Με την προοπτική απόδοσης ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την Ε.Ε. να απομακρύνεται λόγω των γνωστών προβλημάτων του κράτους δικαίου στην γειτονική χώρα, ο Έντι Ράμα θεωρεί ότι έχει αφοπλισθεί ο βασικός μοχλός πίεσης που διαθέτει η Ελλάδα και έτσι είναι το πεδίο ελεύθερο για να κάνει το τελικό βήμα για τον οριστικό διωγμό της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας από την Βόρειο Ήπειρο.
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ για το LIBERAL
Έτσι θεωρώντας ότι ελάχιστα απειλείται από την Αθήνα, που βάζει στο τραπέζι το (άσφαιρο στην παρούσα φάση) όπλο της «ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας» ο κ. Ράμα έχει θέσει σε εφαρμογή το τελικό σχέδιο για την υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών, που θα στερήσει έτσι τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου από τον βασικό δεσμό με την γη των προγόνων του.
Στόχος του με νόθες νομοθετικές διαδικασίες σε ένα κράτος που η αντιπολίτευση δεν συμμετέχει στην βουλή, που το δικαστικό σύστημα δεν υφίσταται και η διαπλοκή πολιτικής εξουσίας με το οργανωμένο έγκλημα, το ναρκεμπόριο και τα συμφέροντα καταπατητών γης είναι σχεδόν κανόνας, να δημιουργήσει τετελεσμένα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα οποία πλέον θα καθιστούν την υφαρπαγή των περιουσιών και τον αφελληνισμό της Χειμμάρας και άλλων περιοχών της Βορείου Ηπείρου, αναπότρεπτες.
Χρόνος πλέον δεν υπάρχει, η Αθήνα δεν μπορεί πια να επαναπαύεται σε μια δήλωση του επιτρόπου Χάαν η της κ. Μογκερίνι, ή να αποδέχεται τον εμπαιγμό του κ. Ράμα, που δήλωνε τον… φιλελληνισμό του στο ΑΠΕ και τις ειρωνείες του κ. Μπουσάτι.
Η υπόθεση αφορά βεβαίως την Ευρώπη, αλλά πρωτίστως αφορά την Ελλάδα και την κυβέρνηση που αναλαμβάνει τεράστια ιστορική ευθύνη εάν κλείσει τα μάτια και μείνει αδρανής μπροστά στο συντελευμένο «έγκλημα». «Επιχειρήματα», από αυτά που καταλαβαίνει ο κ. Ράμα, υπάρχουν στην ελληνική πλευρά. Αρκεί να θελήσει να τα χρησιμοποιήσει.
Όσο χαοτικό κι αν είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην Αλβανία, η γη ανήκει σε πολίτες αποτελεί ατομική ιδιοκτησία και δεν μπορεί να επιτραπεί στον κάθε Ράμα να την κρατικοποιήσει και να την διαθέτει για «αξιοποίηση» σε φίλους «επιχειρηματίες», σε Τούρκους «επενδυτές» και σε κυκλώματα ξεπλύματος των κερδών από την μεγαλύτερη «βιομηχανία» της Αλβανίας, το εμπόριο ναρκωτικών.
Το Αλβανικό Σχέδιο
Ο Ε. Ράμα σε ένα από τα νομοσχέδια που θέλει να περάσει πριν το τέλος του χρόνου προβλέπεται ότι όποια περιουσία εντάσσεται στον σχεδιασμό για τουριστική ανάπτυξη, δεν μπορεί, ακόμη κι αν αποδειχθεί ότι ανήκει σε άλλον, να επιστραφεί στον ιδιοκτήτη του.
Θέλοντας έτσι να δημιουργήσει τετελεσμένα όπως έγινε στην περίπτωση της Παλάσας Δρυμάδων που σε χρόνο ρεκόρ σε γη που ανήκει σε Έλληνες μειονοτικούς, κτίσθηκε ένα από τα μεγαλύτερα τουριστικά συγκροτήματα στην Αλβανία, από τον μεγαλύτερο Αλβανό κατασκευαστή (και διαπλεκόμενο της κυβέρνησης). Η έκταση αυτή χάθηκε για πάντα για τους μειονοτικούς ιδιοκτήτες της
Στην Χειμάρρα υπήρχαν καθαρές περιουσίες και μάλιστα η πρώτη καταγραφή λόγω αγροτικής μεταρρύθμισης είχε γίνει το 1939 ενώ και επί Χότζα πριν κρατικοποιηθούν όλες οι περιουσίες είχαν γίνει τουλάχιστον δυο καταγραφές των περιουσιών.
