Οι χθεσινές εκρήξεις στις αποθήκες πυρομαχικών της 111 Πτέρυγας Μάχης εγγύς της αεροπορικής βάσης εγείρουν σοβαρά ερωτήματα. Εμείς μέσα από τη παρούσα ιστοσελίδα «αγιογραφίες» για Υπουργούς είτε για Ανώτατους αξιωματικούς δεν γράφουμε. Τόσες μέρες παρά τις σφοδρές φωτιές πολλά δεν είχαμε γράψει. Όμως το χθεσινό ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής. Αυτό που έγινε είναι ντροπή και οι ευθύνες είναι πρωτίστως υπηρεσιακές και συγκεκριμένα σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ και ΠΑ.
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν και εάν δεν δούμε το πρόβλημα κατάματα με ειλικρίνεια και πραγματική διάθεση αυτοκριτικής, βελτίωση ως Κράτος και ως Ένοπλες Δυνάμεις δεν πρόκειται να επιτύχουμε. Θα θέσουμε ένα πολύ βασικό ζήτημα το οποίο είναι δυστυχώς εξαιρετικά παραμελημένο. Σπανίως κεντρίζει το ενδιαφέρον. Είναι όμως εξαιρετικά σημαντικό και όπως αποδείχθηκε υπάρχει μεγάλη γύμνια και μάλιστα αντί να δούμε τα προβλήματα, τα βάζουμε κάτω από το χαλί.
Ο λόγος για την ανάγκη μαζικής και στο ακέραιο ύπαρξης υπογειοποιημένων εγκαταστάσεων για τα όπλα και τα καύσιμα καθώς και η φύλαξη και προστασία των μαχητικών της ΠΑ σε σύγχρονα καταφύγια «shelter». Στα τόσα δισεκατομμύρια που έχει ξοδέψει το ελληνικό κράτος για την άμυνα και τα εξοπλιστικά τα τελευταία 30 χρόνια, πόσα δαπάνησε για τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων ώστε να φυλάγεται κρίσιμο υλικό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων;
Ρητορικό το ερώτημα με ρητορική απάντηση.
Χθες με ανακοίνωση του, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας παραδέχθηκε πως μέρος της αεροπορικής δύναμης της 111 Πτέρυγας Μάχης μεταστάθμευσε επειδή τα μαχητικά που βρίσκονταν εκτός καταφυγίων κινδύνευαν.
Στην 111 Πτέρυγα Μάχης εδρεύουν τρεις πολεμικές Μοίρες της ΠΑ. Η μέριμνα για σύγχρονες εγκαταστάσεις φύλαξης των μαχητικών θα έπρεπε να είναι δεδομένη και αυτονόητη. Στη χώρα όμως που συζητάμε για την απόκτηση μαχητικών 5ης γενιάς, έχουμε ξεχάσει τις βασικές αρχές των πολεμικών επιχειρήσεων, οι οποίες είναι η φύλαξη και προστασία του κρίσιμου αμυντικού υλικού.
Η προστασία του υλικού αλλά και του προσωπικού σχετίζεται με τα πάντα: από τη περίφραξη της μονάδας ή στρατοπέδου μέχρι την ανάγκη να χτιστούν νέα καταφύγια αεροσκαφών και να γίνουν υπόγειες εγκαταστάσεις για όπλα, πυρομαχικά, καύσιμα και οτιδήποτε άλλο κρίνεται ως ύψιστης σημασίας ώστε σε περίοδο επιχειρήσεων να υπάρχει ασφάλεια.
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν την πολυτέλεια να χάνουν κρίσιμο υλικό ή σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων, το υλικό τους είναι ευάλωτο σε ασύμμετρες απειλές.
Ευελπιστούμε πως ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας θα αναλάβει επί προσωπικού αυτό το ζήτημα καλώντας όλους τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΝ, ΓΕΑ, ΓΕΣ) ώστε να του αναφέρουν τη πραγματική κατάσταση και ακολούθως να δοθούν λύσεις. Αυτονόητη είναι πως η μέγιστη δυνατή βαρύτητα πρέπει να δοθεί στη προστασία του προσωπικού των Μοιρών, των μαχητικών καθώς και των όπλων – καύσιμων τους.
Άπειρες επίσης φορές έχουμε τονίσει πως η ΠΑ θα πρέπει να εφαρμόζει διασπορά μαχητικών σε τμήματα του εθνικού οδικού δικτύου και των αυτοκινητοδρόμων της χώρας.
Το ίδιο ισχύει και για το ΠΝ. Eίναι ο Ναύσταθμος της Σαλαμίνας σε κατάλληλο σημείο ώστε να διασφαλίζεται πως δεν θα γίνει στόχος ασύμμετρων επιθέσεων;
Οι υβριδικές απειλές διαρκώς κερδίζουν έδαφος. Το ζητούμενο είναι να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα.
Δεδομένων των απειλών από τη γείτονα (αναφερόμαστε στο βαλλιστικό οπλοστάσιο) το οποίο επιτρέπει να γίνουν επιθέσεις κορεσμού σε ορισμένες ελληνικές αεροπορικές βάσεις, το ζήτημα της ύπαρξης υπόγειων εγκαταστάσεων και καταφυγίων για το σύνολο των αεροπορικών δυνάμεων είναι αδήριτη ανάγκη πολύ πιο σημαντική από άλλα εξοπλιστικά δισεκατομμυρίων.
