Κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου οι Στρατιωτικές Υπηρεσίες Πληροφοριών της Σοβιετικής Ένωσης σχεδίασαν και εφάρμοσαν το Δόγμα των »Active Measures» (Eνεργών Μέτρων) με σκοπό να εκφυλίσουν, να αποδομήσουν και να ανατρέψουν φιλοδυτικά πολιτικά καθεστώτα στην Ευρασία, τα οποία είχαν ως κύριο χαρακτηριστικό την χρήση της δημοκρατίας ως πολιτικό και νομικό σύστημα διοίκησης.
Σύμφωνα με έναν εκ των θεμελιωτών του δόγματος αυτού, τον Yuri Bezmenov, η πολιτική των »Ενεργών Μέτρων» ήταν αυτή που ενέταξε στην σύγχρονη στρατιωτική σκέψη την λογική των Ασύμμετρων και των Υβριδικών Επιχειρήσεων. Εν έτη 2021,η σύγχρονη μορφή κρατικών συγκρούσεων έχει εισέλθει στην εποχή του »Πολέμου της Πέμπτης Γενιάς», ο οποίος συνεπάγεται με συνδυασμό στρατιωτικών και μη στρατιωτικών/συμβατικών μέσων με σκοπό την επίτευξη στρατηγικά υψηλών στόχων.
Το Τουρκικό κράτος αντιλαμβανόμενο την φύση των διακρατικών συγκρούσεων στην Ουκρανία (Μαύρη Θάλασσα) αλλά και στην Νότια Σινική Θάλασσα, έχει προσαρμόσει το μοντέλο λειτουργίας του Τουρκικού Στρατού έτσι ώστε να είναι ικανός για διεξαγωγή υβριδικών επιχειρήσεων (σε περίοδο »ειρήνης») μέσω συνδυασμού στρατιωτικών και συμβατικών μέσων στην Θάλασσα του Αιγαίου. Η Τουρκία σε συνεργασία με χρηματοοικονομικά δίκτυα από το Κατάρ, έχει κατασκευάσει και οπλοποιήσει έναν ολόκληρο στόλο αλιευτικών σκαφών ακολουθώντας το μοντέλο της Κίνας.
Τα αλιευτικά σκάφη είναι εφοδιασμένα με συμβατικά βυθόμετρα και ραντάρ επιφανείας (πιθανώς και σόναρ χαμηλής τεχνικοκατασκευαστικής ποιότητας) και πλέουν ανενόχλητα τόσο πέριξ των ελληνικών νησιών όσο και πέριξ μονάδων επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού. Η τακτική τους χρήση αποσκοπεί στην διεξαγωγή επιχειρήσεων αναγνώρισης και ιχνηλάτησης των Ελληνικών μονάδων επιφανείας με σκοπό να αποσταλούν τα δεδομένα τοποθεσίας σε μονάδες του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ή της Τουρκικής Ακτοφυλακής (η οποία λειτουργεί ως δεύτερο πολεμικό ναυτικό και έχει λάβει επίσημη χρηματοδότηση κατασκευής από την ΕΕ).
Για την διεξαγωγή των προαναφερθέντων επιχειρήσεων ιχνηλάτησης του Ελληνικού ΠΝ, τα τουρκικά αλιευτικά έχει αναφερθεί πως χρησιμοποιούν ακόμη και εμπορικά διαθέσιμα drone (DJI Phantom) τα οποία επιχειρούν ακόμα και υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, λειτουργώντας έτσι ως προωθημένος αισθητήρας για το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Σαν να μην έφτανε αυτό, Τούρκοι ψαράδες έχουν βιντεοσκοπηθεί να πλέουν ακατάπαυστα εντός απαγορευμένων ζωνών αλιείας, να προσκρούουν πάνω σε ελληνικά καΐκια αλλά και να κόβουν δίχτυα Ελλήνων ψαράδων χωρίς να υφίστανται την παραμικρή τιμωρία από τις αρμόδιες αρχές.
