Στο θέμα του εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 έχουμε αναφερθεί επανηλλειμένα τις τελευταίες ημέρες. Για ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ λόγο… Θεωρούμε την εν λόγω εξέλιξη εξόχως σημαντική για το μέλλον όχι μόνο της διαμόρφωσης της αποτρεπτικής ισχύος της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και του ελληνικού αμυντικού σχεδιασμού γενικά. Το γιατί είναι σημαντικός ο εκσυγχρονισμός 123 μαχητικών, ΤΡΙΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ (η κάθεμια από τις οποίες «απέχει» από την προηγούμενη μία περίπου δεκαετία τόσο τεχνολογικά όσο και επιχειρησιακά) ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ –ίδια με αυτή της USAF- το εξηγήσαμε αναλυτικά στην ανάρτηση με τον τίτλο «Εκτιμήσεις και κρίσιμα ερωτήματα».
Σε άλλη ανάρτηση με τον τίτλο «ΠΑ: Ανάκτηση ποιοτικής υπεροχής μέσω εκσυγχρονισμού των F-16» εμπεριστατώνουμε ακόμη περαιτέρω την άποψη αυτή, αναφερόμενοι στα συστήματα και στο ιστορικό του προγράμματος F-16 Block 70 Viper. Που καθιστά το F-16 εφάμιλλο από πλευράς εξοπλισμού αποστολής με τα μαχητικά 5ης γενιάς. Αυτό το λέει η Αμερικάνικη Αεροπορία που αγόρασε το πακέτο εκσυγχρονισμού για τα δικά της αεροπλάνα. ΔΕΝ το ΛΕΜΕ εμείς. Έχουμε χρησιμοποιήσει επιχειρήματα και στοιχεία και επομένως το ότι αναφερθήκαμε στο θέμα εκτενώς, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗ ΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.
Και για να τελειώνουμε μια και καλή με τα «κυβερνητικά» σημειώνουμε και κάτι άλλο για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται… Η πρώτη αγορά F-16 (Βlock 30, 1987) ήταν επιλογή της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ). Η δεύτερη αγορά F-16 (Block 50, 1993) ήταν επιλογή της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (ΝΔ). Η τρίτη αγορά F-16 (Block 52+, 1999) ήταν επιλογή της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Σημίτη (ΠΑΣΟΚ). Η τέταρτη αγορά F-16 (Block 52+ Advanced, 2005) ήταν επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεότερου (ΝΔ). ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που η μία κυβέρνηση ανακοίνωνε την αγορά πρόσθετων F-16, η άλλη πλευρά ως αντιπολίτευση την κατηγορούσε σφόδρα, με κύριο επιχείρημα το μεγάλο κόστος… Για να έρθει και η ίδια λίγα χρόνια αργότερα να κάνει ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ και να κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση που με τη σειρά της ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ και θα την έκανε ξανά στο μέλλον! Μιλάμε για ένα απίστευτο γαϊτανάκι και για το ΑΠΟΛΥΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ. Το οποίο είχε πάντα ένα και μόνο στόχο. ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ. Τίποτα άλλο.
Η λογική λέει και τα γεγονότα επίσης μαζί με τα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία, ότι το F-16 κάθε φορά επικρατούσε επειδή πρόσφερε την καλύτερη σχέση κόστους-απόδοσης. Η Ελλάδα δεν επέλεξε το F/A-18 στη δεκαετία του ’80 για αυτό το λόγο. Όπως δεν επέλεξε το δικινητήριο TORNADO τότε έναντι του μονοκινητήριου Mirage 2000. To ίδιο έγινε και στο τέλος της δεκαετίας του ’90. Δεν επέλεξε το F-15E έναντι του F-16 Block 52+ γιατί παρά το ότι είχε μεγαλύτερες δυνατότητες , ήταν κατά πολύ ακριβότερο και τα διαθέσιμα κονδύλια δεν επαρκούσαν ούτε για τη συγκρότηση δύο πολεμικών Μοιρών. Τέλος, κάτι αντίστοιχο συνέβη και το 2005, εποχή κατά την οποία όλα έδειχναν ότι το Eurofighter θα ήταν το επόμενο ελληνικό μαχητικό.
