Η ευρωπαϊκή απάντηση της MBDA στα συστήματα MLRS μακρού πλήγματος

Σε μια εποχή όπου η ακρίβεια, η εμβέλεια και η κυριαρχία έχουν κρίσιμη σημασία, η MBDA και η Safran αναπτύσσουν σταθερά μια ευρωπαϊκή απάντηση στον σύγχρονο πυραυλικό πυροβολικό, το THUNDART. Το σύστημα παρουσιάστηκε δημοσίως σε πρόσφατες διεθνείς εκθέσεις αμυντικού υλικού και πλέον οδεύει προς τις πρώτες ζωντανές δοκιμαστικές βολές. Το THUNDART προωθείται ως ένα ολοκληρωμένο, κατευθυνόμενο πυραυλικό σύστημα νέας γενιάς, σχεδιασμένο να δώσει στη Γαλλία και σε εξαγωγικούς πελάτες μια κινητή, μεγάλης εμβέλειας και πλήρως ανεξάρτητη δυνατότητα κρούσης, ικανή να αντικαταστήσει παλαιότερα συστήματα.

Ο υφιστάμενος στόλος γαλλικών εκτοξευτών LRU (Lance-Roquette Unitaire), παραλλαγή του αμερικάνικου M270 MLRS, πλησιάζει στο τέλος της επιχειρησιακής ζωής του. Την ίδια στιγμή, οι πρόσφατες συγκρούσεις και η ταχεία εξέλιξη του επιχειρησιακού περιβάλλοντος ανέδειξαν την αξία των μεγάλου βεληνεκούς και ακρίβειας πυρών που μπορούν να προσβάλουν στόχους πολύ πέρα από τη γραμμή εμπλοκής, για αντιπυροβολικό αγώνα, διακοπή γραμμών ανεφοδιασμού, πλήγματα εναντίον κρίσιμων κέντρων διοίκησης και διαμόρφωση της μάχης σε επιχειρησιακό βάθος. Η γαλλική απάντηση σε αυτή την ανάγκη είναι το πρόγραμμα Feux Longue Portée-Terre (FLP-T), στο οποίο το THUNDART αποτελεί μία από τις προτεινόμενες λύσεις.

Στον πυρήνα του, το THUNDART αποτελεί μια οικογένεια κατευθυνόμενων ρουκετών και ένα ολοκληρωμένο σύστημα εκτόξευσης. Οι πληροφορίες περιγράφουν έναν πύραυλο με εμβέλεια περίπου 150 χιλιομέτρων, ικανότητα συγκρίσιμη με τις εκτεταμένου βεληνεκούς κατευθυνόμενες ρουκέτες άλλων χωρών όπως η ER-GMLRS και σαφή αναβάθμιση σε σχέση με τις παλαιότερες γαλλικές ρουκέτες των 70 km. Πρόκειται για τον κύριο επιχειρησιακό στόχο της MBDA και των εταίρων της.

Το THUNDART σχεδιάζεται ως ITAR-free, δηλαδή χωρίς εξαρτήσεις από αμερικανικούς κανονισμούς εξαγωγών (ITAR). Αυτό αποτελεί σημαντικό πολιτικό και εμπορικό πλεονέκτημα: με ευρωπαϊκά υποσυστήματα (σύστημα πρόωσης και πολεμική κεφαλή από την MBDA, τεχνολογίες καθοδήγησης από τη Safran), η Γαλλία επιτυγχάνει πλήρη έλεγχο στην παραγωγή, στην εξέλιξη και στην εξαγωγή του συστήματος.