«Τα πράγματα έχουν ξεφύγει πλέον. Από τις 15 Ιουλίου που βγήκαν τα τουρκικά στα διεθνή έχουν εισβάλει στα ελληνικά χωρικά ύδατα κατά μήκος της παραμεθορίου. Μας κλέβουν όλο τον αλιευτικό πλούτο», τονίζει ο Μιχάλης Καραντώνης, Ψαράς στη Λέσβο και Πρόεδρος του Συνεταιρισμού.
«Υπάρχουν παραβιάσεις από τούρκικες μηχανότρατες σε ελληνικά ύδατα. Υπάρχει ανταπόκριση από το Λιμενικό. Πάνε και τους λένε εδώ είναι ελληνικά νερά σηκωθείτε και φύγετε!», τόνισε ο Μανώλης Κουλιάς.
«Τουρκικό αλιευτικό έφτασε στα 500 μέτρα και στην εμφάνιση του περιπολικού έφυγε!», περιγράφει ο κος Καραντώνης ενώ ο κος Κουλιάς προσθέτει πως «Είναι υπό την προστασία της τουρκικής ακταιωρού. Δηλαδή είναι φτιαχτό το παιχνίδι. Προκαλούν δηλαδή. Είναι μέσα στα πλαίσια της προκλητικότητας των Τούρκων. Ένα από τα παιχνίδια είναι και αυτό!»
«Είναι μεγάλο πρόβλημα. Είναι πλέον πρόβλημα επιβίωσης, διότι τα δικά μας σκάφη λόγω νομοθεσίας τώρα δεν βγαίνουν να ψαρέψουν και θα τα μαζέψουν όλα οι Τούρκοι», συνοψίζει ο κος Καραντώνης.
Ξανατονίζουμε πως σκοπός είναι να γίνει αντιληπτό πως η Υβριδική Στρατηγική της Κίνας σε θαλασσοχερσαίο περιβάλλον υιοθετείται και αντιγράφεται από την Τουρκία με μεγάλη συνέπεια και ακρίβεια (ίσως και αποτελεσματικότητα). Κατά την περίοδο του καλοκαιριού του 2020, ολόκληρος στόλος από εκατοντάδες τουρκικά και μη καΐκια περιφερόταν συνεχώς πέριξ των ελληνικών ναυτικών μονάδων επιφανείας αλλά και εντός εθνικών χωρικών υδάτων.
Δεν έχει δοθεί καμία διευκρίνηση περί του εξοπλισμού που φέρουν τα καΐκια (που κινούνται εντός ζώνης εθνικής κυριαρχίας) αλλά και δεν έχει δοθεί καμία σαφής εικόνα αντιμετώπισής του από μονάδες του λιμενικού. Ορμώμενη και πάλι από την κινεζική ναυτική στρατηγική, η Τουρκία έχει δημιουργήσει εμμέσως πλην σαφώς μία ακτοφυλακή η οποία λειτουργεί ως δεύτερο Πολεμικό Ναυτικό.
Η τακτική αυτή της Τουρκίας μας ξαναθυμίζει πως διεξάγει μία μορφή ολοκληρωτικής αποδόμησης της έννοιας της ελληνικής κυριαρχίας με κάθε μέσο, θεωρώντας πως τα ελληνικά νησιά είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Ο »Υβριδικός Πόλεμος» εντάσσεται υπό το πλαίσιο του »Πολέμου» και όχι της Ειρήνης. Ειδάλλως η ονομασία θα ήταν διαφορετική. Έχει έρθει ο καιρός να γίνει αντιληπτό.
Τέλος καλό θα ήταν να αντιληφθούμε πως δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθούν/λυθούν σύγχρονα διακρατικά προβλήματα (ελληνοτουρκικά) με μέσα της δεκαετίας του 90′ και μία μικροπολιτική κουλτούρα άμυνας/ασφάλειας που πηγάζει από την δεκαετία του 80′ και στηρίζεται σε επιθέσεις »σκληρών διαβημάτων».