Το ότι η Ελλάδα είχε τα μέγιστα δυνατά οφέλη και τέτοιες πραγματικά ανεπανάληπτες επιτυχίες στους Βαλκανικούς Πολέμους και ιδιαίτερα στο μέτωπο του Αιγαίου ήταν το αποτέλεσμα ιδιοφυών στρατιωτικών κινήσεων, προσεκτικών διπλωματικών χειρισμών αλλά και ευμενών συγκυριών.

Είναι αλήθεια ότι το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας είχε μεριμνήσει τη δεκαετία που προηγήθηκε των πολέμων, ώστε να ενισχυθεί κατάλληλα το στράτευμα και ιδιαίτερα ο στόλος, κυρίως με την αγορά του ολοκαίνουργιου θωρηκτού “Αβέρωφ” η ταχύτητα και η ευελιξία του οποίου αποτέλεσαν τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκαν πολλοί από τους ναυτικούς θριάμβους.

Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα, αν στο τιμόνι της χώρας δε βρισκόταν ο ιδιοφυής πολιτικός και αναμορφωτής της σύγχρονης Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος, ή αν στη ηγεσία του στόλου δεν είχε αναδειχθεί ο ικανότατος και τολμηρός ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης. 

Σε αυτούς, στους κυβερνήτες, τους αξιωματικούς και τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων, στους πεζικάριους που μεταφέρθηκαν με τα πλοία για να δώσουν τις στεριανές μάχες, όπου χρειάστηκε, αλλά και στο πλοίο σύμβολο ΑΒΕΡΩΦ, καλοούμαστε να αποτίσουμε φόρο τιμής και το σεβασμό μας.