Οι χθεσινές αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) αποτελούν ένα ιστορικό ορόσημο για τη Πολεμική Αεροπορία αφού μετά από τουλάχιστον δυο δεκαετίες ο στόλος των 155 ελληνικών F-16 διαφόρων εκδόσεων αποκτά νέες καίριες δυνατότητες στρατηγικής κρούσης με βλήματα stand off και συλλογές που μετατρέπουν απλές «βόμβες» τα λεγόμενα «σίδερα» κατά την αεροπορική ορολογία των Ελλήνων Ιπταμένων σε βόμβες χειρουργικής ακριβείας.
Τόσο οι Spice 1000/ Spice 2000 όσο και οι πύραυλοι stand off ενισχύουν αποφασιστικά το οπλοστάσιο της ΠΑ και την ελληνική αποτροπή. Αμφότερα τα όπλα ενισχύουν καταλυτικά τις δυνατότητες των F-16 της ΠΑ τα οποία με εξαίρεση τα F-16 Block 52+ Advanced δεν διέθεταν τα πλέον σύγχρονα όπλα προσβολών αέρος – εδάφους.
Θεωρούμε όμως πως υπάρχει ένα ακόμη οπλικό σύστημα με άμεσο ελληνικό ενδιαφέρον το οποίο πρέπει να ενταχθεί στο οπλοστάσιο της ΠΑ. Θα ακολουθήσει ένα μικρό αφιέρωμα στην ισραηλινή SPICE 250 ER λόγω της ικανότητας της να προσβάλει πλοία και ναυτικούς στόχους. Είναι γνωστό πως τα F-16 δεν διαθέτουν ικανότητες με εξειδικευμένα όπλα ναυτικής κρούσης και για δεκαετίες ολόκληρες μόνον τα γαλλικά μαχητικά διέθεταν εξειδικευμένα όπλα (AM-39 Exocet).
Και επειδή από πλευράς ΗΠΑ όπως φανερώνουν τα γεγονότα (ακόμη δεν έχουν αποκτηθεί οι αεροεκτοξευόμενοι Harpoon) εξακολουθούν να υπάρχουν καθυστερήσεις αν όχι πολιτικής φύσεως κωλύματα που σχετίζονται με το πως βλέπουν οι ΗΠΑ το ελληνοτουρκικό ισοζύγιο ένοπλης ισχύος, η ΠΑ επιβάλλεται πρωτίστως για εθνικούς λόγους να προβεί στη προμήθεια όπλων κατάλληλων για ναυτική κρούση. Στη κατεύθυνση αυτή αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στις ισραηλινές Spice 250 ER.
Το επιχείρημα δε που κατά καιρούς εκφράζεται πως δεν υπάρχουν κονδύλια για τα όπλα αμερικανικής προέλευσης επειδή κατευθύνθηκαν σε άλλα προγράμματα, είναι επιεικώς αστείο δεδομένων των δισεκατομμυρίων που έχουν δαπανηθεί τα τελευταία έτη για την υλοποίηση των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Πόσο δύσκολο άραγε ήταν σε τόσες Letter of Request (LoR) να ζητηθούν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα όπως JASSM, AARGM, AGM-84 Harpoon; Γιατί η ελληνική κυβέρνηση το αποφεύγει; Πως τεκμηριώνεται πως ενώ η ΠΑ συνεχώς τα ζητά τα όπλα αυτά δεν παραλαμβάνονται; Πως εξηγείται η επιλογή της ΠΑ και της ελληνικής κυβέρνησης να στραφεί στο Ισραήλ για τα κατάλληλα όπλα κρούσης των F-16;
Θυμάστε τις δηλώσεις του λαλίστατου απερχόμενου αμερικανού πρέσβη Πάιατ στην Αθήνα στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2020 που είχε αναφέρει τη χαρακτηριστική φράση «it’s not true» σχολιάζοντας τα κωλύματα που υπάρχουν από τις ΗΠΑ για τους Harpoon στα F-16. Συγκεκριμένα είχε γράψει τότε:
«Η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα έχει γνώση των αναληθών αναφορών ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται την πώληση πυραύλων AGM-84 Harpoon στην Ελλάδα. Αυτού του είδους οι αναφορές είναι ανακριβείς και αβάσιμες. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατηρεί εδώ και περισσότερες από πέντε δεκαετίες σχέση συνεργασίας και υποστήριξης με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μέσω των προγραμμάτων Foreign Military Sales και Direct Commercial Sales και τη μεταφορά αμερικανικού πλεονάζοντος πολεμικού υλικού (EDA) με μηδενικό ή σημαντικά μειωμένο κόστος στις δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας. Κατόπιν αιτήματος του Γενικού Επιτελείου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το Αμερικανικό Ναυτικό παρείχε πληροφορίες «Τιμής και Διαθεσιμότητας» για την αγορά πυραύλων AGM-84 Harpoon τον Ιούλιο του 2020. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε υπερήφανα με τους Έλληνες εταίρους μας με στόχο την ενίσχυση της αμυντικής μας συνεργασίας για την βελτίωση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή».
