Με γοργούς ρυθμούς το ΓΕΕΘΑ σχεδιάζει να εγκρίνει την επίσημη απάντηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την απόκτηση των αμφιβίων οχημάτων AAVP-7A1 ύψους 298 εκατομμυρίων δολαρίων. Το ζήτημα φυσικά έχει σοβαρές προεκτάσεις και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μονοδιάστατα (ως προς την ανάγκη αναβάθμισης των αμφίβιων δυνατοτήτων της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών) αλλά συνολικά στον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό, τηρουμένων και των άλλων αναγκών τόσο του Ελληνικού Στρατού όσο και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Συνεπώς, ναι η απόκτηση των αμφιβίων οχημάτων βελτιώνει τις αμφίβιες δυνατότητες κρούσης της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών οι οποίες είναι παρωχημένες όμως για να το γράψουμε όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται, δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα για τον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό δεδομένων άλλων πολύ πιο σημαντικών εξοπλιστικών αναγκών. Η αναβάθμιση των αμφίβιων δυνατοτήτων συντελείται πρωταρχικά με την απόκτηση σύγχρονων ταχυπλόων σκαφών για τις Μοίρες των αμφίβιων καταδρομών και τις Δυνάμεις Άμεσης Επέμβασης της ΑΣΔΕΝ με γνώμονα πως οι κύριες τουρκικές ενέργειες εστιάζονται σε βράχους και μικρονήσια στο Αιγαίο, εκεί όπου τα AAV δεν μπορούν να επιχειρήσουν.

Εικόνα φουσκωτών σκαφών του Στρατού Ξηράς εν έτει 2023. Σαν να πάνε εκδρομή.

Το ζητούμενο για τον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό είναι η έγκαιρη και ταχεία ανακατάληψη βράχων, βραχονησίδων και μικρονήσων με αεροκίνητες, αερομεταφερόμενες και δια της θαλάσσης μεταφερόμενες δυνάμεις με ταχύπλοα σκάφη. Όχι η σχεδίαση και η υλοποίηση αποβατικών επιχειρήσεων που ανήκουν σε άλλες δεκαετίες και αποτελούν ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ δεδομένων άλλων αναγκών πολύ πιο ουσιαστικών.

Ακόμη όμως και το ζήτημα των επιχειρησιακών ικανοτήτων αμφίβιας κρούσης έρχεται σε δεύτερη μοίρα, όταν με 300 εκατομμύρια μπορούν να καλυφθούν άλλες πολύ πιο σημαντικές ανάγκες για το Πυροβολικό Μάχης ή να εκκινήσει ένα πρόγραμμα για την αντικατάσταση των απαρχαιωμένων αντιαεροπορικών συστημάτων OSA (έστω και σε μικρό αριθμό). Εναλλακτικά με 300 εκατομμύρια μπορούν να αποκτηθούν μαζικά UAV (οπλισμένα και παρατήρησης) για να αναβαθμιστούν καταλυτικά οι δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού τόσο σε θέματα στοχοποίησης και συλλογής πληροφοριών όσο και κρούσης με περιφερόμενα πυρομαχικά.

Ας αναλογιστεί η ηγεσία του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΣ πως το κόστος εκσυγχρονισμού των RM-70 ανέρχεται σε μόλις 170 εκατομμύρια ευρώ αλλά το πρόγραμμα αγνοείται παρά τη θετική εισήγηση των επιτελών της Διεύθυνσης Πυροβολικού. Παράλληλα με το κονδύλι των 300 εκατομμυρίων ευρώ εκσυγχρονίζονται ριζικά οι Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) του Στρατού Ξηράς προσφέροντας πραγματική αποτροπή στην ΑΣΔΕΝ και ικανότητα να προσβληθούν οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις σε διπλάσια απόσταση έναντι της σημερινής και με μεγαλύτερη ακρίβεια πυρών. Ταυτοχρόνως περισσεύουν χρήματα ώστε να δαπανηθούν για τη προμήθεια Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών ώστε οι Προκεχωρημένοι Αξιωματικοί Παρατηρητές (ΠΑΠ) να διαθέτουν σύγχρονα μέσα για στοχοποίηση.

Ή μήπως να αναφερθούμε στις ικανότητες ηλεκτρονικού πολέμου του Ελληνικού Στρατού και των τεράστιων αναγκών που υφίστανται; Ή στον παμπάλαιο στόλο των οχημάτων διοικητικής μέριμνας τα οποία έχουν μείνει στη δεκαετία του 1960;

Ή να επισημάνουμε πως με 300 εκατομμύρια υπογράφεται σύμβασης τεχνικής υποστήριξης για τα υπερσύγχρονα ελικόπτερα ΝΗ90 ενώ περισσεύουν και χρήματα για άλλες ανάγκες όπως αυτές που αναλύθηκαν παραπάνω! Μήπως να αναφερθούμε στα φορητά αντιαρματικά του Στρατού Ξηράς και των Μονάδων Πεζικού;

Αν προσθέσουμε και τη δαπάνη ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία λιμενικών υποδομών τότε η σπατάλη αγγίζει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ!

Αν στο ΓΕΕΘΑ κόπτονται τόσο πολύ για τις αποβατικές επιχειρήσεις να φροντίσουν να επαναφέρουν σε πλήρως άρτια και λειτουργική κατάσταση το σύνολο των αποβατικών ZUBR της Διοίκησης Αμφιβίων Δυνάμεων, τα οποία μεταφέρουν μεγάλο όγκο στρατευμάτων με υψηλές ταχύτητες και σε μεγάλη ακτίνα δράσης. Ούτως ή άλλως για την εκτέλεση αποβατικών επιχειρήσεων τέτοιας έκτασης απαιτείται σαφής αεροπορική και ναυτική υπεροχή σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο; Τα έχουμε εξασφαλίσει;

Στο ΓΕΕΘΑ κάτι πάει πολύ λάθος και αυτό δεν είναι άλλο από την πλήρως λανθασμένη ιεράρχηση εξοπλιστικών αναγκών και προτεραιοτήτων. Η πολιτική ηγεσία και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας πρέπει να παρέμβουν. Ειλικρινά δεν έχουν αντιληφθεί τα διδάγματα από την Ουκρανία;  

Πληροφορούμαστε πως μετά τα AAV7 ακολουθεί και η προμήθεια για πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων δεδομένου πως ο υφιστάμενος στόλος των αρματαγωγών οριακά είναι σε θέση να υποστηρίζει τα AAV. Αυτό είναι η πρώτη προτεραιότητα για το ΠΝ;

Συνεπώς η προμήθεια και η δαπάνη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μονόφθαλμα και μονοδιάστατα αξιολογώντας τη υπό το πρίσμα των αναγκών της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών αλλά συνολικά ως προς το τι προσφέρει στην ελληνική αμυντική ισχύ και κατά πόσο είναι η πρώτη ανάγκη κατά τον παρόντα χρόνο.