Από το 1946 έως το 1991 οι ιδιωτικές περιουσίες η γεωργική γη, τα κτήματα οι δασικές και λιβανικές εκτάσεις είχαν περάσει στην κατοχή του κράτους. Στην πρώτη φάση του καθεστώτος Χότζα οι πολίτες είχαν την γη και την καλλιεργούσαν για λογαριασμό του κράτους και στην δεύτερη φάση η γη κρατικοποιήθηκε, αλλά και στις δυο περιπτώσεις είχαν καταγραφεί οι ιδιοκτήτες.
Τον Ιούλιο του 1991 η βουλή ψήφισε τον νόμο 7501 «Περί γεωργικής γης» με τον οποίο αποδόθηκαν κατά κεφαλήν 3 στρέμματα γεωργικής γης και μια μικρή έκταση από ελαιώνες και από τα οπωροφόρα. Όμως το 1993 ψηφίστηκε ο νομός 7689 «Περί επιστροφής και Συμψηφισμού των περιουσιών των πρώην ιδιοκτητών» με τον οποίο κλιμακώθηκε το σχέδιο υφαρπαγής των ελληνικών και κοινοτικών περιουσιών.
Η επίθεση αυτή εναντίον των ελληνικών περιουσιών συνεχίσθηκε το 1998 όπου με νόμο μεταφέρεται η αρμοδιότητα αναγνώρισης περιουσιών, στην Υπηρεσία Επιστροφής και Συμψηφισμού Περιουσιών της κάθε περιφέρειας, όπου πλέον οι Τοπικές Αρχές δεν έχουν λόγο και μάλιστα δεν διαθέτουν ούτε δικαίωμα ενστάσεων, κάτι που μετέτρεπε αυτομάτως τις αποφάσεις, σε τελεσίδικες.
Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος με τον νομό περί γης 7501 (1991) σκοπίμως δεν αποδόθηκαν πίσω οι περιουσίες στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, αλλά διανεμήθηκαν αγροτεμάχια γης σε κάθε Αλβανό πολίτη. Οι Χειμαρραίοι αλλά και πολλοί άλλοι αρνήθηκαν να αποδεχθούν την ρύθμιση του ν.7501, ζητώντας να τους αποδοθεί η περιουσία που τους ανήκε πριν την επιβολή του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Όμως και με τον νόμο αυτό παραχωρήθηκαν Πράξεις Παραχώρησης Ιδιοκτησίας και όχι οριστικοί τίτλοι ιδιοκτησίας. Στην διάρκεια των ετών, κυβερνήσεις για λόγους ψηφοθηρικούς εξέδιδαν νέες Πράξεις Παραχώρησης τις οποίες διένειμαν στην εκλογική πελατεία τους.
Στο περιουσιακό ενεπλάκη και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου και στην Χειμάρρα δόθηκαν τίτλοι που οι περισσότεροι ήταν άκυροι αλλά αρκετοί ήταν εκείνοι που πρόλαβαν και τους πούλησαν σε τρίτους…
Έτσι βρέθηκαν ειδικά στην Χιμάρα που έχει ιδιαίτερη σημασία και επειδή το Αλβανικό κράτος συστηματικά αρνήθηκε να την αναγνωρίσει ως Μειονοτική Ζώνη, αλλά και επειδή αποτελεί ένα από τα τουριστικά φιλέτα της Αλβανίας, να υπάρχουν περιουσίες, που ανήκουν βάσει και των παλιών καταγραφών σε Έλληνες μειονοτικούς, αλλά για τις ίδιες περιουσίες υπάρχουν Πράξεις παραχώρησης σε ένα η ακόμη και σε δυο πρόσωπα είτε Έλληνες είτε Αλβανούς.
