Υπήρξαν τρεις καθοριστικές στιγμές που ανέδειξαν την ισχυρή επιρροή του Ρώσου προέδρου πάνω στον Ντόναλντ Τραμπ. Παρά το γεγονός ότι δεν βρισκόταν στον Λευκό Οίκο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν φαινόταν να «καθοδηγεί» τις συζητήσει. Η πρώτη σημειώθηκε στο Οβάλ Γραφείο. Δίπλα στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Δεν νομίζω ότι χρειάζεστε κατάπαυση του πυρός». Η τοποθέτηση αυτή αποτέλεσε εντυπωσιακή μεταστροφή στην προσέγγισή του για την ειρήνη. Ενώ τους τελευταίους έξι μήνες είχε θέσει ως προτεραιότητα την επίτευξη εκεχειρίας, μετά τη συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα, η εκεχειρία έπαψε ξαφνικά να είναι ο στόχος. Ένα σαφές σημάδι ότι πλέον βλέπει τον πόλεμο από τη ρωσική οπτική.
Η δεύτερη στιγμή αφορά το ίδιο το φορμάτ. Ο Τραμπ επέστρεψε στο αγαπημένο του στυλ, το ελεύθερο Q&A με απεριόριστες ερωτήσεις. Στην Αλάσκα, ο Πούτιν δεν χρειάστηκε να απαντήσει σε καμία ερώτηση-πιθανότατα επειδή δεν το επιθυμούσε. Αντίθετα, ο Ζελένσκι δεν είχε αυτή την επιλογή και βρέθηκε αντιμέτωπος με καταιγισμό ερωτημάτων, σαν να έπρεπε να αποδείξει ότι «έμαθε το μάθημά του» από την προηγούμενη φορά. Ένα ακόμη δείγμα της ιδιαίτερης μεταχείρισης που φαίνεται να επιφυλάσσει ο Τραμπ στον Ρώσο ηγέτη. Η τρίτη ένδειξη ήρθε με το τηλεφώνημα. Ο Τραμπ είχε πει αρχικά ότι θα επικοινωνούσε με τον Πούτιν μετά τη συνάντησή του με τους Ευρωπαίους ηγέτες. Ωστόσο, το τηλεφώνημα πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκειά της. Μια σύσκεψη με επτά ηγέτες διακόπηκε για να μιλήσει με έναν-σαν να χρειαζόταν πρώτα την έγκριση του Κρεμλίνου για να συνεχίσει.
Η Μόσχα σε θέση οδηγού;
Οι λεπτομέρειες του ειρηνευτικού σχεδίου που ετοιμάζεται δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί, αλλά όλα δείχνουν πως η Μόσχα είναι αυτή που το χαράσσει. Ο Λευκός Οίκος προσφέρει το χαρτί, αλλά το στυλό βρίσκεται στα χέρια του Κρεμλίνου. Για τη Ρωσία, η στρατηγική είναι ξεκάθαρη: πρώτα διευθέτηση και μετά κατάπαυση του πυρός. Εκτιμά ότι όσο συνεχίζονται οι μάχες διατηρεί μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ. Ωστόσο, ο Πούτιν γνωρίζει ότι ο Τραμπ είναι ευμετάβλητος και μπορεί να αλλάξει στάση ανάλογα με τον τελευταίο συνομιλητή του. Γι’ αυτό και η Μόσχα θα προσπαθήσει να διασφαλίσει ότι η φωνή της θα παραμένει πάντα δυνατή, ώστε οι «κόκκινες γραμμές» της να μην παραβιαστούν.
Ενδεικτικά, τη Δευτέρα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών έσπευσε να καταδικάσει τις πρόσφατες δηλώσεις της βρετανικής κυβέρνησης περί πιθανής αποστολής στρατευμάτων για την επιβολή εκεχειρίας, χαρακτηρίζοντας την πρόταση «προκλητική» και «αρπακτική». Με αυτό τον τρόπο, η Μόσχα επιχειρεί να φιμώσει τις ευρωπαϊκές ενστάσεις, εμφανιζόμενη ως η πλευρά που επιθυμεί περισσότερο την ειρήνη, ενώ παρουσιάζει το Κίεβο και την Ευρώπη ως τους πραγματικούς εμποδιστές. Παρά το γεγονός ότι ο Ζελένσκι έχει συμφωνήσει σε τριμερή συνάντηση, το Κρεμλίνο δεν έχει ανταποκριθεί. Μετά το τηλεφώνημα Πούτιν-Τραμπ, ανακοινώθηκε απλώς ότι συζητήθηκε το ενδεχόμενο «αναβάθμισης του επιπέδου των εκπροσώπων» στις συνομιλίες Ρωσίας-Ουκρανίας, χωρίς όμως να διευκρινιστεί σε ποιο βαθμό.