Παρά τα όσα πομπώδη και βαρύγδουπα εκστομίζονταν ή γράφονταν εκατέρωθεν, καταλήγαμε ΠΑΝΤΑ στην αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα που περιγράφεται από τη φράση «σχέση κόστους-απόδοσης». Πραγματικότητα που μας οδήγησε και στην δεύτερη αγορά του εξαιρετικού Mirage 2000. Παρά τα όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί λοιπόν όλες αυτές τις δεκαετίες, σήμερα οι εξελίξεις μας δικαιώνουν ή μας βοηθούν αν θέλετε σε αυτή την πραγματικά δύσκολη συγκυρία, που σε πολύ μεγάλο βαθμό μόνοι μας προκαλέσαμε…
Έχουμε να εκμεταλλευτούμε επιχειρησιακά, να εκσυγχρονίσουμε και να βασιστούμε για να κάνουμε τη δουλειά μας απέναντι στην μονίμως απειλητική Τουρκία –και όχι μόνο- δύο ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ τύπους μαχητικών που αντέχει η τσέπη μας. Όχι τρείς ή τέσσερις ή πέντε διαφορετικούς τύπους που δεν θα μπορούσαμε –λόγω κόστους- να συντηρήσουμε. Βρισκόμαστε με άλλα λόγια μετά από όλα αυτά τα χρόνια και για πρώτη φορά στην ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας στην ευχάριστη θέση να απαλλαγούμε από τη «γάγγραινα» της πολυτυπίας.
Γιατί εκσυγχρονισμός F-16 και όχι αγορά F-35;
Επειδή το ερώτημα έχει τεθεί κατ’ επανάληψη, η πρώτη απάντηση βρίσκεται στην ακριβώς προηγούμενη παράγραφο. Με τα ίδια χρήματα (2,4 δις δολάρια) που κοστολογείται ο εκσυγχρονισμός 123 μαχητικών F-16, δεν αγοράζουμε περισσότερα από 20 μαχητικά F-35. Τελεία και παύλα… Είμαστε απόλυτοι σε αυτό και όποιος θέλει και μπορεί ας μας διαψεύσει. Με στοιχεία και αριθμούς δηλαδή να μας εξηγήσει για ποιους λόγους ΔΕΝ είναι λογικό να συγκροτήσουμε έξι απόλυτα αξιόμαχες πολεμικές Μοίρες εκσυγχρονίζοντας (με ραντάρ AESA παρακαλώ) 120+ μαχητικά και είναι λογικό να αγοράσουμε μία Μοίρα, πετώντας παράλληλα στο καλάθι των αχρήστων τεράστιες επενδύσεις (σε εκπαίδευση, υλικό, ανταλλακτικά, εξοπλισμό υποστήριξης και συντήρησης και υποδομές) που έγιναν τα τελευταία 30 χρόνια.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ να αγοράσουμε μία μόνο Μοίρα F-35 λοιπόν. Ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον. Γιατί θα κληθούμε να εκπαιδεύσουμε ιπτάμενους, τεχνικούς και προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, από την αρχή. Θα χρειαστεί να αγοράσουμε καινούριο εξοπλισμό υποστήριξης και εξυπηρέτησης εδάφους για 20 μόνο αεροπλάνα. Θα χρειαστεί να δημιουργήσουμε υποδομές συντήρησης και να προμηθευτούμε ανταλλακτικά για σκάφος, κινητήρα και συστήματα και νέο σύστημα αυτοπροστασίας και Ηλεκτρονικού Πολέμου για 20 μόλις αεροπλάνα. Όλα αυτά θα εκτοξεύσουν το κόστος με πραγματικά πολύ μικρό επιχειρησιακό αντίκρισμα. Είναι άλλο να επενδύεις σε υποδομές για τη συγκρότηση και την υποστήριξη τριών, τεσσάρων ή πέντε Μοιρών και άλλο για την υποστήριξη μόνο μίας… Πρόκειται για απλή αριθμητική.
