Προχθές, στο Eurogroup, πάρθηκαν σημαντικές οικονομικές αποφάσεις, οι οποίες αφορούν τα δημοσιονομικά της Ελλάδας. Οι αποφάσεις αυτές πάρθηκαν, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ύφεσης που αναμένεται από τα μέτρα αντιμετώπισης του κορωναϊού. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε ότι:
1/ Δεν ισχύει ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος του ΑΕΠ για το 2020, με πιθανότερο στόχο το 3% του ΑΕΠ, ακόμα και μικρότερο, ανάλογα το μέγεθος της ύφεσης (το 0,5% αντιστοιχεί σε € 1 δισεκατομμύριο περίπου).
2/ Εκτός της ονομαστικής μείωσης του στόχου του 3,5%, στο τελικό ποσοστό του πλεονάσματος δεν θα προσμετρούνται τα μέτρα-δαπάνες για την αντιμετώπισης των επιπτώσεων από τα μέτρα κατά του κορωνοϊού (τα έκτακτα οικονομικά βοηθήματα και οι έκτακτες δαπάνες για την υγεία, για παράδειγμα).
3/ Στο τελικό ποσοστό του πλεονάσματος δεν θα προσμετρούνται και οι δαπάνες για την αντιμετώπιση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών.
Τα μέτρα αυτά, θετικά για τα δημοσιονομικά της χώρας, δημιουργούν αυτό που η κυβέρνηση επικαλείται συχνά, δηλαδή δημοσιονομικό χώρο. Άποψη μας είναι ότι μέρος αυτού του δημοσιονομικού χώρου θα πρέπει να διοχετευθεί στην άμυνα και στην κάλυψη, τουλάχιστον των άμεσων και απολύτως αναγκαίων προγραμμάτων, τα οποία παραμένουν σε εκκρεμότητα εδώ και χρόνια.
Δεν αγνοούμε τις μεγάλες κοινωνικές ανάγκες που έχει η χώρα, αλλά θεωρούμε ότι η άμυνα της χώρας, η ανεξαρτησία και η εδαφικής μας ακεραιότητα είναι ύψιστη κοινωνική και εθνική ανάγκη. Δικό μας είναι ότι μπορούμε να υπερασπιστούμε και να προστατεύσουμε. Εδώ και 15 χρόνια η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει εξοπλισμούς εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις (αναβάθμισης F-16 και P-3, προμήθεια OH-58D Kiowa Warrior και CH-47 Chinook και προμήθεια των οχημάτων M-1117 Guardian).
Όμως οι ανάγκες είναι πολλές. Εξοπλιστικά προγράμματα που θα έπρεπε να είχαν ήδη ολοκληρωθεί δεν έχουν καν δρομολογηθεί. Σήμερα, η κατάσταση είναι κρίσιμη και οριακή. Αύριο, η κατάσταση θα είναι όχι απλά εις βάρος μας αλλά το ισοζύγιο θα έχει ανατραπεί πλήρως, με τις ευθύνες να βαραίνουν τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, που δεν μεριμνούν για την αμυντική ενίσχυση της χώρας. Πρέπει να ληφθούν άμεσες αποφάσεις, διότι τα χρονικά περιθώρια έχουν τελειώσει. Μετά τις χθεσινές αποφάσεις του Eurogroup οι συνθήκες για την αύξηση των αμυντικών δαπανών είναι θετικές.
Και μιλάμε για προγράμματα απολύτως αναγκαία και απαραίτητα, για παράδειγμα: Εκτεταμένη και όχι επιφανειακή αναβάθμιση των MEKO-200, ολοκλήρωση της ναυπήγησης της 6ης και της 7ης Super Vita, τορπίλες για τα T-214.1700 AIP και το αναβαθμισμένο T-209.1200, συμβάσεις εν συνεχεία υποστήριξης για όσα οπλικά συστήματα το έχουν ανάγκη, όπως τα NH-90, τα Mirage-2000, τα C-27J Spartan και τα C-130 Hercules, πυρομαχικά για τα Leopard-2HEL και τα Leopard-2A4.
Εκτός αυτών υπάρχουν και άλλες ανάγκες, που ενέχουν όμως μεγαλύτερο κόστος όπως είναι η αναβάθμιση των παλαιότερων AH-64A+ Apache, η προμήθεια των 40 μεταχειρισμένων M-270 MLRS και εκσυγχρονισμός όλων των M-270 και των RM-70, μεταξύ άλλων με νέες κατευθυνόμενες ρουκέτες, η ανανέωση της αεράμυνας του Ελληνικού Στρατού, με την αντικατάσταση των Hawk και OSA-AK/-AKM, η προμήθεια ενός νέου τεθωρακισμένου οχήματος και τόσες άλλες ανάγκες.