Συγχρόνως έποικοι που είχε μεταφέρει από άλλες περιοχές της Αλβανίας το καθεστώς Χότζα για να αλλοιώσει την δημογραφική σύνθεση της περιοχής, βρέθηκαν με γη στην Χειμάρρα, Χειμαρριώτες που είχαν εκτοπισθεί σε άλλες περιοχές έχασαν εντελώς την γη τους και άλλοι Χειμαρριώτες βρέθηκαν με την περιουσία άλλου ομογενή…
Το ίδιο το κράτος καλλιέργησε και προκάλεσε αυτή τη σύγχυση ώστε να μπορεί να παρέμβει τώρα και να νομοθετεί ότι όποιο αγροτεμάχιο αξιολογείται για τουριστική αξιοποίηση, πηγαίνει στο κράτος…
Σε μια χώρα που δεν υπάρχει συνταγματικό δικαστήριο και η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί, είναι αδύνατο για τον οποιοδήποτε πολίτη να προσφύγει στην δικαιοσύνη και να βρει το δίκιο του.
Τώρα ο Ε. Ράμα με την απόφαση 708 του Υπουργικού Συμβουλίου της 21ης Νοεμβρίου παραδίδει στην κυριότητα του Υπουργείου Τουρισμού με σκοπό την τουριστική αξιοποίηση τους, 46 τεμάχια γης στα νότια παράλια της χώρα έκτασης 1614 εκταρίων εκ των οποίων τα 1377 εκτάρια βρίσκονται στην Χειμάρρα.
Το άλλο Νομοσχέδιο που επιδιώκει να περάσει μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου η αλβανική κυβέρνηση προβλέπει ότι οι γεωργικές εκτάσεις που είχαν διανεμηθεί προς χρήση σε αγρότες και για τις οποίες οι κάτοικοι έχουν υποβάλει τα δικαιολογητικά στο Υποθηκοφυλακείο, προκειμένου να δικαιωθούν «δεν πρέπει να υπάρχουν σε αυτά παράνομες κατασκευές» και «δεν πρέπει να ανήκουν στα οικόπεδα που με τον Νόμο υπ’ αρ. 55/2015 έχουν χαρακτηρισθεί στρατηγικές επενδύσεις».
Για χρόνια οι Αλβανικές Αρχές δεν έδιναν άδειες οικοδόμησης με αποτέλεσμα να υπάρχει αυθαίρετη δόμηση. Τώρα όμως αυτά τα αυθαίρετα αποτελούν παγίδα για τους ιδιοκτήτες που κινδυνεύουν να χάσουν την γη τους.
Τα τελευταία χρόνια με την μέθοδο των διαρροών ότι επίκεινται παρεμβάσεις στο περιουσιακό επιχειρείται ο εκφοβισμός των μειονοτικών και το ξεπούλημα των περιουσιών τους πριν εγκαταλείψουν οριστικά την γη τους. (όπως έγινε το 2015 με την φημολογία περί άσκησης διώξεων από τον εισαγγελέα Αυλώνας για πλαστογραφίες και καταπατήσεις, είχαν οδηγήσει σε ξεπούλημα περιουσιών σε Χειμάρρα, στο Βουνό, στο Κηπαρό, στην Παλάσα, στους Γκιλεκάτες, στο Στεφανέλι κ.α.).
Και φυσικά πάντοτε υπήρχε μια θλιβερή μειοψηφία μειονοτικών που και οι ίδιοι συμμετείχαν σε αυτά τα σχέδια και με την έκδοση πλαστών η εικονικών τίτλων υφέρπαζαν για λογαριασμό αλβανικών συμφερόντων, ελληνικές περιουσίες.
Αλλά το Σχέδιο ήταν ενιαίο και αποτελεί «κρατική πολιτική» έχει ξεκινήσει από την εποχή Μπερίσα, είναι συστηματικό και απλώς ο κ. Ράμα έχει τις «περγαμηνές» του ανθελληνισμού και τις κατάλληλες «γνωριμίες» και συνεργάτες για να το ολοκληρώσει…