Σχεδίαση και τεχνικά χαρακτηριστικά

  1. Διαμέτρημα και συμβατότητα. Ο πύραυλος φαίνεται να διατηρεί το διαμέτρημα των 227χιλ, επιλεγμένο για να είναι συμβατό με τα υφιστάμενα συστήματα LRU (γαλλική παραλλαγή του M270). Αυτό επιτρέπει τη διεξαγωγή δοκιμών με υπάρχοντες εκτοξευτές ενώ παράλληλα εξελίσσεται ο νέος τροχοφόρος εκτοξευτής.
  2. Καθοδήγηση και αισθητήρες. Η Safran συνεισφέρει τεχνολογία καθοδήγησης με προέλευση από τη σειρά AASM Hammer, γεγονός που υποδηλώνει συνδυασμό GPS/INS ως βασική λύση, με δυνατότητα προσθήκης αισθητήρων (IIR, ημιακτίνας λέιζερ κ.ά.) σε μελλοντικές εκδόσεις. Η πολυεπίπεδη καθοδήγηση αποτελεί πλέον ευρωπαϊκή τάση στα κατευθυνόμενα πυρομαχικά.
  3. Εκτοξευτής. Οι διαθέσιμες απεικονίσεις δείχνουν ένα τροχοφόρο, υψηλής κινητικότητας όχημα όπως το Renault Kerax 6×6, με αρθρωτές κάψουλες/κοντέινερ. Οι πρώτες δοκιμές αναμένεται να χρησιμοποιήσουν υφιστάμενες πλατφόρμες LRU για λόγους πρακτικότητας.
  4. Οικογένεια πυρομαχικών. Η MBDA προβλέπει μια ολόκληρη οικογένεια πυραύλων: η έκδοση των 150 χιλιομέτρων είναι η πρώτη, αλλά ήδη γίνεται λόγος για μεγαλύτερης εμβέλειας εκδόσεις και για πολλαπλές πολεμικές κεφαλές και αισθητήρες.

Ρόλος και επιχειρησιακό δόγμα

Το THUNDART δεν είναι ένα σύστημα μαζικής πυραυλικής κάλυψης. Είναι ένα όπλο ακριβείας μεγάλης εμβέλειας, σχεδιασμένο για να πλήττει χειρουργικά σε μεγάλο βάθος πίσω από τη γραμμή αντιπαράθεσης:

  • Κέντρα Διοίκησης,
  • Κόμβους Ανεφοδιασμού,
  • Θέσεις Εχθρικού Πυροβολικού,
  • Κρίσιμες υποδομές σε βάθος επιχειρησιακής ζώνης.

Όταν το THUNDART ενταχθεί στο γαλλικό δίκτυο ATLAS και σε παρόμοια συστήματα πληροφοριών/ παρατήρησης, θα μπορεί να λαμβάνει δεδομένα στόχευσης από UAV, SIGINT ή προκεχωρημένους παρατηρητές, εκτελώντας γρήγορα και ακριβή πλήγματα με περιορισμένες παράπλευρες απώλειες.

Η MBDA και οι Safran ανακοίνωσαν ότι ο νέος πολλαπλός εκτοξευτής ρουκετών και πυραύλων THUNDART θα πραγματοποιήσει τις πρώτες δοκιμαστικές βολές στα μέσα του 2026. Ο εκτοξευτής αναπτύσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος FLP-T (Long-Range Land Strike) της Γαλλίας, το οποίο ξεκίνησε το 2023. Το σύστημα THUNDART παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη διεθνή έκθεση «Eurosatory 2024» και προορίζεται για την αντικατάσταση των εκτοξευτών LRU (Lance-Roquettes Unitaire) του Γαλλικού Στρατού, μια έκδοση των αμερικανικών M-270 MLRS (Multiple Launch Rocket System).

Το THUNDART θα επιτυγχάνει μέγιστο βεληνεκές 150 χιλιόμετρα (με ρουκέτες) και μεγαλύτερο (με πυραύλους). Η αρχική απαίτηση του Γαλλικού Στρατού αφορά σε 13 εκτοξευτές μέχρι το 2030 και 26 μέχρι το 2035. Παράλληλα με την ανάπτυξη του THUNDART η Γαλλία αξιολογεί και συστήματα από το εξωτερικό, όπως το ινδικό Pinaka.

