Η αναβάθμιση του Πυροβολικού Μάχης όπως είναι γνωστό κινείται σε τέσσερις άξονες: ο πρώτος είναι ο εκσυγχρονισμός των εκτοξευτών M-270 MLRS καθώς και των πυραυλικών συστημάτων, ο δεύτερος είναι ο εκσυγχρονισμός των Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) RM-70 καθώς και των ρουκετών τους, ο τρίτος ο μερικός εκσυγχρονισμός των Μ-109 με σύστημα πλοήγησης ώστε να επισπεύδονται οι διαδικασίες τάξης και ευκολότερης υλοποίησης της τακτικής «βάλλω και μετακινούμαι» και ο τέταρτος άξονας είναι της βελτίωσης των υφιστάμενων δυνατοτήτων και μέσων στοχοποίησης σε βάθος και με ακρίβεια.
Τη προηγούμενη εβδομάδα ο γράφων είχε αναφέρει πως το Πυροβολικό Μάχης αξιολογεί και δοκιμάζει τον εκτοξευτή RM-70 Vampire 4D της τσέχικής εταιρείας EXCALIBUR ARMY. Το σύστημα προβάλει ως φαβορί ώστε τα ελληνικά RM-70 να αναβαθμιστούν στη διαμόρφωση RM-70 Vampire. Παράλληλα με την έλευση του RM-70 Vampire στα πλαίσια δοκιμών οι ελληνικές εταιρείες αξιολογούν εγχώριες λύσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Intracom Defense η οποία επισκέφτηκε τον RM-70 Vampire και δύναται να εγκαταστήσει πλειάδα προϊόντων στους τομείς της επικοινωνίας και επίγνωσης τακτικής κατάστασης.
Το RM-70 Vampire φέρεται επί οχήματος Τ-815-7 βάρους 25,7 τόνων αντικαθιστώντας το παρωχημένο Τ-813. Η καμπίνα συγκριτικώς με τη προηγούμενη προσφέρει υψηλότερη θωράκιση και προστασία. Ο νέος φορέας προσφέρει βελτιωμένη ευκινησία και ευελιξία. Η πυροδότηση και έλεγχος των ρουκετών γίνεται εξ ολοκλήρου από το εσωτερικό της καμπίνας. Ιδιαίτερα σημαντικό από τακτικής άποψης είναι πως ο εκτοξευτής RM-70 Vampire δύναται να μεταβεί από θέση απόκρυψης σε θέση βολής και να βάλει κατά των εχθρικών στόχων σε χρόνο μικρότερο των 60 δευτερόλεπτων, χρονικό διάστημα αρκετά μικρότερο συγκριτικά με το υφιστάμενο.
Για την πυροδότηση του συνόλου των 40 ρουκετών χρειάζονται μόλις 18 έως 22 δευτερόλεπτα. Επίσης, μειώνεται και ο χρόνος αναχορηγίας του εκτοξευτής καθώς απαιτούνται μόλις 30 με 36 δευτερόλεπτα ώστε ο εκτοξευτής RM-70 Vampire να φορτώσει τις νέες ρουκέτες. Στα πλαίσια του πακέτου εκσυγχρονισμού ο RM-70 Vampire διαθέτει βελτιωμένο Σύστημα Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ) με συνέπεια ταχύτερη τάξη στον χώρο βολής καθώς και αυξημένη ακρίβεια πυρών.
Σε συνδυασμό με τις αναβαθμισμένες σερβικές ρουκέτες ο εκτοξευτής RM-70 Vampire δύναται να εξασφαλίσει πλειάδα τακτικών και επιχειρησιακών πλεονεκτημάτων για το Πυροβολικό Μάχης. Συγκεκριμένα: ταχύτερο χρόνο τάξης και βολής με κύρια οφέλη το μικρότερο χρόνο έκθεσης στην εχθρική παρατήρηση, αύξηση του όγκου πυρός αποτέλεσμα της ταχύτερης επαναγέμισης καθώς και διπλασιασμό του βεληνεκούς από τα 20 χιλιόμετρα (μέγιστο βεληνεκές ρουκετών JROF των 122 χιλιοστών) στα 40 χιλιόμετρα (με ρουκέτες G2000 σε γωνία ανύψωσης 52,9 μοιρών) ταυτόχρονα με βελτίωση της ακρίβειας.
Επίσης, λόγω εγκατάστασης οπτικών βοηθημάτων νυχτερινής οδήγησης ο εκτοξευτής RM-70 Vampire είναι πλήρως επιχειρησιακώς σε συνθήκες νυχτερινού αγώνα κάτι που σήμερα γίνεται σε οριακές επιχειρησιακές συνθήκες. Το όχημα είναι υψηλής ευκινησία και τακτικής ευελιξίας.
Ο εκσυγχρονισμός των ΠΕΠ RM-70 είναι ένα πρόγραμμα υψηλής αξίας και μέγιστης επιχειρησιακής απόδοσης δεδομένου πως τα προαναφερθέντα οπλικά συστήματα προσφέρουν καίριες και νευραλγικές επιχειρησιακές δυνατότητες και επιδόσεις τόσο στο Θέατρο Επιχειρήσεων του Δ Σώματος Στρατού όσο και της ΑΣΔΕΝ.
Σε αντίθεση με το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των M-270 MLRS, (πρόγραμμα που παρότι είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο ήδη υπάρχουν αρκετοί προβληματισμοί και έντονοι σκεπτικισμοί) λόγω μεγάλου κόστους που ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ με γνώμονα τη πρόταση της Lockheed Martin και φυσικά όχι για το σύνολο των 36 εκτοξευτών αλλά για αρκετά λιγότερους, το πρόγραμμα για τους ΠΕΠ RM-70 με βάση το RM-70 Vampire κρίνεται ως μια λύση με μεγάλο όφελος και σχετικά λελογισμένο κόστος (συγκεκριμένα περί τα 150 εκατομμύρια ευρώ).
Φυσικά επιχειρησιακό ζητούμενο για το Πυροβολικό Μάχης αλλά και τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) γενικότερο είναι η αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων στοχοποίησης και συλλογής πληροφοριών. Το ζήτημα της στοχοποίησης είναι διττό και κινείται στους άξονες τόσο της βελτίωσης των μέσων και δυνατοτήτων εναέριας στοχοποίησης (UAV) όσο και στο σκέλος των ραντάρ αντί- πυροβολικού που οι ανάγκες είναι δεδομένες και μεγάλες.
Ως εκ τούτων, προσεγγίζοντας το επιχειρησιακό θέμα της αναβάθμισης του Πυροβολικού Μάχης θα πρέπει πάντα να εξετάζεται ως η κύρια και βασική παράμετρος η βελτίωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων στοχοποίησης και ακολούθως των οπλικών συστημάτων εκπομπής πυρών (είτε λέγονται ΠΕΠ/MLRS είτε αυτοκινούμενο πυροβολικό).