Τότε είχαμε γράψει τα εξής (το σχέτικο άρθρο είναι εδώ: https://defencereview.gr/peri-tis-apodesmeysis-harpoon-gia-ti-pa-epip/):
Προσέξτε. Η πρεσβεία των ΗΠΑ δεν αναφέρει πως δίνει τελική έγκριση αλλά παρείχε στον χρήστη δηλαδή τη ΠΑ πληροφορίες «Τιμής και Διαθεσιμότητας» για την αγορά πυραύλων AGM-84 Harpoon τον Ιούλιο του 2020. Και αυτό γιατί την τελική έγκριση δίνει το Κογκρέσο. Η διαδικασία για την αποδέσμευση των Αμερικανικών όπλων έχει την εξής πορεία: Η ελληνική πλευρά πρέπει να αποστείλει την LOR (Letter Of Request) όπου να ζητά τα συγκεκριμένα όπλα ή άλλα όπλα και ακολούθως η DSCA να πάρει την έγκριση από το Κογκρέσο για να προχωρήσει η υπογραφή της LOA (Letter of Acceptance).
Εδώ θα φανεί υπεύθυνα η στάση και η θέση των ΗΠΑ προς τη χώρα μας. Αυτό που πραγματικά ισχύει και που έχουμε γράψει είναι πως η ΠΑ έχει ζητήσει την ολοκλήρωση σε επίπεδο λογισμικού και υπολογιστή πτήσης των νέων όπλων στο F-16 VIPER.
Και ερχόμαστε στο σήμερα.
Τρία έτη αργότερα, τα ελληνικά F-16 δεν διαθέτουν τέτοια όπλα. Συνεπώς ο καθένας ας το αξιολογήσει από τη δική του πλευρά και το δικό του σκεπτικό. Η ουσία αυτή είναι και δεν αλλάζει.
Εμείς σεβόμενοι τη δεοντολογία μας είχαμε θίξει κατ’ επανάληψη τα κενά και τις παραλείψεις στα όπλα κρούσης των ελληνικών F-16 και διαρκώς τονίζαμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε πως οι πλατφόρμες από μόνες τους (είτε είναι ναυτικές είτε αεροπορικές), εάν δεν συνοδεύονται από τα κατάλληλα όπλα δεν εξασφαλίζουν πλήρη αποτροπή.
H ισραηλινή Rafael ανέπτυξε όπλο αντίστοιχο του SDB εδώ και πολλά χρόνια. Στη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης αεροπορικών συστημάτων «Aero India 2021» η ισραηλινή Rafael παρουσίασε μια νέα έκδοση, αυξημένου βεληνεκούς, της κατευθυνόμενης βόμβας SPICE-250 με στροβιλοκινητήρα (SPICE-250ER).
Το Spice 250 ίδιου βάρους με το SDB και εκρηκτική θραυσματογόνο κεφαλή βάρους 75 κιλών, εντάχθηκε σε υπηρεσία στην Αεροπορία του Ισραήλ πριν από το 2005. Tο σύστημα καθοδήγησής του είναι ίδιας φιλοσοφίας με αυτό των SPICE 1000 και 2000, παρά το γεγονός ότι δεν είναι add-on kit, αλλά κανονικό ανεμοπορών όπλο. Η ακτίνα του φτάνει τα 100 χιλιόμετρα.
Το Spice 250 ER είναι εφοδιασμένο με μικρό στροβιλοκινητήρα και ως εκ τούτου, δεν κατατάσσεται στα ανεμοπορούντα όπλα αλλά στους μινι πυραύλους cruise.
Σύμφωνα με την Rafael το μέγιστο βεληνεκές των SPICE-250ER είναι τουλάχιστον 150 χιλιόμετρα, συγκριτικά με τα 100 χιλιόμετρα που είναι το μέγιστο βεληνεκές της έκδοσης SPICE-250. Κατά τα λοιπά η νέα έκδοση διατηρεί το ίδιο λογισμικό σχεδιασμού αποστολής και δεν έχει ανάγκη νέων υποδομών, όπως σταθμούς ανάρτησης αεροσκαφών.
Στην έκδοση SPICE-250 και στο μέγιστο βεληνεκές των 100 χιλιομέτρων η Πιθανότητα Κυκλικού Σφάλματος (CEP) είναι μόλις τρία μέτρα, ενώ το σύστημα καθοδήγησης αποτελείται από ηλεκτροπτικό και υπέρυθρο αισθητήρα, για την τερματική φάση, και συστήματα INS/GPS για τη φάση της αρχικής πτήσης. Το καλοκαίρι του 2019 η Rafael ανακοίνωσε ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο του προγράμματος ενσωμάτωσης στην SPICE-250 ενός συστήματος αυτόματης αναγνώρισης στόχων μέσω ηλεκτροπτικού και υπέρυθρου αισθητήρα, το οποίο θα προσδώσει στη βόμβα ικανότητα προσβολής κινούμενων ναυτικών στόχων (πλοίων) και ικανότητα αναγνώρισης του στόχου, πριν την προσβολή τους.
Συμπερασματικά, η απόκτηση των Spice 250 ER είναι μια ενέργεια απαραίτητη ώστε ο στόλος των ελληνικών F-16 να είναι σε θέση να προσβάλει τις τουρκικές ναυτικές μονάδες από ασφαλείς αποστάσεις και με φονικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε πως οι Spice 250 φέρονται σε ικανό αριθμό ανά αεροσκάφος (έως 4).
