης μάχης που αναπτύχθηκε από την Bae Systems 8.