Πρέπει να εκσυγχρονιστούν τα παλιά F-16 Block 30 και Mirage 2000EG;
Ασφαλώς και πρέπει. Για τα 32 Block 30 σημειώστε απλά το εξής: Η Ταιβάν εκσυγχρονίζει ακόμα παλιότερα F-16 των εκδόσεων –Α και –Β γιατί πολύ απλά βασίστηκε στο γεγονός ότι ο συγκεκριμένος τύπος μαχητικού θα υποστηρίζεται από την USAF που είναι και ο μεγαλύτερος χρήστης του παγκοσμίως, για τα επόμενα 30 χρόνια. Μέχρι και το 2048 για την ακρίβεια. Επιπρόσθετα δεν ήθελε να διαθέσει τα τεράστια κονδύλια που απαιτούσε η αγορά ισάριθμων νέων μαχητικών.
Σε ότι αφορά στα Mirage 2000EG, ο λόγος που επιβάλλει τον εκσυγχρονισμός τους είναι διαφορετικός αλλά εξίσου σημαντικός. Μπορούν να μεταφέρουν υποστρατηγικού χαρακτήρα όπλα (SCALP-EG, EXOCET), αντίστοιχα των οποίων οι ΗΠΑ δεν αποδεσμεύουν σε Ελλάδα και Τουρκία. Για λόγους που μας είναι άγνωστοι οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2000 μέχρι σήμερα, ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να δώσουν λύση στο πρόβλημα της ομογενοποίησης του στόλου των γαλλικών μαχητικών, γεγονός που έχει προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στην επιχειρησιακή τους αξιοποίηση. Σημειώστε ότι η Follow On Support σύμβαση, ύψους 140 εκατομμυρίων ευρώ για την υποστήριξη των -5Mk.2 εκκρεμεί από το 2014 και ακόμα δεν έχει υπογραφεί! Όλα αυτά αφορούν ένα μαχητικό που εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί την αιχμή του δόρατος της Πολεμικής Αεροπορίας μέσω της ικανότητάς του να φέρει όπλα που κάνουν τη διαφορά στο Αιγαίο και που δεν υπάρχουν στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η απόφαση για τον εκσυγχρονισμό των F-16 όπως εξηγήσαμε είναι βήμα προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Γιατί –επαναλαμβάνουμε- από πλευράς εξοπλισμού αποστολής το Block 70 είναι εφάμιλλο με τα μαχητικά 5ης γενιάς. Το ότι δεν έχουν εκσυγχρονιστεί όλα τα ελληνικά Mirage 2000 στο επίπεδο -5Μk.2, εδώ και πολλά χρόνια είναι βήμα προς τα πίσω. Γιατί το -5Mk.2 θεωρείται –και είναι- μαχητικό 4ης γενιάς. Γνωρίζετε ότι το ραντάρ RDY-3 που «φορά» έχει δυνατότητες άμεσα συγκρίσιμες με το μηχανικής σάρωσης CAPTOR του Eurofighter; Γνωρίζετε ότι μπορεί να «δει» στόχους μικρού RCS σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 80 μιλίων; Γνωρίζετε ότι μπορεί να κάνει βολή τεσσάρων MICA EM ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, έχοντας κατηγοριοποιήσει ως απόλυτα επικίνδυνους και εγκλωβίσει, ισάριθμους στόχους; Γνωρίζετε ότι έχει πλήρεις δυνατότητες αέρος-εδάφους και επιφανείας;
Γνωρίζετε τέλος ότι το σύστημα αυτοπροστασίας και Η/Π, ICMS 2000Mk.3 θεωρείται από τα κορυφαία σε παγκόσμιο επίπεδο; Τα μαχητικά αυτά η ελληνική πολιτεία τα έχει απαξιώσει. Δεν θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη «προδοσία» για να χαρακτηρίσουμε την επιλογή αυτή, κάτι που γίνεται πολύ εύκολα στο διαδίκτυο. Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα και η εξήγηση είναι απλή… Οι Αμερικανοί δίνουν τη δυνατότητα αποπληρωμής σε βάθος δεκαετίας, με την ανάλογη επιβάρυνση βέβαια. Οι Γάλλοι όχι. Τα χρήματα της όποιας σύμβασης πρέπει να εκταμιευτούν όλα ή σε δύο δόσεις σε συγκεκριμένο χρόνο. Και αυτό είναι κάτι που –ειδικά αυτές τις εποχές- δυσχεραίνει απίστευτα την ελληνική πλευρά. Η οποία τελεί υπό την απόλυτη εποπτεία των δανειστών της…
Picture by Mark Rourke