O THUNDART είναι τοποθετημένος σε τροχοφόρο όχημα Kerax (6 x 6) της Renault και ενσωματώνει θωρακισμένη καμπίνα για το τριμελές πλήρωμα. Οι τροχοί ελέγχονται από σύστημα CTIS (Central Tyre Inflation System) για αυξημένη κινητικότητα. Το βάρος μάχης του είναι 25 τόνοι, δηλαδή μπορεί να μεταφερθεί από αεροσκάφη C-130 ή A400M. Ο εκτοξευτής ενσωματώνει έναν κάλαθο των έξι θέσεων. Το σύστημα ελέγχου πυρός είναι πλήρως ψηφιακό, ενώ μπορεί να δεχθεί δεδομένων στόχων και από εξωτερικές πηγές, όπως UAV, δορυφόρους, επίγεια συστήματα κατάδειξης κ.ά.

Παράλληλα, ο Γαλλικός Στρατός θέλει και έναν νέο βαλλιστικό πύραυλο, μέγιστου βεληνεκούς 1.000 χιλιομέτρων, για χρήση και από τους THUNDART. Η απαίτηση αφορά σε έναν πύραυλο ο οποίος θα μπορεί να εκτοξευτεί από αυτοκινούμενες πλατφόρμες, φορτηγά κατά προτίμηση, και θα έχει την ικανότητα εκτέλεσης ελιγμών αποφυγής αντιπυραυλικών πυραύλων κατά την τερματική φάση.

Βιομηχανική και εξαγωγική διάσταση

Η MBDA δίνει ιδιαίτερη σημασία στο μήνυμα της κυριαρχίας και της εξαγωγικής ευελιξίας. Ένα ευρωπαϊκό, ITAR-free προϊόν είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για χώρες που επιθυμούν μεγάλου βεληνεκούς δυνατότητες χωρίς περιορισμούς από αμερικανικούς κανονισμούς. Παράλληλα, η παραγωγή στη Γαλλία ενισχύει τη γαλλική αμυντική βιομηχανία και δημιουργεί ένα ισχυρό ευρωπαϊκό οικοσύστημα πυραυλικής τεχνολογίας. Ωστόσο, το THUNDART πρόκειται να ανταγωνιστεί συστήματα όπως το αμερικάνικο HIMARS/ERGMLRS, ισραηλινά συστήματα όπως το PULS και πιθανές νέες ευρωπαϊκές προτάσεις σε ένα περιβάλλον μεγάλου ανταγωνισμού.

Σύμφωνα με ότι είναι γνωστό μέχρι σήμερα, οι πρώτες δοκιμαστικές βολές του THUNDART έχουν προγραμματιστεί για τα μέσα του 2026. Στόχος είναι η αρχική επιχειρησιακή ικανότητα να επιτευχθει πριν από το 2030, χρονικό ορόσημο που συμπίπτει με την ανάγκη αντικατάστασης των LRU στον γαλλικό στρατό.

Εάν το πρόγραμμα προχωρήσει επιτυχώς στη μαζική παραγωγή, το THUNDART θα προσφέρει στη Γαλλία — και σε πιθανές χώρες-πελάτες — μια κυρίαρχη δυνατότητα βαθιάς κρούσης. Για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, αποτελεί ενοποίηση της τεχνογνωσίας της MBDA και της Safran σε ένα προϊόν που μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την Ευρώπη. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ευρεία υιοθέτηση κατευθυνόμενων ρουκετών 100–200 χιλιομέτρων αλλάζει τη γεωμετρία του πεδίου μάχης, επιτρέποντας συμβατικά πλήγματα σε βάθος με υψηλή ακρίβεια.

Εν κατακελίδι, το THUNDART αποτελεί μια ρεαλιστική και έγκαιρη απάντηση στην ανάγκη της Γαλλίας για μεγάλης εμβέλειας, ακριβή πυρά υπό πλήρη εθνικό έλεγχο. Με εμβέλεια 150 χλμ, εξελιγμένα συστήματα καθοδήγησης και ενσωμάτωση στο γαλλικό δίκτυο μάχης, η MBDA και η Safran το παρουσιάζουν ως μια κυρίαρχη και ανταγωνιστική εναλλακτική σε μη ευρωπαϊκά συστήματα. Οι δοκιμές του 2026 θα αποτελέσουν κρίσιμο σημείο καμπής όπου μια επιτυχής επίδειξη μπορεί να καταστήσει το THUNDART σημαντικό παίκτη στο ευρωπαϊκό πεδίο πυραυλικών συστημάτων.

