Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, τα οποία επικαλούνται στελέχη του Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) η Τουρκία θέλει τα υπό παραλαβή ρωσικά αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά συστήματα S-400 να ενσωματώνουν τουρκικής προέλευσης σύστημα αναγνώρισης φίλιου ή εχθρού (IFF). Στόχος της Τουρκίας είναι επιχειρεί τους S-400 με αποκλειστικά τουρκικό προσωπικό, χωρίς την παρουσία Ρώσων αξιωματικών και τεχνικών. Δεδομένης της αδυναμίας ή της απροθυμίας του ΝΑΤΟ να διασυνδέσει τους S-400 στο συμμαχικό δίκτυο αεράμυνας η Τουρκία θεωρεί, ως μόνη εναλλακτική λύση, της λειτουργία των S-400 ως ανεξάρτητο σύστημα, σε εθνικό επίπεδο.
Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία συμφώνησε να αγοράσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα S-400, δηλαδή δύο πυροβολαρχίες, με οκτώ τετραπλούς εκτοξευτές έκαστη πυροβολαρχία, έναντι του ποσού των $ 2,5 δισεκατομμυρίων. Σύμφωνα με τα ισχύοντα δεδομένα η πρώτη πυροβολαρχία θα είναι έτοιμη τον Μάιο του 2019. Στη συνέχεια θα εκτελεστούν οι προβλεπόμενες δοκιμές πιστοποίησης ομαλής λειτουργίας και αποδοχής για να ακολουθήσει η παράδοση της στην Τουρκία, εντός του 2019. Η δεύτερη πυροβολαρχία αναμένεται να παραδοθεί ένα χρόνο αργότερα, το 2020. Οι δύο πυροβολαρχίες θα οργανωθούν σε έναν σχηματισμό επιπέδου Συντάγματος με Ζώνη Ευθύνης (ΖΕ) ολόκληρη την τουρκική επικράτεια.
Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, μετά την παράδοση του πρώτου συστήματος, Ρωσία και Τουρκία θα υπογράψουν, εάν υπάρξει τελική συμφωνία, νέα σύμβαση για την προμήθεια και δεύτερου ολοκληρωμένου συστήματος, το οποίο και θα παραδοθεί ένα χρόνο μετά την υπογραφή της σύμβασης. Το δεύτερο συμβόλαιο θα περιλαμβάνει και δικαίωμα συμπαραγωγής ορισμένων, μη-κρίσιμων, υποστηρικτικών συστημάτων και στοιχείων του S-400 από την Τουρκία.
Παράλληλα, η Τουρκία, μέσω του Ερντογάν, έχει εκφράσει ενδιαφέρον και για το υπό-ανάπτυξη αντιαεροπορικό-αντιπυραυλικό σύστημα S-500, το οποίο αναμένεται να είναι μια βελτιωμένη έκδοση του S-400 με ενισχυμένη δυνατότητα εμπλοκής μαχητικών αεροσκαφών με χαρακτηριστικά stealth σε απόσταση 600 χιλιομέτρων και βαλλιστικών πυραύλων σε απόσταση 200 χιλιομέτρων. Πάντως σε ρωσική υπηρεσία το S-500 δεν πρόκειται να αντικαταστήσει το S-400, αλλά θα λειτουργεί παράλληλα και συμπληρωματικά προς αυτό.
Το ζήτημα των S-400 περιπλέκεται περισσότερο δεδομένου ότι οι τουρκικές εταιρίες Aselsan και Roketsan, ενώ έχει ήδη υπογραφεί και υλοποιείται το συμβόλαιο προμήθειας των S-400, βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με την ευρωπαϊκή κοινοπραξία Eurosam για την πιθανότητα συμπαραγωγής του αντιαεροπορικού συστήματος SAMP/T στην Τουρκία. Από την άλλη, οι ΗΠΑ, ανησυχώντας για την πιθανότητα «συνύπαρξης» του S-400 και του F-35 σε τουρκικά χέρια, προσπαθούν και πιέζουν την Άγκυρα να ακυρώσει τη συμφωνία για τους S-400 και να προμηθευτεί τους αμερικανικούς Patriot.
Η τελική απόφαση για τους S-400 θα είναι πολιτική, του ίδιου του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν, ο οποίος, σύμφωνα με το νέο σύνταγμα, απολαμβάνει ισχυρότατες εκτελεστικές εξουσίες. Σε κάθε περίπτωση πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές θεωρούν ότι η προμήθεια των S-400 είναι η «αποζημίωση» της Άγκυρας προς τη Μόσχα για την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 στη Συρία το Νοέμβριο του 2015. Οι σχέσεις των δύο κρατών εξομαλύνθηκαν τον Ιούνιο του 2016 και στα τέλη του 2017 ανακοινώθηκε η συμφωνία για τους S-400.
