Το Μαρόκο ανακοίνωσε ότι στις 26 Ιανουαρίου παρέλαβε τρία μεταχειρισμένα UAV Heron, της ισραηλινής ΙΑΙ, τα οποία αγόρασε από τη Γαλλία, έναντι του ποσού των € 43 εκατομμυρίων ($ 48 εκατομμυρίων). Η Γαλλία απέσυρε τα Heron (Harfang σε γαλλική υπηρεσία), όπως και τα Le Sperwer, καθώς τα αντικαθιστά με MQ-9 Reaper και Patroller, αντίστοιχα. Το ενδιαφέρον την υπόθεσης είναι ότι το κόστος της προμήθειας των Heron, για το Μαρόκο, ανήλθε στα € 43 εκατομμύρια περίπου, τη στιγμή που το κόστος μίσθωσης δύο ίδιων UAV από την Ελλάδα ανέρχεται στα € 35 εκατομμύρια, για τρία χρόνια. Τις οικονομικές λεπτομέρειες της συμφωνίας έδωσε στη δημοσιότητα το γαλλικό περιοδικό «Intelligence Online».

Εκτός των τριών Heron, το κόστος της σχετικής σύμβασης περιλαμβάνει τον σταθμό ελέγχου και διοίκησης εδάφους, ποσότητα ανταλλακτικών και τους αισθητήρες και τα συστήματα ζεύξης δεδομένων τους. Όπως αναφέρει το «Intelligence Online» το κόστος της προμήθειας, αν το Μαρόκο αγόραζε τα συστήματα καινούργια, θα ήταν της τάξεως των € 150 εκατομμυρίων περίπου. Η συμφωνία Γαλλίας-Μαρόκου για τα Heron χρονολογείται από τις αρχές του 2014. Τα Heron παραδόθηκαν στη Γαλλία το 2008 για χρήση στο Αφγανιστάν και αργότερα στο Μάλι (μετά το 2013). Τον Μάιο του 2013 έγινε γνωστό ότι η Γαλλία αποφάσισε να προμηθευτεί δύο αμερικανικά MQ-9 προς αντικατάσταση των Heron. Όπως φαίνεται το Μαρόκο κινήθηκε ταχύτατα και εξασφάλισε τα αποσυρόμενα γαλλικά UAV. Τα συστήματα έχουν «γράψει» περίπου 10.000 ώρες πτήσης έκαστο.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, στα μέσα Ιανουαρίου έγινε γνωστό ότι ένα από τα θέματα της διήμερης επίσκεψής στο Ισραήλ του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Παναγιωτόπουλου, ήταν και η μίσθωση για τρία χρόνια, από την Ελλάδα, δύο Heron και ενός σταθμού εδάφους συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Το κόστος της προμήθειας αναμένεται να είναι της τάξεως των € 39 εκατομμυρίων (για τα δύο συστήματα, την εκπαίδευση, εγγυημένες διαθεσιμότητες και ολοκληρωμένο πακέτο τεχνικής υποστήριξης).

Τα Heron είναι UAV κατηγορίας MALE (Medium Altitude Long Endurance) και μπορούν να πετάν για 45 ώρες σε ύψος μεγαλύτερο των 35.000 ποδών (10,7 χιλιόμετρα). Μπορούν να φέρουν διάφορους αισθητήρες όπως συστήματα FLIR, ραντάρ συνθετικού διαφράγματος, συστήματα υποκλοπών για αποστολές ELINT-COMINT, συνολικού βάρους 250 κιλών. Με τη χρήση συστήματος ζεύξης δεδομένων μπορούν να διαβιβάζουν εικόνα τόσο στον σταθμό εδάφους όσο και σε άλλα φίλια μέσα.