Τελικά, η κατάσταση στο ζήτημα που έχει προκύψει με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο. Ο Ζάεφ, που σημειωτέον είναι ο μετριοπαθής της υπόθεσης, για να πείσει για το «δίκιο» του, που υπέγραψε την ως άνω συνθήκη, διαλαλεί προς όλους ότι με την αλλαγή στο σύνταγμα του ονόματος της χώρας σε «Βόρεια Μακεδονία» δεν αλλάζει τίποτα, αφού οι πολίτες δεν θα ονομάζονται «Βορειομακεδόνες» αλλά Μακεδόνες.
Γράφει ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ για το PONTOS NEWS
Συγκεκριμένα ο Ζάεφ είπε: «Δεν γινόμαστε Βορειομακεδόνες διότι είναι σαφές καθορισμένο ότι είμαστε Μακεδόνες, που μιλάμε μακεδονική γλώσσα. Και είναι πολύ σημαντικό που αυτό δεν πρόκειται κανείς να μας το αμφισβητήσει. Το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Μακεδόνες θεωρείται πλέον λήξαν. Η χώρα μας πλέον αναγνωρίζεται απ’ όλους. Δεν πρόκειται να χρησιμοποιείται άλλο η υποτιμητική για εμάς ονομασία FYROM. Tο ζήτημα είναι τι μέλλον θα δημιουργήσουμε για τα παιδιά μας. Ναι, είναι ακριβές ότι θα είμαστε Βόρεια Μακεδονία. Όμως θα είμαστε Μακεδόνες, θα μιλάμε μακεδονική γλώσσα».
Ο Ζάεφ, λοιπόν, αφού πρώτα μας είπε προχθές είπε ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών θα αποκτήσουν το δικαίωμα οι «Μακεδόνες του Αιγαίου» να διδάσκονται τη «μακεδονική» γλώσσα και να χαρακτηρίζονται ως «εθνικά Μακεδόνες», έρχεται τώρα να μας δείξει πόσο σοβαρό είναι γι’ αυτούς το ζήτημα της γλώσσας και της εθνικής ταυτότητας που αναγνωρίζουμε πλέον και ως Ελλάδα, με την Συμφωνία των Πρεσπών.
Μετά από όλα αυτά, παρατηρούμε ότι ορισμένα κόμματα, όπως το Ποτάμι, που είχαν ταχθεί υπέρ της συμφωνίας, ανακάλυψαν τώρα τους αλυτρωτισμούς, τους οποίους όμως τροφοδοτεί η ίδια η συμφωνία.
Και αναρωτιέται κανείς, δεν έχει πολιτικούς επιστήμονες αυτό το κόμμα, που επιδοτείται με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων, να αναλύσει τη συμφωνία και να διαπιστώσει τις τεράστιες «τρύπες» που έχει και θρέφουν τον «μακεδονικό» αλυτρωτισμό, και θα έπρεπε να κάνει τις δηλώσεις ο Ζάεφ για να ανακαλύψουν τα προβλήματα της συμφωνίας;
Επίσης, πληροφορούμεθα ότι γίνονται κινήσεις σε διπλωματικό επίπεδο, να συνταχθεί ένα διευκρινιστικό κείμενο, το οποίο μέσω του ΟΗΕ θα αποτελέσει παράρτημα της συμφωνίας, και θα διευκρινίζει τα ζητήματα της γλώσσας και της ταυτότητας, για να μην αφήνει περιθώρια παρερμηνείας, όπως στην περίπτωση του Ζάεφ.
Άδικος κόπος. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι τόσο κακή, που δεν επιδέχεται καμία διόρθωση και καμία διευκρίνιση μέσω οποιουδήποτε κειμένου.
Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει μόνο έναν δρόμο και αυτός είναι ο κάλαθος των αχρήστων.
Και καλό είναι τα κόμματα να συμμορφωθούν και να αντιληφθούν επιτέλους το μέγεθος της προδοσίας που γίνεται με την αναγνώριση γλώσσας και ταυτότητας, τα οποία φυσικά απορρέουν από τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι τα Σκόπια ποτέ δεν ήταν μέρος της Μακεδονίας.
Τέλος, το πάθημα των Πρεσπών να γίνει μάθημα σε όλα τα κόμματα, τα οποία πρέπει να τείνουν εύκοον ους στους πολίτες, να αφουγκράζονται τη βούληση των πολιτών και να νιώθουν τον παλμό της κοινωνίας.
Είναι απαράδεκτο να κινούνται εναντίον της βούλησης των πολιτών, από τη στιγμή που είναι γνωστό ότι πάνω από το 70% των Ελλήνων είναι εναντίον της συμφωνίας, ενώ υπέρ τάσσεται μόνο το 15-17%.
Η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα με την οικονομική κρίση που έχει διαλύσει την κοινωνία. Αν η αναξιοπιστία επεκταθεί και στα εθνικά θέματα, όπως έγινε με το ξεπούλημα της Μακεδονίας που έγινε στις Πρέσπες, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος και σε δυσάρεστες περιπέτειες τη χώρα.
Γι’ αυτό λοιπόν, τα κόμματα να συνεννοηθούν και να πετάξουν το ταχύτερο δυνατόν τη Συμφωνία των Πρεσπών στον κάλαθο των αχρήστων και στην επόμενη απόπειρα επίλυσης του προβλήματος με τους σλαβοαλβανούς των Σκοπίων, να λάβουν υπ’ όψιν τους την Ιστορία, τη Γεωγραφία και τη βούληση του κυρίαρχου λαού.
Την επόμενη φορά δεν θα τους συγχωρήσουν οι πολίτες.