Παράλληλα, ο Γαλλικός Στρατός θέλει και έναν νέο βαλλιστικό πύραυλο, μέγιστου βεληνεκούς 1.000 χιλιομέτρων, για χρήση και από τους THUNDART. Η απαίτηση αφορά σε έναν πύραυλο νέας γενιάς ο οποίος θα μπορεί να εκτοξευτεί από αυτοκινούμενες πλατφόρμες, φορτηγά κατά προτίμηση, και θα έχει την ικανότητα εκτέλεσης ελιγμών αποφυγής αντιπυραυλικών πυραύλων κατά την τερματική φάση. Τέλος, άξιας αναφοράς είναι και η προμήθεια των LCM (Land Cruise Missile) της χερσαίας έκδοσης του γνωστού SCALP NAVAL.

Στη Eurosatory 2024, η MBDA παρουσίασε τον νέο πύραυλο κρουζ LCM (Land Cruise Missile). Ο LCM είναι μεγάλης εμβέλειας εκτοξευόμενος από εκτοξευτές εδάφους θέλοντας να καλύψει την ανάγκη για ένα τέτοιο όπλο που αναδύθηκε μέσα από την εμπειρία από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο LCM ανήκει στην οικογένεια του πυράυλου κρουζ Scalp EG αποτελώντας το τρίτο μέλος και βασίζεται στην έκδοση του πολύ επιτυχημένου Naval Cruise Missile ( MdCN) / Naval Cruise Misile (NCM) ο οποίος σε λίγα χρόνια θα επιχειρεί και από τις νέες φρεγάτες του Π.Ν., FDI HN.

O LCM έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται στις σημερινές στρατηγικές ανάγκες του πεδίου μάχης, προσφέροντας μια κυρίαρχη και ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή λύση για χτυπήματα ακριβείας εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας. Τα χαρακτηριστικά του νέου πυραύλου είναι παρόμοια με του MdCN, αν και η έκδοση δεν προσδιορίζει το εύρος, το μέγεθος, το ωφέλιμο φορτίο ή τα συστήματα καθοδήγησής του. Ωστόσο, ο πύραυλος στον οποίο βασίζεται έχει μήκος περίπου 6,4 μέτρα μαζί με τον αποσπόμενο επιταχυντή (Booster), ζυγίζει 1,4 τόνους και φέρει κεφαλή 1.100 λιβρών, πετά με περίπου 500 mph και μπορεί να φτάσει στόχους περίπου 620 μίλια μακριά. Επίσης, ο Scalp Naval διαθέτει συνδυαστικό σύστημα καθοδήγησης αδρανειακής πλοήγησης (INS) με υποβοήθηση GPS, που του επιτρέπει να πετάει σε πολύ χαμηλά ύψη και να προσαρμόζει ανάλογα την πορεία του.

Ο LCM έχει ε σχεδιαστεί για να μπορεί να διεισδύει στα ολοκληρωμένα συστήματα αεράμυνας του εχθρού, λόγω της «μειωμένης διατομής ραντάρ και της ικανότητας παρακολούθησης εδάφους», παρέχοντας άμεση και μόνιμη απειλή κατά στόχων υψηλής αξίας έως και πολύ μεγάλης εμβέλειας. Τα δυνατά πλεονεκτήματά του περιλαμβάνουν πολύ υψηλή ακρίβεια σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, υψηλή επιβίωση χάρη στην χαμηλή υπογραφή ραντάρ, ικανότητα παρακολούθησης εδάφους και ικανότητα εξαπάτησης της άμυνας του εχθρού, καθώς και υψηλή καταστροφικότητα έναντι διαφόρων στόχων. Επιτρέπει επίσης συγχρονισμένα χτυπήματα υψηλής ακρίβειας χάρη στην ικανότητα «Συγχρονισμένης προσβολής στο στόχο» (STOT, Synchronized Time-On-Target), που αποδείχθηκε από τις επιτυχημένες δοκιμές με το Γαλλικό Ναυτικό στις 18 Απριλίου 2024.